Πώς να ξεχωρίσει κανείς τους αντίχριστους από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων

Διαχωρισμός τους με βάση τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια

Σήμερα, θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή πάνω στις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Προτού αρχίσουμε επίσημα τη συναναστροφή, ας ξαναδούμε ένα από τα θέματα που αφορούν τους αντίχριστους και έχουμε συναναστραφεί πάνω του στο παρελθόν: πώς να ξεχωρίσει κανείς τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων από εκείνους που έχουν την ουσία των αντίχριστων, καθώς και ποιες είναι οι διαφορές ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων. Θα συναναστραφούμε πρώτα πάνω στο πώς να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους· δεν είναι και πολύ δύσκολο αυτό. Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να δεις ξεκάθαρα ποιες είναι οι εξόφθαλμες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις που εμφανίζουν όσοι είναι αντίχριστοι, ώστε να μπορείς να αναγνωρίσεις έναν γνήσιο αντίχριστο σε μικρό χρονικό διάστημα, προσδιορίζοντας ότι σίγουρα δεν πρόκειται για κάποιον που απλώς έχει τη διάθεση των αντίχριστων ούτε για κάποιον που βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων. Με αυτόν τον τρόπο, θα έχεις διάκριση όσον αφορά τους αντίχριστους και πλέον δεν θα παραπλανιέσαι, δεν θα παγιδεύεσαι και δεν θα ελέγχεσαι απ’ αυτούς. Τώρα, το πιο κρίσιμο σημείο είναι να μπορείς να ξεχωρίσεις τις εξόφθαλμες διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους που έχουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων και εκείνους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Για να διακρίνεις αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων, πρέπει πρώτα να κατανοήσεις τα κύρια χαρακτηριστικά τους. Κάποιοι άνθρωποι κατανοούν μόνο τα στοιχεία διαφθοράς που αποκαλύπτουν οι αντίχριστοι στην καθημερινή ζωή, όπως την τάση τους να επιβάλλουν τη θέση τους και να νουθετούν τους άλλους, χωρίς όμως να μπορούν να διακρίνουν τη φύση-ουσία των αντίχριστων. Είναι εντάξει αυτό; (Όχι.) Υπάρχουν κι εκείνοι που λένε πως οι πιο εμφανείς εκδηλώσεις των αντίχριστων είναι η αλαζονεία και η έπαρσή τους, και χαρακτηρίζουν αντίχριστους όλους τους αλαζονικούς και επηρμένους ανθρώπους. Είναι σωστό αυτό; (Όχι.) Γιατί δεν είναι σωστό; Επειδή η αλαζονεία και η έπαρση δεν είναι οι πιο εμφανείς εκδηλώσεις των αντίχριστων· είναι διεφθαρμένες διαθέσεις που τις μοιράζονται όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι. Όλοι έχουν αλαζονική και επηρμένη διάθεση, επομένως είναι σοβαρό λάθος να χαρακτηρίζει κανείς αντίχριστους όλους τους αλαζονικούς και επηρμένους ανθρώπους. Ποιες εκδηλώσεις, λοιπόν, είναι οι ουσιώδεις εκδηλώσεις των αντίχριστων, αυτές που μπορούν να κάνουν σαφείς με μια ματιά τις ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, καθώς και να δώσουν σε κάποιον τη δυνατότητα να διακρίνει αφενός ότι η ουσία αυτών των δύο τύπων ανθρώπων διαφέρει, αφετέρου ότι αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να αντιμετωπίζονται διαφορετικά; Σε ορισμένες πτυχές, όπως είναι οι πράξεις, οι συμπεριφορές και οι διαθέσεις, αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων έχουν, άραγε, ομοιότητες και σημεία στα οποία μοιάζουν; (Ναι.) Αν δεν παρατηρήσεις προσεκτικά, δεν ξεχωρίσεις με σοβαρότητα, δεν κατανοήσεις και δεν διακρίνεις με ακρίβεια τη διάθεση και την ουσία αυτών των δύο τύπων ανθρώπων μέσα σου, είναι πολύ εύκολο να τους αντιμετωπίσεις σαν να ανήκαν στον ίδιο τύπο. Μπορεί ακόμα και να περάσεις έναν αντίχριστο για άνθρωπο που έχει τη διάθεση των αντίχριστων και το αντίστροφο· μπορεί, δηλαδή, να προβείς εύκολα σε τέτοιου είδους εσφαλμένες κρίσεις. Ποια είναι, λοιπόν, τα κύρια χαρακτηριστικά και οι κύριες διαφορές ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων, οι οποίες δίνουν σε κάποιον τη δυνατότητα να ξεχωρίσει με αδιάσειστες αποδείξεις ποιος είναι αντίχριστος και ποιος είναι άνθρωπος με τη διάθεση των αντίχριστων; Λογικά, έχετε μια εξοικείωση μ’ αυτό το θέμα, οπότε, ας ακούσουμε τις σκέψεις σας. (Μία πτυχή που χρησιμοποιείται για να ξεχωρίσει κανείς τους αντίχριστους από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια· μία άλλη είναι η ανθρώπινη φύση τους. Όσον αφορά τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια, οι αντίχριστοι μισούν την αλήθεια και δεν την αποδέχονται καθόλου. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν, προκαλώντας διατάραξη και αναστάτωση, όσο κι αν συναναστραφείς μαζί τους και όσο κι αν τους κλαδέψεις, δεν το αναγνωρίζουν και παραμένουν σταθερά αμετανόητοι. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορεί κι αυτοί να κάνουν σφάλματα όταν δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν αντιλαμβάνονται τις αρχές· όταν, όμως, κλαδεύονται, τότε μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτήσουν αυτογνωσία, ενώ είναι σε θέση να νιώσουν μεταμέλεια και να μετανοήσουν. Η ουσία των αντίχριστων, απ’ την οπτική της στάσης τους απέναντι στην αλήθεια, είναι ότι μισούν την αλήθεια, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Οι αντίχριστοι, απ’ την οπτική της ανθρώπινης φύσης τους, είναι κακοί άνθρωποι χωρίς συνείδηση ούτε αίσθημα ντροπής, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν συνείδηση και αίσθημα ντροπής.) Αναφέρατε δύο χαρακτηριστικά· έχει γίνει συναναστροφή στο παρελθόν σχετικά μ’ αυτό το περιεχόμενο; Θεωρούνται εξόφθαλμα χαρακτηριστικά αυτά; (Ναι.) Οι αντίχριστοι έχουν εντελώς διαφορετική στάση απέναντι στην αλήθεια σε σύγκριση με τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Αυτό το σημείο είναι πολύ σημαντικό, και είναι μια εκδήλωση με εξόφθαλμα χαρακτηριστικά. Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και δεν την αποδέχονται καθόλου. Προτιμούν να πεθάνουν παρά να παραδεχθούν ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Όσο κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια, εκείνοι εσωτερικά αντιστέκονται σ’ αυτήν και την αποστρέφονται. Από μέσα τους, μπορεί ακόμα και να σε καταραστούν, να σε κοροϊδέψουν, να σε καταφρονήσουν και να σε αντιμετωπίσουν με περιφρόνηση. Οι αντίχριστοι είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια· αυτό είναι ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό. Και ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων; Για να το θέσουμε με ακρίβεια και αντικειμενικότητα, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά και κάποια συνείδηση και λογική, μπορούν να αλλάξουν τις αντιλήψεις τους και να αποδεχθούν την αλήθεια μέσω της συναναστροφής που κάνουν οι άλλοι μαζί τους πάνω στην αλήθεια. Μπορούν, επίσης, να υποταχθούν αν κλαδευτούν. Αυτό σημαίνει ότι οι περισσότεροι από τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, εφόσον πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Συνοπτικά, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν με διάφορα μέσα, όπως είναι το να διαβάζουν μόνοι τους τα λόγια του Θεού, το να αποδέχονται την πειθαρχία και τη διαφώτιση από τον Θεό ή το να αποδέχονται το κλάδεμα, τη βοήθεια και την υποστήριξη από τους αδελφούς και τις αδελφές. Αυτό είναι ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό. Οι αντίχριστοι, όμως, είναι διαφορετικοί. Όποιος κι αν συναναστραφεί πάνω στην αλήθεια, εκείνοι ούτε ακούνε ούτε υποτάσσονται. Έχουν μία στάση και μόνο: Προτιμούν να πεθάνουν παρά να αποδεχθούν την αλήθεια. Με όποιον τρόπο κι αν τους κλαδέψεις, ανώφελο είναι. Ακόμα κι αν συναναστραφείς πάνω στην αλήθεια όσο το δυνατόν πιο ξεκάθαρα, εκείνοι δεν την αποδέχονται· φτάνουν ακόμα και στο σημείο να της αντιστέκονται και να την αποστρέφονται εσωτερικά. Μπορεί να υποταχθεί στον Θεό κάποιος που έχει τέτοια διάθεση και μισεί την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Συνεπώς, οι αντίχριστοι είναι εχθροί του Θεού και είναι άνθρωποι που δεν έχουν πια ελπίδα λύτρωσης.

