Οι ψευδοεπικεφαλής δεν αντιμετωπίζουν τους ανθρώπους με βάση τα λόγια του Θεού, αλλά σύμφωνα με τις δικές τους προτιμήσεις. Ενεργούν χωρίς καθόλου αρχές και κάνουν ό,τι θέλουν. Οι ψευδοεπικεφαλής, όταν δουν αντίχριστους να αναστατώνουν την εκκλησία, δεν τους μισούν. Θεωρούν πως, αν διαβάσουν στους αντίχριστους μερικά λόγια του Θεού, θα περιορίσουν τη διατάραξη και την αναστάτωση που προκαλούν. Τι είδους άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι; Είναι διάβολοι και σατανάδες! Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια και είναι ικανοί να διαταράξουν και να αναστατώσουν το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και να αναστατώσουν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Είναι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες. Οι ψευδοεπικεφαλής ελπίζουν ότι, διαβάζοντας μερικά χωρία των λόγων του Θεού στους αντίχριστους, θα τους κάνουν να μεταμεληθούν και ν’ αλλάξουν γνώμη. Δεν είναι εντελώς ανόητο κάτι τέτοιο; Άνθρωποι όπως οι αντίχριστοι δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Όσες κακές πράξεις κι αν διαπράξουν, δεν πρόκειται να κάνουν αυτοκριτική ούτε να αποκτήσουν αυτογνωσία, και όσα λάθη κι αν κάνουν, δεν πρόκειται να παραδεχθούν τα σφάλματά τους. Είναι άθλιοι άνθρωποι με πεπρωμένο τους την κόλαση, κι όμως εσύ θεωρείς πως μπορείς να τους αλλάξεις διαβάζοντας λίγα χωρία των λόγων του Θεού και λέγοντας μερικά λόγια παρότρυνσης —δεν είναι ευσεβής πόθος αυτό; Αν η διεφθαρμένη ανθρωπότητα μπορούσε να αποδεχθεί τόσο εύκολα την αλήθεια, ο Θεός δεν θα χρειαζόταν να επιτελέσει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Γιατί ο Θεός στο έργο Του λέει τόσα λόγια και εκφράζει τόσες αλήθειες; Επειδή δεν είναι εύκολο να σώσει κανείς τους ανθρώπους, επειδή οι δυσκολίες των ανθρώπων είναι πάρα πολλές και ο στασιασμός τους πολύ μεγάλος! Μπορούν να σωθούν μόνο όσοι μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Όσοι αποστρέφονται και μισούν την αλήθεια δεν γίνεται να σωθούν. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής πιστεύουν πως, αν πουν στους δύσπιστους, στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους μερικά σκληρά λόγια, αυτά τα άτομα θα νιώσουν μεταμέλεια και θα αποκτήσουν αυτογνωσία, και ότι αν έπειτα τους πουν μερικά παραινετικά και παρηγορητικά λόγια, θα μετανοήσουν και θα έχουν πια το μυαλό τους στα καθήκοντά τους, θα αποκτήσουν αφοσίωση και θα αλλάξει η διάθεσή τους, κι οι αντίχριστοι θα γίνουν πειθήνια πρόβατα. Είναι ανόητη αυτή η ιδέα ή όχι; Είναι μια εξαιρετικά ανόητη ιδέα! Μοιάζει με τις ασυναρτησίες ενός τρελού —πώς θα μπορούσαν να είναι τόσο απλά τα πράγματα; Ο Θεός επιτελεί το έργο της κρίσης εδώ και πάνω από τριάντα χρόνια —και πόση αυτογνωσία και μεταμόρφωση έχουν επιτύχει οι άνθρωποι; Μόνο μια μειοψηφία ανθρώπων έχουν επιτύχει μερικά αποτελέσματα. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια, όσα κηρύγματα κι αν ακούσουν, το πολύ πολύ να κατανοήσουν μερικά δόγματα. Η ζωή-διάθεσή τους δεν έχει αλλάξει καθόλου, ενώ σπάνια έχουν να επιδείξουν ακόμα και καλές συμπεριφορές ή καλές πράξεις. Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί; Είναι άνθρωποι που έφαγαν εκ των άρτων και εχορτάσθησαν —δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια. Εστιάζουν μόνο στο να απολαύσουν τη χάρη του Θεού και επιδιώκουν μόνο ευλογίες· δεν είναι παρά μεταμφιεσμένα θηρία! Οι άνθρωποι έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά· είναι γεμάτοι διεφθαρμένες διαθέσεις, ενώ τα οστά και το αίμα τους ξεχειλίζουν απ’ τα δηλητήρια του Σατανά. Αν δεν μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια ή την κρίση και την παίδευση του Θεού, πώς γίνεται να υποταχθούν αληθινά στον Θεό; Πώς γίνεται να κάνουν τα καθήκοντά τους με αφοσίωση; Πώς γίνεται να έχουν φόβο Θεού και να αποφεύγουν το κακό; Μπορεί η σωτηρία να είναι τόσο απλή όσο τη φαντάζονται οι άνθρωποι; Ο Σατανάς διαφθείρει τους ανθρώπους εδώ και χιλιάδες χρόνια, σε σημείο να έχουν γίνει διάβολοι. Τώρα έχει έρθει ο Θεός να τους σώσει και, όσα λόγια κι αν λέει, οι άνθρωποι που έχουν γίνει διάβολοι είναι απίστευτα δύσκολο να μετατραπούν σε αληθινά ανθρώπινα όντα. Πρέπει όχι μόνο να εκφράσει ο Θεός πολλές αλήθειες, αλλά κι οι άνθρωποι να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να συνεργαστούν, επιδιώκοντας, δείχνοντας αποδοχή και κάνοντας πράξη την αλήθεια —μόνο τότε μπορούν να απελευθερωθούν απ’ την επιρροή του Σατανά και να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού. Είπε κάποτε ο Θεός: «Πολλοί μεν οι κλητοί, λίγοι δε οι εκλεκτοί». Παρότι πολλοί άνθρωποι πιστεύουν στον Θεό, μόνο όσοι βιώσουν πραγματικά την κρίση και την παίδευση του Θεού και υποταχθούν πλήρως στο έργο Του μπορούν να καθαρθούν και να οδηγηθούν στην τελείωση. Εκείνοι οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι και οι αντίχριστοι που δεν αποδέχονται την παραμικρή αλήθεια, εκείνοι αποστρέφονται την αλήθεια μέσα τους· δεν πρόκειται ποτέ να αποκτήσουν τη σωτηρία του Θεού, ενώ μπορούν μόνο να αποκαλυφθούν και να αποκλειστούν μέσω του έργου του Θεού. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν καμία κατανόηση για το έργο του Θεού. Έχουν στο μυαλό τους το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων απ’ τον Θεό με πολύ απλοϊκούς όρους και νομίζουν πως, διαβάζοντας κάποια λόγια του Θεού στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους και λέγοντάς τους κάποια σκληρά λόγια κλαδέματος, εκείνοι θα μετανοήσουν, θα αλλάξουν και θα είναι πλέον αφοσιωμένοι στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Ποιο είναι το πρόβλημα εδώ; Εκτός του ότι δεν επιδιώκουν την αλήθεια και δεν κατανοούν την αλήθεια, μια άλλη αιτία είναι ότι οι ψευδοεπικεφαλής έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο· συνεπώς, δεν έχουν καθόλου κατανόηση όσον αφορά το έργο του Θεού και το πώς σώζει ο Θεός τους ανθρώπους. Για να διαπιστώσεις ποια είναι η ουσία ενός ανθρώπου, αν κατέχει την αλήθεια-πραγματικότητα και πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί, είναι απαραίτητο να λάβεις υπόψη το επίπεδο και τη στάση του απέναντι στην αλήθεια —πρέπει να παρατηρήσεις πώς είναι η κατανόησή του για την αλήθεια και αν μπορεί να αποδεχθεί την αλήθεια. Με ποια βάση, λοιπόν, μετριέται το αν ένας άνθρωπος μπορεί να κατανοήσει την αλήθεια; Εξαρτάται κυρίως απ’ την ποιότητα του επιπέδου του και απ’ το αν έχει αγνή κατανόηση για τα λόγια του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι φτάνουν πενήντα ή εξήντα χρονών και ακόμα δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία και την πραγματική κατάσταση της διαφθοράς της ανθρωπότητας. Φαντάζονται ακόμα πως η ανθρώπινη κοινωνία είναι όμορφη και θέλουν να ζουν με τους άλλους μέσα σε γαλήνη και αρμονία. Δεν είναι εξαιρετικά ανόητο και αφελές αυτό; Αν η πίστη στον Θεό μπορούσε να κάνει τους πάντες καλούς ανθρώπους, θα χρειαζόταν το έργο της κρίσης και της παίδευσης του Θεού για να σωθούν οι