Οι δυσμενείς επιπτώσεις και οι συνέπειες του έργου των ψευδο-επικεφαλής

Τι κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής σε σχέση με όλες τις δυσκολίες που συναντούν οι άνθρωποι στη ζωή-είσοδό τους; Όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν οποιαδήποτε κατάσταση που εμπίπτει σε ένα από αυτά τα οκτώ είδη δυσκολιών, μήπως μπορούν οι ψευδο-επικεφαλής να το αναγνωρίσουν αυτό και να χρησιμοποιήσουν τα λόγια του Θεού και τις δικές τους βιωματικές γνώσεις, προκειμένου να λύσουν τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων; Δυστυχώς, όταν οι άνθρωποι συναντούν δυσκολίες, αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής, για ν’ αντιμετωπίσουν αυτά τα ζητήματα, καταβάλλουν μόνο επιφανειακές προσπάθειες και κάνουν απλώς κάποιες ρηχές, άστοχες και άσχετες παρατηρήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τις διαθέσεις και τις αληθινές δυσκολίες αυτών των ανθρώπων. Για παράδειγμα, οι ψευδο-επικεφαλής λένε συχνά: «Απλώς δεν αγαπάς την αλήθεια!» Έτσι επιχειρούν να λύσουν τις αληθινές δυσκολίες των ανθρώπων και να χαρακτηρίσουν την ουσία τους. Ακόμα και για το παραμικρό ζήτημα ή για μια ασήμαντη κατάσταση, δεν μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους να βρουν απαντήσεις στα λόγια του Θεού ούτε μπορούν να λύσουν το ζήτημα μέσα από τη συναναστροφή πάνω στην αλήθεια. Αντιθέτως, αναφέρουν κάποια δόγματα και κάνουν κάποια άσχετα σχόλια ή αρπάζονται από το πρόβλημα και κάνουν την τρίχα τριχιά, ώστε να διαγράψουν εντελώς αυτούς τους ανθρώπους χωρίς να τους δώσουν μια ευκαιρία να μετανοήσουν. Στην πραγματικότητα, αν κάποιος έχει την ικανότητα να κατανοεί τα λόγια του Θεού και διαθέτει πνευματική κατανόηση, θα μπορεί να βρει στα λόγια του Θεού πώς εκθέτει Εκείνος αυτές τις οκτώ πτυχές καταστάσεων· δεν είναι δύσκολο. Ωστόσο, οι ψευδο-επικεφαλής, επειδή δεν έχουν πνευματική κατανόηση, επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν ικανότητα κατανόησης, καθώς και επειδή ορισμένοι από αυτούς είναι απλώς ενθουσιώδεις, πρόθυμοι να δράσουν, υποκριτές, αλλά και παριστάνουν τους πνευματικούς ανθρώπους, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να λύσουν τα προβλήματα άλλων ανθρώπων. Σε ό,τι αφορά τα διάφορα ζητήματα που αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι, οι ψευδο-επικεφαλής τούς συμβουλεύουν λέγοντας: «Το έργο του Θεού έχει προχωρήσει τόσο πολύ. Γιατί εξακολουθείς να ζηλεύεις και ν’ αντιδικείς με άλλους; Έχεις τον χρόνο για κάτι τέτοιο; Τι όφελος έχει να διαφωνείς γι’ αυτό; Δεν μπορείς να ζήσεις αν δεν διαφωνήσεις γι’ αυτό;» «Το έργο του Θεού έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο, αλλά εσύ εξακολουθείς να είσαι τόσο συναισθηματικός και δεν μπορείς να πάψεις ν’ ασχολείσαι. Αργά ή γρήγορα, αυτά τα συναισθήματα θα σε οδηγήσουν στον θάνατο!» «Το έργο του Θεού έχει φτάσει σ’ αυτό το σημείο, οπότε εσένα γιατί σ’ απασχολεί ακόμα τόσο πολύ το φαγητό και το ντύσιμο; Δεν μπορείς να ζήσεις αν δεν φορέσεις ένα φόρεμα; Δεν μπορείς να ζήσεις αν δεν αγοράσεις ένα ζευγάρι δερμάτινα παπούτσια; Θα πρέπει να αφιερώσεις περισσότερη σκέψη στα λόγια του Θεού και στο καθήκον σου!» «Όταν σου συμβαίνει κάτι, να προσεύχεσαι περισσότερο στον Θεό. Ό,τι κι αν σου συμβεί, υπάρχει ένα δίδαγμα: να μάθεις να υποτάσσεσαι στον Θεό και να κατανοείς την κυριαρχία και τις ρυθμίσεις Του». Άραγε, μπορούν αυτές οι συμβουλές να λύσουν αληθινά προβλήματα; Σε καμία περίπτωση. Διαφορετικά, λένε: «Ο Σατανάς έχει διαφθείρει βαθιά τους ανθρώπους. Όταν είσαι συναισθηματικός, δεν επαναστατείς έτσι ενάντια στον Θεό; Όταν δεν έχεις αυτογνωσία, δεν επαναστατείς έτσι ενάντια στον Θεό;» Ανεξάρτητα από το συγκεκριμένο πρόβλημα, οι ψευδο-επικεφαλής δεν ξέρουν πώς να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για ν’ αναλύσουν την ουσία ή την κατάσταση ενός ανθρώπου, δεν μπορούν να διακρίνουν πώς εμφανίζονται οι καταστάσεις των ανθρώπων, κι έπειτα, με βάση τις δικές τους καταστάσεις, να συναναστραφούν πάνω στην αλήθεια για να λύσουν τα προβλήματα εκείνων των ανθρώπων, προσφέροντάς τους την κατάλληλη βοήθεια και φροντίδα. Αντιθέτως, λένε πάντα τα ίδια πράγματα: «Ν’ αγαπάς τον Θεό! Να εργάζεσαι σκληρά για να κάνεις τα καθήκοντά σου· πρέπει να είσαι αφοσιωμένος στον Θεό και να προσεύχεσαι περισσότερο όταν αντιμετωπίζεις προβλήματα!» «Τα πάντα εντάσσονται στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις του Θεού. Τα πάντα βρίσκονται στα χέρια του Θεού!» «Δεν γίνεται να μην αναζητείς την αλήθεια. Πρέπει να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού. Τα λόγια του Θεού κάνουν τα πάντα ξεκάθαρα, αλλά οι άνθρωποι απλώς δεν αγαπούν την