Διαχωρισμός τους με βάση την ανθρώπινη φύση τους

Μόλις τώρα, αναφέρατε και ένα άλλο χαρακτηριστικό για να ξεχωρίζει κανείς τους αντίχριστους απ’ τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, το οποίο αφορά την οπτική της ανθρώπινης φύσης. Ποιος θα ήθελε να συναναστραφεί λίγο ακόμα πάνω σ’ αυτό το χαρακτηριστικό; (Οι αντίχριστοι έχουν ιδιαίτερα κακόβουλη ανθρώπινη φύση· μπορούν να καταπιέσουν και να βασανίσουν τους ανθρώπους, ενώ, όσο κακό κι αν κάνουν, δεν γνωρίζουν από μετάνοια.) Σωστά, το κύριο χαρακτηριστικό των αντίχριστων είναι η κακόβουλη ανθρώπινη φύση τους, η αδιαντροπιά τους και το ότι δεν έχουν συνείδηση ούτε λογική. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν στην εκκλησία, όση ζημιά κι αν προκαλέσουν στο εκκλησιαστικό έργο, δεν θεωρούν πως είναι ντροπή ούτε και βλέπουν τον εαυτό τους ως αμαρτωλό. Είτε τους εκθέσει ο οίκος του Θεού είτε τους κλαδέψουν οι αδελφοί κι οι αδελφές, εκείνοι παραμένουν απτόητοι και δεν αισθάνονται ούτε μομφή ούτε ταραχή. Αυτή είναι η εκδήλωση των αντίχριστων όσον αφορά την ανθρώπινη φύση. Τα κύρια χαρακτηριστικά τους είναι έλλειψη συνείδησης και λογικής, έλλειψη ντροπής, καθώς και μια εξαιρετικά φαύλη διάθεση. Αν ο οποιοσδήποτε θίξει τα συμφέροντά τους, τον κρίνουν και τον βασανίζουν, ενώ έχουν μια ιδιαίτερα έντονη επιθυμία για εκδίκηση και δεν χαρίζονται σε κανέναν, ούτε καν στους συγγενείς τους. Τόσο φαύλοι είναι οι αντίχριστοι. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, όση διαφθορά κι αν αποκαλύψουν, δεν είναι απαραίτητα κακοί άνθρωποι. Όποια ελαττώματα ή ελλείψεις κι αν έχει η ανθρώπινη φύση τους, όποια λάθη κι αν κάνουν, απ’ όποια άποψη κι αν αποτύχουν και σκοντάψουν, μπορούν να κάνουν αυτοκριτική και να πάρουν μαθήματα μετά. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, είναι σε θέση να παραδεχθούν τα λάθη τους και να νιώσουν μεταμέλεια· και, όταν οι αδελφοί κι οι αδελφές τούς κάνουν κριτική ή τους εκθέσουν, εκείνοι —παρότι ίσως προσπαθήσουν να υπερασπιστούν κάπως τον εαυτό τους και δεν είναι διατεθειμένοι να το αναγνωρίσουν τη δεδομένη στιγμή— έχουν ήδη, στην πραγματικότητα, αναγνωρίσει μέσα τους το λάθος τους κι έχουν υποταχθεί. Αυτό αποδεικνύει πως μπορούν ακόμα να αποδεχθούν την αλήθεια και μπορούν να αναμορφωθούν. Όταν κάνουν λάθη ή έρχονται αντιμέτωποι με προβλήματα, η συνείδηση και η λογική τους παραμένουν λειτουργικές· έχουν επίγνωση και δεν είναι απαθείς και αναίσθητοι, ούτε αδιάλλακτοι και σε άρνηση να παραδεχθούν τα πράγματα. Επιπλέον, παρότι αυτού του τύπου οι άνθρωποι έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, έχουν μια σχετική ενσυναίσθηση και κάπως περισσότερη καλοσύνη. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με διάφορα ζητήματα, τα χαρακτηριστικά που εμφανίζουν όσον αφορά την ανθρώπινη φύση μπορούν να περιγραφούν —για να το θέσουμε όσο το δυνατόν πιο εύστοχα και κατανοητά— ως σχετικά λογικά. Αν υποστούν κάποιο σοβαρό κλάδεμα, το πολύ-πολύ να νιώσουν μέσα τους κάποια πικρία, όμως, κοιτάζοντάς το απ’ τη σκοπιά της εκδήλωσης της ανθρώπινης φύσης τους, φαίνεται ότι ξέρουν ακόμα από ντροπή, ότι η συνείδησή τους μπορεί να τους κατηγορήσει και ότι η λογική τους μπορεί να έχει μια ορισμένη περιοριστική επίδραση. Αν προκαλέσουν απώλειες στα συμφέροντα του οίκου του Θεού ή βλάψουν κάποιον αδελφό ή αδελφή, πάντα νιώθουν μέσα τους ανησυχία και θεωρούν πως έχουν απογοητεύσει τον Θεό. Αυτές τις εκδηλώσεις αποκαλύπτουν σε διάφορους βαθμούς οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Αυτοί οι άνθρωποι, ακόμα κι αν μετά το συμβάν δεν κάνουν αμέσως διορθωτικές κινήσεις ή δεν επιλέξουν σωστά ούτε ασκηθούν σωστά, έχουν ακόμα μέσα τους μια αίσθηση επίγνωσης. Η συνείδησή τους τους κατηγορεί· γνωρίζουν ότι έχουν κάνει λάθος κι ότι δεν πρέπει να ενεργήσουν ξανά έτσι, ενώ επίσης θεωρούν πως δεν είναι καλοί άνθρωποι· όλοι τους μπορεί αμυδρά να έχουν αυτά τα συναισθήματα. Επιπλέον, με τον καιρό, η κατάστασή τους θα αντιστραφεί και θα μετανοήσουν πραγματικά. Θα νιώσουν βαθιά μεταμέλεια, ενώ θα μετανιώσουν που δεν έκαναν εξαρχής τις σωστές επιλογές και δεν ασκήθηκαν σωστά. Αυτές ακριβώς οι εκδηλώσεις είναι οι πιο συχνές και συνηθισμένες εκδηλώσεις των διεφθαρμένων ανθρώπων. Εκείνοι, όμως, που είναι αντίχριστοι αποτελούν ειδική κατηγορία· δεν είναι άνθρωποι, αλλά διάβολοι. Όσος χρόνος κι αν περάσει αφού διαπράξουν κάποιο κακό ή κάποια αμαρτία, δεν έχουν καμία μεταμέλεια· παραμένουν ξεροκέφαλοι κι επίμονοι μέχρι τέλους. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να υποταχθούν όταν έρθουν αντιμέτωποι με το συνηθισμένο κλάδεμα. Όταν αντιμετωπίσουν σοβαρό κλάδεμα, μπορεί να υπερασπιστούν με επιχειρήματα τον εαυτό τους, να αρνηθούν ότι έκαναν κάτι και να αρνηθούν να το αποδεχθούν εκείνη τη στιγμή· αργότερα, όμως, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να αποκτήσουν αυτογνωσία, να δείξουν μεταμέλεια και να μετανοήσουν. Ακόμα κι αν κάποιος τους κοροϊδέψει και τους κρίνει λέγοντας ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση, μπορεί να νιώσουν πόνο στην καρδιά τους, αλλά δεν θα αντεπιτεθούν ούτε θα αντιμετωπίσουν αυτόν τον άνθρωπο σαν εχθρό. Μπορούν να κατανοήσουν και τον άλλον άνθρωπο, κάνοντας την εξής σκέψη: «Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν άλλον γι’ αυτό το λάθος, παρά μόνο τον εαυτό μου· όπως κι αν μου φερθούν οι άλλοι, μου αξίζει και δεν είναι υπερβολικό». Αυτές οι εκδηλώσεις αποκαλύπτονται σε διάφορους βαθμούς σε κάθε άνθρωπο. Με δυο λόγια, αυτές οι αποκαλύψεις είναι οι κανονικές και φυσικές εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, των ανθρώπων που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, κι εκεί είναι που διαφέρουν ξεκάθαρα από τους αντίχριστους. Μέσα απ’ τις διαφορετικές εκδηλώσεις αυτών των δύο καταστάσεων, γίνεται αμέσως σαφές ποια ακριβώς άτομα είναι κακοί άνθρωποι κι αντίχριστοι, και ποια είναι άνθρωποι που απλώς έχουν τη διάθεση των αντίχριστων χωρίς, όμως, να είναι κακοί άνθρωποι.

