Ανάλυση των εκδηλώσεων των ψευδοεπικεφαλής ως προς τη δωδέκατη ευθύνη

Ι. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι σε θέση να αναγνωρίσουν τα προβλήματα της διατάραξης και της αναστάτωσης

Αυτές τις εργασίες πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες, όπως περιγράφονται στη δωδέκατη ευθύνη· δεν θα συναναστραφούμε τώρα πάνω σε άλλα συγκεκριμένα παραδείγματα. Το θέμα της σημερινής συναναστροφής είναι να εκτεθούν οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι ψευδοεπικεφαλής ενώ εκτελούν αυτές τις εργασίες, καθώς και να εντοπιστούν οι συμπεριφορές που αντανακλούν την ουσία των ψευδοεπικεφαλής και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ώστε να χαρακτηριστεί κανείς ως τέτοιος. Αυτό είναι το κυρίως θέμα της σημερινής συναναστροφής. Πρώτον, η απαίτηση σε αυτό το έργο είναι οι επικεφαλής και οι εργάτες να αναγνωρίζουν άμεσα τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση στο έργο του Θεού και στην κανονική τάξη της εκκλησίας. Η άμεση αναγνώριση είναι απαιτούμενο πρότυπο για τους επικεφαλής και τους εργάτες. Όποτε προκύπτει κάτι, μόλις εμφανιστεί η παραμικρή υποψία ότι κάτι δεν πάει καλά, όπως τα σημάδια ότι οι κακοί άνθρωποι αρχίζουν τη χειραγώγηση ή οι ενδείξεις ότι κάποιος προκαλεί προβλήματα, τότε οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να το διαισθανθούν και να επαγρυπνούν. Αν είναι απαθείς και αργόστροφοι, θα υπάρξει πρόβλημα. Ειδικά σε καταστάσεις όπου υπάρχουν κακοί άνθρωποι που προκαλούν αναστάτωση, τότε, μόλις αρχίσει να ανακύπτει το θέμα και δεν είναι σαφές τι ακριβώς σκοπεύουν να κάνουν αυτοί οι άνθρωποι ή πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση —όταν, δηλαδή, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν μπορούν να διακρίνουν ακόμα το ζήτημα— δεν πρέπει να ενεργήσουν στα τυφλά ούτε να θορυβήσουν πρόωρα αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να μην κρίνουν εσφαλμένα. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει να μην προσέχουν και να μην αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει, αλλά σημαίνει ότι πρέπει να περιμένουν και να παρατηρούν ώστε να διαπιστώσουν πώς εξελίσσονται τα πράγματα και ποιες είναι οι προθέσεις, οι στόχοι και τα κίνητρα αυτών των ανθρώπων. Αυτό είναι το έργο που χρειάζεται να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Όταν η κατάσταση εξελιχθεί μέχρι ενός σημείου και αυτοί οι άνθρωποι αρχίσουν να εκτονώνουν την αρνητικότητά τους και να διαδίδουν πλάνες, προκαλώντας αναστάτωση στον εκλεκτό λαό του Θεού, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να ενεργήσουν άμεσα. Πρέπει να ορθώσουν το ανάστημά τους χωρίς δισταγμό για να εκθέσουν, να αναλύσουν και να περιορίσουν τις κακές πράξεις αυτών των ατόμων, βοηθώντας τους άλλους να αντλήσουν διδάγματα και να διακρίνουν πέρα ως πέρα τους κακούς ανθρώπους. Με αυτήν τη διαδικασία αναγνωρίζει κανείς άμεσα και με ακρίβεια τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα και πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση —αυτό σημαίνει να κάνουν το συγκεκριμένο έργο οι επικεφαλής και οι εργάτες. Κύριος στόχος αυτού του έργου είναι να αναγνωριστούν οι διάφοροι άνθρωποι, τα γεγονότα και τα πράγματα που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο και κατόπιν να διευθετηθούν άμεσα. Αυτό μπορούν να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Ποιες είναι, λοιπόν, οι εκδηλώσεις των ψευδοεπικεφαλής σ’ αυτό το έργο; Πώς μπορούμε να αναλύσουμε και να διακρίνουμε τους ψευδοεπικεφαλής; Είναι ξεκάθαρο ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα και με ακρίβεια την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στο εκκλησιαστικό έργο. Αυτό είναι το πιο εμφανές πρόβλημα στο πώς εκτελούν το εκκλησιαστικό έργο οι ψευδοεπικεφαλής: Δεν έχουν καθόλου διάκριση όσον αφορά την αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στο εκκλησιαστικό έργο. Γιατί λέμε ότι οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να αναγνωρίσουν τα προβλήματα και να διακρίνουν την ουσία των προβλημάτων; Οι ενέργειες κάποιων ανθρώπων διαταράσσουν και αναστατώνουν ξεκάθαρα το εκκλησιαστικό έργο, αλλά οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν και να αντιληφθούν το πρόβλημα· είναι τυφλοί. Κάποιοι άνθρωποι εξωτερικεύουν αρνητικότητα, παραπλανούν και αναστατώνουν τους άλλους στην εκκλησία. Άλλοι φτιάχνουν κλίκες και εμπλέκονται μυστικά σε σκοτεινές δοσοληψίες, ενώ συχνά κρίνουν ορισμένα άτομα πίσω από την πλάτη τους. Άλλοι, πάλι, ξελογιάζουν ο ένας τον άλλον και φλερτάρουν μεταξύ τους απερίσκεπτα. Οι ψευδοεπικεφαλής κάνουν πως δεν τα βλέπουν όλα αυτά· δεν έχουν καμία επίγνωση πόσο σοβαρά είναι αυτά τα θέματα, πόσοι άνθρωποι θα επηρεαστούν στην επιδίωξή τους για την αλήθεια και στην εκτέλεση του καθήκοντός τους αν αυτά τα θέματα παραμείνουν άλυτα, καθώς και τι συνέπειες θα έχουν όλα αυτά, οπότε τα αγνοούν. Όταν κάποιοι άνθρωποι εντοπίζουν ορισμένα θέματα και τα αναφέρουν σε κάποιον ψευδοεπικεφαλής, εκείνος μπορεί να πει: «Όλοι τους αδελφοί και αδελφές είναι —και ποιος δεν αποκαλύπτει κάποια διαφθορά; Και ποιος δεν έχει συναισθήματα και επιθυμίες; Μην κρίνεις