αλήθεια!» «Επίκεινται καταστροφές, πλησιάζει η έκβαση όλων των πραγμάτων και το έργο του Θεού φτάνει στο τέλος του, αλλά εσύ δεν ανησυχείς. Πόσες μέρες έχουν απομείνει στο ανθρώπινο γένος; Η βασιλεία του Θεού έχει έρθει!» Οι ψευδο-επικεφαλής απλώς ξεστομίζουν αυτά τα άστοχα ρητά, δεν εξετάζουν και δεν αναλύουν ποτέ συγκεκριμένα τα διάφορα προβλήματα ούτε προσφέρουν αληθινή φροντίδα ή βοήθεια στους ανθρώπους. Είτε βρίσκουν μερικά αποσπάσματα από τα λόγια του Θεού για να τα διαβάσουν είτε προσφέρουν άσχετες συμβουλές για να τ’ αντιμετωπίσουν. Και τι γίνεται στο τέλος; Υπό τις βλαβερές επιδράσεις των ψευδο-επικεφαλής, οι άνθρωποι δεν γνωρίζουν ποιες είναι οι δικές τους διεφθαρμένες διαθέσεις, επίσης δεν γνωρίζουν πώς είναι ο χαρακτήρας τους, τι είδους άνθρωποι είναι και ποια φύση-ουσία διαθέτουν· δεν έχουν ξεκαθαρίσει ποιο είναι το επίπεδό τους, κατά πόσο έχουν ικανότητα κατανόησης ή σε ποιο μονοπάτι βαδίζουν. Παραμένουν προσκολλημένοι στα κοσμικά πράγματα και στις τάσεις της μόδας που αγαπούν και εκτιμούν μέσα τους, και κανείς δεν τους βοηθάει να κατανοήσουν, ν’ αναλύσουν και να εξετάσουν αυτά τα πράγματα. Αυτές είναι οι συνέπειες που προκαλεί το έργο των ψευδο-επικεφαλής. Όταν προκύπτουν προβλήματα, είτε επιτίθενται στους ανθρώπους, καταδικάζοντάς τους αυθαίρετα και κατηγορώντας τους άδικα, είτε τους δίνουν άστοχες συμβουλές και διδάγματα, είτε χρησιμοποιούν λόγια του Θεού για να κάνουν βεβιασμένες, ανακριβείς συγκρίσεις. Όσοι τους ακούνε σκέφτονται: «Νομίζω ότι καταλαβαίνω, αλλά δεν είμαι και σίγουρος. Ίσως να έχω συλλάβει τι είπε, αλλά πάλι ίσως και όχι. Γιατί; Αφού όσα λέει ο επικεφαλής είναι σωστά, γιατί δεν μπορώ ν’ απαλλαγώ από αυτό το πρόβλημα μέσα μου; Γιατί δεν μπορώ να βρω μια λύση σ’ αυτήν τη δυσκολία; Γιατί εξακολουθώ να σκέφτομαι μ’ αυτόν τον τρόπο και να θέλω να κάνω αυτά τα πράγματα; Γιατί δεν μπορώ να κατανοήσω την ουσία και τη ρίζα του προβλήματος; Ο επικεφαλής λέει ότι δεν αγαπώ την αλήθεια, και παραδέχομαι ότι ισχύει αυτό· γιατί, όμως, δεν μπορώ να βγω από αυτήν την κατάσταση;» Άραγε, είχαν κάποια επίδραση αυτοί οι επικεφαλής; Παρόλο που μίλησαν και εργάστηκαν, είναι όλα ένα μεγάλο μπέρδεμα και δεν είχαν την επίδραση που θα έπρεπε. Δεν έδωσαν στους ανθρώπους τη δυνατότητα να κατανοήσουν τις προθέσεις του Θεού, να συγκρίνουν τον εαυτό τους με τα λόγια του Θεού, να κατανοήσουν επακριβώς τις καταστάσεις τους ή να λύσουν τις δυσκολίες τους. Όσο γι’ αυτούς τους αδιόρθωτους, ξεδιάντροπους ανθρώπους που δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια, όταν ακούνε αυτούς τους επικεφαλής να τους νουθετούν με σοβαρότητα και υπομονή, χάνουν εντελώς το ενδιαφέρον τους. Ταυτόχρονα, παπαγαλίζουν τα λόγια που λένε αυτοί οι επικεφαλής· αφού οι επικεφαλής ολοκληρώσουν το πρώτο μέρος της φράσης τους, εκείνοι μπορούν να προσθέσουν το επόμενο, και μάλιστα χάνουν γρήγορα την υπομονή τους και λένε: «Μη συνεχίζεις. Έχω ήδη καταλάβει τι θες να πεις. Αν συνεχίσεις, θα με πιάσει ναυτία και τάση για εμετό!» Οι επικεφαλής συνεχίζουν, λέγοντας: «Απλώς δεν αγαπάς την αλήθεια. Αν αγαπούσες την αλήθεια, θα κατανοούσες όλα όσα λέω». Εκείνοι απαντούν: «Είτε αγαπώ την αλήθεια είτε όχι, έχεις επαναλάβει αυτά τα λόγια τόσες φορές· δεν λες τίποτε καινούριο και βαρέθηκα να τ’ ακούω!» Έτσι εργάζονται οι ψευδο-επικεφαλής· παραμένουν αυστηρά προσκολλημένοι σε κανονισμούς και έχουν εμμονή με κάποιες φράσεις, με αποτέλεσμα να μην μπορούν σε καμία περίπτωση να λύσουν τις αληθινές δυσκολίες των ανθρώπων. Αν κάποιος έχει αντιλήψεις για τον Θεό, οι ψευδο-επικεφαλής λένε ότι αυτός ο άνθρωπος δεν έχει αυτογνωσία. Αν κάποιος έχει ανεπαρκή ανθρώπινη φύση, αν δεν μπορεί να τα πηγαίνει καλά με τους άλλους και δεν έχει κανονικές διαπροσωπικές σχέσεις, οι ψευδο-επικεφαλής λένε ότι φταίει τόσο εκείνος όσο και ο άλλος εμπλεκόμενος, τους επιπλήττουν και τους δύο και ρίχνουν το φταίξιμο και στους δύο, λέγοντας: «Εντάξει, τώρα πατσίσατε εσείς οι δύο. Πρέπει να ενεργούμε με δικαιοσύνη και λογική, ν’ αντιμετωπίζουμε ισότιμα όλους τους ανθρώπους, χωρίς προκαταλήψεις. Όποιος μιλάει με λογική αγαπά την αλήθεια, ενώ όσοι μιλούν χωρίς λογική θα πρέπει να το βουλώνουν, στο εξής να μιλάνε λιγότερο και να πράττουν περισσότερο. Θα πρέπει ν’ ακούγεται περισσότερο όποιος λέει κάτι σωστό». Μήπως αυτό λύνει το πρόβλημα; Μήπως αυτό σημαίνει ότι κάνουν έργο; Δεν είναι ακριβώς σαν να καθησυχάζουν μικρά παιδιά και να κοροϊδεύουν τους ανθρώπους; Οι ψευδο-επικεφαλής μπορεί να φαίνεται ότι είναι πάντα απασχολημένοι, αλλά δεν μπορούν να λύσουν τα προβλήματα κανενός. Πόσο αποτελεσματικό είναι το έργο τους; Είναι άχρηστο και παράλογο! Οι άπιστοι κάνουν τέτοια πράγματα.