Διαχωρισμός τους με βάση το αν μετανοούν αληθινά ή όχι

Μόλις αναφέραμε δύο πτυχές των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων: Η πρώτη πτυχή είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια· η στάση των ανθρώπων απέναντι στην αλήθεια είναι η στάση τους απέναντι στον Θεό. Σε αυτήν την πτυχή, υπάρχει σαφής διαχωρισμός ανάμεσα σ’ αυτούς τους δύο τύπους ανθρώπων. Δεύτερον, όσον αφορά την ανθρώπινη φύση, αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων έχουν κι εκεί μια σαφή και ουσιώδη διαφορά. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά είναι πολύ εξόφθαλμα· πρόκειται για εντελώς διαφορετικούς τύπους ανθρώπων. Πέρα από αυτές τις δύο διαφορές, μια άλλη πτυχή είναι το αν υπάρχει οποιαδήποτε εκδήλωση μετάνοιας αφού διαπράξουν το κακό. Στην περίπτωση όσων είναι αντίχριστοι, όποιες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν —είτε βασανίσουν ανθρώπους, είτε εγκαθιδρύσουν ανεξάρτητα βασίλεια, είτε ανταγωνιστούν τον Θεό για τη θέση, είτε κλέψουν προσφορές είτε οτιδήποτε άλλο— ακόμα κι αν εκτεθούν άμεσα, δεν παραδέχονται αυτές τις πράξεις. Αν δεν τις παραδέχονται, γίνεται να μετανοήσουν; Προτιμούν να πεθάνουν παρά να μετανοήσουν. Δεν αποδέχονται ως γεγονότα τις κακές τους πράξεις. Ακόμα κι αν συνειδητοποιήσουν ότι η έκθεση είναι απολύτως ακριβής, αντιστέκονται κι εναντιώνονται σ’ αυτήν. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να στοχαστούν μήπως βρίσκονται στο λάθος μονοπάτι ούτε να πουν: «Με χαρακτηρίζουν αντίχριστο. Πολύ επικίνδυνο αυτό, πρέπει να μετανοήσω». Δεν έχουν σε καμία περίπτωση τέτοιου είδους σκέψεις στο μυαλό τους. Η ανθρώπινη φύση τους δεν έχει αυτές τις ιδιότητες. Συνεπώς, οι αντίχριστοι έχουν ένα εξόφθαλμο χαρακτηριστικό: Όσα χρόνια τώρα κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν δείχνουν αληθινή αλλαγή. Όταν πρωτοαρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, τους αρέσει να ξεχωρίζουν μες στο πλήθος, να ανταγωνίζονται τους άλλους για τη δύναμη και το κέρδος, να βασανίζουν τους ανθρώπους και να φτιάχνουν κλίκες, διαιρώντας την εκκλησία. Σκοπός της προσπάθειάς τους να πάρουν την εξουσία είναι να ζήσουν σε βάρος της εκκλησίας και να εγκαθιδρύσουν ένα ανεξάρτητο βασίλειο. Αφού πιστέψουν για τρία με πέντε χρόνια, όταν τους ξαναδείς, εμφανίζουν ακόμα τις ίδιες αυτές εκδηλώσεις και χαρακτηριστικά, χωρίς καμία αλλαγή. Μένουν ίδιοι ακόμα και μετά από οκτώ ή δέκα χρόνια. Λένε κάποιοι: «Ίσως αλλάξουν μετά από 20 χρόνια πίστης!» Μπορούν να αλλάξουν; (Όχι.) Δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Εμφανίζουν τις ίδιες αυτές εκδηλώσεις είτε αλληλεπιδρούν με μερικά άτομα είτε με την πλειοψηφία, είτε κάνουν συνηθισμένα καθήκοντα είτε ενεργούν ως επικεφαλής ή εργάτες. Ποτέ τους δεν μετανοούν ούτε αλλάζουν πορεία, αλλά εμμένουν στο ίδιο μονοπάτι μέχρι τέλους. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να μετανοήσουν. Έτσι είναι οι αντίχριστοι. Όσο για τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, ακόμα κι αν δεν είναι κακοί άνθρωποι, έχουν κι αυτοί διεφθαρμένες διαθέσεις. Αποκαλύπτουν αλαζονεία, δολιότητα, εγωισμό, ευτέλεια και άλλους τύπους διαφθοράς. Δείχνουν επίσης κακή ανθρώπινη φύση. Κι αυτοί, όταν πρωτοαρχίζουν να πιστεύουν στον Θεό, θέλουν να ανταγωνιστούν τους άλλους για τη φήμη και το κέρδος, να ξεχωρίζουν για ν’ αποκτήσουν τον θαυμασμό των άλλων, κι έχουν φιλοδοξίες και επιθυμίες να γίνουν επικεφαλής και να πάρουν την εξουσία. Αυτές οι εκδηλώσεις υπάρχουν σε διάφορους βαθμούς στους διεφθαρμένους ανθρώπους, ενώ δεν διαφέρουν και πολύ απ’ αυτές των αντίχριστων. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της πίστης τους στον Θεό, φτάνουν σε σημείο να κατανοήσουν μερικές αλήθειες μέσα απ’ τη βίωση της κρίσης και της έκθεσης των λόγων του Θεού, κι έτσι αποκαλύπτουν αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις όλο και λιγότερο. Γιατί αποκαλύπτονται όλο και λιγότερο αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις; Επειδή αυτοί οι άνθρωποι, αφού κατανοήσουν την αλήθεια, συνειδητοποιούν ότι αυτές οι συμπεριφορές και οι εκδηλώσεις αποτελούν αποκαλύψεις διεφθαρμένων διαθέσεων. Μόνο σε αυτό το σημείο αποκτούν επίγνωση στη συνείδησή τους, κι έτσι βλέπουν ότι είναι βαθιά διεφθαρμένοι κι ότι όντως δεν μοιάζουν με άνθρωπο. Τότε, προθυμοποιούνται να επιδιώξουν την αλήθεια και σκέφτονται πώς να απαλλαγούν απ’ αυτές τις διεφθαρμένες διαθέσεις, αλλά και πώς μπορούν να απελευθερωθούν απ’ τα δεσμά τους και να γίνουν άνθρωποι που επιδιώκουν και κάνουν πράξη την αλήθεια. Τι είναι αυτή η εκδήλωση; Δεν είναι σταδιακή μετάνοια; (Ναι.) Ενόσω βιώνουν το έργο του Θεού, ανακαλύπτουν τα προβλήματά τους, αναγνωρίζουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και κατανοούν τις διάφορες καταστάσεις τους. Φτάνουν επίσης σε σημείο να γνωρίσουν την ανθρώπινη φύση-ουσία τους, ενώ στη συνείδησή τους αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση· νιώθουν