άνθρωποι; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν χαρακτηρίζουν τους διάφορους ανθρώπους με βάση τα λόγια του Θεού, αλλά μόνο με βάση την εξωτερική τους συμπεριφορά και τις προσωπικές εντυπώσεις. Το έργο που κάνουν είναι κι αυτό πολύ επιφανειακό, σαν παιδιά που παριστάνουν τους μεγάλους. Νομίζουν πως μπορούν ενίοτε να βρουν τα κατάλληλα λόγια του Θεού για να τα εφαρμόσουν σε μια ορισμένη κατάσταση και ότι, διαβάζοντας απλώς στους ανθρώπους κάποια λόγια του Θεού, θα τους αλλάξουν: «Κοίτα: Υπό την ηγεσία μου και με τις παροτρύνσεις μου, με τη στοργική μου βοήθεια, τα λόγια του Θεού είχαν αποτέλεσμα στους ανθρώπους. Δεν θέλουν πια να είναι αντίχριστοι, ενώ είναι διατεθειμένοι να αλλάξουν απόψεις σχετικά με την πίστη στον Θεό. Δεν θα ανταγωνίζονται πια τους άλλους ανθρώπους για τη δύναμη και το κέρδος ούτε θα εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια· δεν θα διαταράσσουν ούτε θα αναστατώνουν πια το εκκλησιαστικό έργο, ενώ δεν θα παραπλανούν ούτε θα παρασύρουν πια τους αδελφούς και τις αδελφές!» Μπορείς να τους περιορίσεις; Δεν μπορείς ποτέ να περιορίσεις όσους είναι στ’ αλήθεια κακοί άνθρωποι που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Επειδή έχουν ουσία κακών ανθρώπων, κάνουν κακές πράξεις οποιαδήποτε ώρα της ημέρας ή της νύχτας· όποτε βρουν ευκαιρία, κάνουν κακό. Είναι εντάξει να μην τους αποπέμψεις από την εκκλησία; Άραγε θα σταματήσουν με τη θέλησή τους να κάνουν κακές πράξεις; Δεν είναι άνθρωποι· είναι διάβολοι και σατανάδες! Εδώ και πόσα χρόνια αντιστέκονται στον Θεό οι διάβολοι κι οι σατανάδες; Αντιστέκονται στον Θεό μέχρι και σήμερα. Οι αντίχριστοι και οι κάθε είδους κακοί άνθρωποι που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο του Θεού και την κανονική τάξη της εκκλησίας είναι αληθινοί διάβολοι και σατανάδες· αυτοί είναι οι εχθροί στην αληθινή ζωή. Μπορούν να αλλάξουν την ουσία τους χάρη στα λίγα λόγια που θα πεις ή χάρη στη στοργική σου καρδιά; Τι ανόητος που είσαι! Νομίζεις πως μπορείς να σώσεις τους ανθρώπους απ’ την αμαρτία απλώς και μόνο επειδή κατανοείς μερικά δόγματα; Μπορείς να τους σώσεις; Έχουν πεπρωμένο τους την κόλαση, κι εσύ νομίζεις πως θα τους αλλάξουν μερικά όμορφα λόγια. Εύκολο είναι; Αν ήταν εύκολο να σωθούν οι άνθρωποι, ο Θεός δεν θα χρειαζόταν να πει τόσο πολλά λόγια ούτε να επιτελέσει το έργο της κρίσης και της παίδευσης. Θα χρειαζόταν να δαπανήσει τόσο χρόνο και τόσο από το αίμα της καρδιάς Του για να σώσει τους ανθρώπους;

Στην εκκλησία, λοιπόν, διάφοροι άνθρωποι έχουν ήδη αποκαλυφθεί και καταταχθεί σύμφωνα με το είδος τους. Ο καθένας πρέπει να είναι ταξινομημένος ανάλογα με τον τύπο του, και στον οίκο του Θεού υπάρχουν αρχές και διοικητικά διατάγματα που ορίζουν πώς να αντιμετωπίζει και να χειρίζεται κανείς τους διάφορους τύπους ανθρώπων. Ο Θεός έχει υπομονή και ανοχή, έλεος και στοργική καλοσύνη, καθώς και δίκαιη διάθεση —μην ξεχνάς, όμως, πως ο Θεός έχει και οργή και μεγαλοπρέπεια. Λένε κάποιοι: «Ο Θεός θέλει να σωθούν όλοι οι άνθρωποι και δεν θέλει να υποστεί κανείς απώλεια». Αλήθεια είναι αυτό, όμως ο Θεός θέλει να σωθούν «όλοι οι άνθρωποι», όχι όλα τα πράγματα ή όλοι οι διάβολοι. Όταν οι άνθρωποι υφίστανται απώλεια, ο Θεός νιώθει καημό και θλίψη. Όταν υφίστανται απώλεια οι διάβολοι, αυτό είναι το δίκαιο τέλος τους και η τιμωρία που τους αξίζει· γι’ αυτούς δεν θλίβεται ο Θεός. Αυτή είναι η διάθεση του Θεού και η αρχή Του για την αντιμετώπιση των ανθρώπων. Οι άνθρωποι θέλουν διαρκώς να πηγαίνουν