και μην καταδικάζεις αψήφιστα τους άλλους!» Όσο παράλογο, μοχθηρό ή αντίθετο προς την αλήθεια κι αν είναι κάτι μέσα στην εκκλησία, οι ψευδοεπικεφαλής απλώς δεν το βλέπουν. Κάποιοι άνθρωποι, στη διάρκεια των συναθροίσεων, μιλούν συνεχώς αρνητικά, με φράσεις όπως η εξής: «Λένε και ξαναλένε πως η ημέρα του Θεού πλησιάζει —πότε θα έρθει στ’ αλήθεια;» Κάποιοι αδελφοί και αδελφές, χωρίς να το καταλάβουν, επηρεάζονται από αυτό, αλλά ποια είναι η αντίδραση του ψευδοεπικεφαλής; Το θεωρεί κανονική αδυναμία και δεν βλέπει ότι πρόκειται για εξωτερίκευση αρνητικότητας, παραπλάνηση και αναστάτωση των άλλων. Κάποιοι αδελφοί και αδελφές επηρεάζονται ξεκάθαρα στην εκτέλεση των καθηκόντων τους. Δεν θέλουν πια να κηρύξουν το ευαγγέλιο και δεν έρχονται πια στις συναθροίσεις δείχνοντας θετικότητα και πρωτοβουλία. Κάθε φορά που γίνεται συνάθροιση, χρειάζονται ειδική πρόσκληση για να έρθουν —ο ψευδοεπικεφαλής, όμως, δεν το θεωρεί πρόβλημα αυτό. Δεν παίρνει είδηση τι αλλαγές συμβαίνουν σε όλους στην εκκλησία όταν προκύπτει αυτό το πρόβλημα. Οργανώνει, απλώς, μηχανικά τις συναθροίσεις με συμβατικό τρόπο, αγνοώντας τι συμβαίνει στα παρασκήνια, τις αλλαγές στην κατάσταση των ανθρώπων, τι προβλήματα έχουν οι άνθρωποι, ποιος τα προκάλεσε, ποιοι είναι οι βασικοί υπαίτιοι, από ποιον προήλθαν τα προβλήματα και ποια θέματα χρειάζονται επίλυση —τίποτα απ’ όλα αυτά δεν αντιλαμβάνεται. Μήπως δεν αντιλαμβάνεται αυτά τα πράγματα επειδή αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης; (Όχι.) Κι αφού δεν αντιμετωπίζει προβλήματα όρασης, τότε γιατί, όταν εμφανίζονται στην εκκλησία τόσο σοβαρές διαταράξεις, αναστατώσεις και εξόφθαλμες πλάνες, εκείνος ούτε το βλέπει ούτε το αναγνωρίζει; Είναι ξεκάθαρο πως ένας τέτοιος επικεφαλής είναι τυφλός και δεν έχει πνευματική κατανόηση. Λένε κάποιοι: «Παρότι δεν μπορεί να αναγνωρίσει αυτά τα προβλήματα, μπορεί να διαβάσει στους ανθρώπους τα λόγια του Θεού κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων. Ανεξάρτητα απ’ το αν κατανοούν οι άνθρωποι την ανάγνωση ή απ’ το αν έχει κανένα αποτέλεσμα, εκείνος διαβάζει επίμονα τα λόγια του Θεού. Γι’ αυτόν τον λόγο και μόνο, μπορεί να θεωρηθεί καλός επικεφαλής». Επικεντρώνεται μόνο στην ανάγνωση των λόγων του Θεού —αν αυτό δεν φέρνει κανένα αποτέλεσμα, δεν πρόκειται για κάτι που γίνεται εντελώς μηχανικά; Αν δεν μπορεί να λύσει προβλήματα, τότε τι όφελος αποκομίζουν οι άνθρωποι απ’ τις συναθροίσεις; Είναι, λοιπόν, ψευδοεπικεφαλής αυτός ο επικεφαλής; (Ναι.) Μία εκδήλωση που εμφανίζει ο ψευδοεπικεφαλής κατά την εκτέλεση αυτού του έργου είναι η τυφλότητα. Είναι τυφλός· όσο εξόφθαλμο κι αν είναι το πρόβλημα που βρίσκεται κάτω από τη μύτη του ή συμβαίνει γύρω του, εκείνος ούτε το βλέπει ούτε το αναγνωρίζει. Εξωτερικά, μπορεί να φαίνεται ότι αγαπά τα λόγια του Θεού περισσότερο απ’ τον μέσο άνθρωπο, όμως δεν κατανοεί τι αφορούν τα λόγια του Θεού, σε ποιους ανθρώπους ή σε ποιες καταστάσεις αναφέρονται —δεν μπορεί να συσχετίσει τα λόγια του Θεού με την αληθινή ζωή. Ποια είναι, λοιπόν, η κατανόηση πάνω στην οποία συναναστρέφεται; Εναρμονίζεται αυτός ο άνθρωπος με την αλήθεια; Μπορεί να λύσει αληθινά προβλήματα; (Όχι.) Όταν κάνει κήρυγμα, αραδιάζει κενές ρητορείες, σαν να είχε σπουδαία κατανόηση της αλήθειας, όμως δεν μπορεί να αναγνωρίσει την εξόφθαλμη αναστάτωση που προκαλούν οι κακοί άνθρωποι στην εκκλησία και, αντ’ αυτού, κάνει σαν να μη συμβαίνει τίποτα. Δείχνει κάτι τέτοιο ότι κατανοεί την αλήθεια και έχει διάκριση; Έχει γνήσια κατανόηση των λόγων του Θεού; (Όχι.) Αν μπορεί να διαβάσει κανονικά τα λόγια του Θεού, γιατί δεν μπορεί να τα χρησιμοποιήσει για να δει και να λύσει τα προβλήματα; Γιατί ποτέ δεν διαβάζει τα λόγια του Θεού με ανοιχτό μυαλό; Γιατί δεν διαβάζει τα λόγια του Θεού με ενθουσιασμό στην καρδιά; Ποια είναι η ρίζα αυτού του προβλήματος; Γιατί είναι τυφλός; Ποια είναι η αιτία της τυφλότητάς του; (Η αιτία είναι ότι δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει τον λόγο του Θεού και έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο.) Σωστά. Δεν είναι τα μάτια του που είναι τυφλά, αλλά η καρδιά του. Τι σημαίνει να έχει κανείς τυφλή καρδιά; Σημαίνει ότι έχει εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο και δεν έχει την ικανότητα να κατανοήσει τα λόγια του Θεού. Όσα από τα λόγια του Θεού κι αν διαβάσει, τα κατανοεί μόνο επιφανειακά. Δεν μπορεί να τα συσχετίσει με τους διάφορους ανθρώπους, γεγονότα, πράγματα και καταστάσεις που εμφανίζονται στην εκκλησία ούτε και μπορεί να αντιμετωπίσει, να χειριστεί και να λύσει τα διάφορα προβλήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Αυτή είναι η βαθύτερη αιτία της τυφλότητάς του: Έχει χαμηλό επίπεδο και δεν είναι ικανός γι’ αυτό το έργο. Συνεπώς, με όση επιμέλεια κι αν μελετήσει, όσο καλά κι αν εκπαιδευτεί, όσο σκληρά κι αν εργαστεί για να αντισταθμίσει την έλλειψη ικανότητάς του, μπορεί να εκπληρώσει τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών; Όχι, δεν μπορεί. Τέτοιοι άνθρωποι είναι εντελώς αξιολύπητοι. Σε όποιον βαθμό κι αν εφοδιαστούν με λόγια και δόγματα, δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών ούτε να επιτελέσουν αυτό το έργο.

Συναναστραφήκαμε πριν λίγο πάνω σε μια εκδήλωση αυτών των ψευδοεπικεφαλής, δηλαδή στο ότι δεν μπορούν να δουν πως οι ενέργειες των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων προκαλούν αναστάτωση στην εκκλησία ούτε μπορούν να διακρίνουν την ουσία των κακών ανθρώπων και των αντίχριστων. Όταν έρχονται αντιμέτωποι με ζητήματα τα οποία αφορούν κακούς ανθρώπους που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, καμιά φορά παίρνουν είδηση κανένα στοιχείο ή, χάρη στην εμπειρία, στα αισθήματα ή στη διαίσθησή τους, νιώθουν απλώς ότι κάτι δεν πάει καλά, ότι η έκφραση αυτού του ανθρώπου, το βλέμμα του και τα λόγια του έχουν κάτι που δεν είναι κανονικό. Ίσως διαισθάνονται κάτι, αλλά υπάρχουν πολλά που δεν μπορούν να διακρίνουν και δεν καταφέρνουν να αναγνωρίσουν τα περισσότερα προβλήματα. Ποιος είναι ο λόγος που δεν διακρίνουν την ουσία των προβλημάτων; Εδώ υπεισέρχεται κι άλλο ένα θέμα. Είναι πολύ επιμελείς, μένουν όλη μέρα στο δωμάτιό τους και γράφουν κηρύγματα, κρατούν σημειώσεις για τις πνευματικές τους ασκήσεις, καταγράφουν το πώς κατανοούν και βιώνουν τα λόγια του Θεού, μαθαίνουν ύμνους, θέτουν στόχους για το πόσες φορές θα προσευχηθούν, για το πόσα λόγια του Θεού θα διαβάσουν και για το πόσα κηρύγματα θα ακούσουν κάθε μέρα, καθώς και για το πόσον χρόνο θα αφιερώσουν για να γράψουν ένα άρθρο βιωματικής μαρτυρίας —γιατί, λοιπόν, αφού τελειώσουν όλες αυτές τις εργασίες, συνεχίζουν να μη διακρίνουν τα πράγματα που συμβαίνουν; Επειδή δεν κατανοούν την αλήθεια. Μπορούν μόνο να αραδιάζουν λόγια και δόγματα, ενώ δεν μπορούν να λύσουν πραγματικά προβλήματα. Κάποιοι άνθρωποι λένε διαρκώς λόγια και δόγματα για να παραπλανήσουν τους άλλους, και οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό. Μπορεί καμιά φορά να διαισθάνονται πως κάτι δεν πάει καλά, πως ίσως υπάρχει πρόβλημα, επειδή, όμως, αυτοί οι άνθρωποι δεν φαίνονται κακοί, απλώς μπερδεύονται και προσπερνούν το θέμα. Δεν είναι σε θέση να αναζητήσουν τις αλήθεια-αρχές για να διακρίνουν τέτοια προβλήματα, ενώ, ακόμα κι αν έχουν διαβάσει τα λόγια του Θεού που εκθέτουν τις καταστάσεις και την ουσία τέτοιων ανθρώπων, δεν γνωρίζουν πώς να τα συνδέσουν μ’ αυτές τις περιστάσεις. Το μυαλό τους είναι θολό και δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα πράγματα. Όταν θέλουν να αναζητήσουν, δεν ξέρουν πώς να το διατυπώσουν. Μιλούν πολλή ώρα χωρίς να εξηγούν την ουσία του προβλήματος και χωρίς να περιγράφουν ξεκάθαρα πώς είναι συνολικά οι εκδηλώσεις που έχουν τέτοιοι άνθρωποι, πώς είναι η ανθρώπινη φύση τους, η επιδίωξή τους, η εκτέλεση των καθηκόντων τους και η αποφασιστικότητά τους να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, ούτε ποια είναι η στάση τους απέναντι στην αλήθεια, ούτε αν πρόκειται γι’ ανθρώπους που αποδέχονται την αλήθεια. Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να εξηγήσουν ξεκάθαρα αυτά τα ζητήματα. Ακόμα κι αν διαισθάνονται πως υπάρχει πρόβλημα, φλυαρούν και λένε ένα κάρο πράγματα, χωρίς να διευκρινίζουν τι εννοούν. Οι ακροατές τους πρέπει να είναι σε θέση να διακρίνουν, να εντοπίσουν τα κύρια σημεία και να αναλύσουν τα λόγια τους προκειμένου να μάθουν ποια ερωτήματα θέτουν, ποια είναι η συνολική κατάσταση του ανθρώπου που περιγράφουν και, στο τέλος, να χαρακτηρίσουν την ουσία αυτού του ανθρώπου —αν είναι καλός ή κακός, αν είναι κάποιος που επιδιώκει την αλήθεια ή ένας απλός δουλευτής. Όταν ζητήσεις από έναν ψευδοεπικεφαλής να σου περιγράψει ένα θέμα ή να θέσει ένα ερώτημα, δεν μπορεί ποτέ να περιγράψει ξεκάθαρα τη ρίζα και τη βαθύτερη αιτία του προβλήματος ούτε την ουσία του. Με δυο λόγια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν κρατούν καμία συγκεκριμένη στάση απέναντι σε προβλήματα που δεν μπορούν να διακρίνουν, ενώ στα ζητήματα όπου παίρνουν είδηση μερικά στοιχεία, και πάλι δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία των αντίστοιχων προβλημάτων. Ακόμα κι όταν κάποιοι άνθρωποι εξωτερικεύουν αρνητικότητα και διαδίδουν αντιλήψεις, επηρεάζοντας αρνητικά την εκκλησιαστική ζωή, εκείνοι δεν μπορούν να το διακρίνουν. Δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να χαρακτηρίσουν την ουσία ενός προβλήματος από το πώς φαίνεται επιφανειακά ή στο αρχικό του στάδιο. Φυσικά, δεν είναι απλό ζήτημα να διακρίνει κανείς την ουσία ενός προβλήματος. Το πιο σημαντικό πράγμα στο εκκλησιαστικό έργο είναι να διακρίνει κανείς την ουσία των διάφορων ανθρώπων με βάση τα λόγια του Θεού. Όσοι κατανοούν την αλήθεια μπορούν να το πετύχουν αυτό, πράγμα που δεν ισχύει, όμως, για τους ψευδοεπικεφαλής και τους ψευδοεργάτες. Όταν βλέπουν τους αντίχριστους να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο, δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία του προβλήματος, ενώ φτάνουν ακόμα και στο σημείο να υπερασπίζονται τους αντίχριστους, λέγοντας: «Αποκαλύπτουν απλώς κάποιες διεφθαρμένες διαθέσεις και δείχνουν μια κάποια αλαζονεία, ισχυρογνωμοσύνη και αυθαιρεσία. Μπορούν ακόμα να αντέξουν κακουχίες ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους. Δεν πρέπει, λοιπόν, να τους κρίνουμε και να τους καταδικάζουμε· δεν πρέπει να το κάνουμε μεγάλο θέμα». Άλλοι ρωτούν: «Αν μπορούν να αντέξουν κακουχίες ενώ κάνουν τα καθήκοντά τους, είναι άνθρωποι που επιδιώκουν την αλήθεια; Έχουν παρακινήσει, παραπλανήσει ή παρασύρει άλλους παρασκηνιακά; Έχουν εκθειάσει τον εαυτό τους και έχουν δώσει μαρτυρία για τον εαυτό τους;» Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτά τα ζητήματα. Υπάρχουν ακόμα και κάποιοι άνθρωποι που, με την πρόφαση της μαρτυρίας για τον Θεό, σκόπιμα δυσφημίζουν και βλασφημούν τον Θεό, ενώ διαδίδουν ηθελημένα αβάσιμες φήμες την ώρα που αναλύουν και συζητούν τις δικές τους γνώσεις και αντιλήψεις για Εκείνον. Ακούγοντάς τους να το κάνουν αυτό, οι ψευδοεπικεφαλής μπορεί να νιώσουν πως τα λεγόμενά τους ηχούν κάπως παράξενα, αλλά δεν μπορούν να διακρίνουν τη σοβαρότητα του θέματος ούτε, φυσικά, να δουν τον αρνητικό αντίκτυπο και τις σοβαρές συνέπειες που έχουν αυτά τα λόγια. Γι’ αυτό και διάφορα περιστατικά διατάραξης και αναστάτωσης που συμβαίνουν κάτω απ’ τη μύτη των ψευδοεπικεφαλής είτε τους περνούν εντελώς απαρατήρητα είτε, αν τα πάρουν είδηση, δεν ξέρουν πώς να τα χαρακτηρίσουν ή πώς να συνδέσουν τα λόγια του Θεού μ’ αυτές τις καταστάσεις. Αυτά τα τόσο σαφή ζητήματα γίνονται γι’ αυτούς ένα μπερδεμένο κουβάρι. Οι ψευδοεπικεφαλής είναι χαζοί. Στην εκκλησία, δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι επιδιώκουν την αλήθεια και ποιοι άνθρωποι είναι αληθινοί πιστοί που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια. Δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά συνεχίζουν να είναι ικανοί για απλές δουλειές και, ως επί το πλείστον, είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κάποιο τίμημα και να ενεργήσουν σύμφωνα με τις αρχές, ενώ είναι σχετικά υπάκουοι και υποτακτικοί, παρότι περιστασιακά λένε κάποια αρνητικά λόγια. Επίσης, δεν μπορούν να διακρίνουν ποιοι άνθρωποι παίζουν αποκλειστικά αρνητικό ρόλο, εξωτερικεύουν αρνητικότητα και κρίνουν τους άλλους, ενώ έχουν συνέχεια αντιλήψεις για όλες τις εργασιακές ρυθμίσεις του οίκου του Θεού και για τους κανόνες και τις απαιτήσεις που αφορούν όλα τα επιμέρους αντικείμενα του έργου στον οίκο του Θεού, τηρώντας στάση αντίστασης αντί για στάση αποδοχής, δείχνοντας ιδιαίτερη ασέβεια απέναντι σ’ αυτά τα πράγματα και φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να τα κρίνουν. Με δυο λόγια, οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν κανέναν τύπο ανθρώπου. Ακόμα χειρότερα, μέσα στην εκκλησία υπάρχουν κάποιοι που διαδίδουν συχνά αντιλήψεις, εξωτερικεύουν αρνητικότητα και δεν διαβάζουν καν τα λόγια του Θεού στη διάρκεια των συναθροίσεων. Φτιάχνουν συνεχώς κλίκες και εμπλέκονται σε ζήλιες και διαμάχες. Κάποιοι άνθρωποι θέλουν πάντα να είναι επικεφαλής, θέλουν πάντα να ζουν εις βάρος της εκκλησίας και θέλουν πάντα να αρπάζουν την περιουσία του οίκου του Θεού. Υπάρχουν, επίσης, άνθρωποι που φαίνεται εξωτερικά να έχουν κάπως καλή συμπεριφορά, αλλά δεν παίζουν καθόλου θετικό ρόλο στα καθήκοντά τους. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτούς τους αρνητικούς χαρακτήρες και δεν μπορούν να τους κατηγοριοποιήσουν. Δεν μπορούν με τίποτα να διακρίνουν σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν αυτοί οι άνθρωποι, ποια είναι η ουσία τους και αν είναι άνθρωποι που αποδέχονται την αλήθεια. Αυτό δεν είναι πρόβλημα που αφορά το επίπεδο των ψευδοεπικεφαλής; Αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής έχουν εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο. Ό,τι κάνουν το κάνουν εντελώς χάλια και όποιο έργο αναλαμβάνουν καταλήγει σε πλήρη αποδιοργάνωση.

Κάποιοι άνθρωποι ξοδεύουν τις προσφορές χωρίς αρχές όταν κάνουν αγορές για τον οίκο του Θεού, αγοράζοντας πράγματα αυθαίρετα και χωρίς να πάρουν άδεια. Όταν το δουν αυτό οι ψευδοεπικεφαλής, μπορεί ακόμα και να πουν: «Μπορεί να ξόδεψαν λίγα παραπάνω χρήματα, αλλά είχαν καλές προθέσεις. Όταν αγοράζουμε πράγματα για τον οίκο του Θεού, πρέπει να αγοράζουμε το καλύτερο· αυτά δεν είναι πεταμένα λεφτά. Έτσι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται οι προσφορές;» Υπάρχουν αρχές στα λόγια τους; (Όχι.) Άρα, τι είδους λόγια είναι αυτά; Δεν είναι μπερδεμένα; Τα λόγια που δεν έχουν αρχές είναι μπερδεμένα λόγια, όπως μπερδεμένα είναι και τα αβάσιμα λόγια. Κάποιοι άνθρωποι λένε συχνά λόγια και δόγματα στη διάρκεια της εκκλησιαστικής ζωής· έχουν ιδιαίτερη ευφράδεια και μιλούν με δομημένο τρόπο που ακούγεται εξαιρετικά οργανωμένος, ενώ διαθέτουν άριστες ικανότητες αγόρευσης. Τι λένε οι ψευδοεπικεφαλής γι’ ανθρώπους σαν κι αυτούς; «Η εκκλησιαστική μας ζωή βασίζεται πλήρως στον Τάδε. Έχει τη μεγαλύτερη ευφράδεια απ’ όλους, καθώς και τη μεγαλύτερη κατανόηση για τα λόγια του Θεού. Χωρίς αυτόν, η εκκλησιαστική μας ζωή θα ήταν απίστευτα στεγνή και αδιάφορη». Πού να ήξεραν ότι αυτοί οι άνθρωποι λένε μόνο λόγια και δόγματα. Όσο και να τους ακούει κανείς, δεν πρόκειται να αποκομίσει τίποτα εποικοδομητικό, δεν πρόκειται να κατανοήσει την αλήθεια ούτε και να μάθει πώς να συνδέει την αλήθεια με τον εαυτό του για να κατανοήσει την κατάστασή του και να λύσει τα προβλήματά του. Με τις κολακείες και την παρακίνηση των ψευδοεπικεφαλής, βρίσκουν χώρο να δράσουν οι άνθρωποι που λένε λόγια και δόγματα, οι άνθρωποι που αγαπούν να βρίσκονται στο προσκήνιο, ακόμα κι οι άνθρωποι που βγαίνουν συχνά εκτός θέματος στις ομιλίες τους, πολυλογώντας σε κάθε συνάθροιση για κάθε είδους εξωφρενικά και ανόητα θέματα. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν είναι σε θέση να τους διακρίνουν, τους θεωρούν ακόμα και ταλαντούχους, ενώ τους κολακεύουν λέγοντας: «Μιλάτε τόσο όμορφα· γιατί δεν γράφετε άρθρα βιωματικής μαρτυρίας; Τι κρίμα!» Στην εκκλησία, κάτι τέτοιους φοιτητές πανεπιστημίου, καθηγητές και διανοούμενους οι ψευδοεπικεφαλής τούς θεωρούν θησαυρούς. Λένε: «Αυτοί οι διανοούμενοι και οι καθηγητές είναι άτομα με ταλέντο. Έχουν τεράστια εμπειρία και αναγνώριση στην κοινωνία. Αν γίνουν επικεφαλής και εργάτες στην εκκλησία, μπορεί να γίνει περισσότερο έργο, ενώ ο εκλεκτός λαός του Θεού μπορεί να επωφεληθεί περισσότερο και να αποκομίσει περισσότερα. Στο μέλλον, το εκκλησιαστικό έργο θα βασίζεται αποκλειστικά σ’ αυτούς. Μ’ αυτούς τους διανοούμενους στο τιμόνι, είναι σίγουρο ότι η πίστη μας στον Θεό θα φέρει ευλογίες». Συνεπώς, στις εκκλησίες όπου υπάρχουν ψευδοεπικεφαλής, όσοι έχουν θέση στην κοινωνία, όσοι έχουν γνώσεις, όσοι έχουν ευφράδεια, όσοι κενολογούν για λόγια και δόγματα, όσοι έχουν κάποιο γόητρο και ούτω καθεξής —όλοι εκείνοι που δεν κατέχουν καθόλου την αλήθεια-πραγματικότητα— έχουν θέσεις ισχύος στην εκκλησία και αντιμετωπίζονται απ’ τους ψευδοεπικεφαλής ως οι κύριες δυνάμεις ή ακόμα και οι λεγόμενοι στυλοβάτες της εκκλησίας. Όταν συμβεί κάτι στην εκκλησία, λένε οι ψευδοεπικεφαλής: «Πήγαινε ρώτα τον Τάδε· ήταν διευθύνων σύμβουλος σε μια εταιρεία» ή «Πήγαινε ρώτα την Τάδε· ήταν καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο Δείνα» ή «Πήγαινε ρώτα τον Τάδε· ήταν μεγαλοδικηγόρος σε δικηγορικό γραφείο». Οι ψευδοεπικεφαλής αντιμετωπίζουν αυτούς τους ανθρώπους ως στυλοβάτες και κύριες δυνάμεις της εκκλησίας. Μπορεί να είναι καλή η εκκλησιαστική ζωή υπό αυτές τις περιστάσεις; (Όχι.) Ποιο είναι, λοιπόν, το αποτέλεσμα; Αυτές οι λεγόμενες κύριες δυνάμεις και στυλοβάτες, είτε μυστικά είτε ακόμα και ανοιχτά, ανταγωνίζονται τους άλλους για τη θέση και φτιάχνουν κλίκες, ενώ διαδίδουν συχνά αντιλήψεις και διασπείρουν αβάσιμες φήμες. Τους αδελφούς και τις αδελφές στην εκκλησία που είναι αληθινοί πιστοί, που αγαπούν την αλήθεια, που μπορούν να αποδεχθούν την αλήθεια και έχουν αγνή κατανόηση της αλήθειας, αυτοί οι άνθρωποι συχνά τους αποκλείουν και τους καταπιέζουν. Αυτές οι λεγόμενες εξέχουσες μορφές της κοινωνίας, είτε όταν κάνουν τα καθήκοντά τους είτε όταν αναλαμβάνουν οποιοδήποτε έργο, δεν δείχνουν καμία αφοσίωση και ποτέ δεν ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές —ακολουθούν απόλυτα τις μεθόδους της κοινωνίας των απίστων. Συνεπώς, σε μια τέτοια εκκλησία, όσοι πραγματικά επιδιώκουν την αλήθεια, όσοι έχουν αγνή κατανόηση και όσοι έχουν κάποια ανθρώπινη φύση και αίσθημα δικαίου δεν έχουν χώρο να μιλήσουν, δεν έχουν δικαίωμα να μιλήσουν και, βέβαια, δεν έχουν ούτε δικαίωμα να πάρουν αποφάσεις. Ό,τι κι αν συμβεί στην εκκλησία, αυτή η ομάδα των λεγόμενων βασικών μελών παίρνει πάντα τις τελικές αποφάσεις. Οι ψευδοεπικεφαλής εξιδανικεύουν αυτούς τους ανθρώπους και πιστεύουν τυφλά σ’ αυτούς, κι έτσι καταλήγουν να βασίζονται σ’ αυτούς για να βρουν λύση όποτε συμβεί κάτι. Αν αυτοί οι άνθρωποι επιδίωκαν την αλήθεια και ενεργούσαν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, κάτι τέτοιο θα ήταν καλό. Οι περισσότεροι απ’ αυτούς, όμως, δεν επιδιώκουν την αλήθεια. Έχουν κάποιες γνώσεις και μόρφωση, έχουν κοινωνική θέση κι από πάνω έχουν δόλια και ύπουλη ανθρώπινη φύση, ενώ είναι εύγλωττοι και επιδέξιοι στην παραπλάνηση των άλλων. Αυτή ακριβώς είναι η φύση-ουσία των αντίχριστων. Τι αποτέλεσμα έχει το ότι οι ψευδοεπικεφαλής βασίζονται σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Κάνουν άνω κάτω το εκκλησιαστικό έργο και την τάξη της εκκλησιαστικής ζωής, ενώ καταστρέφουν τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, οπότε η εκκλησία χάνει εντελώς τη μαρτυρία της. Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής ελπίζουν να αποκτήσουν στην εκκλησία κάποιον σπουδαίο που θα κατανοεί τα πολιτικά και τις τρέχουσες εξελίξεις και σκέφτονται: «Αν υπήρχε ένας τέτοιος άνθρωπος να κάνει την εκκλησία μεγαλύτερη, να ενισχύσει την επιρροή της και να βελτιώσει την υπόληψή της, τότε το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου θα είχε ελπίδα. Πράγματι, τότε θα είχαμε κάτι να γιορτάσουμε!» Σε εκκλησίες που τις ελέγχουν ψευδοεπικεφαλής, στη διάρκεια της εκκλησιαστικής ζωής κάποιοι άνθρωποι μιλούν εκτενώς για πολιτική, για τις τρέχουσες εξελίξεις, για τη διεθνή κατάσταση και για τις εσωτερικές υποθέσεις· συζητούν για την ιδιωτική ζωή των υψηλόβαθμων πολιτικών προσώπων, ενώ αναλύουν ακόμα και τις συνωμοσίες και τις απροκάλυπτες σκευωρίες αυτών των πολιτικών προσώπων με σαφή και λογικό τρόπο. Οι ψευδοεπικεφαλής, με τα σάλια τους να τρέχουν απ’ τη ζήλια, λένε: «Επιτέλους, η εκκλησία μας διαθέτει κάποιον σπουδαίο, που θα μας βγάλει ασπροπρόσωπους! Παλιά, ένιωθα συνέχεια αποκαρδιωμένος, απογοητευμένος και δεν μπορούσα να έχω ψηλά το κεφάλι, επειδή η εκκλησία μας δεν είχε έναν τέτοιο σπουδαίο άνθρωπο. Τώρα, όμως, έχουμε έναν τέτοιο άνθρωπο στην εκκλησία μας. Πρέπει, λοιπόν, να τον αφήσουμε να κάνει ό,τι θέλει και να λέει ό,τι θέλει, να του δώσουμε ελευθερία κινήσεων. Δεν κάνει πράξη την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα ο οίκος του Θεού; Δεν δίνει έμφαση στα ανθρώπινα δικαιώματα η Εποχή της Βασιλείας;» Οι ψευδοεπικεφαλής αντιμετωπίζουν ως σπάνιο θησαυρό όσους αρέσκονται να μιλούν για πολιτική και να σχολιάζουν τους διάσημους, όσους συχνά φλυαρούν ασταμάτητα για μεγαλόπνοες, κούφιες ιδέες ανάμεσα στους άλλους, και θέλουν να τους καλλιεργήσουν ώστε να τους κάνουν στυλοβάτες και στηρίγματα της εκκλησίας. Έτσι, τους ενθαρρύνουν και τους επαινούν τακτικά, επειδή φοβούνται μη γίνουν αρνητικοί κι αυτό έχει αντίκτυπο στο εκκλησιαστικό έργο. Με δυο λόγια, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής είναι απαθείς και τυφλοί. Δεν μπορούν να αναγνωρίσουν άμεσα τους διάφορους ανθρώπους που διαταράσσουν και αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο. Ακόμα κι αν τους αναγνωρίσουν, δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία των κακών ανθρώπων. Δεν μπορούν ούτε καν να διακρίνουν τους εξόφθαλμα κακούς ανθρώπους που ανήκουν στην κατηγορία των αντίχριστων, όπως εκείνοι που φτιάχνουν κλίκες και εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια. Πώς αξιολογούν οι ψευδοεπικεφαλής τους αντίχριστους όταν τους βλέπουν να φτιάχνουν κλίκες, να επιδεικνύονται και να κάνουν ό,τι θέλουν με την τεράστια δύναμη που διαθέτουν; «Αυτός ο άνθρωπος είναι εξαιρετικός, είναι στ’ αλήθεια ξεχωριστός! Δεν είχα παρατηρήσει το ταλέντο του στο παρελθόν· είναι πολύ καλύτερός μου, ντρέπομαι να συγκριθώ μαζί του. Για δες τις ικανότητές του —το ένα πιάνει, το άλλο αφήνει, μιλάει κομψά και τηρεί τις υποσχέσεις του. Εγώ, απ’ την άλλη, είμαι άχρηστος· σαν ντροπαλό κοριτσάκι». Θαυμάζουν απεριόριστα τους αντίχριστους, υποκλίνονται μπροστά τους και γίνονται πρόθυμα ακόλουθοί τους. Ένα χαρακτηριστικό αυτής της εκδήλωσης των ψευδοεπικεφαλής είναι η τυφλότητα κι άλλο ένα η απάθεια. Συνολικά, η ουσία αυτού του προβλήματος των ψευδοεπικεφαλής είναι το χαμηλό επίπεδο.

Οι άνθρωποι έχουν τα μάτια για να βλέπουν. Όταν κανείς δει κάτι, το μυαλό του αντιδρά και προβαίνει σε κρίσεις, ενώ, μόλις σχηματίσει μια κρίση, αναπτύσσει μια άποψη και αποκτά ένα μονοπάτι άσκησης. Αυτό αποδεικνύει ότι δεν είναι τυφλός —ό,τι κι αν δει, έχει μια κανονική αντίδραση και γνωρίζει πώς να το αντιμετωπίσει και να το χειριστεί. Έτσι είναι ένας άνθρωπος με κανονικό τρόπο σκέψης. Οι άνθρωποι έχουν μια διαδικασία αντίδρασης σε όσα βλέπουν· τα αναλογίζονται και τα σκέφτονται προσεκτικά, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό. Καθώς ξετυλίγονται οι σκέψεις τους, σχηματίζεται σιγά σιγά στο μυαλό τους μια εικόνα του πράγματος, και αναπτύσσουν τις απόψεις, τις στάσεις και τις προσεγγίσεις τους. Ποια είναι, λοιπόν, η προϋπόθεση για να δημιουργηθούν όλα αυτά; Πρέπει τα μάτια ενός ανθρώπου να μπορούν να βλέπουν κι έπειτα να μεταφέρουν τις πληροφορίες που μάζεψαν στον εγκέφαλο και στον νου του προς βαθύτερη σκέψη. Αν ένας άνθρωπος μπορεί να βλέπει με τα μάτια, τότε δεν είναι τυφλός και μπορεί, στη συνέχεια, να σκεφτεί και να αναλογιστεί, ν’ αποκτήσει επίγνωση, στάσεις και απόψεις και, τέλος, να βγάλει τα σωστά συμπεράσματα. Φυσικά, για να φτάσει κανείς σ’ αυτά τα συμπεράσματα απαιτείται χρόνος. Τι σημαίνει να έχει κανείς επίγνωση, απόψεις και στάσεις προτού να φτάσει σ’ αυτά τα συμπεράσματα; Σημαίνει πως το μυαλό του είναι ενεργό, δεν είναι απαθές, πράγμα που αποδεικνύει ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ζωντανός και όχι νεκρός. Οι ψευδοεπικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο. Με ποια έννοια είναι χαμηλό; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν έχουν κανένα απ’ αυτά τα δύο γνωρίσματα. Τα μάτια τους είναι ανοιχτά, αλλά δεν μπορούν να δουν τα πράγματα που συμβαίνουν ή εκτυλίσσονται, και άρα είναι τυφλοί. Επιπλέον, όταν βλέπουν κάτι, το μυαλό τους δεν αντιδρά, δεν σχηματίζουν απόψεις ούτε σκέψεις και δεν έχουν τα μέσα και τον σωστό τρόπο για να κρίνουν κι έτσι να βγάλουν συμπεράσματα. Αυτό είναι απάθεια πνεύματος. Οι άνθρωποι με απαθές πνεύμα δεν μπορούν να διακρίνουν τίποτα, δεν αξιολογούν σωστά ούτε κρίνουν ορθά, ενώ, τέλος, δεν μπορούν να βγάλουν σωστά συμπεράσματα και δεν γνωρίζουν πώς να προσεγγίσουν, να χειριστούν ή να επιλύσουν τα τρέχοντα ζητήματα. Είναι, λοιπόν, απαθείς και αργόστροφοι. Όταν ένας άνθρωπος έχει πνεύμα απαθές και αργόστροφο σε βαθμό που να μην αντιδρά καθόλου όταν συμβαίνει κάτι, αυτό σημαίνει ότι είναι νεκρός —έτσι περιγράφεται επακριβώς το ζήτημα. Ας αφήσουμε κατά μέρος για την ώρα το αν οι ψευδοεπικεφαλής είναι όντως νεκροί, κι ας πούμε απλώς ότι έχουν χαμηλό επίπεδο. Πόσο χαμηλό είναι, ακριβώς; Όσο σημαντικό κι αν είναι το γεγονός που θα συμβεί, δεν μπορούν να το δουν, ενώ, ακόμα κι αν το δουν, δεν μπορούν να το διακρίνουν. Για παράδειγμα, όσον καιρό κι αν εργάζονται οι ψευδοεπικεφαλής, δεν μπορούν να βγάλουν συμπεράσματα πάνω στο ποια είναι η ουσία ενός ζητήματος, στο πώς να το κατηγοριοποιήσουν, στο πώς να το χαρακτηρίσουν ή στο πού βασίζεται ο χαρακτηρισμός· δεν γνωρίζουν πώς να αξιολογούν αυτά τα πράγματα και δεν έχουν πρότυπα και αρχές για την αξιολόγησή τους. Είναι μπερδεμένοι άνθρωποι που δεν έχουν πνευματική κατανόηση. Αυτή είναι η πρωταρχική εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής στην πρώτη εργασία. Είναι τυφλοί, ανόητοι, χαζοί και απαθείς, αλλά και πάλι θέλουν να γίνουν επικεφαλής. Δεν καθυστερούν έτσι τα πράγματα; Δεν δημιουργούνται μεγάλα προβλήματα; Αν κάποιος δεν έχει υπηρετήσει ποτέ ξανά ως επικεφαλής και μόλις τώρα έρχεται αντιμέτωπος με κάτι για πρώτη φορά, κι αν πρόκειται για ζήτημα που δεν το αναφέρουν τα λόγια του Θεού και οι άνθρωποι δεν το έχουν καν ακούσει —αν, δηλαδή, δεν έχει καμία εμπειρία ή γνώση γι’ αυτό το ζήτημα— υπό αυτές τις περιστάσεις θα του πάρει χρόνο να αποκτήσει την κατάλληλη διορατικότητα και τις σωστές στάσεις και απόψεις. Γιατί, όμως, λέμε πως οι ψευδοεπικεφαλής είναι απαθείς και τυφλοί; Επειδή Εγώ έχω πει τόσα λόγια, όμως όσο κι αν εκθέτω και αναλύω τα πράγματα, όσα παραδείγματα κι αν δίνω, οι ψευδοεπικεφαλής, αφού ακούσουν τα λόγια Μου, απλώς γνωρίζουν τα ίδια τα ζητήματα, αλλά δεν κατανοούν από αυτά τις αλήθεια-αρχές. Επιπλέον, όσο περισσότερο μιλάω τόσο περισσότερο μπερδεύονται. Λένε: «Είναι πολλά τα ζητήματα, τα λόγια και οι ιστορίες —ποιος μπορεί να τα θυμάται όλα αυτά και να τα συνδέσει με την αληθινή ζωή; Μη λες τόσο πολλά, έχω πρόβλημα να τα αφομοιώσω και να τα κατανοήσω. Πες μου απλώς πώς να χειριστώ αυτόν τον άνθρωπο: Να τον αποβάλω ή να τον κρατήσω;» Δεν είναι απάθεια αυτό; Είναι ακραία απάθεια! Στην πραγματικότητα, το να πει κανείς ότι κάποιος είναι απαθής τού αφήνει ένα περιθώριο, αφού ο συγκεκριμένος άνθρωπος μπορεί να είναι νεαρός, ίσως αμόρφωτος, ή μπορεί να είναι πολύ μεγάλος σε ηλικία και λίγο μπερδεμένος —μια τέτοια διατύπωση δεν πληγώνει τον εγωισμό του. Στην πραγματικότητα, όμως, πρόκειται για χαμηλό επίπεδο και έλλειψη ικανότητας να κατανοήσει την αλήθεια. Αυτή η εξήγηση το καθιστά σαφές.

Αν προκύψει στην εκκλησία σοβαρή διατάραξη και αναστάτωση και οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν την ουσία αυτών των προβλημάτων, είναι ικανοί για το έργο της ηγεσίας; Θα είναι προστατευμένοι υπό την ηγεσία τους οι αδελφοί κι οι αδελφές; Είναι δυνατόν να προστατευτούν και να διατηρηθούν το εκκλησιαστικό έργο, το περιβάλλον όπου κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί κι οι αδελφές, καθώς και η κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής; Αυτά είναι τα πιο στοιχειώδη πράγματα που πρέπει να πετύχουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Μπορούν να τα πετύχουν αυτά οι ψευδοεπικεφαλής; Όχι, δεν μπορούν. Δεν μπορούν καν να αναγνωρίσουν και να διακρίνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, οπότε πώς θα μπορούσαν να προχωρήσουν στα επόμενα βήματα του έργου τους; Δεν μπορούν καν να διακρίνουν τα πιο βασικά, όπως το τι είναι καλός άνθρωπος, τι είναι κακός άνθρωπος, τι είναι δόλιος άνθρωπος ή τι είναι υποκριτής —πώς γίνεται να χειριστούν το εκκλησιαστικό έργο; Είναι ανίκανοι για κάτι τέτοιο. Δεν είναι ότι επιλέγουν επίτηδες να μην κάνουν αληθινό έργο ή ότι είναι τεμπέληδες και ενδίδουν στα οφέλη της θέσης· είναι απλώς ότι έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν είναι ικανοί να κάνουν το έργο τους. Αυτή είναι η ουσία του προβλήματος. Οι άνθρωποι με πολύ χαμηλό επίπεδο μπορούν μόνο να αραδιάζουν λόγια και δόγματα και να τηρούν τους κανονισμούς· στη διάρκεια των συναθροίσεων, μπορούν μόνο να καλοπιάνουν και να ενθαρρύνουν τους άλλους, λέγοντας φράσεις όπως: «Πίστεψε σωστά στον Θεό! Πώς είναι δυνατόν να ενδίδεις στις σαρκικές ανέσεις σε τέτοιους καιρούς; Πώς είναι δυνατόν να λαχταράς ακόμα χρήματα και κοσμικά πράγματα; Θα έχει ραγίσει η καρδιά του Θεού!» Μπορούν μόνο να κάνουν τέτοιου τύπου κηρύγματα. Όταν γίνονται διάφορες κακές πράξεις, όπως η διατάραξη, η αναστάτωση και η εξωτερίκευση αρνητικότητας, δεν μπορούν ούτε να τις δουν ούτε να τις αναγνωρίσουν. Οι αδελφοί κι οι αδελφές θέλουν να ζήσουν μια κανονική εκκλησιαστική ζωή και δεν μπορούν· θέλουν να έχουν ένα κατάλληλο περιβάλλον για να κάνουν τα καθήκοντά τους και δεν μπορούν. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν αυτά τα προβλήματα, άρα σε τι χρησιμεύουν; Οι αδελφοί κι οι αδελφές θέλουν να ζήσουν την εκκλησιαστική ζωή, να κατανοήσουν την αλήθεια και να εξαλείψουν τις δυσκολίες και τις αρνητικές καταστάσεις τους. Ανυπομονούν και ελπίζουν ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες θα μπορέσουν να συναναστραφούν ξεκάθαρα και διεξοδικά πάνω στην αλήθεια για να επιλύσουν αυτά τα αληθινά θέματα. Αν σε μια εκκλησία έχουν δύναμη οι ψευδοεπικεφαλής, γίνεται να επιλυθούν αυτά τα αληθινά θέματα; Οι ψευδοεπικεφαλής δεν κατανοούν την καρδιά του εκλεκτού λαού του Θεού ούτε μπορούν να δουν τις δυσκολίες του. Αντ’ αυτού, συνεχίζουν να λένε λόγια και δόγματα και να φλυαρούν ασταμάτητα για μεγαλόπνοες, κούφιες ιδέες, πράγμα που προκαλεί μεγάλη απογοήτευση στον εκλεκτό λαό του Θεού. Ποιος θα ήθελε ακόμα να πηγαίνει τακτικά στις συναθροίσεις; Γίνεται οι ψευδοεπικεφαλής να λάβουν υπόψη τις προθέσεις του Θεού και, σύμφωνα με τα λόγια και τις απαιτήσεις Του, να απομακρύνουν απ’ την εκκλησία αυτούς τους κακούς ανθρώπους, τους δύσπιστους, τους καιροσκόπους και τους αχαλίνωτους ανθρώπους που είναι μοχθηροί και αγαπούν τα κοσμικά πράγματα, εμποδίζοντας την παρέμβασή τους και την αναστάτωση που προκαλούν στον εκλεκτό λαό του Θεού, και δίνοντας στον εκλεκτό λαό του Θεού τη δυνατότητα να ζήσει μια κανονική εκκλησιαστική ζωή; Μπορούν να το πετύχουν αυτό οι ψευδοεπικεφαλής; Δεν μπορούν. Όταν διατυπώνει κάποιος ένα τέτοιο αίτημα, τι λένε οι ψευδοεπικεφαλής; «Τι γκρινιάρης που είσαι! Νομίζεις πως μόνο εσύ αγαπάς τον Θεό και θέλεις να είσαι αφοσιωμένος όταν κάνεις το καθήκον σου; Και ποιος δεν το θέλει αυτό; Κι εκείνοι πιστεύουν στον Θεό και είναι εκλεκτοί του Θεού. Παρότι έχουν κάποια προβλήματα, πρέπει να τους φερθούμε σωστά. Μη βρίσκεις συνεχώς ψεγάδια στους άλλους. Εκμεταλλεύσου την ευκαιρία για να κάνεις περισσότερη αυτοκριτική και να αποκτήσεις μεγαλύτερη αυτογνωσία· πρέπει να μάθεις να είσαι ανεκτικός και υπομονετικός». Οι ψευδοεπικεφαλής είναι μπερδεμένοι και τυφλοί, ενώ δεν έχουν αρχές στο πώς αντιμετωπίζουν τους διάφορους τύπους ανθρώπων. Δεν μπορούν να διακρίνουν όσους πρέπει να περιοριστούν ή να αποπεμφθούν, αλλά επιτρέπουν σ’ αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν ό,τι θέλουν και να φέρονται σαν τύραννοι στην εκκλησία, ενώ τους δίνουν άφθονο χώρο δράσης, πράγμα που φέρνει τα πάνω κάτω στην εκκλησία, σε σημείο που ο βαθμός ποικιλομορφίας σε ορισμένες εκκλησίες μπορεί να περιγραφεί με μία φράση: Έχουν κάθε καρυδιάς καρύδι. Άνθρωποι κακοί, δύσπιστοι και αχαλίνωτοι, τοπικοί τύραννοι, ακόμα και κάποιοι που θα ξεπουλούσαν την εκκλησία και τους αδελφούς και τις αδελφές με την πρώτη υποψία κινδύνου —κάθε καρυδιάς καρύδι βρίσκεται σ’ αυτές τις εκκλησίες. Οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να διακρίνουν αυτούς τους ανθρώπους και ούτε τους χειρίζονται ούτε τους αντιμετωπίζουν. Συνεπώς, υπό την ηγεσία τέτοιων τυφλών και απαθών ψευδοεπικεφαλής, ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να προστατευτεί, ενώ το εκκλησιαστικό έργο και η κανονική τάξη της εκκλησίας δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να διατηρηθούν. Σε τέτοια ετερόκλητη εκκλησιαστική ζωή, πώς να μπορέσουν να κατανοήσουν και να κερδίσουν την αλήθεια όσοι αγαπούν την αλήθεια και είναι διατεθειμένοι να την αποδεχθούν; Δεν θα νιώσουν πόνο στην καρδιά αυτοί οι άνθρωποι; Αν κάποιος επικεφαλής εκκλησίας δεν μπορεί να διατηρήσει καταπώς πρέπει το εκκλησιαστικό έργο, την κανονική τάξη της εκκλησιαστικής ζωής και τα περιβάλλοντα όπου κάνουν τα καθήκοντά τους οι αδελφοί κι οι αδελφές, αν δεν μπορεί να εγγυηθεί την ασφάλεια όλων αυτών, τότε αυτός ο επικεφαλής είναι αναμφίβολα ψευδοεπικεφαλής. Γιατί του δίνεται ο τίτλος του ψευδοεπικεφαλής; Επειδή είναι τυφλός και απαθής, πράγμα που έχει ως αποτέλεσμα ξανά και ξανά οι κακοί άνθρωποι να διαταράσσουν και να αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο· επιπλέον, ακόμα κι όταν ήδη υπάρχουν οι συνέπειες όλων αυτών, εκείνος και πάλι δεν μπορεί να χειριστεί και να επιλύσει τα θέματα άμεσα και με ακρίβεια ούτε μπορεί να διατηρήσει καταπώς πρέπει το εκκλησιαστικό έργο και την εκκλησιαστική ζωή των αδελφών. Για να το θέσουμε ευγενικά, τέτοιοι επικεφαλής δεν είναι ικανοί στο έργο τους· για να το θέσουμε με ακρίβεια, αποτυγχάνουν πλήρως στις ευθύνες τους. Παρότι υπηρετούν ως επικεφαλής, εκείνοι προστατεύουν τα συμφέροντα των κακών ανθρώπων και τα συμφέροντα των υπηρετών του Σατανά, ενώ αδιαφορούν για το εκκλησιαστικό έργο και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Υπερασπίζονται αυτούς τους κακούς ανθρώπους και τους αφήνουν να διαταράσσουν και να αναστατώνουν την εκκλησιαστική ζωή σε βάρος των αδελφών, τους οποίους βλάπτουν. Κρίνοντας απ’ το επίπεδο και τις εκδηλώσεις τους, έχουν απλώς χαμηλό επίπεδο και είναι ανίκανοι στο έργο τους, κι έτσι δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αντίχριστοι· ωστόσο, οι συνέπειες των ενεργειών τους στο εκκλησιαστικό έργο είναι σοβαρές. Η φύση των ενεργειών τους είναι ίδια με των αντίχριστων που εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια και καταπιέζουν τους αδελφούς και τις αδελφές. Και οι δύο προφυλάσσουν και ανέχονται τους κακούς ανθρώπους, ενώ αφήνουν τους υπηρέτες του Σατανά να ενεργούν όπως τους αρέσει στην εκκλησία. Απλώς οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν κακό ούτε αναστατώνουν το εκκλησιαστικό έργο ανοιχτά και απροκάλυπτα όπως κάνουν οι αντίχριστοι. Δεν προσελκύουν επίτηδες τους ανθρώπους ούτε τους κάνουν να τους υπακούσουν, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι το ίδιο με αυτό που έχει η εγκαθίδρυση ανεξάρτητων βασιλείων απ’ τους αντίχριστους. Και στις δύο περιπτώσεις, το αποτέλεσμα είναι οι αδελφοί κι οι αδελφές που αγαπούν την αλήθεια και κάνουν με ειλικρίνεια τα καθήκοντά τους να βλάπτονται και να καταστρέφονται, χωρίς διέξοδο για να ζήσουν. Σε ένα τέτοιο περιβάλλον και σε μια τέτοια εκκλησιαστική ζωή, οι αδελφοί κι οι αδελφές που κάνουν με ειλικρίνεια τα καθήκοντά τους δυσκολεύονται πολύ να προοδεύσουν στη ζωή τους, αλλά και να κάνουν τα καθήκοντά τους κανονικά. Φυσικά, το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου και τα διάφορα επιμέρους αντικείμενα του εκκλησιαστικού έργου βρίσκουν κι αυτά σοβαρά εμπόδια και δεν μπορούν να εξελιχθούν κανονικά. Αυτή είναι η πρώτη εκδήλωση των ψευδοεπικεφαλής που αναλύουμε στο πλαίσιο της δωδέκατης ευθύνης: Δεν παίρνουν είδηση και δεν μπορούν να διακρίνουν τους ανθρώπους, τα γεγονότα και τα πράγματα που παρουσιάζονται γύρω τους. Αυτή η εκδήλωση αρκεί για να χαρακτηριστούν τέτοιοι άνθρωποι ως ψευδοεπικεφαλής.