όλο και περισσότερο ότι είναι βαθιά διεφθαρμένοι και ακατάλληλοι για χρήση απ’ τον Θεό, καθώς και ότι έχουν προκαλέσει το μίσος του Θεού, και απεχθάνονται μέσα τους τον εαυτό τους. Χωρίς να το καταλάβουν, βαθιά μες στην καρδιά τους μετανοούν σιγά σιγά και, μ’ αυτήν την μετάνοια, συμβαίνουν κάποιες ανεπαίσθητες αλλαγές, ανεπαίσθητες αλλαγές που είναι ορατές στη συμπεριφορά τους. Για παράδειγμα, στην αρχή, όταν κάποιος εξέθετε τα προβλήματά τους, εκείνοι ένιωθαν πικρία, γίνονταν έξω φρενών απ’ την ντροπή τους, ενώ προσπαθούσαν να εξηγηθούν και να δικαιολογηθούν, καταβάλλοντας κάθε προσπάθεια για να βρουν διάφορες δικαιολογίες και λόγους για να υπερασπιστούν τον εαυτό τους. Μέσα απ’ τις συνεχείς εμπειρίες, ωστόσο, συνειδητοποιούν τελικά ότι αυτή η συμπεριφορά είναι λανθασμένη, κι αρχίζουν να διορθώνουν αυτήν την κατάσταση και τη συμπεριφορά, εργάζονται σκληρά για να αποδεχθούν τις σωστές απόψεις και πασχίζουν να συνεργαστούν αρμονικά με τους άλλους. Όταν τους τυχαίνουν κάποια ζητήματα, μαθαίνουν να αναζητούν από τους άλλους και να συναναστρέφονται μαζί τους, ενώ μαθαίνουν να επικοινωνούν από καρδιάς και να τα πηγαίνουν καλά με τους άλλους σε φιλικό κλίμα. Είναι εκδηλώσεις μετάνοιας αυτές; (Ναι.) Αφού πιστέψουν στον Θεό, αποκτούν σιγά σιγά αληθινή κατανόηση για κάποιες απ’ τις διαθέσεις, τις συμπεριφορές και τις εκδηλώσεις των αντίχριστων τις οποίες αποκαλύπτουν οι ίδιοι. Έπειτα, απαλλάσσονται σιγά σιγά απ’ τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους κι είναι σε θέση να εγκαταλείψουν τον προηγούμενο, λανθασμένο τρόπο ζωής τους, παραιτούνται απ’ την επιδίωξη της φήμης και της θέσης, ενώ είναι σε θέση να ενεργήσουν, να φερθούν και να κάνουν το καθήκον τους σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Πώς επιτυγχάνεται μια τέτοια αλλαγή; Επιτυγχάνεται μέσα από την αποδοχή της αλήθειας κι από τη συνεχή μεταστροφή και μετάνοια; (Ναι.) Όλα αυτά επιτυγχάνονται μέσα από τη διαδικασία της συνεχούς μετάνοιας. Στη συνέχεια, βελτιώνεται σίγουρα η κατάστασή τους, το ανάστημά τους μεγαλώνει κι αυτό καθώς βαθαίνουν οι εμπειρίες τους, ενώ, όταν τους τυχαίνει κάτι, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική. Είτε έρχονται αντιμέτωποι με αναποδιές και αποτυχίες είτε κλαδεύονται, φέρνουν αυτά τα ζητήματα ενώπιον του Θεού και προσεύχονται σ’ Εκείνον, και μπορούν επίσης να συσχετίσουν, να αναλύσουν και να κατανοήσουν τη διεφθαρμένη κατάστασή τους ενώ διαβάζουν τα λόγια του Θεού. Παρότι μπορεί και πάλι να αποκαλύψουν διαφθορά και να αναπτύξουν εσφαλμένες σκέψεις όταν τους τύχει κάτι, είναι σε θέση να κάνουν αυτοκριτική και να επαναστατήσουν ενάντια στον εαυτό τους. Εφόσον αποκτήσουν επίγνωση γι’ αυτά τα θέματα, μπορούν να αναζητούν συνεχώς την αλήθεια για να τα επιλύσουν και να κάνουν πράξη τη μετάνοια. Παρότι αυτή η πρόοδος είναι πολύ αργή και τα αποτελέσματα είναι απειροελάχιστα, αυτοί οι άνθρωποι αλλάζουν συνεχώς στα μύχια της καρδιάς τους. Οι άνθρωποι αυτού του τύπου διατηρούν διαρκώς μια στάση πρωτοβουλίας και θετικότητας με ισχυρά εσωτερικά κίνητρα, καθώς και μια κατάσταση κατά την οποία μεταστρέφονται και μετανοούν. Μπορεί μερικές φορές να ανταγωνίζονται τους άλλους για τη φήμη και τη θέση και να αποκαλύπτουν κάποιες εκδηλώσεις και πράξεις των αντίχριστων σε διάφορους βαθμούς, όμως, αφού βιώσουν ορισμένα κλαδέματα, κρίσεις και παιδεύσεις ή την πειθαρχία του Θεού, αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις αποτινάζονται και μεταμορφώνονται σε διάφορους βαθμούς. Η κύρια αιτία για την επίτευξη αυτών των αποτελεσμάτων είναι ότι αυτού του τύπου ο άνθρωπος μπορεί, στα βάθη της καρδιάς του, να στοχαστεί και να κατανοήσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις του και τα λανθασμένα μονοπάτια που έχει πάρει, και μπορεί να μεταστραφεί. Μπορεί οι αλλαγές, η ανάπτυξη και τα κέρδη από τη μεταστροφή του να είναι πολύ μικρά και η πρόοδος πολύ αργή, σε βαθμό που και ο ίδιος ίσως να μην την αντιλαμβάνεται καν, όμως, μετά από τρία με πέντε χρόνια τέτοιων εμπειριών, νιώθει κάποιες αλλαγές στον εαυτό του, ενώ οι άνθρωποι γύρω του τις βλέπουν κι αυτοί. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους εκείνους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, και σ’ εκείνους που είναι αντίχριστοι. Ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό σ’ αυτήν την πτυχή; (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να μετανοήσουν.) Όταν κάνουν κάτι κακό, όταν διαπράττουν κάποια παράβαση ή έρχονται αντιμέτωποι με το κλάδεμα, την κρίση και την παίδευση, τη συμμόρφωση ή την πειθαρχία, τότε μπορούν να μετανοήσουν. Ακόμα κι όταν συνειδητοποιούν ότι έχουν κάνει κάτι κακό ή κάποιο λάθος, μπορούν να κάνουν αυτοκριτική και να δείξουν μια στάση μεταστροφής και μετάνοιας μες στην καρδιά τους. Αυτή είναι μια ειδοποιός διαφορά, η οποία φέρνει τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων σε πλήρη αντιδιαστολή με τους ίδιους τους αντίχριστους.