κόντρα στον Θεό και θεωρούν πως αυτοί οι δύσπιστοι, οι κακοί άνθρωποι κι οι αντίχριστοι είναι κι αυτοί άνθρωποι. Πιστεύουν πως όσοι διαταράσσουν και αναστατώνουν συνεχώς το εκκλησιαστικό έργο είναι κι αυτοί άνθρωποι, πως όσοι ανταγωνίζονται τους άλλους για τη θέση και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια είναι κι αυτοί άνθρωποι, πως όσοι είναι παραδομένοι στην αποχαλίνωση είναι κι αυτοί άνθρωποι. Συμπεριλαμβάνουν στον εκλεκτό λαό του Θεού όλα αυτά τα άτομα που ανήκουν στη συνομοταξία των διαβόλων. Δεν είναι παράλογο αυτό; Δεν αντιβαίνει στις επιθυμίες του Θεού; Επειδή οι απόψεις τους πηγαίνουν τελείως κόντρα στα λόγια του Θεού και την αλήθεια, οι γνώμες τους πάνω στις διάφορες αρνητικές προσωπικότητες, στους διαβόλους και στους σατανάδες είναι εντελώς αντίθετες με τα λόγια του Θεού και διαφέρουν ριζικά από αυτά. Ο Θεός δεν αντιμετώπισε ποτέ ως ανθρώπους τους διαβόλους που ακολουθούν τον Σατανά. Πώς χαρακτηρίζει αυτούς τους ανθρώπους ο Θεός; Είναι υπηρέτες του διαβόλου Σατανά· είναι θηρία. Οι ψευδοεπικεφαλής, εξαιτίας των καλών προθέσεων και της μπερδεμένης αγάπης που έχουν, καθώς και επειδή έτσι τους εξαναγκάζουν οι ευσεβείς πόθοι τους, αντιμετωπίζουν αυτούς τους δύσπιστους, τους διαβόλους και τους υπηρέτες του Σατανά σαν αδελφούς και αδελφές. Έτσι, τους δείχνουν μεγάλη αγάπη και καλοσύνη, βοηθώντας και υποστηρίζοντάς τους συνεχώς. Το γεγονός ότι οι ψευδοεπικεφαλής δίνουν την υποστήριξη, τη βοήθεια και την ηγεσία τους και σε αυτούς τους ανθρώπους έχει ως αποτέλεσμα οι πραγματικοί αδελφοί και αδελφές, αυτοί τους οποίους θέλει να σώσει ο Θεός, να ταράζονται βαθιά· η εκκλησιαστική ζωή δεν μπορεί ποτέ να μπει στον σωστό δρόμο, ενώ οι αδελφοί κι οι αδελφές δεν μπορούν ποτέ να φάνε και να πιουν κανονικά τα λόγια του Θεού και να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια χωρίς να αναστατωθούν από τους κακούς ανθρώπους. Αυτό δεν είναι το «επίτευγμα» των ψευδοεπικεφαλής; Είναι πολύ σημαντικό το «επίτευγμά» τους: Όχι μόνο δεν καταφέρνουν να προστατεύσουν τους αδελφούς και τις αδελφές, αλλά επιπλέον προσφέρουν αδικαιολόγητο σεβασμό και προστασία σ’ αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Δεν διαταράσσουν έτσι το εκκλησιαστικό έργο; Αυτό που κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής έχει φύση διατάραξης, κι όμως εκείνοι θεωρούν πως διατηρούν το εκκλησιαστικό έργο, καθώς και πως βοηθούν και υποστηρίζουν τον εκλεκτό λαό του Θεού. Πώς βλέπει ο Θεός αυτές τις ενέργειες των ψευδοεπικεφαλής; Ο Θεός τις απεχθάνεται, τις απεχθάνεται ιδιαιτέρως! Οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν πραγματικό έργο, αλλά εστιάζουν στη διαφύλαξη των κακών ανθρώπων, ενεργώντας σαν υπηρέτες του Σατανά. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα όσοι ανήκουν στον εκλεκτό λαό του Θεού —όσοι, δηλαδή, αγαπούν την αλήθεια— να μην είναι σε θέση να λάβουν τη στήριξη και την τροφή της εκκλησίας, παρότι βιώνουν την εκκλησιαστική ζωή, και να μην μπορούν να έχουν εγγυημένη ασφάλεια, ενώ θέλουν να κάνουν τα καθήκοντά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν πλήρη άγνοια γι’ αυτά τα ζητήματα και σκέφτονται: «Αντιμετωπίζω τους πάντες ισότιμα, γιατί, λοιπόν, διαμαρτύρεστε; Τι πρέπει να κάνω, επιτέλους, για να σας ικανοποιήσω; Αυτό γίνεται όταν αντιμετωπίζεις δίκαια τους ανθρώπους. Είστε απλώς ιδιότροποι και δεν ευχαριστιέστε με τίποτα! Σε κάθε περίπτωση, εγώ λογοδοτώ στον Θεό· ό,τι κάνω, το κάνω ενώπιον του Θεού!» Αν μπορούν και