Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών (18) Μέρος δεύτερο
Γ. Πώς να αντιμετωπίζει κανείς τις αβάσιμες φήμες της κυβέρνησης του ΚΚΚ και του θρησκευτικού κόσμου που συκοφαντούν τον Θεό και Του επιτίθενται
Η κινεζική κομμουνιστική κυβέρνηση και ο θρησκευτικός κόσμος έχουν κατασκευάσει πολλές αβάσιμες φήμες για τον οίκο του Θεού και ισχυρίζονται ψευδώς ότι οι αδελφοί και οι αδελφές εξαναγκάζουν τους ανθρώπους να αποδεχτούν το ευαγγέλιο και ούτω καθεξής. Τι νιώθετε όταν ακούτε αυτές τις φήμες; (Θυμό, αγανάκτηση.) Οι φήμες σάς αφορούν και νιώθετε αγανάκτηση. Πόσο αγανακτισμένοι νιώθετε; Θέλετε να βρείτε τους ανθρώπους που κατασκευάζουν τις φήμες και να μαλώσετε μαζί τους ή ακόμη και να τους δώσετε ένα μάθημα; (Ναι.) Εκ πρώτης όψεως, αυτές οι φήμες στρέφονται κατά της εκκλησίας· στην πραγματικότητα, όμως, αφορούν κάθε μέλος της εκκλησίας, τη φήμη και την ακεραιότητά του. Όταν τις ακούτε, νιώθετε αγανάκτηση και λέτε: «Εμείς δεν κάναμε τέτοιο πράγμα! Κηρύττουμε το ευαγγέλιο σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές. Δεν πιέζουμε ποτέ κανέναν που δεν θέλει να πιστέψει στον Θεό. Η πίστη είναι εθελούσια. Δεν εξαναγκάζουμε ποτέ κανέναν να κάνει κάτι, ενώ σε καμία περίπτωση δεν κάνουμε κακό στους άλλους και δεν προβαίνουμε σε αντίποινα εναντίον τους. Απεναντίας, όσοι από εμάς κηρύττουν το ευαγγέλιο έχουν πέσει θύματα άγριων ξυλοδαρμών από θρησκευόμενους, οι οποίοι τους έχουν καταγγείλει στην αστυνομία και τους έχουν παραδώσει στον μεγάλο κόκκινο δράκοντα για να τους βασανίσει· έχουν φυλακιστεί πάρα πολλοί από εμάς, ενώ αρκετοί, μάλιστα, κρατούνται σε ιδιωτικές φυλακές που έχουν οργανωθεί από θρησκευόμενους. Εμείς είμαστε αυτοί που αδικούνται!» Όταν ακούτε αυτές τις φήμες, νιώθετε αγανάκτηση και πάντα θέλετε να μαλώσετε μαζί τους. Αντιδράτε έτσι επειδή οι φήμες επιτίθενται ευθέως στην εκκλησία και τον εκλεκτό λαό του Θεού και τους διασύρουν. Πώς νιώθετε όταν ακούτε φήμες που διασύρουν και κρίνουν τον Θεό; Αυτές οι φήμες δεν θίγουν τα προσωπικά σας συμφέροντα ούτε την ακεραιότητα και την αξιοπρέπειά σας· είναι φήμες που αφορούν τον Θεό. Για παράδειγμα, όταν πίστευες παλιά στον Ιησού, κάποιοι άνθρωποι έλεγαν ότι ο Ιησούς γεννήθηκε από μια παρθένο και δεν είχε πατέρα. Πώς ένιωθες όταν το άκουγες αυτό; Ήθελες να μαλώσεις με αυτούς που το έλεγαν; «Στον Θεό πιστεύουμε!» Μετά το ξανασκεφτόσουν: «Η Μαρία ήταν παρθένος και ο Ιησούς γεννήθηκε από μια παρθένο, ενώ η σύλληψή Του έγινε μέσω του Αγίου Πνεύματος. Αν και είναι γεγονός, οι άπιστοι μιλάνε χυδαία γι’ αυτό και δεν μου αρέσει να τ’ ακούω!» Το πολύ πολύ να αισθανόσουν κάπως έτσι· μέσα σου, όμως, εξακολουθούσες να θεωρείς πως η σύλληψη μέσω του Αγίου Πνεύματος ερχόταν σε έντονη αντίθεση με τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Δεν μπορούσες να πιστέψεις σ’ αυτό το ζήτημα, επειδή