Οι άνθρωποι συχνά συναντούν κάποιες δυσκολίες όσο βιώνουν την πίστη στον Θεό και οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν καμία από αυτές. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν ούτε κάποιες εμφανείς δυσκολίες που θα μπορούσαν να ξεπεραστούν με μόνο δυο λόγια, και μάλιστα τις μεγαλοποιούν και μετατρέπουν κάθε ασήμαντο ζήτημα σε τεράστιο θέμα. Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι κακοί, απλώς, σε ό,τι αφορά την ανθρώπινη φύση τους, τους λείπουν ελαφρώς οι τρόποι, δεν κατανοούν τους στοιχειώδεις εθιμοτυπικούς κανόνες και είναι λίγο άξεστοι. Οι ψευδο-επικεφαλής παίρνουν αυτά τα ασήμαντα ζητήματα και τα μεγαλοποιούν, βάζοντας τους αδελφούς και τις αδελφές να τα συζητήσουν, να τα επικρίνουν και να τα καταδικάσουν, με μοναδικό στόχο να προκαλέσουν βαθιά εντύπωση σ’ αυτούς τους ανθρώπους, ώστε να μην τολμήσουν να συνεχίσουν να συμπεριφέρονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Είναι απαραίτητο αυτό; Είναι αυτός τρόπος επίλυσης των προβλημάτων; Είναι χρησιμοποίηση της αλήθειας για την επίλυση των προβλημάτων; (Όχι.) Εφόσον δεν υπάρχουν σημαντικά ζητήματα στην ανθρώπινη φύση κάποιου, και αυτός ο άνθρωπος δεν είναι κακός και μπορεί να δαπανήσει ειλικρινά τον εαυτό του, τότε, με την προϋπόθεση ότι είναι δεκτικός, αρκεί να συνεχίσει να γίνεται έργο πάνω του, να του γίνονται υπενθυμίσεις, να του προσφέρεται βοήθεια, συναναστροφή και υποστήριξη. Αν οι άνθρωποι συμπεριφέρονται διαρκώς μ’ αυτόν τον τρόπο, τότε έχουν πρόβλημα με τον χαρακτήρα τους ή έχουν κακόβουλη διάθεση, και τότε είναι απαραίτητο να κλαδευτούν και να πειθαρχηθούν αυστηρά. Αν αρνούνται να το αποδεχθούν αυτό, είτε θα πρέπει ν’ ανασταλεί η εκτέλεση του καθήκοντός τους είτε θα πρέπει ν’ αποπεμφθούν. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να το διακρίνουν αυτό ούτε πρόκειται να ενεργήσουν μ’ αυτόν τον τρόπο· όταν συναντούν κακούς ανθρώπους, τους αντιμετωπίζουν σαν αδελφούς και αδελφές και τους προσφέρουν βοήθεια και υποστήριξη. Κάνουν έργο μ’ αυτόν τον τρόπο; Είναι αυτό χρησιμοποίηση της αλήθειας για την επίλυση των προβλημάτων; (Όχι.) Το έργο των ψευδο-επικεφαλής είναι παράλογο, παιδαριώδες και φαιδρό, και κανένα μέρος του δεν εναρμονίζεται με τις προθέσεις του Θεού. Σε όλα όσα κάνουν, φαίνεται ότι είναι ανίδεοι, ότι δεν έχουν πνευματική κατανόηση και ότι ενεργούν απερίσκεπτα χωρίς αρχές. Ομοίως, δεν μπορούν να διακρίνουν ούτε να συλλάβουν επακριβώς τις διάφορες δυσκολίες που συναντούν οι άνθρωποι στη ζωή-είσοδό τους. Έτσι, οι απόπειρές τους να λύσουν το πρόβλημα φαίνονται απίστευτα αδέξιες, ανόητες και ερασιτεχνικές. Επίσης, όσοι δέχονται τη βοήθειά τους νιώθουν περίεργα και αισθάνονται ότι καταπιέζονται. Μάλιστα, με τον καιρό κάποιοι χάνουν την πίστη τους και λένε: «Ο επικεφαλής έχει συναναστραφεί μαζί μου πάρα πολλές φορές. Γιατί, λοιπόν, δεν έχω αλλάξει; Γιατί συνεχίζω να ξανακυλώ; Μήπως η ανθρώπινη φύση μου είναι εξαιρετικά ανεπαρκής και δεν είμαι ικανός να σωθώ;» Κάποιοι τρέφουν ακόμα και αμφιβολίες, και λένε: «Μήπως υπάρχει κάποιο πρόβλημα με το πνεύμα μου; Μήπως εργάζονται μέσα μου κακά πνεύματα; Άραγε δεν πρόκειται να με σώσει ο Θεός; Δεν σημαίνει αυτό ότι έχω χάσει κάθε ελπίδα;» Αυτές είναι οι συνέπειες που προκαλεί το έργο των ψευδο-επικεφαλής. Στο έργο τους, συγχέουν ένα πράγμα μ’ ένα άλλο και ενεργούν με γελοίο, παράλογο, ανόητο και αδέξιο τρόπο, με αποτέλεσμα να μην λύνονται άμεσα οι διάφορες δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κάποιοι άνθρωποι οι οποίοι επιδιώκουν πραγματικά την αλήθεια. Αυτό με τη σειρά του προκαλεί αρνητικότητα και αδυναμία σ’ αυτούς τους ανθρώπους, καθώς και κάποιες αντιλήψεις και παρερμηνείες σχετικά με τον Θεό και το έργο Του. Λένε: «Γιατί, παρόλο που έχω διαβάσει τόσα λόγια του Θεού, δεν μπορεί να λυθεί το πρόβλημά μου; Μπορούν πράγματι τα λόγια του Θεού να σώσουν και να μεταμορφώσουν τους ανθρώπους;» Η καρδιά τους γεμίζει μ’ αμφιβολία και παγιδεύονται στη σύγχυση. Επομένως, οι ψευδο-επικεφαλής, όταν κάνουν έργο, δεν παράγουν πολλά θετικά αποτελέσματα, αλλά προκαλούν πολλές αρνητικές και δυσμενείς συνέπειες. Το έργο τους όχι μόνο δεν εξαλείφει τις αντιλήψεις, τις αμφιβολίες και τις κρίσεις των ανθρώπων για τον Θεό, αλλά, αντιθέτως, αυξάνει τις παρερμηνείες τους σχετικά με τον Θεό και την επιφυλακτικότητα απέναντί Του. Ακόμη και μετά από πολλά χρόνια πίστης, τα προβλήματα αυτών των ανθρώπων παραμένουν άλυτα. Και όσο τους παραπλανούν και τους καθοδηγούν λανθασμένα οι ψευδο-επικεφαλής, οι παρερμηνείες τους και η επιφυλακτικότητά τους απέναντι στον Θεό γίνονται όλο και βαθύτερες. Με αυτό το δεδομένο, μπορούν άραγε ν’ αποκτήσουν ζωή-είσοδο;

Η κατανόηση των ψευδο-επικεφαλής για τα θετικά πράγματα, όπως είναι η αλήθεια και η αλλαγή διάθεσης του ανθρώπου, μπορεί να επηρεάσει πολλές απόψεις και στάσεις των ανθρώπων απέναντι στα θετικά πράγματα. Δεν είναι μόνο το ζήτημα ότι οι ψευδο-επικεφαλής δεν κάνουν κανένα έργο· μόλις αρχίσουν να εργάζονται, εμφανίζονται αποκλίσεις και δυσμενείς συνέπειες. Δημιουργείται μια ανάρμοστη ατμόσφαιρα σ’ αυτές τις εκκλησίες, δηλαδή συχνά γεννιούνται κάποια εσφαλμένα και παράλογα ρητά, και οι άνθρωποι εκεί δεν κατανοούν τους πνευματικούς όρους που αναφέρονται τακτικά στα λόγια του Θεού ούτε ξέρουν πώς να τους εφαρμόζουν· ταυτόχρονα, σ’ αυτές τις εκκλησίες διαδίδονται ευρέως οι δήθεν πνευματικοί όροι και τα ρητά που αναφέρουν συχνά αυτοί οι ψευδο-επικεφαλής. Αυτά τα πράγματα έχουν σημαντικό αντίκτυπο στους ανθρώπους: Όχι μόνο δεν μπορούν να τους βοηθήσουν ν’ αποκτήσουν μια πιο πρακτική και ακριβή γνώση για τα λόγια του Θεού και την αλήθεια, ούτε να τους επιτρέψουν να βρουν ένα ακριβές μονοπάτι για να κάνουν πράξη τα λόγια Του, αλλά, αντιθέτως, στην πραγματικότητα τους κάνουν να έχουν μια πιο στρεβλή, θεωρητική και δογματική γνώση για την αλήθεια και ταυτόχρονα μια πιο συγκεχυμένη εικόνα για το μονοπάτι άσκησης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, οι ψευδο-επικεφαλής παρεμβαίνουν στην οπτική των ανθρώπων και δεν τους αφήνουν να κατανοήσουν ξεκάθαρα την αλήθεια. Τι επίδραση έχουν οι ψευδο-επικεφαλής όταν κάνουν αυτά τα πράγματα; Τι ρόλο παίζουν; Ενώ θα μπορούσε να θεωρηθεί κάπως υπερβολικό να ειπωθεί ότι προκαλούν διατάραξη και αναστάτωση, δεν θα ήταν καθόλου υπερβολή να τους χαρακτηρίσει κανείς μπούφους που ορμάνε παντού. Όταν είχα μόλις αρχίσει αυτό το στάδιο του έργου, γνώρισα κάποιους ανθρώπους και, ενώ τους άκουγα να μιλάνε, ένας από αυτούς ρώτησε για την κατάσταση ενός ανθρώπου και κάποιος άλλος ξαφνικά ξεστόμισε τη φράση: «Κάηκε ολοσχερώς». Όταν ρώτησα: «Κάηκε ολοσχερώς; Τι σημαίνει αυτό;» εκείνος απάντησε: «Κάηκε ολοσχερώς σημαίνει ότι απομακρύνθηκε από τα καθήκοντά του και ίσως να σταμάτησε να πιστεύει». Εγώ είπα: «Αυτός ο όρος είναι αρκετά σκληρός· δεν δίνει κανένα περιθώριο σ’ αυτόν τον άνθρωπο. Είπα εγώ ποτέ τέτοιο πράγμα; Πώς και δεν