Μια σύνοψη των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ των αντίχριστων και των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων

Όσοι είναι αντίχριστοι είναι ζωντανοί σατανάδες. Θα έλεγε κανείς πως ζουν ως σατανάδες· είναι διάβολοι και σατανάδες που είναι ορατοί στους ανθρώπους. Ας συνοψίσουμε, λοιπόν, τις ουσιώδεις διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των αντίχριστων και των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Μία πτυχή είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται σε καμία περίπτωση την αλήθεια. Παρότι μπορούν να παραδεχθούν λεκτικά ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, ότι είναι θετικά πράγματα και λόγια ωφέλιμα για τους ανθρώπους, καθώς και το κριτήριο για όλα τα θετικά πράγματα, αλλά και ότι οι άνθρωποι πρέπει να τα αποδέχονται, να υποτάσσονται σ’ αυτά και να τα κάνουν πράξη —παρότι, λοιπόν, μπορούν να τα πουν όλα αυτά— δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να κάνουν τα λόγια του Θεού πράξη. Γιατί δεν τα κάνουν πράξη; Επειδή μέσα τους δεν αποδέχονται την αλήθεια. Λένε με το στόμα πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, αλλά το κίνητρό τους είναι εντελώς διαφορετικό: Το λένε αυτό για να καλύψουν το γεγονός ότι δεν αποδέχονται την αλήθεια, και για να παραπλανήσουν τον κόσμο. Το ότι οι αντίχριστοι μπορούν να λένε λόγια και δόγματα δεν σημαίνει και ότι παραδέχονται μέσα τους πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Δεν μπορούν να κάνουν πράξη την αλήθεια επειδή μέσα τους δεν αποδέχονται ουσιαστικά την αλήθεια των λόγων του Θεού· δεν είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την αλήθεια ούτε να κάνουν πράξη την αλήθεια για να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι απαραίτητα και αντίχριστοι. Κάποιοι από αυτούς μπορούν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν, καθώς και στα θετικά πράγματα και στα σωστά λόγια· αυτή είναι μία διαφορά. Οι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και της γυρίζουν την πλάτη, αλλά κάποιοι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν και να κάνουν πράξη την αλήθεια. Μέσω της ανάγνωσης των λόγων του Θεού και της βίωσης του έργου του Θεού για αρκετά χρόνια, μπορεί να αλλάξει κάπως η στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Νιώθουν βαθιά μέσα τους πως, παρότι δεν είναι σε θέση να την κάνουν πράξη, η αλήθεια είναι καλή και σωστή. Απλώς δεν αγαπούν την αλήθεια ή δεν τους ενδιαφέρει και τόσο, κι έτσι για να την κάνουν πράξη απαιτείται κάποια προσπάθεια και κάποιος αγώνας. Έτσι, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά διαθέτουν κάποια συνείδηση και λογική, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Αν μη τι άλλο, βαθιά μες στην καρδιά τους, δεν αντιστέκονται στην αλήθεια ούτε την αποστρέφονται, ούτε είναι κάτι που τους απωθεί. Οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται σ’ αυτήν την κατάσταση και εμφανίζουν αυτού του είδους την εκδήλωση απέναντι στην αλήθεια. Μια τέτοια περιγραφή των ανθρώπων αυτών ούτε χρυσώνει το χάπι ούτε και τους διαβάλλει. Είναι αρκετά αντικειμενική, έτσι δεν είναι; (Ναι.) Μια άλλη πτυχή είναι ο διαχωρισμός τους από την οπτική της ανθρώπινης φύσης, δηλαδή ένας διαχωρισμός με βάση τη συνείδησή τους, τη λογική τους και το πόσο καλή ή κακή είναι η ανθρώπινη φύση τους. Όποιος έχει κακή ανθρώπινη φύση, όποιος δεν αποδέχεται την αλήθεια και αποστρέφεται ιδιαίτερα την αλήθεια είναι το δίχως άλλο ένας δύσπιστος ή ένας αντίχριστος. Κάποιοι άνθρωποι δεν αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια και δεν τους ενδιαφέρει. Όταν οι άλλοι συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια, εκείνους τους πιάνει νύστα και μια απάθεια. Ωστόσο, αυτού του τύπου οι άνθρωποι δεν έχουν κακή ανθρώπινη φύση και δεν βασανίζουν τους άλλους. Αν συναναστραφείς πάνω στις προθέσεις του Θεού, στις αλήθεια-αρχές ή στους κανόνες του οίκου του Θεού, μπορούν να ακούσουν και είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν την αλήθεια και να πασχίσουν γι’ αυτήν, αλλά ίσως να μην είναι απαραίτητα σε θέση να κάνουν πράξη την αλήθεια. Αν γίνουν επικεφαλής, ίσως να μην είναι σε θέση να σε οδηγήσουν στο να κατανοήσεις την αλήθεια ούτε να σε φέρουν ενώπιον του Θεού, όμως δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σε βασανίσουν. Αυτή είναι η ανθρώπινη φύση των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Σε κάθε περίπτωση, η ανθρώπινη φύση των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι και τόσο κακή· μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Απεναντίας, οι αντίχριστοι όχι μόνο δεν έχουν συνείδηση και λογική, αλλά επιπλέον έχουν και εξαιρετικά φαύλη ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν αίσθημα συνείδησης και κάποια λογική, ενώ μπορούν να χειριστούν ορισμένα ζητήματα με ορθολογικό τρόπο. Για παράδειγμα, όσον αφορά το πώς θα επιλέξουν και το ποιο μέρος θα πάρουν κατά την αντιμετώπιση των απαιτήσεων του οίκου του Θεού, την αντιμετώπιση των διάφορων ανθρώπων στην εκκλησία, και την αντιμετώπιση των θετικών και αρνητικών πραγμάτων, μπορούν να ξεχωρίσουν αυτά και άλλα αντίστοιχα ζητήματα και, τελικά, είναι σε θέση να κάνουν τις σωστές επιλογές με βάση τη συνείδησή τους. Αυτού του τύπου οι άνθρωποι δεν έχουν και τόσο κακή ανθρώπινη φύση, ενώ είναι σχετικά καλόκαρδοι. Υπάρχει άλλος ένας διαχωρισμός, σχετικά με τον οποίο συναναστραφήκαμε μόλις, και είναι ότι μερικοί άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ενώ, όταν κάνουν κάτι κακό, μπορούν να το στοχαστούν κι η καρδιά τους να μετανοήσει. Απεναντίας, οι αντίχριστοι δεν εμφανίζουν σε καμία περίπτωση αυτές τις δύο εκδηλώσεις. Είναι πεισματάρηδες και αμετάβλητοι, επειδή αποστρέφονται την αλήθεια, δεν αποδέχονται την αλήθεια και έχουν εξαιρετικά φαύλη ανθρώπινη φύση. Τέτοιου τύπου άνθρωποι είναι αδύνατον να μεταστραφούν και να φτάσουν στη μετάνοια. Το αν μπορεί κάποιος να μετανοήσει αληθινά εξαρτάται κυρίως απ’ το αν έχει συνείδηση και λογική, καθώς και απ’ τη στάση του απέναντι στην αλήθεια. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, επειδή η ανθρώπινη φύση τους δεν είναι κακή, επειδή έχουν κάποια συνείδηση και λογική και μπορούν να αποδεχθούν μερικές αλήθειες σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας, έχουν και τη δυνατότητα να μεταστραφούν. Όταν κάνουν λάθη ή διαπράττουν παραβάσεις, μπορούν να μετανοήσουν αφού κλαδευτούν. Προσδιορίζεται έτσι ότι οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν ελπίδα σωτηρίας, ενώ οι αντίχριστοι είναι αδιόρθωτοι· ανήκουν στο σινάφι των διαβόλων και του Σατανά. Αυτά τα χαρακτηριστικά είναι οι ουσιώδεις διαφορές που υπάρχουν ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Είναι αρκετά αντικειμενική αυτή η σύνοψη; (Ναι.) Όσον αφορά αυτά τα χαρακτηριστικά των αντίχριστων, οι αναλυτικές εκδηλώσεις σχετικά με τις οποίες συναναστραφήκαμε είναι αντικειμενικές και συνάδουν με τα γεγονότα, χωρίς κανένα απολύτως ίχνος διαβολής. Κάθε μέλος του εκλεκτού λαού του Θεού έχει συναντήσει κάτι τέτοιο κι έχει υπάρξει μάρτυράς του· αυτό ακριβώς είναι οι αντίχριστοι. Όσο για τους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, έχουμε επίσης εκθέσει διάφορες εκδηλώσεις, που όλες τους είναι ορατές στους ανθρώπους και συμφωνούν με τα γεγονότα, χωρίς ποτέ να χρυσώνουμε το χάπι.