πιστεύεις στην επιστήμη· δεν πιστεύεις μέσα από την καρδιά σου στην παντοδυναμία του Θεού ούτε πιστεύεις πως όλα όσα λέει και κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια, οπότε δεν θα πας να διαψεύσεις τα λόγια του διαβόλου που λένε οι δύσπιστοι. Επειδή ούτε κατέχεις ούτε και κατανοείς την αλήθεια, το πολύ πολύ να βρίσκεις τις φήμες που συζητάνε οι άνθρωποι δυσάρεστες και να σκέφτεσαι πως οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να μιλάνε έτσι, μια που αυτές οι φήμες αφορούν την υπόληψή σου. Σκέφτεσαι: «Οι άπιστοι είναι εξαιρετικά αηδιαστικοί και ελεεινοί! Έχουν το θράσος να λένε κάθε λογής αισχρές κουβέντες· είναι στ’ αλήθεια δύσπιστοι! Είναι στ’ αλήθεια διάβολοι!» Αυτό είναι όλο κι όλο και είναι το καλύτερο που μπορείς να καταφέρεις. Γιατί σε σκανδαλίζει αυτό και θεωρείς τους απίστους ελεεινούς και αηδιαστικούς μόλις τους ακούσεις να λένε τέτοιες φήμες; Επειδή αφορούν την υπόληψή σου· αυτές οι φήμες προκαλούν την καρδιά σου, σε κάνουν να νιώθεις ντροπιασμένος, οπότε εξάπτουν τον θυμό σου και σηκώνεσαι πάνω για να πεις κάποια θετικά λόγια ώστε να τις διαψεύσεις. Το ότι τις διαψεύδεις σημαίνει πως τάσσεσαι εξολοκλήρου με το μέρος του Θεού; Το κάνεις για να υπερασπιστείς τη μαρτυρία του Θεού; Όχι, το κάνεις μόνο και μόνο για να υπερασπιστείς το κύρος και την αξιοπρέπειά σου. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή δεν έχεις διακρίνει την ουσία του προβλήματος· ακόμη περισσότερο, δεν καταλαβαίνεις τις προθέσεις του Θεού ούτε τις απαιτήσεις που έχει ο Θεός από σένα. Αυτό που καταλαβαίνεις και νιώθεις δεν εναρμονίζεται με τις προθέσεις του Θεού· δεν είναι παρά ανθρώπινη παρορμητικότητα και ανθρώπινη καλή συμπεριφορά. Η ανθρώπινη καλή συμπεριφορά δεν αντιπροσωπεύει τη μαρτυρία που καταθέτεις για τον Θεό. Δεν έχεις μείνει σταθερός στη μαρτυρία σου· το μόνο που κάνεις είναι να υπερασπίζεσαι το κύρος και την αξιοπρέπειά σου, διαψεύδεις τις φήμες για να ελαφρύνεις λίγο τη συνείδησή σου, αλλά δεν τάσσεσαι με το μέρος του Θεού για να Τον υπερασπιστείς ούτε χρησιμοποιείς την αλήθεια ή τα γεγονότα για να διαψεύσεις τις φήμες και να δώσεις μαρτυρία για τον Θεό. Δεν υπερασπίζεσαι τον Θεό, ενώ τα λόγια σου σε καμία περίπτωση δεν εναρμονίζονται με την αλήθεια· εναρμονίζονται μόνο με τα σαρκικά συμφέροντά σου και αποσκοπούν μόνο στο να μετριαστεί η ταραχή που νιώθεις μέσα σου και να μη θεωρείς πως η πίστη στον Κύριο Ιησού είναι κάτι το ντροπιαστικό. Αυτό είναι όλο. Επομένως, όταν ακούτε κάποιον να επιτίθεται στον Θεό και να Τον καταδικάζει, να διαβάλλει και να κρίνει την εκκλησία του Θεού ή και να σας καταδικάζει, νιώθετε μεγάλη αγανάκτηση και θέλετε να μαλώσετε και να έρθετε σε αντιπαράθεση μαζί του, να αποκαταστήσετε την υπόληψή σας και να ξεκαθαρίσετε αυτά τα ζητήματα. Σημαίνει, όμως, αυτό πως μείνατε σταθεροί στη μαρτυρία σας; Δεν ανταποκρίνεται σε κάτι τέτοιο· χωρίς κατανόηση της αλήθειας, δεν υπάρχει μαρτυρία!
Όταν ακούτε φήμες που διαδίδονται στον έξω κόσμο και που συκοφαντούν τον Θεό και Του επιτίθενται, είτε επιτίθενται στον Θεό στον ουρανό είτε στον ενσαρκωμένο Θεό στη γη, πώς νιώθετε; Σας αφήνουν αδιάφορους ή σας πονάνε λιγάκι; Δεν μπορείτε να το αντέξετε και δεν συμφιλιώνεστε μ’ αυτό ή είστε αβοήθητοι; Κάποιοι άνθρωποι, μόλις ακούσουν αυτές τις φήμες, σκέφτονται: «Ο Θεός είναι αθώος· ο Θεός δεν έκανε αυτά τα πράγματα. Γιατί Του επιτίθεται έτσι τόσο ο κόσμος γενικότερα όσο και ο θρησκευτικός κόσμος; Γιατί Τον συκοφαντούν; Πρέπει να δαπανήσουμε επιμελώς τον εαυτό μας και να κάνουμε τα καθήκοντά μας, καθώς και να υπερασπιστούμε το όνομα του Θεού. Όταν πραγματοποιηθεί το μέγα έργο του Θεού, η αλήθεια σχετικά με τα πάντα θα έρθει στο φως και όλοι οι λαοί του κόσμου θα δουν πως ο ενσαρκωμένος Θεός στον οποίο πιστεύουμε είναι ο ένας αληθινός Θεός, ο Θεός στον ουρανό, και πως αυτό δεν είναι καθόλου λάθος!» Άλλοι σκέφτονται: «Ο Θεός έχει εκφράσει πάρα πολλές αλήθειες και αυτοί οι άπιστοι και κακοί άνθρωποι και διάβολοι ξέρουν πολύ καλά πως τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, εντούτοις συνεχίζουν να συκοφαντούν τον Θεό και να Του επιτίθενται. Πόσο καιρό πρέπει να υποφέρει ο Θεός;» Άλλοι, πάλι, λένε: «Οι άνθρωποι μπορούν να λένε ό,τι θέλουν· δεν τους δίνουμε σημασία. Ο Θεός δεν έχει διαψεύσει ποτέ τις φήμες που Τον συκοφαντούν· δεν απαντάει σ’ αυτές. Τι μπορούμε να κάνουμε, λοιπόν, εμείς, τα μικροσκοπικά ανθρώπινα όντα; Η ανθρωπότητα ανέκαθεν παρανοούσε τον Θεό, προέβαινε σε επιθέσεις εναντίον Του, Τον βλασφημούσε και Τον απέρριπτε κατ’ αυτόν τον τρόπο, έτσι δεν είναι; Ο Θεός δεν έχει κανένα απολύτως παράπονο και συνεχίζει να σώζει τους ανθρώπους. Ας αποκαλύψει ο χρόνος τα πάντα· ο Θεός θα καταθέσει τη δική Του μαρτυρία!» Ποια είναι η άποψή σας; Μόλις ανέφερα το να είναι κανείς ανυποχώρητος, αγανακτισμένος, μη συμφιλιωμένος μ’ αυτό και αβοήθητος· ποιο από αυτά νιώθετε εσείς; Ποιο αίσθημα είναι το πιο σωστό; Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζονται αυτά τα ζητήματα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές; Πώς νιώθετε όταν ακούτε αυτές τις φήμες; (Αγανακτισμένοι.) Νιώθετε αγανακτισμένοι και, στη συνέχεια, θέλετε να γράψετε μια καταδίκη για να εκφράσετε τη διαφωνία σας ενάντια σ’ αυτούς τους ανθρώπους που κατασκεύασαν τις φήμες, αυτούς τους θρησκευόμενους απατεώνες και τους κακούς ανθρώπους της θρησκείας. Κάνετε τέτοιες σκέψεις; Δεν σας φαίνεται αρκετό να σφίξετε απλώς τις γροθιές σας οργισμένοι, σωστά; Νιώθετε την παρόρμηση να κάνετε κάτι γι’ αυτό; Ή πρόκειται μόνο για κενή αγανάκτηση; (Νιώθουμε, επίσης, μίσος και απόρριψη.) Η αγανάκτηση, το μίσος και η απόρριψη είναι συναισθήματα που γεννιούνται από νοητικές δραστηριότητες, χωρίς συγκεκριμένες λέξεις, συμπεριφορές ή ενέργειες· δεν είναι παρά συναισθήματα και, φυσικά, αντιπροσωπεύουν και ορισμένες στάσεις. (Πέρα από το γεγονός πως νιώθουμε αγανάκτηση, μερικές φορές γράφουμε άρθρα ή γυρίζουμε εκπομπές για να ξεκαθαρίσουμε τα γεγονότα και να εκθέσουμε το ότι οι ενέργειές τους έχουν ουσία μίσους για την αλήθεια και τον Θεό, ώστε οι άνθρωποι να δουν τα αληθινά γεγονότα.) Θα το αποδεχτούν αυτοί οι άνθρωποι μόλις δουν τα αληθινά γεγονότα; Ακόμη κι αν αποδεχτούν πως αυτά που λέτε είναι σωστά και κάνουν ένα ορθό σχόλιο και πουν: «Η πίστη σας είναι σωστή. Συνεχίστε να πιστεύετε, σας στηρίζουμε!», ακόμη κι αν οι θρησκευόμενοι απατεώνες νιώσουν ντροπή και πουν: «Συγγνώμη, κάναμε λάθος. Αυτά που είπαμε δεν είχαν βάση. Από εδώ και στο εξής, ας πιστεύετε εσείς με τον δικό σας τρόπο και εμείς με τον δικό μας», θα σας έκανε κάτι τέτοιο να νιώσετε άνετα; Αυτός είναι ο μόνος σας στόχος; (Θέλουμε, επίσης, να καταθέσουμε μαρτυρία στον Θεό, ώστε όσοι διερευνούν την αληθινή οδό και διψούν για την αλήθεια να μπορούν να διακρίνουν καθαρά το σωστό από το λάθος και να αποδεχτούν την αληθινή οδό.) Αυτό είναι ένα μονοπάτι· είναι ένας θετικός τρόπος άσκησης. Είναι ωφέλιμο να νιώθει απλώς κανείς θυμό και μίσος; Τι προκαλεί τον θυμό και το μίσος που νιώθετε; Γιατί να νιώθετε θυμό και μίσος; (Ο Θεός ενσαρκώθηκε για να σώσει τους ανθρώπους —έκανε, δηλαδή, ό,τι πιο δίκαιο— αλλά αυτοί διαδίδουν φήμες για να κρίνουν και να διασύρουν τον Θεό. Νιώθουμε μεγάλη αγανάκτηση και θεωρούμε πως πραγματικά παρουσιάζουν το λάθος ως σωστό και λένε ανοησίες.) Μήπως νομίζετε ότι η ανθρωπότητα και ο κόσμος απορρίπτουν τον Θεό και έχουν αυτήν τη στάση απέναντί Του μόνο κατά την περίοδο της συγκεκριμένης ενσάρκωσης του Θεού; Η στάση που είχε ανέκαθεν η ανθρωπότητα και ο κόσμος απέναντι στον Θεό είναι η ίδια από την αρχή μέχρι το τέλος και ήταν πάντα μια στάση καταδίκης, συκοφαντίας, επίθεσης και βλασφημίας. Από τότε που ξεκίνησε ο Θεός το έργο Του μέχρι και σήμερα, η στάση της ανθρωπότητας απέναντι σε οτιδήποτε έχει κάνει ο Θεός και απέναντι στον ενσαρκωμένο Θεό δεν έχει αλλάξει. Η ανθρωπότητα δεν άρχισε να επιτίθεται στον Θεό, να Τον βλασφημεί και να κατασκευάζει διάφορες φήμες για τον ενσαρκωμένο Θεό μόνο μετά την πρώτη ενσάρκωση του Θεού· όλα αυτά συμβαίνουν από τότε που ξεκίνησε ο Θεός το έργο Του και από τότε που η ανθρωπότητα πρωτοήρθε σε επαφή με τον Θεό και το έργο Του και συνεχίζονται μέχρι και σήμερα. Πέρα απ’ αυτό, όσοι ακολουθούν τον Θεό έπρεπε ανέκαθεν να υπομένουν διασυρμό, επιθέσεις, κρίσεις, βλασφημία, διάφορες φήμες και άλλα πολλά εις βάρος του Θεού και της εκκλησίας από τα καθεστώτα του Σατανά και τις αντίχριστες θρησκευτικές δυνάμεις. Μήπως οι ακόλουθοι του Θεού πρέπει να τα υπομένουν αυτά τα πράγματα; Κάποιοι λένε: «Ο λόγος που μας αηδιάζουν τόσο πολύ αυτές οι φήμες είναι επειδή διαστρεβλώνουν τελείως τα γεγονότα και παρουσιάζουν το λάθος ως σωστό. Εξαγριωνόμαστε μόλις τις ακούμε και, βαθιά μέσα μας, μισούμε όσους κατασκευάζουν και διαδίδουν φήμες. Είτε αυτές οι φήμες προέρχονται από τον θρησκευτικό κόσμο είτε από τη διαβολική κυβέρνηση του ΚΚΚ, εμείς μία στάση έχουμε: μίσος και θυμό· στη συνέχεια, θέλουμε να τις διαψεύσουμε και να ξεκαθαρίσουμε τα πάντα». Κάποιοι λένε, μάλιστα: «Θέλουμε να έρθουμε σε αντιπαράθεση μ’ αυτούς τους διαβόλους και τους αντίχριστους, ώστε να ντροπιάσουμε τον Σατανά και να τον κάνουμε να εξευτελιστεί!» Αυτήν την άποψη έχουν οι περισσότεροι άνθρωποι; Είναι σωστή αυτή η άποψη; Αν την εξετάσει κανείς από την οπτική της κανονικής ανθρώπινης φύσης, είναι λογική. Οι άνθρωποι θα πρέπει να διαθέτουν κάποια εντιμότητα και το κανονικό φάσμα των συναισθημάτων· θα πρέπει να είναι ξεκάθαροι ως προς αυτά που αγαπούν και μισούν: να αγαπούν ό,τι θα πρέπει να αγαπάει κανείς και να μισούν ό,τι θα πρέπει να μισεί. Οι άνθρωποι με κανονική ανθρώπινη φύση θα πρέπει να έχουν αυτές τις ιδιότητες. Ωστόσο, αρκεί να υιοθετεί κανείς την οπτική της κανονικής ανθρώπινης φύσης για να συνάδει με τις αλήθεια-αρχές; Για να είμαι πιο σαφής, συνάδει αυτή η προσέγγιση με τις προθέσεις του Θεού; Ή, μάλλον, ευχαριστεί τον Θεό μια τέτοια στάση και προσέγγιση; Όταν το πω αυτό, ίσως κάτι να αντιληφθούν οι περισσότεροι άνθρωποι και να σκεφτούν: «Είπες πως έτσι βλέπει απλώς κανείς τα πράγματα από την οπτική της κανονικής ανθρώπινης φύσης. Αν κρίνουμε από αυτό που υπαινίσσονται τα λόγια Σου, είναι φανερό πως πρόκειται για μια προσέγγιση παρορμητικότητας και πως δεν συνάδει ούτε με τις αλήθεια-αρχές ούτε με τις προθέσεις του Θεού». Τι σημαίνει πως δεν συνάδει με τις προθέσεις του Θεού; Σημαίνει πως ο Θεός δεν θέλει να ενεργούν έτσι οι άνθρωποι· δεν είναι αυτές οι επιθυμίες και τα απαιτούμενα πρότυπα που έχει ο Θεός για τους ανθρώπους. Αν ενεργείς έτσι, τότε, παρόλο που ο Θεός δεν το καταδικάζει, από τη δική Του οπτική δεν σημαίνει πως ακολουθείς το θέλημά Του και Εκείνος δεν το αναγνωρίζει. Όταν κάνεις αυτά τα πράγματα, εκ πρώτης όψεως φαίνεται πως ενεργείς λογικά, πως νιώθεις ταυτόχρονα μίσος και αγάπη, πως θέλεις να ξεκαθαρίσεις αυτά τα γεγονότα για τον Θεό, ώστε να ξέρει ολόκληρος ο κόσμος πως ο Θεός είναι ο Θεός, πως ο Θεός είναι ο Θεός ολόκληρης της ανθρωπότητας και πως όλοι θα πρέπει να Τον λατρεύουν και να αποδεχτούν τη σωτηρία Του. Εκ πρώτης όψεως, φαίνεται πως αυτό που κάνεις είναι άψογο, λογικό και σύμφωνο με τον νόμο, την ανθρώπινη φύση, την ηθική και, ακόμη περισσότερο, σύμφωνο με τις προτιμήσεις όλων των ανθρώπων. Ρώτησες, όμως, τον Θεό γι’ αυτό; Αναζήτησες τον Θεό; Βρήκες στα λόγια Του τις αρχές δράσης που απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους; Ποιες είναι ακριβώς οι προθέσεις του Θεού; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Τα λόγια του Θεού είναι πάρα πολλά· δεν είναι εύκολο να βρει κανείς τις συγκεκριμένες απαιτήσεις που έχει ο Θεός από τους ανθρώπους σε κάθε ζήτημα». Εφόσον δεν έχεις βρει τα ρητά λόγια του Θεού, μπορείς να ψάξεις για ενδείξεις στη στάση που έχει ο Θεός απέναντι σε τέτοιου είδους φήμες. Δεν θα μπορείς να προσδιορίσεις τότε ποια στάση θα πρέπει να έχουν οι άνθρωποι απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα και ποιες αρχές θα πρέπει να κάνουν πράξη με βάση τη στάση που έχει ο Θεός απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα; (Ναι.) Ας δούμε, λοιπόν, ποια στάση έχει ακριβώς ο Θεός απέναντι σ’ αυτό το ζήτημα.
Από τότε που πρωτοήρθε σε επαφή η ανθρωπότητα με το έργο του Θεού, οι άνθρωποι παραπονιούνται για τον Θεό και είναι δυσαρεστημένοι μαζί Του, ενώ στα κρυφά λένε και πολλά αποκρουστικά λόγια που εκφράζουν, μεταξύ άλλων, καχυποψία, αμφιβολία και απόρριψη απέναντι στον Θεό. Υπάρχουν, επίσης, και οι διάφορες φήμες του κυβερνώντος κόμματος και του θρησκευτικού κόσμου, οι οποίες δεν εναρμονίζονται σε καμία περίπτωση με τα γεγονότα ούτε συνάδουν με την αλήθεια. Τι είναι αυτά τα λόγια για τον Θεό; Είτε πρόκειται για υποψίες, παρανοήσεις ή παράπονα, είναι γεμάτα επιθέσεις, συκοφαντίες και βλασφημίες ενάντια στον Θεό και δεν αντανακλούν ούτε στο ελάχιστο μια θεοφοβούμενη καρδιά· έτσι ήταν τα πράγματα ευθύς εξαρχής. Πάντα υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι στην εκκλησία που δεν αγαπούν την αλήθεια. Πρόκειται για δύσπιστους, οι οποίοι αμφισβητούν τα λόγια του Θεού και την αλήθεια και εκδηλώνουν μια τέτοια στάση απέναντι στον Θεό. Η στάση που έχουν απέναντι στον Θεό οι άπιστοι και τα αθεϊστικά κυβερνώντα κόμματα —εκείνοι οι άνθρωποι που αποστρέφονται την αλήθεια— δεν χρειάζεται σε καμία περίπτωση επεξήγηση: Επιτίθενται και κρίνουν ανενδοίαστα και λένε ό,τι θέλουν. Πιο συγκεκριμένα, αυτοί οι Φαρισαίοι στον θρησκευτικό κόσμο εκμεταλλεύονται ακόμη περισσότερο την ευκαιρία να κρίνουν και να καταδικάσουν ασυλλόγιστα. Όλα αυτά τα σχόλια δεν είναι θετικά, ενώ σε καμία περίπτωση δεν είναι αντικειμενικά και ακριβή. Ποια είναι, λοιπόν, η ουσία αυτών των σχολίων; Για τον Θεό, αυτά τα λόγια δεν είναι απλώς δηλώσεις ή απόψεις, αλλά διασυρμός, επιθέσεις, συκοφαντίες και βλασφημίες εναντίον Του. Γιατί λέω «για τον Θεό»; Επειδή ο Θεός τα μετρά όλα αυτά με τη μέγιστη ακρίβεια, ενώ εμείς δεν μπορούμε παρά να προσθέσουμε ένα πρόθεμα. Καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας, αυτήν τη στάση είχε η ανθρωπότητα απέναντι στον Θεό· οι άνθρωποι έχουν πει πάρα πολλά λόγια που επιτίθενται στον Θεό και Τον προσβάλλουν, ενώ ούτε μια λέξη τους δεν ήταν καλοπροαίρετη. Ακόμη και σήμερα, το ίδιο ακούνε τα αυτιά σας και το ίδιο βλέπουν τα μάτια σας. Από την αρχή, η συνολική στάση της ανθρωπότητας απέναντι στον Θεό δεν έχει αλλάξει. Πώς αντιμετωπίζει ο Θεός αυτά τα ζητήματα; Μήπως έχει ο Θεός τις συνθήκες ή την ικανότητα να συγκαλέσει ένα παγκόσμιο θρησκευτικό συνέδριο για να υπερασπιστεί τον εαυτό Του, να ξεκαθαρίσει τα πραγματικά γεγονότα του έργου Του και να δικαιολογηθεί στην ανθρωπότητα; Έχει κάνει κάτι τέτοιο ο Θεός; Όχι, ο Θεός παραμένει σιωπηλός, δεν ξεκαθαρίζει ολόκληρη την κατάσταση ούτε υπερασπίζεται ή δικαιολογεί ποτέ τον εαυτό Του. Ωστόσο, ο Θεός έχει επιβάλει κάποια τιμωρία και έχει αφήσει κάποια γεγονότα να συμβούν σε όσους Του επιτίθενται με ιδιαίτερα ελεεινό τρόπο. Ποια είναι η στάση του Θεού απέναντι στις επιθέσεις, τις συκοφαντίες και τις βλασφημίες του ευρύτερου κοινού; Πώς το χειρίζεται αυτό ο Θεός; Το αγνοεί· κάνει ό,τι πρέπει να γίνει με τον τρόπο που πρέπει να γίνει, επιλέγει όσους οφείλει να επιλέξει και καθοδηγεί όσους οφείλει να καθοδηγήσει. Ολόκληρος ο κόσμος βρίσκεται σε τάξη στα χέρια του Θεού· οι ανθρώπινες επιθέσεις, συκοφαντίες ή βλασφημίες δεν έχουν κάνει ποτέ τον Θεό να διαταράξει ή να αλλάξει τα σχέδιά Του. Με όση μανία κι αν καταπιέζουν και συλλαμβάνουν οι κακές δυνάμεις του Σατανά τον εκλεκτό λαό του Θεού, αυτό δεν έχει κάνει ποτέ τον Θεό να αλλάξει τα σχέδιά Του ή τη γνώμη Του. Οι σκέψεις και οι ιδέες Του παραμένουν τελείως αμετάβλητες· ο Θεός συνεχίζει απλώς να επιτελεί όπως πάντα το έργο που έχει σκοπό να κάνει και να διαχειρίζεται την ανθρωπότητά Του. Για τον Θεό, αυτές οι επιθέσεις, οι συκοφαντίες και οι βλασφημίες δεν αποτέλεσαν ποτέ κώλυμα· ο Θεός δεν δίνει σημασία σ’ αυτά τα πράγματα. Γιατί δεν δικαιολογεί και δεν υπερασπίζεται ο Θεός τον εαυτό Του; Για τον Θεό, αυτά τα πράγματα είναι απολύτως φυσιολογικά. Η ανθρωπότητα είναι η ανθρωπότητα και ο Σατανάς είναι ο Σατανάς. Είναι πολύ φυσιολογικό να κάνουν οι άνθρωποι τέτοια πράγματα, αφού δεν κατανοούν την αλήθεια ούτε τα αληθινά γεγονότα. Επηρεάζει αυτό τα στάδια του έργου του Θεού; Όχι. Ο Θεός διαθέτει τεράστια δύναμη· έχει κυριαρχία στα πάντα. Όλα τα πράγματα —τα πάντα— λειτουργούν μεθοδικά μέσα στα λόγια του Θεού, στις σκέψεις του Θεού και υπό την κυριαρχία Του. Ό,τι κι αν λέει και ό,τι κι αν κάνει η ανθρωπότητα, δεν μπορεί να επηρεάσει το έργο του Θεού με κανέναν τρόπο· αυτό έχει την ικανότητα να κάνει ένας Θεός με θεϊκή ουσία. Ο Θεός ενεργεί όταν έρχεται η ώρα, εκπληρώνει τα σχέδιά Του χωρίς την παραμικρή απόκλιση και κανείς δεν μπορεί να το αλλάξει αυτό. Τα σχόλια των ανθρώπων και κάθε επίθεση ή συκοφαντία των ανθρώπων εις βάρος του Θεού, είτε πρόκειται για σκόπιμες απόπειρες παρεμπόδισης και καταστροφής του έργου του Θεού είτε για ακούσια αναστάτωση και διάλυση του έργου Του, δεν έχουν καταφέρει ποτέ τον επιδιωκόμενο στόχο τους. Γιατί; Αυτή είναι η εξουσία του Θεού· αυτό επιβεβαιώνει πως η εξουσία του Θεού είναι μοναδική και δεν μπορεί ούτε να την αντικαταστήσει ούτε να την ξεπεράσει καμία δύναμη. Αυτό είναι γεγονός. Ο Θεός έχει αυτήν την εξουσία και δύναμη, ο Θεός έχει την αληθινή ταυτότητά Του και καμία δύναμη δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα· γιατί να ασχολείται, λοιπόν, ο Θεός με τις ασήμαντες επιθέσεις και συκοφαντίες των ανθρώπων; Για τον Θεό, όσες σημαντικές προσωπικότητες ή όσες μεγάλες δυνάμεις της ανθρωπότητας κι αν προσπαθήσουν να Του φέρουν κωλύματα, να Τον συκοφαντήσουν, να Του επιτεθούν ή να Τον βλασφημήσουν, αυτό δεν μπορεί να αναστατώσει ούτε στο ελάχιστο το έργο Του. Αντίθετα, αυτές οι ενέργειες δεν κάνουν κάτι άλλο παρά να αναδεικνύουν τη δίκαιη διάθεση και την παντοδυναμία του Θεού. Η αναστάτωση που προκαλούν οι κακές δυνάμεις του Σατανά είναι ένα μικρό μόνον επεισόδιο στην πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Αυτά που μπορούν να κυριαρχούν σε όλη την ανθρωπότητα, να επηρεάζουν όλη την ανθρωπότητα και να αλλάζουν όλη την ανθρωπότητα είναι το έργο του Θεού, το σχέδιο του Θεού και η μεγάλη δύναμη και εξουσία του Θεού. Αυτό είναι γεγονός. Από την άλλη, χρειάζεται να ασχοληθεί ο Θεός με τον διασυρμό, τις επιθέσεις, τις συκοφαντίες και τις βλασφημίες των ανθρώπων εναντίον Του; Όχι. Επειδή ο Θεός έχει εξουσία, η δήλωσή Του: «Εννοώ αυτό που λέω, αυτό που λέω θα γίνει και αυτό που κάνω θα διαρκέσει για πάντα» για τον Θεό θα γίνεται πάντα πραγματικότητα· γίνεται πραγματικότητα και εκπληρώνεται κάθε μέρα. Αυτή είναι η εξουσία του Θεού. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Είναι αυτή η εμπιστοσύνη και η πίστη του Θεού;» Κάνεις λάθος! Οι άνθρωποι έχουν εμπιστοσύνη και οι άνθρωποι χρειάζονται πίστη, ο Θεός, όμως, όχι. Γιατί; Επειδή ο Θεός έχει εξουσία και δύναμη και, όσο κι αν Τον συκοφαντεί ή Τον καταδικάζει η ανθρωπότητα, όση αναστάτωση ή σαμποτάζ κι αν προκαλούν οι εχθρικές δυνάμεις του Σατανά, δεν θα αλλάξει τίποτα. Επομένως, ο Θεός δεν χρειάζεται να αποκλείσει τις εχθρικές δυνάμεις που υπάρχουν στη διεφθαρμένη ανθρωπότητα και οι οποίες Του επιτίθενται, Τον συκοφαντούν και Τον βλασφημούν προτού εκτελέσει το έργο Του. Υπό ποιες συνθήκες εργάζεται ο Θεός; Υπό ποιες συνθήκες καταφέρνει να νικήσει; Υπό ποιες συνθήκες πραγματοποιεί το έργο Του; Μέσα στην κακοφωνία των επιθέσεων, των συκοφαντιών και των βλασφημιών όλης της ανθρωπότητας και όλων των εχθρικών δυνάμεων· πραγματοποιεί το έργο Του σε ένα τέτοιο περιβάλλον και υπόβαθρο. Δεν αποτελεί αυτό μια εκδήλωση της μεγάλης δύναμης του Θεού; Δεν είναι η εξουσία του Θεού; (Ναι.) Ποιος μπορεί να αρνηθεί αυτό το γεγονός; Τολμάς να μην αναγνωρίζεις πως είναι γεγονός;
Οι καταστροφές αποτελούν συχνό φαινόμενο, κι έχουν εμφανιστεί τα σημεία της επιστροφής του Κυρίου. Πώς μπορούμε, λοιπόν, να υποδεχθούμε τον Κύριο; Σας προσκαλούμε εγκάρδια να επικοινωνήσετε μαζί μας για να βρείτε τον τρόπο.