ΙΙΙ. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν εκθέτουν ούτε σταματούν τους κακούς ανθρώπους

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στην τρίτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής, δηλαδή ότι αγνοούν τους ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και δεν ζητούν πληροφορίες σχετικά μ’ αυτούς. Ακόμα κι όταν ανακαλύψουν ότι οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, δεν δίνουν καμία προσοχή στο θέμα. Η φύση αυτής της εκδήλωσης είναι πιο σοβαρή απ’ τη φύση των δύο πρώτων. Γιατί θεωρείται πιο σοβαρή; Οι δύο πρώτες εκδηλώσεις αφορούν το επίπεδο των ψευδοεπικεφαλής, αλλά αυτή η εκδήλωση αφορά την ανθρώπινη φύση των ψευδοεπικεφαλής. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής έχουν τόσο χαμηλό επίπεδο που δεν μπορούν να διακρίνουν τη φύση που έχει η διατάραξη και η αναστάτωση του έργου της εκκλησίας. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής, παρότι μπορούν να ανακαλύψουν τα προβλήματα διατάραξης και αναστάτωσης του εκκλησιαστικού έργου, δυστυχώς δεν κατανοούν την αλήθεια και δεν μπορούν να χειριστούν και να λύσουν αυτά τα προβλήματα. Ενεργούν συνεχώς σύμφωνα με τις ιδέες και τον ενθουσιασμό τους, κάνουν ό,τι τους αρέσει και σκέφτονται μέσα τους: «Όσο συνεχίζω να κάνω το εκκλησιαστικό έργο, όλα καλά· όσο για όποιον προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση, είναι δικό του ζήτημα και δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα». Υπάρχουν, επίσης, κάποιοι ψευδοεπικεφαλής που έχουν κάποιο επίπεδο και μπορούν να κάνουν λίγο έργο, ενώ γνωρίζουν κάπως και τις αρχές για τον χειρισμό κάθε είδους ανθρώπου. Ωστόσο, φοβούνται μήπως προσβάλουν τους ανθρώπους, κι έτσι, όταν ανακαλύψουν κακούς ανθρώπους και αντίχριστους να προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, δεν τολμούν να τους εκθέσουν, να τους σταματήσουν ή να τους περιορίσουν. Ζουν με βάση σατανικές φιλοσοφίες και κάνουν πως δεν βλέπουν τα ζητήματα που νιώθουν ότι δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Δεν νοιάζονται καθόλου για το πώς είναι τα αποτελέσματα του εκκλησιαστικού έργου ούτε για το πόσο μεγάλος είναι ο αντίκτυπος στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού· νομίζουν πως αυτά τα πράγματα δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Έτσι, στη διάρκεια της θητείας ενός τέτοιου ψευδοεπικεφαλής, δεν διατηρείται η κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και δεν προστατεύονται τα καθήκοντα και η ζωή-είσοδος του εκλεκτού λαού του Θεού. Ποια είναι η φύση αυτού του προβλήματος; Δεν ισχύει εδώ ότι αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν έργο επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο· η αιτία είναι ότι η ανθρώπινη φύση τους είναι ελλιπής, δεν έχουν συνείδηση και λογική και δεν κάνουν αληθινό έργο. Τι το ψευδές υπάρχει στους ψευδοεπικεφαλής; Δεν έχουν τη συνείδηση και τη λογική της ανθρώπινης φύσης· γι’ αυτό και, όσο εργάζονται ως επικεφαλής, το πρόβλημα των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο δεν επιλύεται καθόλου. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές παθαίνουν μεγάλο κακό, ενώ το εκκλησιαστικό έργο υφίσταται κι αυτό τεράστιες απώλειες. Όταν ένας τέτοιος ψευδοεπικεφαλής παρατηρήσει κάποιο πρόβλημα, όταν δει έναν κακό άνθρωπο ή έναν αντίχριστο να προκαλεί διατάραξη ή αναστάτωση, γνωρίζει ποια είναι η ευθύνη του, τι πρέπει να κάνει και πώς πρέπει να το κάνει, κι όμως δεν κάνει τίποτα απολύτως, φτάνει ακόμα και στο σημείο να κάνει τον ανήξερο, το αγνοεί εντελώς και δεν αναφέρει το ζήτημα στους ανωτέρους του. Προσποιείται πως δεν γνωρίζει τίποτα και δεν βλέπει τίποτα, κι έτσι επιτρέπει στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεν υπάρχει πρόβλημα στην ανθρώπινη φύση του; Δεν ανήκει στο ίδιο στρατόπεδο με τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους; Ποια αρχή υιοθετεί ως επικεφαλής; «Δεν προκαλώ διαταραχές ή αναστατώσεις, αλλά δεν θα κάνω και τίποτα που προσβάλλει, τίποτα που θίγει την αξιοπρέπεια των άλλων. Χαρακτηρίστε με ψευδοεπικεφαλής, όμως και πάλι δεν θα κάνω τίποτα που να προσβάλλει. Πρέπει να έχω μια διέξοδο». Τι είδους λογική είναι αυτή; Είναι η λογική του Σατανά. Και τι είδους διάθεση είναι αυτή; Δεν είναι πολύ πονηρή και δόλια; Ένα τέτοιο άτομο δεν είναι στο ελάχιστο ειλικρινές ως προς το πώς αντιμετωπίζει την ανάθεση από τον Θεό· είναι διαρκώς πονηρό και ύπουλο στην εκτέλεση του καθήκοντός του, με πάρα πολλούς ελεεινούς υπολογισμούς, καθώς σε όλα τα πράγματα σκέφτεται τον εαυτό του. Δεν ενδιαφέρεται καθόλου για το έργο της εκκλησίας, δεν έχει καθόλου συνείδηση ή λογική. Επί της ουσίας, δεν του αξίζει να υπηρετεί ως επικεφαλής εκκλησίας. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν νιώθουν το παραμικρό βάρος για το εκκλησιαστικό έργο ούτε για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Νοιάζονται μόνο για τα συμφέροντα και την ευχαρίστησή τους· εστιάζουν αποκλειστικά στο να ενδίδουν στα οφέλη της θέσης, χωρίς καμία έγνοια για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο εκλεκτός λαός του Θεού. Δεν πρόκειται για τους πλέον εγωιστές και ποταπούς ανθρώπους; Ακόμα κι όταν ανακαλύψουν κακούς ανθρώπους και αντίχριστους να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, δεν δίνουν καμία σημασία, λες κι αυτά τα ζητήματα δεν έχουν καμία σχέση με τους ίδιους. Είναι σαν τον βοσκό που βλέπει τον λύκο να τρώει τα πρόβατα, αλλά δεν κάνει τίποτα και τον νοιάζει μόνο να σώσει τη δική του ζωή. Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν κάνει για βοσκός. Ό,τι κάνει ο ψευδοεπικεφαλής αυτού του τύπου το κάνει για να προστατεύσει στον μέγιστο βαθμό τη δική του υπόληψη, θέση και δύναμη, αλλά και τα διάφορα οφέλη που απολαμβάνει τη δεδομένη στιγμή. Δεν έχει μέσα του κανένα βάρος για την ανάθεση από τον Θεό, για το εκκλησιαστικό έργο ή για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, δηλαδή για τα καθήκοντα και τις ευθύνες του· δεν τα νοιάζεται ποτέ. Σκέφτεται: «Γιατί να κάνει αυτές τις εργασίες ένας επικεφαλής; Γιατί, αν δεν κάνω αυτές τις εργασίες, το αποτέλεσμα θα είναι να κλαδευτώ, να καταδικαστώ και να απορριφθώ απ’ τους αδελφούς και τις αδελφές;» Δεν το κατανοεί και του είναι παντελώς αδιάφορο. Μέσα Μου, ανεξάρτητα από το πόσο καλή συμπεριφορά μοιάζει να έχει ένας τέτοιος άνθρωπος, πόσο πιστά τηρεί τους κανόνες, πόσο μετράει τα λόγια του, πόσο σκληρά δουλεύει ή πόση ικανότητα επιδεικνύει, το γεγονός ότι ενεργεί χωρίς αρχές και δεν αναλαμβάνει καμία ευθύνη για το έργο της εκκλησίας Με υποχρεώνει να τον δω υπό άλλο πρίσμα. Τελικά, όρισα αυτό το είδος ανθρώπου ως εξής: Μπορεί να μην κάνει μεγάλα λάθη, όμως είναι πολύ πονηρός και δόλιος. Δεν αναλαμβάνει καμία απολύτως ευθύνη ούτε υπερασπίζεται καθόλου το έργο της εκκλησίας —δεν έχει ανθρώπινη φύση. Νιώθω ότι είναι σαν ένα είδος ζώου —με την πονηριά του, είναι λίγο σαν την αλεπού. Οι άνθρωποι λένε τις αλεπούδες πονηρές, στην πραγματικότητα, όμως, αυτοί οι άνθρωποι είναι ακόμα πιο πονηροί κι απ’ τις αλεπούδες. Εκ πρώτης όψεως, δεν φαίνεται να έχουν κάνει κανένα κακό, στην πραγματικότητα, όμως, όλα όσα λένε και κάνουν γίνονται για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση τους. Όλα όσα κάνουν τα κάνουν με σκοπό να απολαύσουν τα οφέλη της θέσης τους, ενώ δεν λαμβάνουν καθόλου υπόψη τις προθέσεις του Θεού. Δεν λύνουν ούτε στο παραμικρό τα προβλήματα που προκύπτουν στο εκκλησιαστικό έργο ούτε αντιμετωπίζουν τα πραγματικά θέματα που αφορούν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν καθόλου έργο για να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα. Ποιος ακριβώς είναι ο σκοπός όλων των πράξεών τους; Δεν είναι απλώς να γίνουν αρεστοί στους ανθρώπους και να κάνουν τους άλλους να τους εκτιμήσουν; Προσπαθούν να καλλιεργήσουν σε όλους μια καλή γνώμη για τους ίδιους χωρίς να προσβάλλουν κανέναν, κι έτσι απολαμβάνουν την υπόληψή τους και τα οφέλη της θέσης τους. Το πιο μισητό τους γνώρισμα είναι ότι καμία απ’ τις ενέργειές τους δεν έχει το οποιοδήποτε όφελος για τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού· αντίθετα, παραπλανούν τους ανθρώπους, κάνοντας τους άλλους να τους θαυμάζουν και να τους εξιδανικεύουν. Δεν είναι αυτοί οι άνθρωποι ακόμα πιο ύπουλοι και δόλιοι κι απ’ τις αλεπούδες; Είναι γνήσιες, κλασικές περιπτώσεις ψευδοεπικεφαλής. Έχουν τη θέση και τον τίτλο του επικεφαλής, αλλά δεν κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, φροντίζουν