Υπάρχουν πολλά ελαττώματα και ψεγάδια στην ανθρώπινη φύση όσων έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, κι αυτοί οι άνθρωποι αποκαλύπτουν επίσης διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Αυτές οι διεφθαρμένες διαθέσεις έχουν σε όλους κάποιες εξόφθαλμες χαρακτηριστικές εκδηλώσεις. Για παράδειγμα, κάποιοι άνθρωποι είναι ιδιαίτερα αλαζόνες, κάποιοι είναι ιδιαίτερα υστερόβουλοι και δόλιοι, κάποιοι είναι ιδιαίτερα αδιάλλακτοι, κάποιοι είναι ιδιαίτερα τεμπέληδες, και ούτω καθεξής. Αυτές οι εκφράσεις είναι οι εκδηλώσεις των ανθρώπων που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, καθώς και τα χαρακτηριστικά της ανθρώπινης φύσης τέτοιων ανθρώπων. Παρότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν κάποια καλοσύνη μέσα τους, με απλά, δηλαδή, λόγια, είναι κάπως καλόκαρδοι, όταν έρχονται αντιμέτωποι με κάτι, το βλέπουν καθαρά ότι θίγονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, όμως, επειδή φοβούνται μήπως προσβάλουν τους άλλους, κάνουν σαν τη χελώνα που κρύβεται στο καβούκι της, ζουν σύμφωνα με τη φιλοσοφία του Σατανά και δεν είναι διατεθειμένοι να τηρήσουν τις αλήθεια-αρχές. Παρότι, κατά βάθος, το νιώθουν ότι δεν πρέπει να ενεργούν έτσι κι ότι αδικούν τον Θεό με μια τέτοια ενέργεια, και πάλι δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς και επιλέγουν να είναι ανθρωπάρεσκοι. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή πιστεύουν πως, προκειμένου να ζήσουν και να επιβιώσουν, πρέπει να βασιστούν στη φιλοσοφία του Σατανά, και πως μόνο έτσι μπορούν να προστατευτούν. Γι’ αυτό επιλέγουν να είναι ανθρωπάρεσκοι και δεν κάνουν πράξη την αλήθεια. Το νιώθουν μέσα τους πως, ενεργώντας μ’ αυτόν τον τρόπο, δείχνουν ασυνειδησία και έλλειψη ανθρώπινης φύσης· δεν είναι άνθρωποι, είναι χειρότεροι κι από μαντρόσκυλα. Αφού επιπλήξουν τον εαυτό τους, όμως, και όταν έρθουν αντιμέτωποι με μία ακόμα κατάσταση, και πάλι δεν μετανοούν, και πάλι ενεργούν με τον ίδιο τρόπο. Είναι διαρκώς αδύναμοι κι έχουν διαρκώς ένα αίσθημα ενοχής. Τι αποδεικνύει αυτό; Αποδεικνύει ότι, παρότι οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι αντίχριστοι οι ίδιοι, η ανθρώπινη φύση τους έχει όντως προβλήματα και ανεπάρκειες, κι έτσι αποκαλύπτουν σίγουρα μεγάλη διαφθορά. Κοιτάζοντας συνολικά τις εκδηλώσεις ενός τέτοιου ανθρώπου, πρόκειται οπωσδήποτε για κάποιον που παραμένει αμετάβλητα βαθιά διεφθαρμένος απ’ τον Σατανά· είναι αυτό ακριβώς που αναφέρει ο Θεός ως «γέννημα του Σατανά». Πώς γίνεται οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων να είναι καλύτεροι από τους αντίχριστους; Για την ακρίβεια, οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων αλλά όχι την ουσία των αντίχριστων, παρότι αποκαλύπτουν διάφορες διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά, δεν είναι σε καμία περίπτωση κακοί άνθρωποι. Η κατάστασή τους μοιάζει με αυτό που λέγεται συχνά για όσους δεν είναι ούτε ύπουλοι και κακοί, αλλά ούτε και καλοί άνθρωποι· απλώς πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό, είναι διατεθειμένοι να μετανοήσουν και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια αφού κλαδευτούν, δείχνοντας κάποια υποταγή. Παρότι δεν είναι κακοί άνθρωποι κι έχουν ακόμα ελπίδα σωτηρίας απ’ τον Θεό, απέχουν κατά πολύ από το πρότυπο για το οποίο μιλάει ο Θεός και υπαγορεύει να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό! Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για τρία με πέντε χρόνια και σημειώνουν κάποιες αλλαγές και κάποια πρόοδο. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για οκτώ με δέκα χρόνια και δεν σημειώνουν καμία πρόοδο. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό ακόμα και είκοσι χρόνια τώρα, χωρίς καμία σημαντική αλλαγή· είναι ακόμα ίδιοι με πριν. Είναι πεισματικά προσκολλημένοι στις αντιλήψεις τους. Απλώς, επειδή έχουν ακούσει τα λόγια του Θεού κι επειδή περιορίζονται απ’ τους διάφορους κανόνες και κανονισμούς του οίκου του Θεού, δεν έχουν κάνει σημαντικά λάθη, δεν έχουν κάνει κακές πράξεις που προκαλούν σοβαρές απώλειες στον οίκο του Θεού και δεν έχουν προκαλέσει μεγάλες συμφορές. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι, βέβαια, δυνατόν να σωθούν όλοι τους στο τέλος απ’ τον Θεό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς είναι πιθανότατα απλοί δουλευτές, ενώ μερικοί απ’ αυτούς οπωσδήποτε θα αποκλειστούν. Σε κάθε περίπτωση, παρότι δεν είναι κακοί άνθρωποι, είναι άνθρωποι με ανεπαρκή ανθρώπινη φύση. Οι εκβάσεις τους κι οι προορισμοί τους δεν θα είναι σε καμία περίπτωση οι ίδιοι. Όλα εξαρτώνται απ’ το αν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια κι απ’ το πώς επιλέγουν το μονοπάτι τους. Λένε κάποιοι: «Τα λόγια Σου έχουν αντιφάσεις. Εσύ δεν είπες πως αυτοί οι άνθρωποι μπορούν να μεταστραφούν και να μετανοήσουν;» Εννοώ ότι αυτοί οι άνθρωποι, σε ορισμένα πλαίσια και σε διαφορετικά περιβάλλοντα, μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Τι σημαίνει «σε διαφορετικό βαθμό»; Σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι παρουσιάζουν μια κάποια αλλαγή αφού πιστέψουν στον Θεό για τρία με πέντε χρόνια και σημαντική αλλαγή μετά από δέκα με είκοσι χρόνια. Κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό για δέκα με είκοσι χρόνια και είναι ακόμα ίδιοι με τότε που πρωτοάρχισαν να πιστεύουν, και φωνάζουν συνεχώς: «Πρέπει να μετανοήσω, πρέπει να ανταποδώσω την αγάπη του Θεού!», χωρίς, στην πραγματικότητα, να έχουν αλλάξει καθόλου. Το ότι έχουν μέσα τους αυτήν την επιθυμία και είναι διατεθειμένοι να μεταστραφούν και να μετανοήσουν οφείλεται μόνο σε ένα αίσθημα συνείδησης που έχουν. Η προθυμία, ωστόσο, δεν σημαίνει και ότι κάποιος είναι σε θέση να κάνει πράξη την αλήθεια, ούτε συνεπάγεται είσοδο στην πραγματικότητα. Η προθυμία σημαίνει απλώς ότι δεν αντιστέκεται στην αλήθεια, ότι δεν αποστρέφεται την αλήθεια, ότι δεν λοιδορεί ανοιχτά την αλήθεια, ότι δεν κρίνει, δεν καταδικάζει και δεν βλασφημεί ανοιχτά τον Θεό· γι’ αυτές τις εκδηλώσεις πρόκειται μόνο. Δεν σημαίνει, όμως, ότι κάποιος είναι σε θέση να υποταχθεί πραγματικά στην αλήθεια, να την αποδεχθεί και να την κάνει πράξη, ούτε σημαίνει ότι είναι σε θέση να επαναστατήσει ενάντια στη σάρκα και στις επιθυμίες του. Είναι αντικειμενικό γεγονός αυτό; (Ναι.) Ακριβώς έτσι είναι. Το να έχει κανείς στην ανθρώπινη φύση του κάποια συνείδηση και λογική, καθώς και μια καρδιά που κάπως μετανοεί, δεν σημαίνει ότι δεν έχει διεφθαρμένη διάθεση. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν ουσιώδη διαφορά απ’ τους αντίχριστους, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρόκειται για ανθρώπους που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και να υποταχθούν σ’ αυτήν. Ούτε σημαίνει ότι πρόκειται για ανθρώπους που έχουν την αλήθεια-πραγματικότητα ή για τους ανθρώπους που αγαπάει ο Θεός. Υπάρχουν ουσιώδεις διαφορές ανάμεσα σ’ αυτές τις δύο πτυχές· είναι εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι σίγουρα πολύ καλύτεροι απ’ τους αντίχριστους όσον αφορά την ανθρώπινη φύση τους, τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια και τον βαθμό στον οποίο μετανοούν. Ωστόσο, το πρότυπο με το οποίο μετρά ο Θεός τους ανθρώπους δεν βασίζεται στο πώς διαφέρουν απ’ τους αντίχριστους· δεν είναι αυτό το πρότυπο. Αυτό που μετρά ο Θεός είναι η ανθρώπινη φύση του ατόμου, το κατά πόσο το άτομο αυτό έχει συνείδηση και λογική, κατά πόσο αγαπάει και αποδέχεται την αλήθεια, κατά πόσο κάνει τα καθήκοντά του με αφοσίωση, κατά πόσο υποτάσσεται στον Θεό και κατά πόσο μπορεί να αποκτήσει την αλήθεια και να σωθεί. Αυτά είναι τα πρότυπα με τα οποία μετρά τους ανθρώπους ο Θεός. Ο Θεός έχει θεσπίσει διάφορες απαιτήσεις για όσους έχουν τη διάθεση των αντίχριστων. Ο Θεός χρησιμοποιεί αυτές τις απαιτήσεις για να μετρήσει ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, με σκοπό να τους σώσει. Τώρα που το θέσαμε μ’ αυτόν τον τρόπο, το κατανοείτε, έτσι δεν είναι; Πρώτον, πρέπει να κατανοήσεις ξεκάθαρα ότι, όση από τη διάθεση των αντίχριστων κι αν έχεις, εφόσον μπορείς να αποδεχθείς την αλήθεια, τότε δεν είσαι αντίχριστος. Παρότι δεν είσαι αντίχριστος, αυτό δεν σημαίνει και ότι είσαι κάποιος που υποτάσσεται στον Θεό. Το να μη σε απωθεί η αλήθεια ούτε να αποστρέφεσαι την αλήθεια δεν σημαίνει ότι είσαι κάποιος που κάνει πράξη την αλήθεια και υποτάσσεται σ’ αυτήν. Το να έχεις συνείδηση και λογική, το να είσαι σχετικά καλόκαρδος και το να έχεις καλύτερη ανθρώπινη φύση απ’ τους αντίχριστους δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είσαι καλός άνθρωπος. Το πρότυπο που μετρά αν ένας άνθρωπος είναι καλός ή κακός δεν βασίζεται στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Όσα κακά πράγματα κι αν κάνουν οι αντίχριστοι, ποτέ τους δεν τα παραδέχονται ούτε μετανοούν, παρά συνεχίζουν να ενεργούν με τον ίδιο τρόπο· ποτέ τους δεν αλλάζουν πορεία, ενώ εναντιώνονται στον Θεό μέχρι τέλους. Παρότι κάποιοι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων θέλουν ειλικρινά να μεταστραφούν και να μετανοήσουν, το ότι κάνουν μια μικρή μεταστροφή δεν σημαίνει ότι δείχνουν αληθινή μετάνοια. Το να έχει κανείς την αποφασιστικότητα να μετανοήσει δεν σημαίνει ότι είναι και σε θέση να κατανοήσει την αλήθεια, να αποκτήσει την αλήθεια και να κερδίσει τη ζωή.

Λένε κάποιοι: «Δεν είμαι αντίχριστος, άρα είμαι καλύτερος απ’ τους αντίχριστους και όχι τόσο βαθιά διεφθαρμένος όσο οι αντίχριστοι». Είναι σωστά αυτά τα λόγια; Μήπως πρόκειται για στρεβλή κατανόηση; (Ναι.) Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων είναι ίδιοι με τους αντίχριστους όσον αφορά τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, όμως διαφέρουν στη φύση-ουσία τους. Για σκεφτείτε το, είναι σωστή αυτή η δήλωση; (Ναι.) Για εξηγήστε την, τότε. (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, όπως ακριβώς οι αντίχριστοι. Και οι δύο κατηγορίες έχουν αλαζονικές και μοχθηρές διαθέσεις, ενώ και οι δύο επιδιώκουν τη θέση. Η ανθρώπινη φύση-ουσία τους, ωστόσο, διαφέρει. Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων έχουν κάποιο αίσθημα συνείδησης και μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό. Δεν αποστρέφονται την αλήθεια ούτε τη μισούν. Από την άλλη, οι άνθρωποι που έχουν την ουσία των αντίχριστων έχουν κακόβουλη ανθρώπινη φύση-ουσία. Δεν έχουν αίσθημα συνείδησης, ενώ αποστρέφονται την αλήθεια και τη μισούν. Δεν πρόκειται να μετανοήσουν.) Όλοι τους έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· γιατί, λοιπόν, ο Θεός χαρακτηρίζει αντίχριστους και εχθρούς Του τους ανθρώπους που έχουν τη φύση των αντίχριστων; (Αυτό βασίζεται κυρίως στη στάση τους απέναντι στην αλήθεια. Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια και τη μισούν και, αν κάποιος μισεί την αλήθεια, στην πραγματικότητα μισεί τον Θεό.) Τίποτα άλλο; (Η ουσία των αντίχριστων είναι η ουσία των διαβόλων.) Έχουν καμία ελπίδα σωτηρίας οι άνθρωποι που έχουν την ίδια ουσία με τους διαβόλους; (Όχι.) Αυτοί οι άνθρωποι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και δεν μπορούν να σωθούν. Δεδομένου ότι και οι δύο τύποι ανθρώπων έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις, ποια είναι η διαφορά ανάμεσα σε όσους μπορούν να σωθούν και σε όσους δεν μπορούν να σωθούν; Όσον αφορά τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους και μόνο, αυτοί οι δύο τύποι ανθρώπων είναι ίδιοι· γιατί, λοιπόν, δεν μπορούν να σωθούν οι αντίχριστοι, ενώ οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, αλλά όχι την ουσία των αντίχριστων, έχουν μια μικρή ελπίδα σωτηρίας; (Οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων δεν είναι σαν τους αντίχριστους, οι οποίοι είναι τόσο εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα. Μπορεί να μην αγαπούν ιδιαίτερα την αλήθεια, όμως η αλήθεια δεν τους απωθεί και μπορούν να την αποδεχθούν, ο καθένας σε διαφορετικό βαθμό, κι έτσι σιγά σιγά αλλάζουν. Επιπλέον, στην ανθρώπινη φύση τους έχουν ένα αίσθημα συνείδησης, αντίθετα με τους αντίχριστους, που δεν έχουν κανένα αίσθημα ντροπής.) Εδώ έγκειται η ελπίδα σωτηρίας· αυτή είναι η ουσιώδης διαφορά. Κρίνοντας απ’ την ουσία των αντίχριστων, αυτός ο τύπος ανθρώπου είναι αδιόρθωτος και δεν έχει καμία ελπίδα σωτηρίας. Ακόμα κι αν θέλεις να τους σώσεις, δεν μπορείς· δεν γίνεται να αλλάξουν. Δεν πρόκειται για συνηθισμένο τύπο ανθρώπου που έχει τη διεφθαρμένη διάθεση του Σατανά, αλλά για έναν τύπο ανθρώπου που έχει τη ζωή-ουσία των διαβόλων και του Σατανά. Αυτός ο τύπος ανθρώπου δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να σωθεί. Αντιθέτως, ποια είναι η ουσία των συνηθισμένων ανθρώπων που έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις; Απλώς έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· ωστόσο, έχουν έναν ορισμένο βαθμό συνείδησης και λογικής, ενώ μπορούν να αποδεχθούν μερικές αλήθειες. Αυτό σημαίνει ότι η αλήθεια μπορεί να έχει μια ορισμένη επίδραση πάνω σ’ αυτούς τους ανθρώπους, δίνοντάς τους μια ελπίδα σωτηρίας. Αυτόν τον τύπο ανθρώπου σώζει ο Θεός. Οι αντίχριστοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να σωθούν· μπορούν, όμως, να σωθούν οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων; (Ναι.) Αν πούμε πως μπορούν να σωθούν, αυτό δεν είναι αντικειμενικό. Μπορούμε μόνο να πούμε πως έχουν την ελπίδα της σωτηρίας· αυτό είναι σχετικά αντικειμενικό. Στο τέλος, το αν ένας άνθρωπος μπορεί να σωθεί εξαρτάται από το ίδιο το άτομο. Εξαρτάται απ’ το αν μπορεί να αποδεχθεί πραγματικά την αλήθεια, να κάνει πράξη την αλήθεια και να υποταχθεί στην αλήθεια. Επομένως, το μόνο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι αυτός ο τύπος ανθρώπου έχει την ελπίδα της σωτηρίας. Γιατί, λοιπόν, οι αντίχριστοι δεν έχουν καμία ελπίδα σωτηρίας; Επειδή είναι αντίχριστοι· η φύση τους είναι η φύση του Σατανά. Είναι εχθρικοί απέναντι στην αλήθεια, μισούν τον Θεό και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Μπορεί ακόμα να τους σώσει ο Θεός; (Όχι.) Ο Θεός σώζει διεφθαρμένους ανθρώπους, όχι τον Σατανά και τους διαβόλους. Ο Θεός σώζει όσους αποδέχονται την αλήθεια, όχι καθάρματα που μισούν την αλήθεια. Ξεκαθαρίζει αυτό τα πράγματα; (Ναι.) Συναναστρεφόμαστε μ’ αυτόν τον τρόπο έτσι ώστε να μην έχουν κάποιοι άνθρωποι στρεβλή κατανόηση. Αφού γίνει διαχωρισμός ανάμεσα στους αντίχριστους και στους ανθρώπους που έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, κάποιοι άνθρωποι νομίζουν πως δεν είναι αντίχριστοι και πως αυτό σημαίνει ότι είναι ασφαλείς, ότι πραγματικά έχουν εξασφαλίσει το καταφύγιό τους και ότι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να αποπεμφθούν, να αποβληθούν ή να αποκλειστούν στο μέλλον. Μήπως πρόκειται για στρεβλή κατανόηση; Το να έχει κανείς την ελπίδα της σωτηρίας δεν σημαίνει και ότι πρόκειται να σωθεί. Αυτή η ελπίδα απαιτεί και πάλι από τους ανθρώπους να την αδράξουν. Η στάση σου απέναντι στην αλήθεια είναι διαφορετική από αυτήν των αντίχριστων. Δεν αποστρέφεσαι την αλήθεια ή η ανθρώπινη φύση σου είναι ελαφρώς καλύτερη από αυτήν των αντίχριστων· έχεις ένα αίσθημα συνείδησης, είσαι σχετικά καλόκαρδος, δεν βλάπτεις τους άλλους, γνωρίζεις πώς να μετανοήσεις όταν κάνεις κάτι κακό και μπορείς να μεταστραφείς. Το να έχεις απλώς αυτές τις λίγες ιδιότητες σημαίνει ότι πληροίς τις βασικές προϋποθέσεις για να αποδεχθείς την αλήθεια, να κάνεις πράξη την αλήθεια και να φτάσεις στη σωτηρία. Όμως, το ότι δεν είσαι αντίχριστος δεν σημαίνει και ότι πρόκειται να σωθείς. Δεν είσαι αντίχριστος, αλλά παραμένεις ένα διεφθαρμένο ανθρώπινο ον. Μπορούν να σωθούν όλοι οι διεφθαρμένοι άνθρωποι; Όχι απαραίτητα. Ακόμα κι αν κάποιος δεν είναι αντίχριστος ούτε κακός άνθρωπος, αν δεν επιδιώκει την αλήθεια, τότε και πάλι δεν μπορεί να σωθεί. Η σωτηρία των ανθρώπων απ’ τον Θεό επιτυγχάνεται καθώς εκείνοι αποδέχονται και επιδιώκουν την αλήθεια. Οι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων είναι εχθρικές απέναντι στον Θεό. Εφόσον υπάρχουν μέσα σε κάποιον διεφθαρμένες διαθέσεις, αυτός μπορεί ακόμα να επαναστατήσει ενάντια στον Θεό, να αψηφήσει τον Θεό, να προδώσει τον Θεό, και ούτω καθεξής. Συνεπώς, πρέπει να αποδεχθεί την κρίση, την παίδευση, τις δοκιμασίες και τον εξευγενισμό από τα λόγια του Θεού· χρειάζεται την παροχή και την καθοδήγηση των λόγων του Θεού, το κλάδεμα, την πειθαρχία και την τιμωρία απ’ τον Θεό, και ούτω καθεξής· δεν γίνεται να λείπει τίποτα απ’ όλο αυτό το έργο που κάνει ο Θεός. Συνεπώς, για να επιτευχθεί η σωτηρία, πρώτα απ’ όλα χρειάζεται το έργο του Θεού, ενώ, επιπλέον, πρέπει οι άνθρωποι να είναι αποφασισμένοι να συνεργαστούν. Πρέπει να είναι σε θέση να αντέξουν τις κακουχίες και να πληρώσουν ένα τίμημα, να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα αφού κατανοήσουν την αλήθεια, και ούτω καθεξής. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να κερδίσει κανείς τη σωτηρία του Θεού τις έσχατες ημέρες, καθώς και να λάβει την απίστευτα σπάνια ευλογία να οδηγηθεί στην τελείωση απ’ τον ενσαρκωμένο Θεό, με βάση την κατανόηση της αλήθειας. Τόσο απλό είναι. Εντάξει, ας τελειώσουμε εδώ τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτό το θέμα.