ξεστομίζουν τέτοιες ρητορείες, δεν έχουν ανοσία στη λογική; Δεν έχει φτάσει η ανοησία τους στα άκρα; Πράγματι, έχουν ανοσία στη λογική και η ανοησία τους έχει φτάσει στα άκρα. Ο οίκος του Θεού μιλάει καθημερινά για το πώς σώζει ο Θεός την ανθρωπότητα, όμως οι ψευδοεπικεφαλής δεν κατανοούν ποτέ τα λόγια του Θεού. Νομίζουν πως, όποιος κι αν είναι κανείς, όποια κι αν είναι η ουσία του, όσο κακές κι αν ήταν οι πράξεις του και όσο κακόβουλη κι αν είναι η ανθρώπινη φύση του, υπό την καθοδήγηση των λόγων του Θεού και με τη βοήθεια της στοργικής υποστήριξης των ανθρώπων, στο τέλος θα μετανοήσει και θα αλλάξει πορεία. Δεν είναι εντελώς λανθασμένη αυτή η άποψη; (Ναι.) Οι ψευδοεπικεφαλής, πέρα από το ότι έχουν βαθιά παράλογη κατανόηση για τα λόγια του Θεού, επιπλέον υποκρίνονται πως κατανοούν τις προθέσεις του Θεού και, ενώ σκέφτονται μονόπλευρα και λειτουργούν με γνώμονα τις εγωιστικές επιθυμίες τους, δείχνουν καλοσύνη και αγάπη στους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους. Και ποιο είναι το αποτέλεσμα; Καταλήγουν να παρέχουν προστασία στους κακούς ανθρώπους και στους αντίχριστους, να γίνονται συνεργοί τους, να τους δίνουν ευκαιρίες και χώρο ώστε να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και την εκκλησιαστική ζωή. Στο μεταξύ, οι ψευδοεπικεφαλής αγνοούν τους αδελφούς και τις αδελφές που χρειάζονται στ’ αλήθεια προστασία και ποτέ δεν τους ρωτούν: «Εσείς πώς νιώθετε που έχετε αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αντίχριστους μέσα στην εκκλησία, μαζί με αυτούς που εξωτερικεύουν αρνητικότητα και διαδίδουν αντιλήψεις; Συμφωνείτε με το γεγονός ότι τους κρατάμε μέσα στην εκκλησία; Είστε διατεθειμένοι να κάνετε τα καθήκοντά σας και να βιώνετε την εκκλησιαστική ζωή μαζί τους;» Δεν ρωτούν ποτέ πώς νιώθουν οι αδελφοί κι οι αδελφές για τίποτα απ’ αυτά. Εσείς τι νομίζετε —δεν είναι πολύ αηδιαστικοί αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες; Ενεργούν υπό το πρόσχημα του ότι είναι επικεφαλής και εργάτες —τέτοιους τίτλους φέρουν— αλλά στην πραγματικότητα κάνουν το έργο της διαφύλαξης του Σατανά και των υπηρετών του Σατανά. Είναι στ’ αλήθεια λυπηρό! Αν πείτε ότι επικεφαλής και εργάτες σαν κι αυτούς έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν κάνουν πραγματικό έργο, μπορεί και να μην πειστούν. Θα νιώσουν αδικημένοι, θα σκεφτούν πως κάθε μέρα είναι πολύ απασχολημένοι και δεν κάθονται, οπότε πώς γίνεται να μην κάνουν πραγματικό έργο; Τι είναι, όμως, αυτοί οι επικεφαλής και οι εργάτες με βάση τις εκδηλώσεις τους —ότι θεωρούν σημαντικές και τις δύο ομάδες ανθρώπων, ότι νομίζουν πως και οι δύο πρέπει να αντιμετωπίζονται ισότιμα, ότι χρησιμοποιούν τη δίκαιη μεταχείριση ως δικαιολογία για να επιτρέψουν στους κακούς ανθρώπους και σε όσους προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση να καταδυναστεύουν την εκκλησία, καθώς και ότι αφήνουν τις διάφορες κακές πράξεις να συνεχίζονται στην εκκλησία; Με βάση τις εκδηλώσεις τους, τον τρόπο και τις αρχές εργασίας τους, καθώς και τα κίνητρά τους για να κάνουν έργο, δεν χωράει αμφιβολία ότι πρόκειται για ψευδοεπικεφαλής και για μπερδεμένους βλάκες. Είναι ακριβής αυτή η διατύπωση; (Ναι.)