μόνο κάποιες επιφανειακές γενικές υποθέσεις για τα μάτια του κόσμου ή κάνουν απρόθυμα λίγο έργο μετά από ειδική ανάθεση του Άνωθεν. Αν δεν υπάρχει ειδική ανάθεση από τον Άνωθεν, δεν κάνουν καθόλου ουσιώδες εκκλησιαστικό έργο. Όσον αφορά ζητήματα σχετικά με τη διατήρηση του εκκλησιαστικού έργου και της τάξης της εκκλησιαστικής ζωής, φοβούνται μήπως προσβάλουν κάποιον και δεν τολμούν να τηρήσουν τις αρχές. Δεν λύνουν κανένα απ’ τα προβλήματα που συσσωρεύονται στο εκκλησιαστικό έργο, ενώ, ακόμα κι όταν βλέπουν την περιουσία του οίκου του Θεού να κατασπαταλιέται από αντίχριστους και κακούς ανθρώπους, δεν κάνουν τίποτα για να το σταματήσουν ή να το περιορίσουν. Μέσα τους, γνωρίζουν ξεκάθαρα ότι αυτοί οι άνθρωποι κάνουν κακό και βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, αλλά κάνουν τους χαζούς και δεν λένε κουβέντα. Να ποιοι είναι οι ύπουλοι και δόλιοι άνθρωποι. Δεν είναι πιο πονηροί κι απ’ τις αλεπούδες αυτοί οι άνθρωποι; Εξωτερικά, είναι προσηνείς με όλους και δεν κάνουν κακό σε κανέναν, όμως καθυστερούν το μείζον ζήτημα της ζωή-εισόδου του εκλεκτού λαού του Θεού, το εκκλησιαστικό έργο και το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου. Αξίζουν τέτοιοι άνθρωποι να είναι επικεφαλής και εργάτες; Δεν είναι υπηρέτες του Σατανά; Αυτοί δεν διαταράσσουν και δεν αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο; Μπορεί, εκ πρώτης όψεως, να μην έχουν διαπράξει κανένα εξόφθαλμο κακό, όμως οι συνέπειες του τρόπου με τον οποίον εργάζονται είναι ακόμα πιο σοβαρές κι από το να διέπρατταν το κακό. Δεν αφήνουν να επιτελεστεί το θέλημα του Θεού, αντιστέκονται στον Θεό και διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Κάνουν κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού, ενώ μπορεί ακόμα και να καταστρέψουν τις ελπίδες σωτηρίας του εκλεκτού λαού του Θεού. Πείτε Μου, δεν διαπράττουν έτσι το κακό; Αυτό ακριβώς κάνει ο κάθε ανθρωπάρεσκος που δεν τηρεί καθόλου τις αρχές. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν μπορούν να αντιληφθούν πλήρως τις τρομερές συνέπειες που έχει αυτός ο τρόπος εργασίας των ψευδοεπικεφαλής ούτε μπορούν να συλλάβουν τις προθέσεις, τα κίνητρα και τους σκοπούς τους. Ούτε που θα διανοηθείς ποτέ τι στ’ αλήθεια θέλουν μέσα τους να κάνουν —άνθρωποι σαν κι αυτούς είναι υπερβολικά ύπουλοι! Μεταφορικά μιλώντας, είναι πονηρές αλεπούδες· στην κυριολεξία, όμως, είναι ζωντανοί διάβολοι, ζωντανοί διάβολοι ανάμεσα στους ανθρώπους!

Όσον αφορά το πώς πρέπει να χαρακτηρίζονται αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής, με βάση τη διάθεση-ουσία τους δεν γίνεται να τοποθετηθούν αυθαίρετα στις κατηγορίες των κακών ανθρώπων, των αντίχριστων, των υποκριτών και ούτω καθεξής. Ωστόσο, κρίνοντας απ’ τα όσα εκδηλώνουν, όπως οι εκδηλώσεις της ανθρώπινης φύσης τους και η στάση τους απέναντι στο εκκλησιαστικό έργο, καθώς και το γεγονός ότι δεν αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που ανακαλύπτουν, πρόκειται για το πιο εξαχρειωμένο είδος ψευδοεπικεφαλής. Κρίνοντας απ’ τις διάφορες εκδηλώσεις τους, παρότι δεν φτιάχνουν ενεργά κλίκες ούτε εγκαθιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, ενώ σπάνια μαρτυρούν για τον εαυτό τους και, παρότι τα πηγαίνουν καλά με τους αδελφούς και τις αδελφές, αντέχουν τις κακουχίες, πληρώνουν κάποιο τίμημα, δεν κλέβουν προσφορές, αλλά και αυτοπεριορίζονται αυστηρά ώστε να μην αναζητούν ειδικά προνόμια, παρόλα αυτά, όταν έρχονται αντιμέτωποι με τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο ή με τους διάφορους ανθρώπους που κατασπαταλούν τις προσφορές και καταστρέφουν την περιουσία του οίκου του Θεού, ούτε τους σταματούν ούτε τους χειρίζονται, δεν λένε τίποτα ούτε κάνουν καθόλου έργο. Είναι τρομακτικοί τέτοιοι άνθρωποι! Είναι ο πιο ποταπός τύπος ψευδοεπικεφαλής· είναι αδιόρθωτοι! Γιατί λέω ότι είναι αδιόρθωτοι; Το θέμα δεν είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο ή ότι δεν μπορούν να κατανοήσουν τα λόγια του Θεού —έχουν μια κάποια ικανότητα κατανόησης και εργασιακή ικανότητα, αλλά όταν ανακαλύψουν κάποιον που διαταράσσει και αναστατώνει το εκκλησιαστικό έργο, ούτε χειρίζονται το ζήτημα ούτε το επιλύουν. Κάνουν απρόθυμα λίγο από αυτό το έργο μόνο όταν έρχονται αντιμέτωποι με την αυστηρή επιτήρηση και τις τακτικές ερωτήσεις των επικεφαλής που είναι ανώτεροί τους ή όταν έχουν κλαδευτεί. Είτε κάνουν αυτό το έργο είτε δεν το κάνουν και όπως κι αν το κάνουν, ύψιστη προτεραιότητά τους παραμένει η αυτοπροστασία τους. Δεν εκπληρώνουν σε κανέναν βαθμό τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Εκτός του ότι προστατεύουν τον εαυτό τους και διαφυλάσσουν τα συμφέροντά τους, δεν κάνουν ουσιώδες έργο, ενώ επιτελούν μόνο λίγο επιφανειακό έργο όταν δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Δεν τους νοιάζει τίποτα άλλο εκτός από την αυτοπροστασία τους. Δεν είναι πιο ύπουλοι και πανούργοι κι απ’ τις αλεπούδες; Λένε κάποιοι: «Η αλεπού από ένστικτο τρώει μικρά ζώα, άρα κι οι ψευδοεπικεφαλής από ένστικτο δεν προστατεύουν τον εαυτό τους;» Ένστικτο είναι αυτό; Η φύση τους είναι! Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής προστατεύουν τη θέση, την υπόληψη και την εικόνα τους, συντηρούν τις σχέσεις τους με τους άλλους και αποφεύγουν να προσβάλουν τον οποιονδήποτε —και το κόστος είναι ότι βλάπτουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και καταστρέφουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεν χειρίζονται προσωπικά ούτε καν τη μετακίνηση ή την απαλλαγή του προσωπικού απ’ τα καθήκοντά του, ενώ αναθέτουν σε άλλους να τα κάνουν αυτά για λογαριασμό τους. Σκέφτονται: «Αν αυτός ο άνθρωπος ζητήσει εκδίκηση, δεν θα κυνηγήσει εμένα. Πρέπει να προστατεύσω τον εαυτό μου σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζω». Πόσο υπερβολικά ύπουλοι είναι αυτοί οι άνθρωποι! Ως επικεφαλής, δεν μπορείς ούτε καν αυτήν την ευθύνη να αναλάβεις, σου αξίζει, λοιπόν, να είσαι επικεφαλής; Δεν είσαι παρά ένας άχρηστος δειλός! Αν δεν έχεις το παραμικρό θάρρος, πιστεύεις ακόμα στον Θεό; Είναι ακόλουθοι του Θεού οι άνθρωποι που καταφεύγουν σε τεχνάσματα για να αποποιηθούν τις ευθύνες τους όταν κάνουν τα καθήκοντά τους; Ο Θεός δεν θέλει τέτοιους ανθρώπους. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής είναι ύπουλοι και πανούργοι σαν αλεπούδες. Όταν δουν κάποιον να προκαλεί διατάραξη ή αναστάτωση, ούτε χειρίζονται το θέμα ούτε το επιλύουν —απλώς δεν κάνουν πραγματικό έργο. Όσο κι αν εκτεθούν και κλαδευτούν, δεν ενεργούν. Αφού δεν εκπληρώνεις τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών, γιατί καταλαμβάνεις το πόστο; Για να έχεις διακοσμητικό ρόλο; Για να μπορείς να ενδίδεις στα οφέλη της θέσης; Δεν είσαι άξιος γι’ αυτό! Δεν κάνεις πραγματικό έργο, κι όμως θέλεις οι αδελφοί κι οι αδελφές να σε σέβονται και να σε εξιδανικεύουν —αυτή δεν είναι η νοοτροπία ενός διαβόλου; Είναι εντελώς ξεδιάντροπη! Κάποιοι άνθρωποι λένε ότι δεν θέλουν καθόλου να είναι επικεφαλής. Γιατί, λοιπόν, συντηρείς την υπόληψη και τη θέση σου; Με ποιον σκοπό παραπλανάς τους άλλους; Αν δεν θέλεις να είσαι επικεφαλής, μπορείς να πάρεις την πρωτοβουλία και να παραιτηθείς. Γιατί δεν παραιτείσαι; Γιατί καταλαμβάνεις αυτό το πόστο και δεν αποσύρεσαι; Αν δεν θέλεις να παραιτηθείς, τότε πρέπει να κάνεις πραγματικό έργο ευσυνείδητα. Δεν υπάρχει άλλη επιλογή —είναι ευθύνη σου. Αν δεν μπορείς να κάνεις πραγματικό έργο, το καλύτερο θα ήταν να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να παραιτηθείς· μην καθυστερείς το εκκλησιαστικό έργο και μην κάνεις κακό στον εκλεκτό λαό του Θεού. Αν δεν έχεις ούτε αυτήν την ελάχιστη συνείδηση και λογική, έχεις ακόμα ανθρώπινη φύση; Δεν σου αξίζει να λέγεσαι άνθρωπος! Ανεξάρτητα απ’ το αν μπορούν να είναι επικεφαλής ή εργάτες, οι άνθρωποι που πιστεύουν στον Θεό αξίζουν να λέγονται άνθρωποι μόνο αν έχουν τουλάχιστον λίγη συνείδηση και λογική.

Για να γίνει κανείς επικεφαλής ή εργάτης, χρειάζεται να έχει ένα ορισμένο επίπεδο. Το επίπεδο ενός ανθρώπου καθορίζει την εργασιακή του ικανότητα και τον βαθμό στον οποίο αντιλαμβάνεται τις αλήθεια-αρχές. Αν το επίπεδό σου είναι κάπως χαμηλό και δεν έχεις αρκετά βαθιά κατανόηση της αλήθειας, αλλά είσαι σε θέση να ασκηθείς στον βαθμό που κατανοείς και μπορείς να κάνεις πράξη τα όσα κατανοείς, ενώ στην καρδιά σου είσαι αγνός και ειλικρινής, δεν μηχανορραφείς για τίποτα προς όφελός σου ούτε επιδιώκεις φήμη, κέρδος και θέση και μπορείς να αποδεχθείς την εξονυχιστική εξέταση από τον Θεό, τότε είσαι σωστός άνθρωπος. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν αυτές τις ιδιότητες. Δεν τους απασχολούν τα διάφορα προβλήματα διατάραξης και αναστάτωσης που προκύπτουν στην εκκλησία· ακόμα κι αν παρατηρήσουν αυτά τα προβλήματα, δεν τους δίνουν καμία σημασία. Στην ερώτηση αν έχουν επίγνωση της κατάστασης, απαντούν: «Νομίζω πως ξέρω λίγα πράγματα γι’ αυτό, αλλά όχι τα πάντα». Είναι κάτι που συνέβη κάτω από τη μύτη σου —γιατί λες πως δεν το ξέρεις; Δεν προσπαθείς να εξαπατήσεις τους άλλους; Αφού το ξέρεις, έχεις σκεφτεί πώς να το χειριστείς; Έχεις κάνει καθόλου έργο; Έχεις προσπαθήσει να βρεις καμία λύση; Απαντούν: «Αυτός ο άνθρωπος έχει υψηλότερο επίπεδο από εμένα, έχει ευφράδεια και ευγλωττία· δεν τολμώ να επέμβω στις υποθέσεις του. Τι θα γίνει αν πιάσω ένα θέμα που στην πραγματικότητα δεν αποτελεί πρόβλημα και τον προσβάλω; Αυτό θα δυσκόλευε το μετέπειτα έργο μου!» Αφού δεν τολμάς, είσαι ένας άχρηστος δειλός, αμελείς τις ευθύνες σου και δεν σου αξίζει να είσαι επικεφαλής! Όταν έρχεσαι αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση, ξέρεις πώς να τη χειριστείς; Λένε: «Παρότι ξέρω πώς να τη χειριστώ, δεν τολμώ. Γι’ αυτό δεν έχουμε τον Άνωθεν; Υπάρχει και η ομάδα λήψης αποφάσεων. Γιατί να πέσει σ’ εμένα ο κλήρος αυτής της εργασίας;» Αφού είδες αυτήν την κατάσταση και την ξέρεις, πρέπει να τη χειριστείς. Αν έχεις υπερβολικά μικρό ανάστημα και δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις αυτό το θέμα, μίλησες γι’ αυτό το πρόβλημα στους ανωτέρους σου; Το ανέφερες; Έκανες όσα περιλαμβάνονται στις ευθύνες σου και το έργο που σου αναλογεί; Εκπλήρωσες έστω και μία από τις ευθύνες σου; Καμία! Μέσα τους, το γνωρίζουν πολύ καλά: «Το γνώριζα το θέμα, αλλά δεν έκανα τίποτα. Νιώθω ένοχος! Έπρεπε να είχα αναφέρει το ζήτημα, αλλά δεν το έκανα. Ούτε οι άλλοι το έκαναν, όμως —εγώ τι δουλειά έχω;» Οι άλλοι είναι κι αυτοί επικεφαλής; Το αν οι άλλοι το έκαναν ή όχι είναι δική τους δουλειά —εσύ γιατί δεν το έκανες; Αν δεν το κάνουν οι άλλοι, σημαίνει ότι δεν πρέπει να το κάνεις κι εσύ; Αυτή είναι η αλήθεια; Ακόμα κι αν το είχαν κάνει οι άλλοι, η πράξη τους θα αντικαθιστούσε τη δική σου; Το τι κάνεις εσύ είναι δική σου δουλειά. Εκπλήρωσες τις ευθύνες και τις υποχρεώσεις σου; Αν δεν το έκανες, τότε αμελείς τις ευθύνες σου, δεν κάνεις για επικεφαλής και πρέπει να αναλάβεις τις ευθύνες σου και να παραιτηθείς. Δεν εκτιμάς τον τρόπο με τον οποίο ανυψώθηκες, είσαι ανάξιος της εμπιστοσύνης των αδελφών, είσαι ανάξιος της εμπιστοσύνης του οίκου του Θεού και είσαι ακόμα πιο ανάξιος της εξύψωσης από τον Θεό. Είσαι ένα άκαρδο κάθαρμα. Το πρόβλημα του τρίτου τύπου ψευδοεπικεφαλής βρίσκεται στον χαρακτήρα του. Αυτός ο τύπος ανθρώπου, όπως κι αν είναι οι προσωπικές του επιδιώξεις