Οι ψευδοεπικεφαλής δεν κάνουν αληθινό έργο ούτε ασχολούνται με το ανειλημμένο έργο τους

Κάποιοι ψευδοεπικεφαλής είναι ανίκανοι να κάνουν οποιοδήποτε χειροπιαστό έργο, αλλά χειρίζονται μερικές ασήμαντες γενικές υποθέσεις και νομίζουν ότι αυτό σημαίνει πως κάνουν χειροπιαστό έργο, ότι εμπίπτει στο εύρος των ευθυνών τους. Επιπλέον, χειρίζονται αυτές τις υποθέσεις με μεγάλη σοβαρότητα, καταβάλλουν πραγματικά πολλή προσπάθεια και τις φέρνουν σε πέρας με πολύ αξιοπρεπή τρόπο. Για παράδειγμα, ήταν ένας άνθρωπος στην εκκλησία που είχε εργαστεί προηγουμένως ως σεφ ζαχαροπλαστικής. Μια μέρα, αποφάσισε έτσι απλά, από την καλή του την καρδιά, ότι έπρεπε να φτιάξει γλυκά για Μένα και προετοιμάστηκε να το κάνει χωρίς να Μ’ ενημερώσει σχετικά. Ρώτησε τους επικεφαλής του αν του το επέτρεπαν, κι εκείνοι είπαν: «Κάν’ το. Αν έχουν καλή γεύση, θα τα προσφέρουμε στον Θεό. Αν όχι, ας τα φάμε όλοι εμείς». Είχε λάβει την άδεια των επικεφαλής, με αποτέλεσμα αυτό το έργο να θεωρείται θεμιτό και σωστό, οπότε μάζεψε γρήγορα τα υλικά και έφτιαξε μια παρτίδα γλυκά, λέγοντας: «Δεν ξέρω αν θα έχουν καλή γεύση, αν θα μπορέσουν να ικανοποιήσουν τον Θεό ή αν θα ταιριάζουν με τις προτιμήσεις Του». Οι επικεφαλής απάντησαν: «Δεν πειράζει. Θα θυσιάσουμε λίγο από τον χρόνο μας και την υγεία μας, και θα πάρουμε ένα μικρό ρίσκο για τον Θεό. Θα τα δοκιμάσουμε πρώτα εμείς και θα τα ελέγξουμε για τον Θεό. Αν δεν έχουν και πολύ καλή γεύση και ζητήσουμε από τον Θεό να τα φάει, θα ενοχληθεί και θα νιώσει μεγάλη απογοήτευση από εμάς. Επομένως, ως επικεφαλής, έχουμε την ευθύνη και την υποχρέωση να κάνουμε ελέγχους ως προς αυτό το ζήτημα. Αυτό σημαίνει να κάνουμε χειροπιαστό έργο». Έπειτα, κάθε υπεύθυνος ομάδας που είχε λίγο «αίσθημα ευθύνης» δοκίμασε τα γλυκά. Αφού τα δοκίμασαν, έκαναν κριτική λέγοντας: «Ο φούρνος έκαιγε πολύ γι’ αυτήν την παρτίδα, η θερμοκρασία ήταν υπερβολικά υψηλή και είναι πιθανό να προκαλέσουν καούρα· επίσης, είναι λίγο πικρά. Δεν γίνεται! Πρέπει να έχουμε υπεύθυνη στάση, να ψήσουμε άλλη μια παρτίδα και να τα δοκιμάσουμε ξανά!» Αφού δοκίμασαν αυτήν την παρτίδα, είπαν: «Αυτή είναι σχεδόν σωστή. Τα γλυκά έχουν άρωμα βουτύρου, γεύση αυγού και σουσάμι. Είναι πραγματικά αντάξια ενός σεφ ζαχαροπλαστικής! Αφού είναι τόσο πολλά και ο Θεός δεν μπορεί να τα φάει όλα αυτά μόνος Του, ας βάλουμε 10 ή 20 σ’ ένα μικρό βάζο και ας τα προσφέρουμε στον Θεό για να τα δοκιμάσει σαν δείγμα. Αν ο Θεός τα βρει νόστιμα, μπορούμε να συνεχίσουμε να τα φτιάχνουμε σε μεγαλύτερες παρτίδες». Μου έφεραν ένα βάζο και δοκίμασα δύο από αυτά. Μου φάνηκαν μέτρια ως κάτι καινούριο, αλλά όχι κατάλληλα για κύριο γεύμα, οπότε σταμάτησα να τα τρώω. Μάλιστα, κάποιοι άνθρωποι σκέφτηκαν ότι, παρόλο που η γεύση τους ήταν απλώς μέτρια, ήταν σπιτικά και φτιαγμένα από ένα μέλος του οίκου του Θεού, γεμάτα αγάπη, αφοσίωση και φόβο, γεμάτα νόημα. Αργότερα, επέστρεψα το βάζο με τα γλυκά. Δεν μ’ ενδιαφέρουν αυτά τα πράγματα και δεν έχω όρεξη γι’ αυτά. Επιπλέον, αν νιώσω λαχτάρα για γλυκά, μπορώ να πάρω στην αγορά γλυκά διαφόρων γεύσεων και διαφορετικών χωρών, χωρίς να χαλάσω πολλά χρήματα. Έπειτα, τους είπα: «Εκτιμώ τη χειρονομία, αλλά σας παρακαλώ μη Μου φτιάξετε άλλα γλυκά. Δεν πρόκειται να τα φάω, κι αν θελήσω γλυκά, απλώς θα τ’ αγοράσω μόνος Μου. Αν προκύψει η ανάγκη, τότε απλώς να τα φτιάξετε όταν σας το ζητήσω· αν δεν σας ζητήσω να φτιάξετε, τότε