Στην κοινωνία, ανεξάρτητα από την ομάδα ή την τάξη των ανθρώπων, δεν γίνεται διάκριση ανάμεσα σε κακούς ανθρώπους και καλούς ανθρώπους ούτε, φυσικά, συζητιέται το πώς διαφθείρει τους ανθρώπους ο Σατανάς ή ποια είναι η ουσία της διεφθαρμένης ανθρωπότητας· δεν γίνεται καν διαφοροποίηση ανάμεσα στο καλό και το κακό. Στον οίκο του Θεού, όμως, τα πάντα βασίζονται στα λόγια του Θεού· η αλήθεια δεν αλλάζει ποτέ, ενώ τα λόγια του Θεού πραγματοποιούν τα πάντα. Στην εκκλησία, άνθρωποι κάθε είδους αποκαλύπτονται απ’ τα λόγια του Θεού και κατατάσσονται με φυσικό τρόπο, καθένας σύμφωνα με το είδος στο οποίο ανήκει. Οι άνθρωποι κάθε είδους πρέπει να αξιοποιούνται με τον καλύτερο τρόπο, με βάση την ανθρώπινη φύση, τις επιδιώξεις και την ουσία τους. Κάτι τέτοιο είναι ιεραρχική ταξινόμηση των ανθρώπων; Δεν είναι ιεραρχική ταξινόμηση των ανθρώπων, αλλά κατηγοριοποίησή τους. Κάθε άνθρωπος πρέπει να κατατάσσεται σύμφωνα με το είδος του —πρέπει να τοποθετείται εκεί που ανήκει. Η ανάμειξη δεν είναι αποδεκτή· η ανάμειξη είναι προσωρινή και γίνεται για ορισμένο διάστημα. Για παράδειγμα, όταν η ήρα είναι ανακατεμένη με το σιτάρι, τότε, αν το ξερίζωμα της ήρας επηρεάζει το σιτάρι και μπορεί να το σκοτώσει, τότε δεν έχει έρθει ακόμα η ώρα να ξεριζωθεί η ήρα. Το ότι δεν ξεριζώνεται, όμως, δεν σημαίνει ότι δεν έχει κατηγοριοποιηθεί —πότε πρέπει, λοιπόν, να ξεριζωθεί; Την κατάλληλη στιγμή· ο Θεός θα προετοιμάσει τη στιγμή. Τώρα είναι η στιγμή να καταταχθεί καθένας σύμφωνα με το είδος του· οι άνθρωποι κάθε είδους πρέπει να κατηγοριοποιηθούν. Αυτό είναι απαραίτητο. Γιατί πρέπει να γίνει αυτό το έργο; Από θεωρητική σκοπιά, υπάρχει η βάση των λόγων του Θεού· απ’ τη σκοπιά της πραγματικής κατάστασης, είναι απαραίτητο να γίνει —έχει πρακτική αξία και είναι ουσιώδες να γίνει. Όταν το ξερίζωμα της ήρας δεν επηρεάζει το σιτάρι, τότε η ήρα πρέπει να ξεριζωθεί και να διαχωριστεί από το σιτάρι. Αν οι δύσπιστοι και οι κακοί άνθρωποι —η ήρα, δηλαδή— αντιμετωπίζονται σαν αδελφοί και αδελφές, αυτό είναι υπερβολικά άδικο για όλους τους αδελφούς και τις αδελφές που ειλικρινά δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό. Πρώτον, αυτοί οι άνθρωποι θα αναστατώνονται, θα επηρεάζονται και θα βλάπτονται συχνά από τους κακούς ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Δεύτερον, κάποιοι άνθρωποι με μικρό ανάστημα δεν κατανοούν την αλήθεια και θα περιοριστούν, θα γίνουν αρνητικοί και αδύναμοι, μπορεί ακόμα και να σκοντάψουν όταν έρθουν σε επαφή με κακούς ανθρώπους που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση. Επιπλέον, κάθε λέξη και πράξη όσων προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση φέρνει χάος, ανακατωσούρα και αποδιοργανωμένες καταστάσεις. Η πιο ρεαλιστική κατάσταση είναι πως, όταν κάνουν κάποιο καθήκον ή ένα τμήμα του έργου, διαπράττουν παραπτώματα από απερισκεψία και δεν ακολουθούν τις αρχές, πράγμα που οδηγεί σε τεράστια σπατάλη ανθρώπινου δυναμικού, υλικών πόρων και οικονομικών πόρων χωρίς να επιτυγχάνεται κανένα αποτέλεσμα. Και στο τέλος, τι συμβαίνει; Όταν απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους, όλοι πρέπει να πληρώσουν για τις κακές πράξεις τους. Το έργο πρέπει να γίνει ξανά, ενώ το ανθρώπινο δυναμικό, οι υλικοί πόροι, ο χρόνος και η εξαιρετικά πολύτιμη ενέργεια που όλοι δαπάνησαν προτού απαλλαγούν απ’ τα καθήκοντά τους αυτά τα άτομα, όλα αυτά πηγαίνουν στράφι λόγω των απερίσκεπτων παραπτωμάτων τους και δεν γίνεται να αναπληρωθούν. Ο αρνητικός αντίκτυπος που είχαν σ’ αυτό το έργο είναι υπερβολικά μεγάλος! Κανένας δεν μπορεί να επωμιστεί αυτήν την ευθύνη. Ακόμα κι αν το έργο γίνει σωστά αργότερα, τις προηγούμενες ζημίες δεν μπορεί να τις επανορθώσει κανείς. Κάποιοι λένε να υποχρεωθούν αυτοί οι άνθρωποι να πληρώσουν χρήματα· κι αυτό πρέπει να