και η ζωή-είσοδός του, κρίνοντας απλώς από το γεγονός ότι, στη διάρκεια της θητείας του, δεν κάνει καθόλου πραγματικό έργο, δεν αντισταθμίζει καμία απώλεια της εκκλησίας και σίγουρα δεν είναι σε θέση να σταματήσει ή να χειριστεί άμεσα τις κακές πράξεις των κακών ανθρώπων, το πρόβλημά του δεν είναι μόνο ότι έχει χαμηλό επίπεδο και δεν κάνει πραγματικό έργο, αλλά, το σημαντικότερο όλων, ότι δεν έχει ανθρώπινη φύση. Η συνείδηση του είναι τελείως διεφθαρμένη, ενώ δεν έχει απολύτως καμία λογική. Όπως λέγεται συχνά, έχει χρεοκοπήσει ηθικά· είναι ακραία εγωιστής και ποταπός, ενώ δεν είναι αξιόπιστος. Από τους τρεις τύπους ανθρώπων που αναλύσαμε, αυτός έχει τη χειρότερη ανθρώπινη φύση. Οι δύο πρώτοι τύποι ανθρώπων έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν μπορούν να κάνουν έργο και δεν ανταποκρίνονται στις αρχές και τα πρότυπα του οίκου του Θεού για την καλλιέργεια και την προαγωγή των ανθρώπων, οπότε δεν γίνεται να καλλιεργηθούν και να αξιοποιηθούν. Έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο, είναι τυφλοί και απαθείς, πρακτικά νεκροί —δεν αξίζει να εκτεθούν και να αναλυθούν. Ο τρίτος τύπος ανθρώπου είναι ο πιο ελεεινός. Είναι εξαιρετικά ποταπός όσον αφορά την ανθρώπινη φύση του, και τον χαρακτηρίζουμε ως ύπουλο και πανούργο. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πιο ύπουλοι ακόμα κι απ’ τις αλεπούδες. Δεν κάνουν πραγματικό έργο, εντούτοις βρίσκουν έναν σωρό δικαιολογίες και νιώθουν εντελώς άνετα. Με όποιον τρόπο κι αν αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι, εκείνοι ούτε αγχώνονται ούτε ανησυχούν γι’ αυτό και συνεχίζουν να θέλουν να διατηρήσουν τη θέση τους ως επικεφαλής. Γιατί είναι τόσο εθισμένοι στη δύναμη; Αυτοί οι επικεφαλής λένε: «Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω. Όλοι αγαπούν τη δύναμη!» Δεν θέλουν να κάνουν καθόλου πραγματικό έργο, θέλουν, όμως, να παραμείνουν γαντζωμένοι στο πόστο τους και να απολαμβάνουν τα οφέλη της θέσης τους. Μα τι είδους καθάρματα είναι αυτά; Ανήκουν ξεκάθαρα στο σινάφι του Σατανά, δεν είναι σε καμία περίπτωση κάτι καλό.

Σήμερα, συναναστραφήκαμε πάνω σε τρία σημεία της δωδέκατης ευθύνης των επικεφαλής και των εργατών. Οι ψευδοεπικεφαλής που αναλύσαμε στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης είναι βασικά ίδιοι με τους ψευδοεπικεφαλής που έχουμε εκθέσει στο παρελθόν. Παρότι αναλύσαμε τρία σημεία, αυτά καλύπτουν κυρίως δύο προβλήματα: Το ένα είναι ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο· το άλλο είναι ότι έχουν ελεεινή, ποταπή, ύπουλη και πανούργα ανθρώπινη φύση και δεν κάνουν πραγματικό έργο. Αυτά είναι τα θεμελιώδη, ουσιαστικά προβλήματα των ψευδοεπικεφαλής. Εφόσον κάποιος έχει ένα από αυτά τα δύο προβλήματα, είναι ψευδοεπικεφαλής. Δεν χωράει καμία αμφιβολία ως προς αυτό.

4 Σεπτεμβρίου 2021