δεν χρειάζεται να φτιάξετε ξανά». Δεν ήταν αυτό αρκετά ευκολονόητο; Αν είχαν καλή συμπεριφορά και ήταν υπάκουοι, θα θυμούνταν τα λόγια Μου και δεν θα έφτιαχναν ξανά. Όταν μιλάει ο Θεός, το «ναι» σημαίνει «ναι», το «όχι» σημαίνει «όχι» και το «μη φτιάξετε» σημαίνει «μη φτιάξετε». Ωστόσο, μετά από λίγο καιρό, Μου έστειλαν δύο ακόμη βάζα με γλυκά. Τους ρώτησα: «Δεν σας είπα να σταματήσετε να τα φτιάχνετε;» Εκείνοι απάντησαν: «Αυτά είναι διαφορετικά από την προηγούμενη φορά». Εγώ αποκρίθηκα: «Ακόμη κι αν είναι διαφορετικά, εξακολουθούν να είναι γλυκά. Δεν είναι απαραίτητο να φτιάχνετε καθόλου γλυκά. Δεν το λέω από ευγένεια· αν θελήσω γλυκά, θα σας το πω. Δεν μπορείς να καταλάβεις την ανθρώπινη γλώσσα; Σταματήστε να τα φτιάχνετε». Είναι κατανοητά αυτά τα λόγια; (Ναι.) Κι ωστόσο, γιατί φαινόταν πάντα να το ξεχνάει ο άνθρωπος που τα έφτιαχνε; Αν οι επικεφαλής του μπορούσαν να τον έχουν υπό έλεγχο, να μη συνεργάζονται ενεργά μαζί του και να μην τον ενθαρρύνουν να το κάνει αυτό, και αν μπορούσαν να τον περιορίσουν άμεσα, άραγε θα τολμούσε και πάλι να φτιάξει γλυκά αυτός ο άνθρωπος; Τουλάχιστον, δεν θα το έκανε τόσο τολμηρά και αδίστακτα. Τι επίδραση είχαν, λοιπόν, αυτοί οι επικεφαλής σ’ αυτήν την περίπτωση; Διαχειρίζονταν ακόμα και την παραμικρή λεπτομέρεια, έχωναν τη μύτη τους παντού και ανέλαβαν να κάνουν ελέγχους εκ μέρους Μου. Είχαν τόση «αγάπη» μέσα τους που δεν μπορούν να το περιγράψουν οι λέξεις. Άραγε, αυτό το έργο όφειλαν να κάνουν; Οι αρχές για το έργο του οίκου του Θεού δεν περιλάμβαναν οδηγίες για κάτι τέτοιο και δεν τους ανέθεσα Εγώ αυτήν την εργασία· ήταν πρωτοβουλία των ανθρώπων, δεν το ζήτησα Εγώ. Γιατί, λοιπόν, αυτοί οι επικεφαλής ασχολήθηκαν τόσο ενεργά μ’ αυτήν την εργασία; Πρόκειται για μια εκδήλωση ενός ψευδοεπικεφαλής: το να μην ασχολείται με το ανειλημμένο έργο του. Υπήρχαν τόσες εργασίες στην εκκλησία που απαιτούσαν μετέπειτα παρακολούθηση, επιθεώρηση και παρότρυνση από αυτούς, και τόσα αληθινά προβλήματα που έπρεπε να επιλύσουν μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια, αλλά εκείνοι δεν έκαναν καθόλου αυτό το έργο. Αντιθέτως, χασομερούσαν αρκετά για να δοκιμάζουν γλυκά για Μένα στην κουζίνα. Αυτό το ζήτημα το αντιμετώπιζαν με αρκετή σοβαρότητα και κατέβαλλαν σ’ αυτό πολλή προσπάθεια. Αυτό δεν κάνουν οι ψευδοεπικεφαλής; Δεν είναι ήδη πολύ αηδιαστικό; Ποτέ δεν περίμενα ότι, μετά από λίγο καιρό, αυτό το ζήτημα θα επανερχόταν στην επιφάνεια. Ο άνθρωπος που έφτιαχνε τα γλυκά ήθελε να ξαναρχίσει να Μου φτιάχνει. Είπα συγκεκριμένα σ’ έναν επικεφαλής: «Πήγαινε και λύσε το θέμα. Πρέπει να του το εξηγήσεις ξεκάθαρα. Αν το ξανακάνει, θα θεωρήσω εσένα υπεύθυνο!» Με τόσο έργο που έπρεπε να γίνει στην εκκλησία, οποιαδήποτε εργασία θα τον κρατούσε απασχολημένο για ένα διάστημα. Γιατί χασομερούσε τόσο; Μήπως βρισκόταν εδώ για να χοντρύνει ή για να χασομεράει πιάνοντας κουβεντούλα; Δεν είναι το κατάλληλο μέρος για τέτοια πράγματα. Έπειτα, δεν είχα άλλα νέα γι’ αυτό το ζήτημα. Αφού έδωσα αυτήν την οδηγία, ο επικεφαλής δεν έκανε καμία αναφορά. Σε κάθε περίπτωση, κανείς δεν Μου έστειλε ξανά γλυκά, κι αυτό ήταν μεγάλη ανακούφιση. Κρίνοντας από αυτό το περιστατικό, μπορούμε να πούμε ότι αυτοί οι επικεφαλής δεν ασχολούνταν με το ανειλημμένο έργο τους; (Ναι.) Αυτό το ζήτημα δεν είναι καν τόσο σοβαρό· υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά ζητήματα.

Συχνά, επισκέπτομαι κάποιες εκκλησίες για να ρίξω μια ματιά, να συναντήσω τους επικεφαλής, να δώσω οδηγίες για κάποιο έργο και να λύσω κάποια ζητήματα. Μερικές φορές, χρειάζεται να φάω μεσημεριανό σ’ αυτές τις εκκλησίες, κι έτσι τίθεται το ζήτημα ποιος θα ετοιμάσει το γεύμα. Οι επικεφαλής ήταν τόσο υπεύθυνοι που επέλεξαν κάποιον που ισχυριζόταν πως είναι σεφ. Εγώ είπα: «Δεν είναι σημαντικό το αν είναι σεφ· αυτό που έχει σημασία είναι ότι προτιμώ το απλό φαγητό. Μου αρέσει η αυθεντική γεύση των συστατικών. Το φαγητό δεν πρέπει να είναι πολύ αλμυρό ή πολύ λιπαρό ούτε να έχει πολύ έντονη γεύση. Τον χειμώνα, πρέπει να τρώω κάτι ζεστό. Επίσης, το φαγητό πρέπει να είναι καλά μαγειρεμένο, να μην είναι άψητο και να είναι εύπεπτο». Δεν εξέφρασα ξεκάθαρα αυτές τις αρχές; Δεν ήταν εύκολο να εφαρμοστούν; Ήταν εύκολο και να τις θυμάται κανείς και να τις εφαρμόσει. Μια νοικοκυρά που μαγείρευε για τρία με πέντε χρόνια θα μπορούσε να συλλάβει αυτές τις αρχές και να τις εφαρμόσει. Δεν ήταν, λοιπόν, απαραίτητο να επιμείνουν να βρουν έναν σεφ για να ετοιμάσει το γεύμα Μου· θ’ αρκούσε κάποιος που μπορούσε να μαγειρέψει σπιτικά γεύματα. Ωστόσο, αυτοί οι επικεφαλής είχαν τόση «αγάπη» που, όταν Με φιλοξένησαν, επέμειναν να βρουν έναν «σεφ» για να ετοιμάσει ένα γεύμα. Προτού ο σεφ μαγειρέψει επίσημα για Μένα, οι επικεφαλής έπρεπε να κάνουν ελέγχους. Πώς το έκαναν αυτό; Έβαλαν τον σεφ να φτιάξει μια παρτίδα ντάμπλινγκς κι ένα πιάτο με νουντλς και σάλτσα, και του ζήτησαν να ετοιμάσει κάποια τηγανητά πιάτα. Όλοι οι επικεφαλής και οι υπεύθυνοι διάφορων ομάδων τα δοκίμασαν και θεώρησαν ότι όλα τα πιάτα ήταν αρκετά καλά. Στο τέλος, ζήτησαν από τον σεφ ν’ αναλάβει να μαγειρέψει για Μένα. Αφήνοντας κατά μέρος τ’ αποτελέσματα της γευστικής δοκιμής που έκαναν οι επικεφαλής και τη φύση των εμπλεκόμενων ζητημάτων, ας μιλήσουμε πρώτα για το φαγητό που ετοίμασε αυτός ο σεφ. Την πρώτη φορά που πήγα, ο σεφ ετοίμασε κάποια τηγανητά πιάτα και όλοι έμειναν πολύ ικανοποιημένοι. Τη δεύτερη φορά, ο σεφ έφτιαξε ντάμπλινγκς. Αφού έφαγα το πρώτο, κάτι δεν Μου άρεσε· ήταν λίγο πικάντικο. Και οι άλλοι γύρω Μου είπαν ότι τα ντάμπλινγκς ήταν λίγο πικάντικα και ένιωσαν ότι η γλώσσα τους άρχισε να πρήζεται. Ωστόσο, αφού τα ντάμπλινγκς ήταν το μοναδικό κυρίως πιάτο, αναγκάστηκα να τα φάω όλα, παρόλο που ήταν πικάντικα. Δεν φαινόταν να έχει τσίλι η γέμιση, οπότε απλώς αγνόησα αυτό που είχε δώσει την πικάντικη γεύση και τελείωσα το γεύμα. Ως αποτέλεσμα, εκείνο το βράδυ παρουσίασα αλλεργική αντίδραση. Άρχισα να έχω ασταμάτητη φαγούρα σε πολλά σημεία σε όλο Μου το σώμα και ξυνόμουν συνεχώς· ξύθηκα μέχρι να ματώσω και μόνο τότε ένιωσα καλύτερα. Είχα φαγούρα για τρεις μέρες προτού αυτή η αίσθηση υποχωρήσει σταδιακά. Μετά από αυτήν την αλλεργική αντίδραση, συνειδητοποίησα ότι σίγουρα είχαν βάλει πιπέρι στα ντάμπλινγκς· διαφορετικά, δεν θα ήταν τόσο πικάντικα. Τους είχα ενημερώσει να μη βάλουν πικάντικα υλικά όπως το πιπέρι, επειδή δεν μπορεί να τ’ αντέξει ο οργανισμός μου. Ωστόσο, για να ικανοποιήσουν τις δικές τους προτιμήσεις, έβαλαν πάρα πολύ πιπέρι, πάνω από το κανονικό· αυτά τα ντάμπλινγκς σού άφηναν μια πικάντικη αίσθηση όταν τα έτρωγες. Ο σεφ δεν μπορούσε καν να υπολογίσει τις σωστές δοσολογίες στη μαγειρική του· πρόσθεσε τόσο πιπέρι ώστε να εμφανίσει κάποιος αλλεργική αντίδραση. Αργότερα, του είπα: «Μην ξαναβάλεις αυτά τα πικάντικα συστατικά. Δεν μπορεί να τ’ αντέξει ο οργανισμός μου. Αν πραγματικά έχεις καθόλου ανθρώπινη φύση, μην το ξανακάνεις αυτό. Αν μαγειρεύεις για τον εαυτό σου, δεν θα παρέμβω στο τι τρως. Όμως, αν μαγειρεύεις για Μένα, μη βάζεις τέτοια συστατικά. Ν’ ακολουθείς τα απαιτούμενα πρότυπά Μου». Μπορούσε να το κάνει αυτό; Δεν θα έπρεπε να έχουν χειριστεί οι επικεφαλής αυτό το έργο; Δυστυχώς, κανείς δεν έδωσε καμία σημασία και δεν έκαναν καθόλου από το έργο που όφειλαν. Μια φορά που ο σεφ επρόκειτο να μαγειρέψει ξανά, πήρε λίγο πιπέρι για να το ρίξει στο πιάτο, και κάποιος που ήταν κοντά το είδε και τον σταμάτησε. Υπό την αυστηρή επίβλεψή του, δεν είχε την ευκαιρία να το ρίξει. Οι επικεφαλής δεν μπορούσαν να λύσουν ένα τόσο μικρό πρόβλημα· τι μπορούσαν να κάνουν, λοιπόν; Όταν μαγείρευε ο σεφ, ήταν πολύ πρόθυμοι να δοκιμάσουν. Αρκετοί άνθρωποι πήγαν για να δοκιμάσουν. Ήταν απλώς ένα συνηθισμένο σπιτικό γεύμα· Ποιος ο λόγος να το δοκιμάσουν; Μήπως είστε όλοι σας ειδικοί στη γαστρονομία; Μήπως, από τη στιγμή που γίνατε επικεφαλής, ξαφνικά καταλαβαίνετε τα πάντα; Κατανοείτε τις αρχές της υγείας; Μήπως σας ανέθεσε ο οίκος του Θεού να το κάνετε αυτό; Πότε σας ζήτησα ή σας ανέθεσα να δοκιμάζετε το φαγητό εκ μέρους Μου; Σας λείπει εντελώς η λογική και δεν έχετε ίχνος ντροπής! Οποιοσδήποτε έχει λίγη ντροπή δεν θα έκανε κάτι τόσο τολμηρό, τόσο αηδιαστικό, τόσο παράλογο. Αυτό δείχνει ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου ντροπή· δοκίμασαν το φαγητό για Μένα! Δεν ακολουθείτε ούτε τηρείτε καμία από τις αρχές που σας είπα. Ζητάτε από τον σεφ να μαγειρέψει ό,τι σας φαίνεται γευστικό και ταιριάζει με τον δικό σας ουρανίσκο. Έγινε για Μένα αυτό το μαγείρεμα; Ή μήπως έγινε για εσάς; Έτσι ενεργείτε ως επικεφαλής; Αρπάζετε κάθε ευκαιρία προς αξιοποίηση, εκμεταλλεύεστε ό,τι παραθυράκι υπάρχει και προσπαθείτε ν’ αποκτήσετε την εύνοιά Μου· αν θέλετε ν’ αποκτήσετε την εύνοιά Μου, τότε μη Με βλάπτετε! Δεν δείχνει αυτό ότι υστερούν σε αρετές; Δεν δείχνει ότι τρέφουν ανάρμοστες προθέσεις; Είναι ξεδιάντροποι και τρέφουν ανάρμοστες προθέσεις, ωστόσο νόμιζαν κι ότι ήταν πολύ αφοσιωμένοι! Μήπως οτιδήποτε από όσα έκαναν ήταν κάτι που οφείλουν πραγματικά να κάνουν οι επικεφαλής; (Όχι.) Τίποτε από όσα έκαναν δεν είχε πρότυπα. Δεν ήξεραν καν ποιο φαγητό είναι υγιεινό ή ανθυγιεινό, κι ωστόσο νόμιζαν ότι θα μπορούσαν να έρθουν εδώ και να παίξουν τον ρόλο των ειδικών σε θέματα υγείας και διατροφής για Μένα! Ποιος όρισε ότι πρέπει να κάνετε ελέγχους στο φαγητό που μαγειρεύεται για Μένα; Μήπως έχει ορίσει η εκκλησία κάτι τέτοιο; Μήπως έκανε αυτήν τη ρύθμιση ο οίκος του Θεού; Τόσα κενά παρουσιάστηκαν σε διάφορα στοιχεία του εκκλησιαστικού έργου, τόσοι άνθρωποι είχαν παρερμηνείες σχετικά με τον Θεό και δεν κατανοούσαν καθόλου την αλήθεια, κι ωστόσο εσείς δεν ασχοληθήκατε μ’ αυτά τα πράγματα. Αντιθέτως, καταβάλατε την προσπάθειά σας σε έναν τόσο ασήμαντο τομέα όπως η κουζίνα, εκπληρώνοντας την «ευθύνη» σας. Είστε πέρα ως πέρα ψευδοεπικεφαλής, είστε υποκριτές! Βρισκόσασταν ακριβώς μπροστά Μου και ελέγχατε την κατάσταση· τι καταλάβατε; Μήπως Με συμβουλευτήκατε; Άραγε εκφράζατε τη δική σας ιδέα ή τη δική Μου; Αν εκφράζατε τη δική Μου ιδέα, και σας είχα ζητήσει να τη μεταφέρετε, τότε αυτό που κάνατε θα ήταν σωστό. Θα ήταν ευθύνη σας. Αν εκφράζατε τη δική σας ιδέα και όχι τη δική Μου, και επιμένατε να εξαναγκάσετε τους άλλους να την ακούσουν και να την αποδεχθούν, ποια είναι η φύση αυτού; Πείτε μου, δεν θα αηδίαζα από αυτό; Ήμουν εκεί ακριβώς, και δεν μπήκαν καν στον κόπο να Με ρωτήσουν τι φαγητά τρώω ή ποιες είναι οι απαιτήσεις Μου· απλώς πήραν αποφάσεις χωρίς την έγκρισή Μου και έδωσαν αυθαίρετα εντολές πίσω από την πλάτη Μου. Μήπως προσπαθούσαν να Μ’ εκπροσωπήσουν; Πρόκειται για ψευδοεπικεφαλής που βγαίνουν εκτός ελέγχου και κάνουν κακά πράγματα, που παριστάνουν ότι είναι πνευματικοί, παριστάνουν ότι λαμβάνουν υπόψη το φορτίο του Θεού και παριστάνουν ότι κατανοούν την αλήθεια, ενώ κάνουν μόνο υποκριτικά πράγματα. Δεν είναι αυτό από μόνο του υπερβολικό; Δεν είναι ήδη πολύ αηδιαστικό και αποκρουστικό; (Ναι.) Αποκτήσατε καθόλου διορατικότητα; Πήρατε καθόλου διδάγματα από αυτό; Το καθένα από αυτά τα ζητήματα είναι πιο αηδιαστικό από το προηγούμενο, και υπάρχει κι άλλο ένα που είναι ακόμα πιο αηδιαστικό.

Αυτόν τον χειμώνα, ένας καλόκαρδος άνθρωπος Μου αγόρασε ένα «όμορφο» πανωφόρι με επένδυση από πούπουλο χήνας. Το πανωφόρι δεν ήταν όμορφο λόγω του χρώματός του ή του στυλ του, αλλά επειδή είχε υψηλή τιμή και εκλεκτή ποιότητα· ήταν ένα πολύτιμο αντικείμενο. Οι άπιστοι έχουν ένα ρητό: «Ένα πούπουλο που στάλθηκε από χιλιόμετρα μακριά: Το δώρο μπορεί να είναι μικρό, αλλά το συναίσθημα είναι βαθύ». Αυτό το πανωφόρι όχι μόνο έδειχνε βαθύ συναίσθημα, αλλά ήταν και πραγματικά πολύ ακριβό. Πριν δω το πανωφόρι, είχα ήδη ακούσει ότι ήταν κομψό, ότι ήταν κόκκινο, ότι είχε ωραίο σχέδιο και μοναδική αίσθηση. Είχα ακούσει γι’ αυτό, άρα αναπόφευκτα κάποιοι είχαν ήδη δει το ίδιο το αντικείμενο· με άλλα λόγια, αρκετοί άνθρωποι το είχαν ήδη δει, το είχαν αξιολογήσει σε γενικές γραμμές και το είχαν εξετάσει από κοντά, λέγοντας πράγματα όπως: «Την ξέρω αυτήν τη μάρκα», «Το χρώμα είναι ωραίο, είναι πολύ όμορφο!» «Αφού το δεις, να το φέρεις και σ’ εμένα να ρίξω μια ματιά», κι έτσι διαδόθηκαν τα νέα. Δεν ξέρω μετά από πόσο καιρό έφτασαν στ’ αυτιά Μου αυτά τα νέα και έμαθα κάποια πράγματα γι’ αυτό. Μπορείτε ν’ αντιληφθείτε το πρόβλημα εδώ; Χωρίς να έχω δει Εγώ το πανωφόρι, είχε περάσει ήδη από διάφορα χέρια και είχε εκτεθεί για να το δουν πολλοί άλλοι άνθρωποι. Δεν είναι πρόβλημα αυτό; Μπορούν οι άνθρωποι έτσι απλά να κοιτάζουν, ν’ αγγίζουν και να εκθέτουν τα υπάρχοντά Μου; (Όχι.) Υπάρχει κανένας που μπορούν ν’ αγγίζουν και να κοιτάζουν έτσι απλά τα υπάρχοντά του οι άνθρωποι; (Κανείς δεν θα ήθελε να συμβεί αυτό και κανείς δεν θα έπρεπε να το κάνει αυτό.) Τότε, δεν θα έπρεπε τα δικά Μου υπάρχοντα να είναι ακόμα πιο απρόσιτα; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Γιατί θα έπρεπε να είναι απρόσιτα; Είσαι δημόσιο πρόσωπο. Η ιδιωτική ζωή των διασημοτήτων και των αστέρων δεν είναι πάντα εκτεθειμένη; Πού αθλούνται, πού κάνουν θεραπείες ομορφιάς, με ποιον έχουν επαφές, τι μάρκες φοράνε —δεν εκτίθενται όλα αυτά τα πράγματα; Τα δικά Σου γιατί να μην εκτεθούν;» Είμαι εγώ διασημότητα; Δεν είμαι διασημότητα κι εσύ δεν είσαι θαυμαστής μου. Τι είσαι; Είσαι ένας συνηθισμένος άνθρωπος, ένα δημιούργημα και ένας διεφθαρμένος άνθρωπος. Εγώ ποιος είμαι; (Ο Θεός.) Δεν είμαι δημόσιο πρόσωπο· δεν είμαι υποχρεωμένος να εκθέτω τα πάντα σ’ εσένα, να σου δίνω αναφορά για τα πάντα ή να σ’ ενημερώνω για τα πάντα. Γιατί, λοιπόν, αγγίζεις κάτι που Μου ανήκει; Δεν είναι αηδιαστική αυτή η πράξη; Μήπως σου ανέθεσα να κοιτάξεις και να ελέγξεις αυτό το αντικείμενο που Μου ανήκει; Όχι. Κι ωστόσο, κάποιοι άνθρωποι τόλμησαν να το πάρουν και να το δουν έτσι απλά με τόσο θράσος, και μάλιστα να το περιφέρουν εδώ κι εκεί. Ποιος σου έδωσε το δικαίωμα να το περιφέρεις εδώ κι εκεί; Μήπως έχεις αυτήν την υποχρέωση; Αν δεν πιστεύεις στον Θεό, τότε είμαστε ξένοι μεταξύ μας. Ο λόγος που σε ξέρω είναι ότι πιστεύεις στον Θεό, αλλά δεν ξέρω πώς είναι η οικογένειά σου, η καθημερινότητά σου ή η οικονομική σου κατάσταση και δεν με νοιάζει να μάθω. Μήπως έχουμε κοντινή σχέση; Δεν είμαι ο καλύτερος φίλος σου, ο κολλητός σου ή ο σύντροφός σου. Δεν έχουμε οικειότητα μεταξύ μας και δεν έχουμε φτάσει στο σημείο να μπορείς να ψάχνεις ανοιχτά οτιδήποτε δικό Μου. Άραγε, εσύ θα Με άφηνες να ψάχνω όλα σου τα υπάρχοντα και να τα εμφανίζω σε όλους για να τα δουν και να τ’ αγγίξουν; Ακόμη κι όταν φέρνεις στο σπίτι σου κάτι από την αγορά, αυτό πρέπει να πλυθεί πολλές φορές για ν’ απολυμανθεί! Δεν είναι αηδιαστικά τα πράγματα που έχουν αγγίξει άλλοι άνθρωποι εντελώς τυχαία; Δεν έχεις αποτύχει να φερθείς σαν ξένος; Ποιος σου ανέθεσε να επιθεωρήσεις το πανωφόρι Μου; Μήπως Εγώ σ’ εμπιστεύομαι; Άραγε, έπλυνες τα χέρια σου πριν αγγίξεις έτσι απερίσκεπτα το πανωφόρι Μου; Δεν είναι λογικό να Με αηδιάζεις; Άραγε, σου είναι ξεκάθαρο αυτό; Γιατί είσαι τόσο ξεδιάντροπος; Υστερείς πολύ σε λογική! Πιστεύεις στον Θεό αρκετά χρόνια και έχεις ακούσει πάρα πολλά κηρύγματα· πώς γίνεται να μην έχεις ούτε λίγη λογική; Ν’ ανοίγουν έτσι απλά τις προσφορές που ανήκουν στον Θεό, ν’ αγγίζουν εντελώς απροβλημάτιστα τα ρούχα Του, πράγματα που Του ανήκουν· τι είδους πρόβλημα είναι αυτό; Όταν βλέπω ότι έχει ανοιχτεί και πεταχτεί η συσκευασία αυτών των αντικειμένων, πώς είναι δυνατόν να μη νιώσω θυμό; Μ’ αηδιάζουν αυτά τα πράγματα και απεχθάνομαι αυτούς τους ανθρώπους. Δεν θέλω να τους ξαναδώ και σίγουρα δεν θέλω να έχω επαφές με τέτοιους ανθρώπους, που είναι χειρότεροι από γουρούνια και σκυλιά! Να θυμάσαι ότι κάθε άνθρωπος έχει αξιοπρέπεια, πόσο μάλλον Εγώ. Μην ανακατεύεσαι με πράγματα που Μου ανήκουν, διαφορετικά θα σε απεχθάνομαι και θα σε αποστρέφομαι!

Επιφανειακά, μπορεί οι ψευδοεπικεφαλής να μη διαπράττουν μεγάλο κακό ή να μην είναι ξεκάθαρα πονηροί και κακούργοι. Ωστόσο, το πιο απεχθές χαρακτηριστικό τους είναι ότι, ενώ μπορούν να δουν ότι υπάρχει αληθινό έργο που πρέπει να γίνει, δεν το κάνουν· ότι, ενώ ξέρουν πολύ καλά ότι δεν μπορούν να λύσουν προβλήματα, δεν αναζητούν την αλήθεια· ότι, ενώ βλέπουν κακούς ανθρώπους που προκαλούν αναστάτωση, δεν τους χειρίζονται, αλλά αντιθέτως απλώς ασχολούνται με εξωτερικές γενικές υποθέσεις. Παρακολουθούν στενά και χειρίζονται με ακρίβεια δευτερεύοντα και ασήμαντα ζητήματα, αλλά δεν κάνουν καθόλου έργο που σχετίζεται με τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού ούτε ενδιαφέρονται για διάφορα ζητήματα που πάνε κόντρα στις αλήθεια-αρχές. Αντιθέτως, κάνουν μόνο έργο που δεν σχετίζεται με την αλήθεια. Είναι πέρα ως πέρα ψευδοεπικεφαλής. Οι ψευδοεπικεφαλής είναι εντελώς ανίδεοι σε ό,τι έχει να κάνει με τις αλήθεια-αρχές που εμπλέκονται στα διάφορα ζητήματα του εκκλησιαστικού έργου. Αν οι ψευδοεπικεφαλής αξιολογηθούν με βάση τις αρχές και τα πρότυπα των επικεφαλής και των εργατών, είναι ανόητοι και ηλίθιοι. Όσο σοβαρά κι αν είναι τα προβλήματα που προκύπτουν στο έργο της εκκλησίας, οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να τα δουν ούτε να τα επιλύσουν, ακόμα κι αν συμβούν κάτω από τη μύτη τους· πρέπει ο Άνωθεν να έρθει και να λύσει ο ίδιος αυτά τα προβλήματα. Δεν είναι ψευδοεπικεφαλής αυτοί οι άνθρωποι; (Ναι.) Είναι όντως ψευδοεπικεφαλής. Για παράδειγμα, στο κειμενικό έργο της εκκλησίας, το ποια βιβλία πρέπει να διορθωθούν και ποια πρέπει να μεταφραστούν είναι εργασίες ζωτικής σημασίας για την εκκλησία. Άραγε, υπάρχουν αρχές για τον τρόπο διόρθωσης και μετάφρασης των βιβλίων; Αυτό το έργο έχει οπωσδήποτε αρχές, βασίζεται σε μεγάλο βαθμό σε αρχές και απαιτεί πραγματικά συγκεκριμένη συναναστροφή και καθοδήγηση· όμως, οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν αυτό το έργο. Όταν βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές απασχολημένους με τα καθήκοντά τους, λένε προσποιητά: «Το κειμενικό έργο και το μεταφραστικό έργο είναι πολύ σημαντικά. Θα πρέπει να προσπαθήσετε ολόψυχα να κάνετε καλά αυτό το έργο, κι οποιαδήποτε ζητήματα έχετε θα τα λύσω εγώ». Όταν, όμως, κάποιος θέτει όντως ένα ζήτημα, αυτοί οι ψευδοεπικεφαλής λένε: «Δεν το κατανοώ αυτό το ζήτημα. Είμαι ανίδεος σε ό,τι αφορά τη μετάφραση ξένων γλωσσών. Προσευχήσου στον Θεό και αναζήτησε από Εκείνον». Όταν κάποιος θέτει ένα άλλο ζήτημα και ρωτάει: «Δεν μπορούμε να βρούμε κατάλληλους ανθρώπους για τη μετάφραση ορισμένων γλωσσών. Τι πρέπει να κάνουμε γι’ αυτό;» οι ψευδοεπικεφαλής απαντούν: «Είμαι ανίδεος σ’ αυτό το ζήτημα. Να το χειριστείτε μόνοι σας». Μπορεί να λυθεί το πρόβλημα με τέτοια λόγια; Βρίσκουν μια δικαιολογία για να συγκαλύψουν το γεγονός ότι δεν κάνουν το έργο τους, λέγοντας: «Είμαι ανίδεος· δεν κατανοώ αυτό το επάγγελμα», κι έτσι ν’ αποφύγουν το πρόβλημα που οφείλουν να λύσουν. Έτσι εργάζονται οι ψευδοεπικεφαλής. Όταν κάποιος θέτει ένα ερώτημα, οι ψευδοεπικεφαλής λένε: «Προσευχηθείτε στον Θεό και αναζητήστε από Εκείνον· δεν κατανοώ αυτό το επάγγελμα, αλλά εσείς το κατανοείτε». Μπορεί να φαίνεται ότι δείχνουν ταπεινότητα, αφού παραδέχονται ότι είναι ανίκανοι και δεν κατανοούν το επάγγελμα, αλλά, στην πραγματικότητα, δεν μπορούν καθόλου να επιτελέσουν το έργο της ηγεσίας. Φυσικά, το να είναι κανείς επικεφαλής δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μπορεί να κατανοήσει κάθε είδος επαγγέλματος. Θα πρέπει, όμως, να συναναστρέφεται με σαφήνεια πάνω στις αλήθεια-αρχές που είναι αναγκαίες για να λυθούν τα προβλήματα, ανεξάρτητα από το είδος του επαγγέλματος με το οποίο σχετίζονται αυτά. Από τη στιγμή που οι άνθρωποι κατανοούν τις αλήθεια-αρχές, μπορούν αντίστοιχα να επιλυθούν και τα προβλήματα. Προκείμενου οι ψευδοεπικεφαλής να αποφύγουν να συναναστραφούν πάνω στις αλήθεια-αρχές για την επίλυση προβλημάτων, λένε την εξής δικαιολογία: «Είμαι αμύητος σε αυτό· δεν κατανοώ αυτό το επάγγελμα». Δεν κάνουν έτσι, όμως, αληθινό έργο. Αν οι ψευδοεπικεφαλής χρησιμοποιούν συνέχεια τη δικαιολογία «Είμαι αμύητος σε αυτό· δεν κατανοώ αυτό το επάγγελμα» για να αποφύγουν να λύσουν προβλήματα, τότε δεν είναι κατάλληλοι για το έργο του επικεφαλής. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να παραιτηθούν και να αφήσουν κάποιον άλλον να πάρει τη θέση τους. Διαθέτουν, όμως, οι ψευδοεπικεφαλής αυτό το είδος λογικής; Θα είναι ικανοί να παραιτηθούν; Δεν θα είναι. Μάλιστα, σκέφτονται: «Γιατί λένε πως δεν κάνω κανένα έργο; Οργανώνω συναθροίσεις κάθε μέρα, κι είμαι τόσο απασχολημένος που δεν μπορώ ούτε να γευματίσω στην ώρα μου· άσε που και κοιμάμαι και λιγότερο. Ποιος λέει ότι τα προβλήματα δεν λύνονται; Οργανώνω συναθροίσεις και συναναστρέφομαι μαζί τους, ενώ εντοπίζω γι’ αυτούς και χωρία με τα λόγια του Θεού». Ας υποθέσουμε ότι τους ρωτάς: «Κάποιος είπε ότι δεν μπορεί να βρει κατάλληλους μεταφραστές για κάποιες γλώσσες. Πώς έλυσες αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα;» Εκείνοι θα πουν: «Του είπα ότι δεν κατανοώ αυτό το επάγγελμα και του ζήτησα να το συζητήσει και να το χειριστεί μόνος του». Τότε, τους ρωτάς: «Αυτό το πρόβλημα έχει να κάνει με τη δαπάνη των προσφορών και με την εξέλιξη του εκκλησιαστικού έργου. Δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις μόνος του, πρέπει εσύ να κάνεις κουμάντο και να βρεις τις αλήθεια-αρχές για να λύσεις το πρόβλημα. Το έκανες αυτό;» Εκείνοι θα απαντήσουν: «Πώς δεν το έκανα; Δεν έχω καθυστερήσει κανένα έργο. Αν δεν υπάρχει κανείς να μεταφράσει σ’ αυτήν τη γλώσσα, τότε απλώς θα πρέπει να γίνει μετάφραση σε άλλη γλώσσα!» Βλέπεις, οι ψευδοεπικεφαλής δεν μπορούν να κάνουν πραγματικό έργο και παρ’ όλα αυτά συνεχίζουν να λένε ένα σωρό δικαιολογίες. Είναι στ’ αλήθεια ξεδιάντροπο και αηδιαστικό! Έχεις πολύ χαμηλό επίπεδο, δεν κατανοείς κανένα επάγγελμα ούτε αντιλαμβάνεσαι τις αλήθεια-αρχές που αφορούν κάθε πτυχή του επαγγελματικού έργου· σε τι χρησιμεύει να σε έχουμε ως επικεφαλής; Είσαι απλώς ανόητος και άχρηστος! Αφού δεν μπορείς να κάνεις καθόλου αληθινό έργο, γιατί συνεχίζεις να υπηρετείς ως επικεφαλής της εκκλησίας; Απλούστατα δεν έχεις ίχνος λογικής. Απ’ τη στιγμή που δεν έχεις αυτεπίγνωση, θα πρέπει να ακούς την ανατροφοδότηση από τον εκλεκτό λαό του Θεού και να αξιολογείς κατά πόσο πληροίς τα πρότυπα για να είσαι επικεφαλής. Κι όμως, οι ψευδοεπικεφαλής δεν τα σκέφτονται ποτέ αυτά. Ανεξάρτητα απ’ το πόσο έχει καθυστερήσει το έργο της εκκλησίας και πόση ζημιά έχει προκληθεί στη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού στα τόσα χρόνια που υπηρετούν ως επικεφαλής, δεν τους νοιάζει. Αυτή είναι η άσχημη όψη των πέρα για πέρα ψευδοεπικεφαλής.

Σκεφτείτε πώς χειρίζονται το έργο τους οι επικεφαλής και οι εργάτες. Αντιστοιχεί καθόλου σ’ αυτό που σας είπα μόλις; Υπάρχει κανείς που δεν κάνει αληθινό έργο και που μπορείς να διακρίνεις ότι είναι ψευδοεπικεφαλής; Αν διακρίνεις ότι είναι ψευδοεπικεφαλής, πρέπει στο εξής να πάψεις να τον αντιμετωπίζεις πλέον ως επικεφαλής· πρέπει να τον αντιμετωπίζεις όπως φέρεσαι σε οποιονδήποτε άλλον άνθρωπο. Αυτή είναι η ακριβής αρχή άσκησης. Κάποιοι μπορεί ν’ αναρωτηθούν: «Αυτό σημαίνει να κάνουμε διακρίσεις εναντίον τους, να τους απαξιώνουμε και να τους αποκλείουμε επειδή είναι ψευδοεπικεφαλής;» Όχι. Δεν μπορούν να κάνουν αληθινό έργο, μπορούν μόνο ν’ αναφέρουν κάποια λόγια και δόγματα, καθώς και κενές κουβέντες για να υπεκφεύγουν και να σε παραμυθιάζουν. Αυτό αποδεικνύει ένα γεγονός: ότι δεν είναι επικεφαλής σου. Δεν χρειάζεται να ζητάς οδηγίες από αυτούς για οποιοδήποτε πρόβλημα ή οποιαδήποτε δυσκολία συναντάς στο έργο σου. Αν είναι απαραίτητο, μπορείτε να τους παρακάμψετε, αναφέροντας το πρόβλημα στον Άνωθεν και ζητώντας τη δική Του συμβουλή για το πώς θα το χειριστείτε και θα το επιλύσετε. Σας έχω διδάξει το μονοπάτι άσκησης, αλλά το πώς θα ενεργήσετε εξαρτάται από εσάς. Δεν είπα ποτέ ότι όλοι οι επικεφαλής είναι προκαθορισμένοι από τον Θεό, ότι πρέπει να τους ακούς και να τους υπακούς, και ότι πρέπει να τους ακούς ακόμη κι αν διακρίνεις ότι είναι ψευδοεπικεφαλής. Ποτέ δεν σου είπα κάτι τέτοιο. Το θέμα της τωρινής μου συναναστροφής είναι το πώς να διακρίνει κανείς τους ψευδοεπικεφαλής. Όταν διακρίνεις ότι κάποιος είναι ψευδοεπικεφαλής, αν όσα λέει είναι σωστά και συνάδουν με την αλήθεια, μπορείς να τα αποδέχεσαι και να υπακούς σ’ αυτά. Ωστόσο, αν δεν μπορεί να λύσει ένα πρόβλημα, και υπεκφεύγει και σε παραμυθιάζει, επηρεάζοντας την πρόοδο του έργου, τότε δεν είσαι αναγκασμένος ν’ αποδεχθείς την ηγεσία του. Αν μπορείτε να καταλάβετε μόνοι σας τις αρχές, τότε θα πρέπει να ενεργείτε σύμφωνα με αυτές. Αν δεν μπορείτε να συλλάβετε τις αρχές, είστε αβέβαιοι ή δεν είστε σίγουροι γι’ αυτές, τότε πρέπει ν’ αναζητήσετε την αλήθεια και να συζητήσετε μεταξύ σας για να χειριστείτε το πρόβλημα. Αν το συζητήσετε και ακόμα δεν μπορείτε να πάρετε μια απόφαση, ν’ αναφέρετε το πρόβλημα στον Άνωθεν και να ζητήσετε τη συμβουλή του γι’ αυτό. Όλοι αυτοί οι τρόποι αντιμετώπισης των προβλημάτων είναι καλοί· δεν υπάρχουν δυσκολίες που δεν μπορούν να λυθούν.

Ας ολοκληρώσουμε σ’ αυτό το σημείο τη σημερινή μας συναναστροφή. Γεια σας!

16 Ιανουαρίου, 2021