γνώριζα γι’ αυτόν τον όρο; Δεν έχω ποτέ χαρακτηρίσει κανέναν μ’ αυτόν τον τρόπο ούτε έχω δηλώσει ότι, αν κάποιος σταματήσει να κάνει το καθήκον του ή απομακρυνθεί από τον Θεό, τότε “καίγεται ολοσχερώς”. Πώς προέκυψε αυτός ο όρος;» Αργότερα, ανακάλυψα ότι αυτή η φράση προήλθε από έναν ηλικιωμένο πιστό, έναν γέρο τυπολάτρη. Ήταν πολύ μορφωμένος, πίστευε στον Θεό για πολύ καιρό και είχε παλαιότητα. Όταν είπε αυτήν τη φράση, αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν άσκησαν ικανότητα διάκρισης και την έμαθαν από αυτόν, κι έτσι η φράση έγινε δημοφιλής. Πιστεύετε ότι είναι σωστή αυτή η φράση; Έχει κάποια βάση; Είναι ακριβής; (Όχι, δεν είναι ακριβής.) Πώς θα πρέπει να την αντιμετωπίζουμε; Μήπως θα πρέπει να την αφήσουμε να παραμείνει στην εκκλησία; (Όχι.) Θα πρέπει να την εκθέσουμε και να την κατακρίνουμε και να την εξαλείψουμε από τη ρίζα της. Μετά, μέσα από την επίκριση και την ανάλυση, αυτοί οι μπερδεμένοι άνθρωποι δεν τόλμησαν να συνεχίσουν να τη λένε, αλλά κάποιοι απληροφόρητοι μπορεί να εξακολουθούν κρυφά να τη χρησιμοποιούν ιδιωτικά. Αυτοί οι άνθρωποι ίσως νομίζουν ότι είναι μια πολύ πνευματική φράση που προέρχεται από μια «πασίγνωστη προσωπικότητα» και ίσως πιστεύουν ότι θα πρέπει να συνεχίσει να χρησιμοποιείται. Μήπως έχουν επιδοθεί οι επικεφαλής σας σε παρόμοιες πρακτικές; Μήπως έχουν επηρεάσει αρνητικά τη ζωή-είσοδό σας, την αλλαγή της διάθεσής σας ή το μονοπάτι στο οποίο βαδίζετε; (Στο παρελθόν, κατά το κήρυγμα του ευαγγελίου, ένας επικεφαλής είπε μια φορά: «Ο Θεός μάς κατακτά μέσω της κρίσης και της παίδευσης, οπότε όταν κηρύττουμε το ευαγγέλιο σε θρησκευόμενους ανθρώπους, πρέπει να τους μιλάμε με σκληρό ύφος και να τους επιπλήττουμε· μόνο τότε μπορούν να κατακτηθούν».) Άραγε, αυτή η δήλωση, παρόλο που μπορεί ν’ ακούγεται λογική, εναρμονίζεται με τις αλήθεια-αρχές; Μήπως έδωσε ο Θεός εντολή στους ανθρώπους να το κάνουν αυτό; Μήπως τα λόγια του Θεού αναφέρουν: «Όταν κηρύττετε ευρέως το ευαγγέλιο, πρέπει να σηκώνετε το ανάστημά σας και να κυβερνάτε τους ανθρώπους με σιδερένια γροθιά, χρησιμοποιώντας την κρίση και την παίδευση για να κηρύξετε ευρέως το ευαγγέλιο»; (Όχι.) Τότε, από πού προήλθε αυτή η δήλωση; Είναι σαφές ότι πρόκειται για μια θεωρία την οποία επινόησε το μυαλό ενός ψευδο-επικεφαλής που δεν έχει πνευματική κατανόηση. Επιφανειακά, αυτή η δήλωση μπορεί να μη φαίνεται προβληματική: «Όλο το ανθρώπινο γένος πρέπει να υποστεί την κρίση και την παίδευση του Θεού. Αν δεν μπορεί να τη λάβει ευθέως από τα λόγια του Θεού, άραγε δεν μπορεί να τη λάβει έμμεσα; Σε κάθε περίπτωση, σ’ αυτό το αποτέλεσμα αποσκοπούν τα λόγια του Θεού· να κατακτηθεί όλο το ανθρώπινο γένος. Δεν θα ήταν καλύτερο να τη λάβουν οι άνθρωποι νωρίτερα παρά αργότερα; Προτού ενεργήσει ο Θεός, θα πάρουμε αυτά τα προληπτικά μέτρα, ώστε οι άνθρωποι να μπορέσουν ν’ αναπτύξουν ένα είδος ανοσίας. Τότε, όταν ο Θεός κρίνει και παιδεύσει πραγματικά αυτούς τους ανθρώπους, εκείνοι δεν θα επαναστατήσουν εναντίον του, δεν θα Του εναντιωθούν ούτε θα Τον προδώσουν. Έτσι, δεν θα πληγωθούν τα αισθήματα του Θεού. Δεν είναι καλό αυτό;» Επιφανειακά, κάθε πρόταση φαίνεται σωστή και ως προς το δόγμα φαίνεται λογική. Ωστόσο, είναι αυτό μια αλήθεια-αρχή; Τι έχει ορίσει ο οίκος του Θεού για το κήρυγμα του ευαγγελίου; Μήπως απαιτεί από τους ανθρώπους να το κάνουν αυτό; (Όχι.) Επομένως, αυτή η θεωρία δεν ισχύει και ο άνθρωπος που την πρότεινε είναι ένας ψευδο-επικεφαλής.

Οι ψευδο-επικεφαλής συχνά παριστάνουν ότι είναι πνευματικοί άνθρωποι και ξεστομίζουν κάποιες παραπειστικές πλάνες για να παραπλανήσουν και να καθοδηγήσουν λανθασμένα τους ανθρώπους. Ενώ επιφανειακά αυτές οι πλάνες μπορεί να μην ακούγονται προβληματικές, έχουν καταστροφική επιρροή στη ζωή-είσοδο των ανθρώπων, καθώς αναστατώνουν, παραπλανούν και εμποδίζουν τους ανθρώπους να βαδίσουν στο μονοπάτι της επιδίωξης της αλήθειας. Εξαιτίας αυτών των δήθεν πνευματικών λόγων, κάποιοι άνθρωποι αναπτύσσουν αμφιβολίες και αντίσταση απέναντι στα λόγια του Θεού, διαμορφώνουν αντιλήψεις, ακόμα και παρερμηνείες για τον Θεό, και επιφυλακτικότητα απέναντί Του, κι έπειτα απομακρύνονται από Αυτόν. Αυτόν τον αντίκτυπο έχουν στους ανθρώπους αυτά τα δήθεν πνευματικά ρητά των ψευδο-επικεφαλής. Όσο ένας ψευδο-επικεφαλής παραπλανά και επηρεάζει τα μέλη μιας εκκλησίας, αυτή η εκκλησία μετατρέπεται σε θρησκεία, ακριβώς σαν τον χριστιανισμό ή τον καθολικισμό, στην οποία οι άνθρωποι απλώς τηρούν τα ρητά και τις διδασκαλίες του ανθρώπινου γένους. Όλοι λατρεύουν τις διδασκαλίες του Παύλου, και μάλιστα φτάνουν ακόμα και σε σημείο να χρησιμοποιούν τα λόγια του για ν’ αντικαταστήσουν τα λόγια του Κύριου Ιησού, αντί ν’ ακολουθούν την οδό του Θεού. Ως αποτέλεσμα, γίνονται όλοι υποκριτές Φαρισαίοι και αντίχριστοι. Έτσι, τους καταριέται και τους καταδικάζει ο Θεός. Οι ψευδο-επικεφαλής, ακριβώς σαν τον Παύλο, εξυψώνουν τον εαυτό τους, καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους, παραπλανούν κι αναστατώνουν τους ανθρώπους. Τους κάνουν να παραστρατήσουν και τους οδηγούν σε θρησκευτικές τελετουργίες, και αυτοί οι άνθρωποι καταλήγουν να πιστεύουν στον Θεό ακριβώς όπως οι θρησκευόμενοι, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η είσοδός τους στον ορθό δρόμο της πίστης τους στον Θεό. Οι ψευδο-επικεφαλής διαρκώς παραπλανούν κι αναστατώνουν τους ανθρώπους, κι έπειτα αυτοί οι άνθρωποι δημιουργούν ένα σωρό δήθεν πνευματικές θεωρίες και ρητά. Αυτές οι θεωρίες, αυτά τα ρητά και αυτές οι πρακτικές είναι διαμετρικά αντίθετα προς την αλήθεια και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μ’ αυτήν. Ωστόσο, όσο οι ψευδο-επικεφαλής παραπλανούν και καθοδηγούν λανθασμένα τους ανθρώπους, εκείνοι θεωρούν ότι αυτά είναι θετικά πράγματα και ότι είναι η αλήθεια. Πιστεύουν λανθασμένα ότι αυτά τα πράγματα είναι η αλήθεια και θεωρούν ότι, εφόσον πιστεύουν βαθιά μέσα τους σ’ αυτά τα πράγματα και μπορούν να τ’ αναφέρουν με ευγλωττία και εφόσον όλοι τα επικροτούν, έχουν αποκτήσει την αλήθεια. Έχοντας παραπλανηθεί από αυτές τις σκέψεις και απόψεις, οι άνθρωποι όχι μόνο δεν μπορούν να κατανοήσουν την αλήθεια, αλλά δεν μπορούν ούτε να κάνουν πράξη ούτε να βιώσουν τα λόγια του Θεού, πόσο μάλλον να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Αντίθετα, απομακρύνονται όλο και περισσότερο από τα λόγια του Θεού και ακόμη περισσότερο από την είσοδο στην αλήθεια-πραγματικότητα. Στα χαρτιά, δεν υπάρχει τίποτα κακό στα όσα λένε οι ψευδο-επικεφαλής και στα συνθήματα που φωνάζουν· όλα είναι σωστά. Γιατί, λοιπόν, δεν καταφέρνουν απολύτως τίποτα; Αυτό συμβαίνει επειδή εκείνα που κατανοούν και αντιλαμβάνονται οι ψευδο-επικεφαλής είναι, πολύ απλά, υπερβολικά ρηχά. Όλα αφορούν το δόγμα, πράγμα άσχετο με την αλήθεια-πραγματικότητα που βρίσκεται στα λόγια του Θεού, με τις απαιτήσεις του Θεού ή με τις προθέσεις Του. Είναι γεγονός ότι όλα τα δόγματα που κηρύττουν οι ψευδο-επικεφαλής υπολείπονται κατά πολύ της αλήθεια-πραγματικότητας —για την ακρίβεια, δεν έχουν καμία σχέση με την αλήθεια, καμία σχέση με τα λόγια του Θεού. Άρα, όταν οι ψευδο-επικεφαλής ξεστομίζουν συχνά αυτά τα λόγια και δόγματα, με τι συνδέεται αυτό; Γιατί αδυνατούν διαρκώς να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Αυτό συνδέεται άμεσα με το επίπεδο των ψευδο-επικεφαλής. Είναι απόλυτα σίγουρο ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν χαμηλό επίπεδο και δεν έχουν την ικανότητα να κατανοούν την αλήθεια. Όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν θα καταλάβουν την αλήθεια ούτε θα αποκτήσουν ζωή-είσοδο, μπορεί δε να ειπωθεί επίσης ότι όσα χρόνια κι αν πιστεύουν στον Θεό, δεν θα είναι εύκολο να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα. Εάν ένας ψευδο-επικεφαλής δεν απαλλαχθεί από τα καθήκοντά του και του επιτραπεί να διατηρήσει τη θέση του, τι συνέπειες θα προκύψουν; Η ηγεσία του θα σύρει όλο και περισσότερους ανθρώπους σε θρησκευτικές τελετουργίες και κανονισμούς, σε λόγια και δόγματα, και σε ασαφείς αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Σε αντίθεση με τους αντίχριστους, οι ψευδο-επικεφαλής δεν οδηγούν τους ανθρώπους να προσέλθουν ενώπιόν τους ούτε ενώπιον του Σατανά· αν, όμως, δεν μπορούν να οδηγήσουν τον εκλεκτό λαό του Θεού στην αλήθεια-πραγματικότητα των λόγων Του, άραγε θα μπορέσει ο εκλεκτός λαός του Θεού να φτάσει στη σωτηρία Του; Θα μπορέσει να οδηγηθεί στην τελείωση από τον Θεό; Σίγουρα όχι. Εάν ο εκλεκτός λαός του Θεού δεν μπορεί να εισέλθει στην αλήθεια-πραγματικότητα, τότε δεν εξακολουθεί να ζει υπό τη δύναμη του Σατανά; Δεν εξακολουθούν να είναι εκφυλισμένοι, δεν συνεχίζει να τους κρατά υπό τη δύναμή του ο Σατανάς; Δεν σημαίνει αυτό ότι θα οδηγηθούν στην καταστροφή στα χέρια των ψευδοεπικεφαλής; Γι’ αυτό και οι συνέπειες του έργου των ψευδο-επικεφαλής και των αντίχριστων είναι οι ίδιες. Κανένας από αυτούς δεν μπορεί να κάνει τον εκλεκτό λαό του Θεού να κατανοήσει την αλήθεια, να εισέλθει στην πραγματικότητα και να φτάσει στη σωτηρία. Και οι δύο κατηγορίες βλάπτουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και τον οδηγούν στην καταστροφή. Οι συνέπειες είναι ακριβώς οι ίδιες.

Ξέρετε κάποιες από τις αιρέσεις και τις πλάνες των ψευδο-επικεφαλής; Συνοψίστε τες μόνοι σας αργότερα. Σας αναθέτω αυτήν την εργασία, για να δω κατά πόσο είστε σε θέση να τις διακρίνετε. Οι επικεφαλής γύρω σας έχουν ξεστομίσει ποτέ λόγια που είναι πνευματικά ή που συνάδουν με τα ανθρώπινα συναισθήματα και που επιφανειακά μοιάζουν να είναι σωστά και να συνάδουν με την αλήθεια, αλλά δεν καταφέρνουν να σου παρέχουν ζωή-είσοδο και να λύσουν τα πραγματικά σου προβλήματα; Αν δεν μπορείς να διακρίνεις αυτά τα λόγια και μάλιστα τα εκτιμάς και τα παίρνεις στα σοβαρά, τ’ αφήνεις να κυριαρχήσουν μέσα σου και να σε οδηγούν ανά πάσα στιγμή, και να επηρεάζουν συνεχώς τις σκέψεις και τη συμπεριφορά σου, δεν είναι πολύ σοβαρές οι συνέπειες; (Ναι.) Είναι, λοιπόν, απαραίτητο να φτάσετε στη ρίζα αυτών των ζητημάτων, να βρείτε ποια πράγματα είναι αιρέσεις και πλάνες που μπορούν να εξαχρειώσουν τους ανθρώπους σε σημείο να μετατραπεί η πίστη τους στον Θεό σε μια θρησκευτική πεποίθηση, με αποτέλεσμα ν’ αντιστέκονται στον Θεό και να τους απορρίπτει ο Θεός. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι ένας άνθρωπος λέει: «Μην πασχίζεις να γίνεις επικεφαλής. Αν απομακρυνθείς από τα καθήκοντά σου ή αποκλειστείς αφού γίνεις επικεφαλής, δεν θα έχεις καν την ευκαιρία να είσαι ένας συνηθισμένος πιστός». Μήπως αυτά τα λόγια είναι μια αίρεση και μια πλάνη των ψευδο-επικεφαλής; (Ναι.) Είναι; Πρέπει να ξεχωρίζετε τις αιρέσεις και τις πλάνες των ψευδο-επικεφαλής από εκείνες των αντίχριστων· μην τις συγχέετε μεταξύ τους. Τι εννοεί αυτός ο άνθρωπος όταν λέει αυτά τα πράγματα; Ποια κίνητρα κρύβονται πίσω από αυτά τα λόγια; Μήπως υπάρχει κάτι ύποπτο σ’ αυτά; Είναι ξεκάθαρο ότι αυτά τα λόγια εμπεριέχουν ένα τέχνασμα με στόχο να παραπλανήσουν τους ανθρώπους· εννοούν ότι οι άλλοι άνθρωποι θα πρέπει ν’ αποφεύγουν να πασχίζουν να γίνουν επικεφαλής· ότι, αν το κάνουν, τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καλά. Όταν το λέει αυτό, ο στόχος του είναι να κάνει τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν την ιδέα να γίνουν επικεφαλής, ώστε κανείς να μην τον ανταγωνιστεί για τη φήμη και τη θέση, κι έτσι να μπορεί να νιώθει ήσυχος ότι θα είναι για πάντα επικεφαλής. Ταυτόχρονα, λέει στους ανθρώπους: «Έτσι φέρεται ο οίκος του θεού στους επικεφαλής και τους εργάτες· σε προάγει όταν σε χρειάζεται και, όταν δεν σε χρειάζεται, σε ρίχνει στην κατώτατη βαθμίδα και δεν σου αφήνει καμία ευκαιρία να είσαι έστω ένας συνηθισμένος πιστός». Ποια είναι η φύση αυτών των λεγομένων; (Βλασφημία απέναντι στον Θεό.) Τι σόι άνθρωπος λέει βλάσφημα λόγια απέναντι στον Θεό; (Ένας αντίχριστος.) Μέσα σ’ αυτά τα λόγια, υπάρχουν δύο κακές προθέσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε δύο συνέπειες: Η μία είναι ότι λέει στους άλλους να μην ανταγωνίζονται σε καμία περίπτωση για τη θέση, ώστε να βεβαιωθεί ότι η δική του θέση παραμένει εξασφαλισμένη· η άλλη είναι να σε κάνει να παρερμηνεύσεις τον Θεό, να πάψεις να πιστεύεις στον Θεό και ν’ αρχίσεις να πιστεύεις σ’ εκείνον. Αυτό είναι το πιο κραυγαλέο είδος αντίχριστου. Φαίνεται ότι σας λείπει η ικανότητα κατανόησης. Έχω αναφέρει στο παρελθόν τέτοια παραδείγματα. Όχι μόνο είστε απρόσεκτοι και έχετε κακή μνήμη, αλλά υστερείτε και σε ικανότητα κατανόησης. Δεν μπορείτε καν να διακρίνετε έναν τόσο εμφανή αντίχριστο. Άραγε, οι ψευδο-επικεφαλής θα έλεγαν τέτοια πράγματα; Άραγε, θα παραπλανούσαν συνειδητά και ανοιχτά τους ανθρώπους και θ’ αντιστέκονταν στον Θεό; (Όχι.) Παρόλο που αυτά που λένε και κάνουν οι ψευδο-επικεφαλής μπορεί επιφανειακά να μην φαίνονται προβληματικά, το έργο τους δεν έχει αρχές και δεν μπορεί να πετύχει αποτελέσματα. Οι ψευδο-επικεφαλής δεν μπορούν να λύσουν κανένα από τα προβλήματα των ανθρώπων, να τους φέρουν στον ορθό δρόμο της πίστης στον Θεό ή να τους οδηγήσουν ενώπιον του Θεού. Όλα όσα λένε είναι σωστά, δεν έχουν αμελήσει καθόλου το έργο τους, έχουν ζήλο και πάθος, και επιφανειακά φαίνεται ότι έχουν πίστη, ότι έχουν αποφασιστικότητα, και ότι είναι πρόθυμοι να υπομείνουν κακουχίες και να πληρώσουν το τίμημα. Επιπλέον, δείχνουν να έχουν απίστευτη αντοχή και να μπορούν ν’ αντέξουν κάθε κούραση και δυσκολία. Απλώς έχουν χαμηλό επίπεδο και χαμηλή ικανότητα κατανόησης, και δεν κατανοούν επακριβώς την αλήθεια. Τι κάνουν γι’ αυτήν την έλλειψη ικανότητας κατανόησης; Χρησιμοποιούν κανονισμούς και δόγματα, καθώς και τις πνευματικές θεωρίες στις οποίες αναφέρονται συχνά, για να λύσουν αυτό το πρόβλημα. Μετά από μερικά χρόνια υπό την ηγεσία τους, εμφανίζονται στους ανθρώπους κάθε λογής δόγματα, κανονισμοί και εξωτερικές πρακτικές. Οι άνθρωποι ακολουθούν αυτά τα δόγματα, τους κανονισμούς και τις πρακτικές, και πιστεύουν ότι κάνουν πράξη την αλήθεια και ότι εισέρχονται στην αλήθεια-πραγματικότητα, αλλά ουσιαστικά εξακολουθούν ν’ απέχουν πάρα πολύ από την αλήθεια-πραγματικότητα! Μόλις αυτά τα πράγματα κατακλύσουν, κυριεύσουν και αρχίσουν να καθοδηγούν τις καρδιές των ανθρώπων, η επίλυση του προβλήματος δυσκολεύει. Το καθένα από αυτά τα πράγματα πρέπει ν’ αναλυθεί και να εξεταστεί μεμονωμένα, ώστε να το κατανοήσουν οι άνθρωποι. Τότε, θα πρέπει ν’ αναφερθεί στους ανθρώπους τι είναι η αλήθεια και τι είναι δόγματα, συνθήματα και κανονισμοί, καθώς και ποια είναι η σωστή κατανόηση της αλήθειας, ποια είναι τα ακριβή ρητά και ποιες είναι οι αλήθεια-αρχές. Όλα αυτά πρέπει να επιλυθούν μεμονωμένα· διαφορετικά, οι ψευδο-επικεφαλής θα παραπλανήσουν και θα καταστρέψουν εκείνους που έχουν σχετικά καλή συμπεριφορά, που τηρούν τους κανόνες και που επιδιώκουν την πνευματικότητα. Αυτοί οι άνθρωποι μπορεί να φαίνονται ευσεβείς, ικανοί να υπομένουν τις κακουχίες και να πληρώνουν το τίμημα, και ικανοί να προσεύχονται όταν τους συμβαίνουν πράγματα. Ωστόσο, όπως και οι θρησκευόμενοι, όταν επιστρέφει ο Θεός, κανείς τους δεν Τον αναγνωρίζει, κανείς τους δεν παραδέχεται ότι ο Θεός κάνει και πάλι νέο έργο, και όλοι Του αντιστέκονται. Γιατί; Επειδή οι ψευδο-επικεφαλής και οι αντίχριστοι τους έχουν παραπλανήσει· έχουν βλάψει και καταστρέψει πολλούς ειλικρινείς πιστούς στον Θεό.

Οι ψευδο-επικεφαλής αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα· μόνο τα δόγματα κάνουν τους ανθρώπους να κατανοήσουν και όχι την αλήθεια, και μόνο τη δήθεν πνευματικότητα τους κάνουν να βλέπουν. Τι συνέπειες έχει το γεγονός ότι αναφέρουν μόνο λόγια και δόγματα; Δήθεν πνευματικότητα, δήθεν κατανόηση, δήθεν γνώση, δήθεν άσκηση και δήθεν συμμόρφωση· όλα είναι δήθεν. Πώς προκύπτει όλο αυτό το «δήθεν»; Προκαλείται από το γεγονός ότι οι ψευδο-επικεφαλής έχουν μια στρεβλή, μονόπλευρη και επιφανειακή κατανόηση της αλήθειας, και ότι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να κατανοήσουν την ουσία της αλήθειας. Οι ψευδο-επικεφαλής δίνουν στους ανθρώπους πολλούς κανόνες, λόγια και δόγματα, καθώς και κάποια συνθήματα και κάποιες θεωρίες. Αυτοί οι άνθρωποι δεν κατανοούν καθόλου τις αληθινές προθέσεις του Θεού και όταν αντιμετωπίζουν διάφορες σύνθετες καταστάσεις, δεν ξέρουν πώς να τις χειριστούν και να τις προσεγγίσουν ούτε πώς να συλλάβουν τις προθέσεις του Θεού. Άραγε, μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να προσέλθουν ενώπιον του Θεού; Μπορούν ν’ αποδεχθούν τον Θεό και να καταφέρουν να πάψουν να Του αντιστέκονται; Όχι, δεν μπορούν. Επομένως, είναι εξαιρετικά σημαντικό και απαραίτητο να συνοψίσετε τις αιρέσεις και τις πλάνες των ψευδο-επικεφαλής και να καταφέρετε να τις διακρίνετε. Όταν τις συνοψίσετε, είναι απαραίτητο να τις διαφοροποιήσετε από τις πλάνες που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να παραπλανούν τους ανθρώπους. Σε ό,τι αφορά τη δεύτερη ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, δηλαδή το να γνωρίζουν την κατάσταση κάθε λογής ανθρώπου και να επιλύουν τις διάφορες δυσκολίες που σχετίζονται με τη ζωή-είσοδο και τις οποίες συναντούν στην αληθινή τους ζωή, θα ολοκληρώσουμε εδώ τη συναναστροφή μας πάνω στην ανάλυση των διαφόρων πρακτικών των ψευδο-επικεφαλής και της ουσίας των ζητημάτων που προκύπτουν σχετικά με τους ψευδο-επικεφαλής.