γίνει, αλλά μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν χρόνο; Μπορούν τα χρήματα να αγοράσουν τον χρόνο και την ενέργεια των αδελφών ή το ειλικρινές τίμημα που πλήρωσαν; Όχι, δεν μπορούν —είναι ανεκτίμητα αυτά τα πράγματα! Όσοι άνθρωποι κι αν προκαλέσουν διατάραξη και αναστάτωση στην εκκλησία, οι συνέπειες είναι ανυπολόγιστες. Θα επηρεαστεί η ζωή-είσοδος πολλών αδελφών. Η απώλεια είναι σημαντική και δεν μπορεί να αποκατασταθεί. Μπορεί να αποκατασταθεί η ζημιά που υφίσταται η ζωή των αδελφών; Ποιος θα πληρώσει γι’ αυτήν τη ζημιά; Επομένως, αυτοί οι κακοί άνθρωποι πρέπει να απομακρυνθούν. Δεν ανήκουν στο ίδιο είδος με τους αδελφούς και τις αδελφές που επιδιώκουν την αλήθεια. Ανήκουν στη συμμορία των διαβόλων και του Σατανά, κι έρχονται στον οίκο του Θεού για να σπείρουν την αναστάτωση και την καταστροφή. Αν αυτοί οι κακοί άνθρωποι δεν αποπεμφθούν από την εκκλησία, το εκκλησιαστικό έργο και η τάξη της εκκλησιαστικής ζωής δεν θα είναι ποτέ εγγυημένα. Από όσους ανθρώπους κι αν αποτελείται μια ορισμένη ομάδα, εφόσον υπάρχει μεταξύ τους ένας άνθρωπος που προκαλεί διατάραξη και αναστάτωση —κάποιος που διαπράττει απερίσκεπτα παραπτώματα, δεν χειρίζεται ποτέ τα ζητήματα σύμφωνα με τις αρχές, δεν αποδέχεται ποτέ τα θετικά πράγματα και την αλήθεια, δεν ακούει κανέναν, ενεργεί με ισχυρογνωμοσύνη και αυθαιρεσία είτε έχει είτε δεν έχει θέση ή δύναμη και είναι ουσιαστικά ένας ζωντανός σατανάς— ένας τέτοιος άνθρωπος, εφόσον παραμείνει στην εκκλησία, αργά ή γρήγορα θα φέρει μεγάλη αναστάτωση και καταστροφή στο εκκλησιαστικό έργο. Όταν έρθει η μέρα να αποπεμφθεί και να αντιμετωπιστεί, πόσοι άνθρωποι, άραγε, θα χρειαστούν για να συμμαζέψουν τις δυσμενείς συνέπειες και τις αποδιοργανωμένες καταστάσεις που προκάλεσε; Επομένως, η αποπομπή ή η αποβολή αυτών των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων είναι μια σημαντική εργασία την οποία πρέπει να αναλαμβάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και να μην την αντιμετωπίζουν απρόσεχτα. Ωστόσο, οι ψευδοεπικεφαλής δείχνουν καλοσύνη και αγάπη σε όσους πρέπει να αποπεμφθούν ή να αποβληθούν, κάνουν πως δεν βλέπουν τις κακές πράξεις τους, τους ανέχονται και τους υπολογίζουν για αδελφούς και αδελφές, ενώ φτάνουν ακόμα και στο σημείο να θεωρούν όσους τους είναι χρήσιμοι ταλαντούχους ανθρώπους, να τους καλλιεργούν και να τους χρησιμοποιούν. Ό,τι κακό και να κάνουν, οι ψευδοεπικεφαλής βρίσκουν δικαιολογίες για να τους απαλλάξουν, ενώ τους δίνουν ακόμα και στοργική βοήθεια και υποστήριξη. Ως έναν βαθμό, αυτό δεν είναι ηθελημένη διατάραξη; (Ναι.) Οι ψευδοεπικεφαλής ενεργούν σύμφωνα με τις δικές τους ιδέες, τη δική τους καλοσύνη και τον δικό τους ενθουσιασμό, προκαλώντας στο τέλος μεγάλα προβλήματα στην εκκλησία και τον εκλεκτό λαό του Θεού! Όταν έχουν δύναμη αυτοί οι κακοί άνθρωποι, οι καταστροφές και οι συνέπειες που προκαλούν στην εκκλησία είναι ανυπολόγιστες.

Υπάρχει αυτήν τη στιγμή ένας κανονισμός στον οίκο του Θεού πως, όποιος κι αν διαπράξει παραπτώματα, εφόσον ζημιώσουν στον οίκο του Θεού, πρέπει να επανορθώσει γι’ αυτά. Αν η ζημιά είναι πολύ μεγάλη και οι συνέπειες σοβαρές, μπορεί να λυθεί το πρόβλημα μόνο με μια χρηματική αποζημίωση; Κάποιες ζημιές δεν επανορθώνονται με κανένα ποσό χρηματικής αποζημίωσης· είναι ανεπανόρθωτες και μη αναστρέψιμες. Αυτήν τη στιγμή, κάθε μέρα είναι εξαιρετικά πολύτιμη και ζωτικής σημασίας. Μόλις περάσει μια μέρα, μπορεί να ξανακερδίσει κανείς αυτόν τον χρόνο; Ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Γιατί λέμε πως, αν χάσει κανείς ορισμένα πράγματα, το μετανιώνει όλη του τη ζωή; Ακριβώς επειδή ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω. Τι εννοώ μ’ αυτά τα λόγια; Καλύτερα να προλαμβάνει και να αποτρέπει κανείς τα προβλήματα, παρά να ξοδεύει χρήματα για να τα επανορθώσει εκ των υστέρων· αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος επίλυσης των προβλημάτων. Η μέθοδος «κλείσε το κλουβί αφού πετάξει το πουλί» είναι το τελευταίο καταφύγιο. Το καλύτερο είναι να γίνεται προληπτικό και αποτρεπτικό έργο. Αυτό σημαίνει ότι, προτού εκδηλωθεί διατάραξη και αναστάτωση, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να έχουν ξεκάθαρη διάκριση και διεξοδική κατανόηση για τους διάφορους τύπους ανθρώπων στην εκκλησία, αλλά και να παρατηρούν προσεκτικά και να αντιλαμβάνονται άμεσα τις καταστάσεις, τις διαθέσεις και τις επιδιώξεις των διάφορων ειδών ανθρώπων, καθώς και τις στάσεις και τις απόψεις τους ενώ κάνουν το καθήκον τους, για να διασφαλίσουν ότι όλοι οι αδελφοί κι οι αδελφές έχουν μια κανονική ζωή και ένα κανονικό περιβάλλον στην εκκλησία για να κάνουν τα καθήκοντά τους. Έτσι, το εκκλησιαστικό έργο μπορεί να προχωρήσει με τάξη. Αυτές είναι οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών. Φυσικά, οι ψευδοεπικεφαλής δεν είναι ικανοί γι’ αυτό το έργο· είναι μπερδεμένοι βλάκες και άχρηστοι άνθρωποι. Τώρα έχουν μια έξυπνη ιδέα: «Οποιοσδήποτε δεν ακολουθεί τις αρχές και τα κάνει μαντάρα με το έργο θα πληρώνει πρόστιμο! Αν ένας αντίχριστος κάνει κάτι λάθος, θα πληρώνει πρόστιμο!» Νομίζουν πως το να επιβάλλουν πρόστιμα είναι η καλύτερη λύση και η καλύτερη αρχή άσκησης. Αν λύνονταν όλα τα προβλήματα με την επιβολή προστίμων, σε τι θα χρησίμευε η επιδίωξη της αλήθειας; Γιατί ο ψευδοεπικεφαλής αποκαλείται έτσι, με πρώτο συνθετικό το «ψευδο-»; Επειδή δεν κατανοεί την αλήθεια και θεωρεί ότι, τηρώντας τους κανονισμούς, κάνει πράξη την αλήθεια, ενώ βλέπει τα λόγια και τα δόγματα που κατανοεί ως την αλήθεια, και όταν συμβαίνει κάτι, δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να βρει τις σωστές αρχές και τη σωστή κατεύθυνση ούτε να λύσει τα προβλήματα από τη ρίζα τους. Δεν κατανοεί τα λόγια του Θεού και δεν μπορεί να εννοεί καθόλου τι σημαίνει Θεός, αλλά συνεχίζει να θέλει να εργάζεται και να είναι επικεφαλής ή εργάτης —τι ανοησία! Από αυτήν την άποψη, ποια είναι η κύρια εκδήλωση ενός ψευδοεπικεφαλής; Δεν μπορεί να διακρίνει την ουσία των διάφορων ειδών ανθρώπων που διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας, δεν μπορεί να τους κατηγοριοποιήσει, ενώ σίγουρα δεν μπορεί να τους αντιμετωπίσει και να τους χειριστεί σύμφωνα με τις αρχές. Στο μυαλό ενός ψευδοεπικεφαλής, όλα αυτά είναι ένα μπερδεμένο κουβάρι. Κάνει εικασίες σχετικά με τα λόγια του Θεού και το τι εννοεί Εκείνος, με βάση τον ενθουσιασμό του, τις αντιλήψεις του και τις φαντασιοκοπίες του. Ταυτόχρονα, επιβάλλει την καλοσύνη, τον ενθουσιασμό και τις προσωπικές φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις του στον Θεό, θεωρώντας πως όλα αυτά συμβαδίζουν με την αλήθεια, συμβαδίζουν με τις προθέσεις του Θεού και μπορούν να αντιπροσωπεύουν αυτά που επιθυμεί ο Θεός. Έτσι, βασίζεται σ’ αυτά τα πράγματα για να εργαστεί και να ηγηθεί του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτή είναι η κύρια εκδήλωση ενός ψευδοεπικεφαλής. Εδώ θα ολοκληρώσουμε τη συναναστροφή μας πάνω στη δεύτερη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής.