Καθώς κάνουν οι άνθρωποι τα καθήκοντά τους, συχνά βιώνουν αρνητικές και επαναστατικές καταστάσεις. Αν μπορούν να αναζητήσουν την αλήθεια και να χρησιμοποιήσουν τις αλήθεια-αρχές για να αντιμετωπίσουν και να επιλύσουν αυτά τα ζητήματα, τα αρνητικά συναισθήματά τους δεν θα μετατραπούν σε παράπονα, αντίσταση, απείθεια, έντονη διαμαρτυρία ή ακόμη και βλασφημία. Ωστόσο, αν οι άνθρωποι βασίζονται μόνο στην ασήμαντη εξυπνάδα τους, την αυτοσυγκράτηση, προσπάθεια και επιμέλεια του ανθρώπου, την πειθάρχηση του σώματός τους και άλλες τέτοιες μεθόδους για να αντιμετωπίσουν αυτά τα πράγματα, τότε, αργά ή γρήγορα, αυτές οι ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, κρίσεις και εικασίες θα μετατραπούν σε παράπονα, απείθεια, αντίσταση, έντονη διαμαρτυρία ή ακόμα και βλασφημία εναντίον του Θεού. Όταν οι άνθρωποι παγιδεύονται σε τέτοια αρνητικά συναισθήματα, είναι πιθανό να γεννηθεί μέσα τους ανυπακοή, δυσαρέσκεια και παράπονα εναντίον του Θεού, καθώς και άλλα παρόμοια αισθήματα ή σκέψεις. Όταν αυτές οι σκέψεις συσσωρεύονται με τον καιρό μέσα στους ανθρώπους και εκείνοι εξακολουθούν να μην αναζητούν την αλήθεια ούτε να χρησιμοποιούν την αλήθεια για να τις διορθώσουν, η ανυπακοή, η δυσαρέσκεια και τα παράπονά τους θα μετατραπούν σε απείθεια· θα εκδηλώνουν επαναστατική συμπεριφορά, όπως —μεταξύ άλλων αρνητικών συμπεριφορών— το να κάνουν τα καθήκοντά τους με επιπολαιότητα ή να αναστατώνουν και να υπονομεύουν επίτηδες το έργο της εκκλησίας, ώστε να εκφράσουν την ανυπακοή και τη δυσαρέσκειά τους κι έτσι να πετύχουν τον στόχο τους, να αψηφήσουν, δηλαδή, τον Θεό. Κάποιοι άνθρωποι καταστρέφουν και αναστατώνουν την εκτέλεση του καθήκοντος των άλλων. Το νόημα πίσω από τις πράξεις τους είναι το εξής: «Αν δεν μπορώ εγώ να κάνω το καθήκον μου ή αν ο θεός δεν με ευλογεί στο καθήκον μου, τότε θα φροντίσω κανείς σας να μην μπορεί να κάνει καλά τα καθήκοντά του!» και, στη συνέχεια, θα αρχίσουν να προκαλούν αναστάτωση. Κάποιοι το κάνουν αυτό με λόγια, ενώ άλλοι χρησιμοποιούν κάποιες ενέργειες. Τι πράγματα μπορεί να κάνουν όσοι αναστατώνουν τους άλλους με τις ενέργειές τους; Μπορεί, για παράδειγμα, να διαγράψουν επίτηδες αρχεία από τον υπολογιστή κάποιου άλλου για να επηρεάσουν τα αποτελέσματα του καθήκοντός του ή μπορεί να αναστατώνουν σκόπιμα τις διαδικτυακές συναθροίσεις. Πρόκειται για διαβόλους και σατανάδες που αναστατώνουν τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν: «Πώς γίνεται ένας άνθρωπος τέτοιας ηλικίας να κάνει τόσο απαίσια πράγματα; Στο κάτω κάτω, δεν είναι έφηβος· πώς γίνεται να κάνει ακόμα τέτοιες φάρσες;» Στην πραγματικότητα, αυτά τα πράγματα μπορούν να τα κάνουν και όσοι έχουν περάσει τα τριάντα, τα σαράντα, τα πενήντα ή τα εξήντα. Οι διάφορες αυτές συμπεριφορές είναι αδιανόητες· δεν είναι ενέργειες ενός ανθρώπου με συνείδηση και λογική, αλλά ενέργειες διαβόλων και σατανάδων. Αν ένας τέτοιος άνθρωπος δει ότι οι άλλοι δεν επηρεάζονται και δεν πετυχαίνει τους στόχους του, θα εξωτερικεύσει αρνητικότητα και θα προκαλέσει αναστάτωση όταν είναι με πολύ κόσμο ή κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων. Όταν αρχίσει να εκδηλώνει τη δυσαρέσκειά του μέσα από ενέργειες, είναι ήδη δύσκολο να ελεγχθεί η κατάσταση· είναι πολύ δύσκολο να χαλιναγωγηθεί αυτός ο άνθρωπος, ενώ, αν η κατάσταση συνεχίσει να εξελίσσεται, μπορεί μόνο να κλιμακωθεί και να γίνεται όλο και πιο σοβαρή ως προς τη φύση της. Όχι μόνο προκαλεί αναστάτωση με τις ενέργειές του, αλλά και επιστρατεύει διάφορα μέσα και μεθόδους, χρησιμοποιώντας επιθετική και επικριτική γλώσσα για να αναστατώσει τους άλλους καθώς κάνουν το καθήκον τους. Ανεξάρτητα από το αν πετύχει τους στόχους του, στη συνέχεια αντιστέκεται μέσα του στον Θεό· δεν διαβάζει τα λόγια του Θεού ούτε μαθαίνει ύμνους, ενώ αρνείται να διαβάσει οποιαδήποτε βιβλία που σχετίζονται με τα λόγια του Θεού ή την αλήθεια. Τι κάνει στο σπίτι του; Διαβάζει μυθιστορήματα, βλέπει τηλεοπτικές σειρές, μαθαίνει μαγειρικές τεχνικές, μελετά είδη μακιγιάζ και κομμώσεων… Κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων, δεν συναναστρέφεται πάνω στην κατανόηση που έχει για τα λόγια του Θεού ούτε συναναστρέφεται πάνω στο πώς διορθώνονται οι διεφθαρμένες διαθέσεις και οι αποκαλύψεις διαφθοράς. Όταν συναναστρέφονται οι άλλοι, παρεμβαίνει εσκεμμένα στη συζήτηση, διακόπτει όποιον μιλάει, αλλάζει επίτηδες το θέμα και ούτω καθεξής, λέγοντας πάντα πράγματα που υπονομεύουν και αναστατώνουν. Γιατί ενεργεί έτσι; Επειδή πιστεύει πως δεν έχει ελπίδα να σωθεί, πράγμα που τον κάνει να παραιτηθεί και να αρχίσει να ενεργεί απερίσκεπτα· ψάχνει να βρει κάποιους συντρόφους προτού αποπεμφθεί ή αποβληθεί από την εκκλησία· αν δεν μπορεί να ευλογηθεί ο ίδιος, τότε θα φροντίσει να μην μπορέσουν ούτε οι άλλοι. Γιατί σκέφτεται έτσι; Θεωρεί πως ο Θεός στον οποίο έχει πίστη δεν είναι σαν τον θεό που είχε αρχικά φανταστεί· Αυτός δεν αγαπάει τους ανθρώπους όσο φανταζόταν ούτε είναι τόσο δίκαιος, ενώ σίγουρα δεν είναι τόσο ειλικρινά στοργικός με τους ανθρώπους όσο φανταζόταν. Ο Θεός αγαπάει τους άλλους, αλλά όχι τον ίδιο· ο Θεός σώζει τους άλλους, αλλά όχι τον ίδιο. Τώρα που βλέπει ότι δεν υπάρχει ελπίδα για τον εαυτό του και θεωρεί πως δεν μπορεί να σωθεί, τα παρατάει και αρχίζει να ενεργεί απερίσκεπτα. Δεν είναι, όμως, μόνο αυτό· θέλει να δουν και οι άλλοι πως, εφόσον δεν έχει ελπίδα ο ίδιος, τότε δεν έχουν ούτε οι άλλοι, ενώ νιώθει ικανοποιημένος μόνο όταν έχει κάνει τους πάντες να εγκαταλείψουν την πίστη τους στον Θεό και να παραιτηθούν από την πεποίθησή τους. Όταν το κάνει αυτό, στόχος του είναι ο εξής: «Αν δεν μπορώ να λάβω εγώ τις ευλογίες της βασιλείας των ουρανών, τότε μη διανοηθείτε καν πως θα τις λάβετε εσείς!» Τι είδους αχρείος είναι ένας τέτοιος άνθρωπος; Δεν είναι διάβολος; Είναι ένας διάβολος που οδεύει προς την κόλαση, ο οποίος απαγορεύει και στους άλλους να πιστεύουν στον Θεό και να εισέλθουν στη βασιλεία των ουρανών· βαδίζει απευθείας προς ένα αδιέξοδο! Οποιοσδήποτε έχει λίγη συνείδηση και λίγο φόβο Θεού στην καρδιά του δεν θα πρέπει να ενεργεί έτσι· αν διαπράξει στ’ αλήθεια κάποιο μεγάλο κακό και αποκαλυφθεί, με αποτέλεσμα να θεωρεί πως δεν έχει πια ελπίδα, και πάλι θα έχει ως στόχο να βοηθήσει τους άλλους να πετύχουν, να τους αφήσει να πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και να μην ακολουθήσουν το παράδειγμά του. Μπορεί να πει: «Είμαι πολύ αδύναμος, οι σαρκικές μου επιθυμίες είναι έντονες και αγαπώ πολύ τον κόσμο. Εγώ φταίω γι’ αυτό και μου αξίζει! Εσείς συνεχίστε να είστε ειλικρινείς πιστοί· μην επηρεάζεστε από εμένα. Κατά τη διάρκεια των συναθροίσεων, θα κρατάω τσίλιες και, αν μπει στο χωριό η αστυνομία του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, θα σας ειδοποιήσω». Αυτό είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να κάνει οποιοσδήποτε έχει έστω και ίχνος ανθρώπινης φύσης, ενώ δεν πρέπει να αναστατώνει τους άλλους καθώς επιδιώκουν την αλήθεια. Όσοι, όμως, δεν έχουν ανθρώπινη φύση, όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θέλουν ή όταν βλέπουν τους αδελφούς και τις αδελφές να τους περιφρονούν και να κρατούν αποστάσεις απ’ αυτούς, νιώθουν πως ο Θεός τούς έχει αποκαλύψει και τους έχει αποκλείσει και πως δεν έχουν ελπίδα να σωθούν. Όταν τρέφουν τέτοιες ιδέες και σκέψεις, τα παρατάνε και αρχίζουν να ενεργούν απερίσκεπτα, εξωτερικεύοντας αρνητικότητα και αναστατώνοντας την εκκλησιαστική ζωή χωρίς ενδοιασμούς. Τι είδους άνθρωποι κάνουν κάτι τέτοιο; Δεν είναι διάβολοι; (Ναι.) Θα πρέπει να είναι κανείς ευγενικός με ανθρώπους που είναι διάβολοι; (Όχι.) Πώς θα πρέπει, λοιπόν, να το χειριστεί κανείς αυτό; Λες: «Ναι μεν έρχεσαι στις συναθροίσεις, αλλά ούτε διαβάζεις τα λόγια του Θεού ούτε αποδέχεσαι την αλήθεια. Για ποιον λόγο βρίσκεσαι, λοιπόν, εδώ; Για να δημιουργήσεις αναστάτωση, σωστά; Νομίζεις πως δεν έχεις ελπίδα να σωθείς· στην πραγματικότητα, ούτε εμείς θεωρούμε πως έχουμε ιδιαίτερη ελπίδα, αλλά πασχίζουμε. Πιστεύουμε ότι ο Θεός δεν είναι μεροληπτικός, ότι είναι αξιόπιστος, ότι στην καρδιά Του θέλει ειλικρινά να σώσει τους ανθρώπους και ότι η καρδιά Του δεν αλλάζει. Εφόσον υπάρχει έστω και μια αμυδρή ελπίδα, δεν θα τα παρατήσουμε. Δεν θα είμαστε αρνητικοί ούτε θα παρανοούμε διαρκώς τον Θεό όπως εσύ. Γελιέσαι αν νομίζεις πως μπορείς να μας αναστατώσεις ή να μας εμποδίσεις! Αν επιμείνεις πεισματικά, αν συνεχίσεις να πιστεύεις κατ’ αυτόν τον τρόπο και συνεχίσεις να θέλεις να μας αναστατώσεις από κακία, τότε μη μας κατηγορείς που είμαστε αγενείς απέναντί σου. Από σήμερα, αποπέμπεσαι· δεν υπάρχει θέση για σένα στην εκκλησία πια. Και τώρα, δίνε του!» Δεν αντιμετωπίζεται έτσι το πρόβλημα; Είναι απλό, λίγες μόνο κουβέντες και απομακρύνεται. Είναι πανεύκολο! Γιατί να το χειριστείς έτσι; Επειδή η φύση-ουσία τέτοιων ανθρώπων δεν μπορεί να αλλάξει· δεν πρόκειται να αποδεχτούν την αλήθεια. Θεωρούν πως δεν έχουν ελπίδα να σωθούν· ούτε ο Θεός ούτε οι αδελφοί και οι αδελφές έχουν πει κάτι τέτοιο, εντούτοις αυτός κάνει κακό και δημιουργεί αναστάτωση κατ’ αυτόν τον τρόπο. Τι θα κάνει αν μια μέρα πράγματι αποβληθεί επειδή διέπραξε κάτι κακό και αναστάτωσε το έργο της εκκλησίας ή αν ο Θεός τον πειθαρχήσει επειδή δεν επιδιώκει την αλήθεια; Θα μπορούσε να γίνει εχθρός του Θεού και να θελήσει να πάρει εκδίκηση; Πολύ πιθανό! Είναι καλό που αποκαλύπτονται τέτοιοι άνθρωποι προτού κάνουν κάποιο παράπτωμα ή διαπράξουν κάποιο μεγάλο κακό. Είναι έργο του Θεού, ο Θεός τούς αποκάλυψε. Είναι απόλυτα σωστό, λοιπόν, να απομακρυνθούν· δεν έχουν υποστεί ακόμα απώλειες άλλοι άνθρωποι. Ένας τέτοιος χειρισμός είναι έγκαιρος και κατάλληλος· όλοι αποκτούν διάκριση και οι κακοί άνθρωποι αντιμετωπίζονται. Ο ρόλος τους ως αντιθετικών στοιχείων έχει εκπληρωθεί επαρκώς.

Βασικά, αυτές είναι οι διάφορες καταστάσεις και εκδηλώσεις των ανθρώπων που εξωτερικεύουν αρνητικότητα. Όταν δεν εκπληρώνεται η επιθυμία τους να επιδιώξουν τη θέση, τη φήμη και το κέρδος, όταν ο Θεός κάνει πράγματα που αντιβαίνουν στις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες τους, κάνει πράγματα που αφορούν τα συμφέροντά τους, τότε παγιδεύονται σε αισθήματα ανυπακοής και δυσαρέσκειας. Και όταν έχουν αυτά τα αισθήματα, το μυαλό τους αρχίζει να παράγει δικαιολογίες, προφάσεις, αιτιολογίες, άμυνες και άλλες σκέψεις παραπόνων. Εκείνη την ώρα, δεν δοξάζουν τον Θεό, δεν υποτάσσονται σ’ Αυτόν ούτε, βέβαια, αναζητούν την αλήθεια για να αποκτήσουν αυτογνωσία· αντίθετα, πολεμούν ενάντια στον Θεό χρησιμοποιώντας τις αντιλήψεις, τις φαντασιοκοπίες, τις σκέψεις και τις απόψεις τους ή την παρορμητικότητά τους. Και πώς πολεμούν εναντίον του Θεού; Διαδίδουν τα αισθήματα ανυπακοής και δυσαρέσκειας που νιώθουν, χρησιμοποιώντας τον τρόπο αυτόν για να κάνουν σαφείς τις σκέψεις και τις απόψεις τους στον Θεό, προσπαθώντας να Τον κάνουν να ενεργήσει σύμφωνα με τη θέληση και τις απαιτήσεις τους ώστε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες τους. Μόνο τότε κατευνάζονται τα αισθήματά τους. Συγκεκριμένα, ο Θεός εκφράζει πολλές αλήθειες για να κρίνει και να παιδεύσει τους ανθρώπους, για να εξαγνίσει τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους, να τους σώσει από την επιρροή του Σατανά, και ποιος ξέρει πόσων ανθρώπων τα όνειρα να ευλογηθούν έχουν διακόψει αυτές οι αλήθειες, διαλύοντας την ψευδαίσθηση ότι θ’ αρπαχθούν στη βασιλεία των ουρανών με την οποία βαυκαλίζονταν μέρα και νύχτα. Θέλουν να κάνουν ό,τι μπορούν για να αλλάξουν τα πράγματα, όμως είναι ανίσχυροι, το μόνο που μπορούν είναι να βυθίζονται στην καταστροφή με αρνητικότητα και μνησικακία. Δείχνουν ανυπακοή απέναντι σε όλα αυτά που έχει ρυθμίσει ο Θεός, επειδή αυτό που πράττει ο Θεός έρχεται σε σύγκρουση με τις αντιλήψεις, τα συμφέροντα και τον τρόπο σκέψης τους. Ειδικότερα, όταν η εκκλησία κάνει το έργο της εκκαθάρισης και αποκλείει πολλούς ανθρώπους, αυτοί θεωρούν ότι ο Θεός δεν τους σώζει, ότι τους αποστρέφεται και τους έχει απορρίψει, ότι τους φέρεται άδικα, κι έτσι θα ενώσουν τις δυνάμεις τους για να αψηφήσουν τον Θεό· θα αρνηθούν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, θα αρνηθούν την ταυτότητα και την ουσία Του, όπως και θα αρνηθούν τη δίκαιη διάθεσή Του. Φυσικά, θα αρνηθούν και το γεγονός της κυριαρχίας του Θεού επί των πάντων. Και με ποιο μέσο τα αρνούνται όλ’ αυτά; Με την απείθεια και την αντίσταση. Το απώτερο νόημα είναι: «Αυτό που κάνει ο θεός έρχεται σε αντίθεση με τις αντιλήψεις μου, επομένως δεν υποτάσσομαι, δεν πιστεύω ότι είσαι η αλήθεια. Θα διαμαρτύρομαι εναντίον σου και θα διαδίδω αυτά τα πράγματα στην εκκλησία και στους ανθρώπους! Θα λέω ό,τι θέλω και δεν με νοιάζει ποιες είναι οι συνέπειες. Έχω ελευθερία του λόγου· δεν μπορείς να μου κλείσεις το στόμα, θα λέω ό,τι θέλω. Τι μπορείς να κάνεις εσύ;» Όταν οι άνθρωποι αυτοί επιμένουν να εκφράζουν τις λανθασμένες σκέψεις και απόψεις τους, μιλούν για την κατανόησή τους; Συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια; Σίγουρα όχι. Διαδίδουν αρνητικότητα, εκφράζουν αιρέσεις και πλάνες. Δεν προσπαθούν να γνωρίσουν τη διαφθορά τους ούτε την εκθέτουν· δεν εκθέτουν τα πράγματα που έχουν κάνει τα οποία έρχονται σε αντίθεση με την αλήθεια ούτε εκθέτουν τα λάθη που έχουν διαπράξει. Αντίθετα, κάνουν ό,τι μπορούν για να αιτιολογήσουν και να υπερασπιστούν τα λάθη τους ώστε ν’ αποδείξουν ότι έχουν δίκιο, και ταυτόχρονα βγάζουν ένα παράλογο συμπέρασμα και εκφράζουν δυσμενείς και διαστρεβλωμένες απόψεις, καθώς και στρεβλά επιχειρήματα και αιρέσεις. Η επίδραση που έχει αυτό στον εκλεκτό λαό του Θεού στην εκκλησία είναι πως τους παραπλανά και τους αναστατώνει. Μπορεί μάλιστα και να βυθίσει μερικούς ανθρώπους σε μια κατάσταση αρνητικότητας και σύγχυσης. Όλες αυτές είναι οι αρνητικές επιπτώσεις και η αναστάτωση που προκαλούν οι άνθρωποι που εξωτερικεύουν αρνητικότητα. Επομένως, τα άτομα που εξωτερικεύουν αρνητικότητα θα πρέπει να περιορίζονται, όπως θα πρέπει να περιορίζονται και τα λόγια και η συμπεριφορά τους· δεν θα πρέπει να γίνονται ανεκτά ή να επιτρέπονται. Η εκκλησία θα πρέπει να έχει κατάλληλες μεθόδους και αρχές για να αντιμετωπίζει αυτούς τους ανθρώπους. Από τη μία, οι αδελφοί και οι αδελφές θα πρέπει να διακρίνουν αυτούς τους ανθρώπους και τα αρνητικά σχόλιά τους. Από την άλλη, όταν ο εκλεκτός λαός του Θεού έχει διάκριση, η εκκλησία θα πρέπει να αποπέμπει ή να αποβάλλει γρήγορα αυτά τα άτομα σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, έτσι ώστε να μην επηρεαστούν και να μην αναστατωθούν περισσότεροι άνθρωποι. Εδώ ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω στις διάφορες πλευρές της εξωτερίκευσης αρνητικότητας.

Γ. Οι αρχές και τα μονοπάτια για να διορθωθεί η αρνητικότητα

Οι άνθρωποι έχουν σατανική φύση· εφόσον ζουν σύμφωνα με μια σατανική διάθεση, είναι δύσκολο να αποφύγουν τις αρνητικές καταστάσεις. Ιδίως όταν κάποιος δεν καταλαβαίνει την αλήθεια, η αρνητικότητα γίνεται συχνό φαινόμενο. Όλοι βιώνουν στιγμές αρνητικότητας· κάποιοι πιο συχνά, άλλοι όχι τόσο συχνά, κάποιοι για μεγαλύτερες περιόδους και άλλοι για μικρότερες. Όπως διαφέρει το ανάστημα των ανθρώπων, έτσι διαφέρουν και οι καταστάσεις της αρνητικότητάς τους. Όσοι έχουν μεγαλύτερο ανάστημα γίνονται κάπως αρνητικοί μόνο όταν αντιμετωπίζουν δοκιμασίες, ενώ όσοι έχουν μικρότερο ανάστημα και δεν καταλαβαίνουν ακόμα την αλήθεια δεν μπορούν να το διακρίνουν όταν οι άλλοι διαδίδουν αντιλήψεις ή λένε παράλογες κουβέντες· μπορεί να αναστατωθούν, να επηρεαστούν και να γίνουν αρνητικοί. Οποιοδήποτε πρόβλημα προκύψει, ακόμη και ασήμαντα ζητήματα που είναι ανάξια αναφοράς, μπορεί να τους κάνει αρνητικούς. Πώς θα πρέπει να διορθωθεί αυτό το πρόβλημα της συχνής αρνητικότητας; Αν κάποιος δεν ξέρει πώς να αναζητά την αλήθεια, δεν ξέρει πώς να τρώει και να πίνει τα λόγια του Θεού ή πώς να προσεύχεται στον Θεό, τότε αυτό δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα· μπορεί να βασίζεται μόνο στη στήριξη και τη βοήθεια των αδελφών. Αν δεν μπορεί να βοηθήσει κανείς ή αν ο ίδιος δεν δέχεται βοήθεια, μπορεί να παραμείνει τόσο αρνητικός που να μην μπορεί να επανέλθει, ενώ μπορεί να σταματήσει ακόμα και να πιστεύει. Κοιτάξτε, είναι πολύ επικίνδυνο να έχει κανείς συνέχεια αντιλήψεις και να γίνεται εύκολα αρνητικός. Όσο κι αν συναναστρέφεται κανείς με τέτοιους ανθρώπους πάνω στην αλήθεια, δεν την αποδέχονται και πάντα επιμένουν πως οι αντιλήψεις και οι φαντασιοκοπίες τους είναι σωστές· είναι εξαιρετικά προβληματικοί άνθρωποι. Όσο αρνητικός κι αν είσαι, θα πρέπει να καταλάβεις μέσα σου ότι το να έχεις αντιλήψεις δεν πάει να πει πως εναρμονίζονται με την αλήθεια· πάει να πει πως υπάρχει πρόβλημα με την κατανόησή σου. Αν έχεις λίγη λογική, δεν θα πρέπει να διαδίδεις αυτές τις αντιλήψεις· αυτό είναι το ελάχιστο που θα πρέπει να τηρούν οι άνθρωποι. Αν έχεις έστω και ίχνος θεοφοβούμενης καρδιάς και μπορείς να παραδεχτείς πως είσαι ακόλουθος του Θεού, θα πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια για να διορθώσεις τις αντιλήψεις σου, να υποταχθείς στην αλήθεια και να αποφεύγεις να προκαλείς διατάραξη και αναστάτωση. Αν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό και επιμένεις να διαδίδεις αντιλήψεις, τότε έχεις χάσει τη λογική σου· είσαι πνευματικά διαταραγμένος, σε έχουν κυριεύσει δαίμονες και δεν έχεις τον έλεγχο του εαυτού σου. Όταν σε εξουσιάζουν δαίμονες, εκφράζεις ανοιχτά και διαδίδεις αυτές τις αντιλήψεις ό,τι κι αν γίνει· δεν μπορεί να αποφευχθεί, είναι το έργο κακών πνευμάτων. Αν έχεις λίγη συνείδηση και λογική, θα πρέπει να είσαι σε θέση να μη διαδίδεις αντιλήψεις και να μην αναστατώνεις τους αδελφούς και τις αδελφές. Ακόμη κι αν γίνεις αρνητικός, δεν θα πρέπει να κάνεις πράγματα που βλάπτουν τους αδελφούς και τις αδελφές· θα πρέπει απλώς να κάνεις καλά το καθήκον σου, να κάνεις σωστά αυτά που οφείλεις και να διασφαλίζεις πως δεν έχεις τίποτα να καταλογίσεις στον εαυτό σου· αυτό είναι το ελάχιστο πρότυπο διαγωγής. Ακόμη κι αν είσαι μερικές φορές αρνητικός, αλλά δεν έχεις κάνει κάτι που ξεπερνάει τα όρια, ο Θεός δεν θα ασχοληθεί με την αρνητικότητά σου. Εφόσον έχεις συνείδηση και λογική, εφόσον μπορείς να προσεύχεσαι και να στηρίζεσαι στον Θεό και να αναζητάς την αλήθεια, θα καταφέρεις τελικά να κατανοήσεις την αλήθεια και να μεταστραφείς. Τι θα πρέπει να κάνεις αν αντιμετωπίσεις σημαντικά γεγονότα, όπως το να απαλλαχθείς από τα καθήκοντά σου και να αποκλειστείς επειδή δεν έκανες αληθινό έργο ως επικεφαλής, και νιώσεις πως δεν υπάρχει ελπίδα να σωθείς και γίνεις αρνητικός —τόσο αρνητικός, μάλιστα, που δεν μπορείς να επανέλθεις και νιώθεις σαν να σε καταδίκασαν και να σε καταράστηκαν, και γεννηθούν μέσα σου παρανοήσεις και παράπονα εναντίον του Θεού; Είναι πολύ εύκολο να το χειριστείς αυτό: Βρες κάποιους ανθρώπους που καταλαβαίνουν την αλήθεια για να συναναστραφείς και να αναζητήσεις μαζί τους και μίλησέ τους από καρδιάς. Ακόμη πιο σημαντικό είναι να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς ειλικρινά για την αρνητικότητα και την αδυναμία σου, όπως και για κάποια πράγματα που δεν καταλαβαίνεις και δεν μπορείς να ξεπεράσεις· κάνε συναναστροφή με τον Θεό πάνω σ’ αυτά ένα προς ένα και μην αποκρύψεις τίποτα. Αν υπάρχουν ακατανόμαστα πράγματα που δεν μπορείς να εκφράσεις στους άλλους, τότε είναι ακόμη πιο επιτακτικό να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να προσευχηθείς. Κάποιοι άνθρωποι ρωτούν: «Αν μιλήσει κανείς γι’ αυτά τα πράγματα στον Θεό, δεν θα καταδικαστεί;» Δεν έχεις ήδη κάνει πολλά πράγματα που εναντιώνονται στον Θεό και καταδικάζονται απ’ Αυτόν; Γιατί να αγχώνεσαι γι’ αυτό το ένα επιπλέον πράγμα; Μήπως νομίζεις πως, αν δεν μιλήσεις γι’ αυτό, ο Θεός δεν θα το μάθει; Ο Θεός γνωρίζει την κάθε σου σκέψη. Θα πρέπει να συναναστρέφεσαι ανοιχτά με τον Θεό, να του μιλάς από καρδιάς και να Του παρουσιάζεις με ειλικρίνεια τα προβλήματα και τις καταστάσεις σου. Μπορείς να μιλάς στον Θεό για την αδυναμία σου, την επαναστατικότητά σου, ακόμη και για τα παράπονά σου· δεν πειράζει ακόμη κι αν θέλεις να ξεσπάσεις —ο Θεός δεν θα το καταδικάσει. Γιατί δεν το καταδικάζει αυτό ο Θεός; Ο Θεός γνωρίζει το ανάστημα του ανθρώπου· ακόμη κι αν δεν μιλάς μαζί Του, και πάλι γνωρίζει το ανάστημά σου. Από μία άποψη, μιλώντας με τον Θεό έχεις την ευκαιρία να ξεσκεπάσεις τον εαυτό σου και να είσαι ανοιχτός μαζί Του. Από μια άλλη, δείχνει επίσης τη στάση υποταγής που έχεις απέναντι στον Θεό· αν μη τι άλλο, αφήνεις τον Θεό να δει πως η καρδιά σου δεν είναι κλειστή γι’ Αυτόν, πως είσαι απλώς αδύναμος και δεν έχεις το ανάστημα που χρειάζεται για να ξεπεράσεις αυτό το ζήτημα —αυτό είναι όλο. Δεν είναι πρόθεσή σου να δείξεις απείθεια· η στάση σου δείχνει πως θέλεις να υποταχθείς και το μόνο θέμα είναι πως το ανάστημά σου είναι πολύ μικρό και δεν μπορείς να αντέξεις αυτό το ζήτημα. Όταν ανοίγεις πλήρως την καρδιά σου στον Θεό και μπορείς να μοιραστείς μαζί Του τις βαθύτερες σκέψεις σου, αν και αυτά που λες μπορεί να περιέχουν αδυναμία, παράπονα και, ιδίως, πολλά αρνητικά και δυσμενή πράγματα, υπάρχει κάτι σωστό σ’ αυτό: Αναγνωρίζεις πως η διάθεσή σου είναι διεφθαρμένη, αναγνωρίζεις πως είσαι δημιουργημένο ον, δεν αρνείσαι την ταυτότητα που έχει ο Θεός ως Δημιουργός ούτε και αρνείσαι πως η σχέση που έχεις με τον Θεό είναι αυτή μεταξύ ενός δημιουργημένου όντος και του Δημιουργού. Εμπιστεύεσαι στον Θεό τα πράγματα που σου είναι δυσκολότερο να ξεπεράσεις, τα πράγματα που σε κάνουν πιο αδύναμο, και λες στον Θεό όλα τα ενδόμυχα αισθήματά σου· αυτό δείχνει τη στάση που έχεις. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Προσευχήθηκα μια φορά στον Θεό, αλλά αυτό δεν διόρθωσε την αρνητικότητά μου. Ακόμα δεν μπορώ να την αποβάλω». Δεν πειράζει, πρέπει απλώς να αναζητήσεις ειλικρινά την αλήθεια. Ανεξάρτητα από το πόσα καταλαβαίνεις, ο Θεός θα σε ενδυναμώνει σταδιακά και δεν θα είσαι πια τόσο αρνητικός όσο ήσουν στην αρχή. Όσο αδύναμος κι αρνητικός κι αν είσαι ή όσα παράπονα και δυσμενή συναισθήματα κι αν έχεις, μίλα με τον Θεό· μη φέρεσαι στον Θεό σαν να ’ναι ξένος. Απ’ όποιον κι αν κρύβεις πράγματα, μην κρύβεις τίποτα από τον Θεό, επειδή ο Θεός είναι το μόνο στήριγμά σου, καθώς επίσης και η μόνη σωτηρία σου. Αυτά τα προβλήματα μπορούν να λυθούν μόνο αν προσέλθεις ενώπιον του Θεού· είναι ανώφελο να στηρίζεσαι στους ανθρώπους. Επομένως, όταν οι άνθρωποι αντιμετωπίζουν αρνητικότητα και αδυναμία, όσοι προσέρχονται ενώπιον του Θεού και στηρίζονται σ’ Αυτόν είναι οι πιο έξυπνοι. Μόνο οι ανόητοι και οι πεισματάρηδες, όταν αντιμετωπίζουν σημαντικά και κρίσιμα γεγονότα και χρειάζεται να μιλήσουν από καρδιάς στον Θεό, απομακρύνονται από τον Θεό, αποφεύγουν ακόμη περισσότερο τον Θεό και σκαρώνουν συνωμοσίες στο μυαλό τους. Και τι αποτέλεσμα έχουν όλες αυτές οι συνωμοσίες; Η αρνητικότητα και τα παράπονά τους μετατρέπονται σε απείθεια και η απείθεια μετατρέπεται σε αντίσταση και έντονη διαμαρτυρία εναντίον του Θεού· αυτοί οι άνθρωποι γίνονται τελείως ασύμφωνοι με τον Θεό και η σχέση τους μαζί Του καταστρέφεται τελείως. Ωστόσο, όταν αντιμετωπίζεις τέτοια αρνητικότητα και αδυναμία, αν μπορείς και πάλι να επιλέξεις να προσέλθεις ενώπιον του Θεού για να αναζητήσεις την αλήθεια, επιλέξεις να υποταχθείς στις ενορχηστρώσεις και τις διευθετήσεις του Θεού και υιοθετήσεις μια αληθινά υποτακτική στάση, τότε ο Θεός, βλέποντας πως συνεχίζεις να θέλεις να υποταχθείς ειλικρινά σ’ Αυτόν, ακόμα κι όταν είσαι αρνητικός και αδύναμος, θα ξέρει πώς να σε καθοδηγήσει και θα σε βγάλει από την αρνητικότητα και την αδυναμία σου. Αφού αποκτήσεις αυτές τις εμπειρίες, θα γεννηθεί μέσα σου αληθινή πίστη στον Θεό. Θα νιώθεις πως, όποιες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίζεις, εφόσον αναζητάς τον Θεό και Τον περιμένεις, Εκείνος θα σου κανονίσει μια διέξοδο χωρίς να το ξέρεις κι έτσι θα σου δώσει τη δυνατότητα να δεις πως οι καταστάσεις έχουν αλλάξει χωρίς καν να το αντιληφθείς, θα σε κάνει να μην είσαι πια αδύναμος, αλλά δυνατός, και θα αυξήσει την πίστη σου σ’ Αυτόν. Όταν αναλογιστείς αυτά τα γεγονότα, θα νιώσεις πόσο παιδιάστικη ήταν εκείνη την ώρα η αδυναμία σου. Στην πραγματικότητα, ακριβώς τόσο παιδιάστικα λειτουργούν οι άνθρωποι και, χωρίς τη στήριξη του Θεού, ποτέ δεν θα ωρίμαζαν για να ξεπεράσουν την παιδιάστικη συμπεριφορά και την άγνοιά τους. Για να αναπτυχθεί και να ωριμάσει κανείς σταδιακά στη ζωή του και να αποκτήσει ολοκληρωτικά το ανάστημα ενός ενήλικα, πρέπει οπωσδήποτε να αποδεχτεί σταδιακά την κυριαρχία του Θεού και να υποταχθεί σ’ αυτήν καθώς βιώνει όλα αυτά τα πράγματα, να αντιμετωπίζει με θετικό και ενεργό τρόπο αυτά τα γεγονότα, να αναζητά τις αρχές, να αναζητά τις προθέσεις του Θεού, να μην αποφεύγει πια τον Θεό ούτε να απομακρύνεται απ’ Αυτόν, να μην είναι επαναστατικός εναντίον του Θεού, αλλά να γίνεται όλο και πιο υποτακτικός και όλο και λιγότερο επαναστατικός, καθώς και να πλησιάζει όλο και περισσότερο τον Θεό και να μπορεί όλο και περισσότερο να υποταχτεί στον Θεό· απαραίτητη προϋπόθεση είναι να έχει τέτοια βιώματα.

Πώς θα πρέπει να αντιμετωπίζει και να διορθώνει κανείς τις αρνητικές καταστάσεις; Η αρνητικότητα δεν είναι κάτι που πρέπει κανείς να φοβάται· το βασικό είναι να έχει λογική. Δεν είναι εύκολο να ενεργεί κανείς ανόητα όταν είναι διαρκώς αρνητικός; Όταν κάποιος είναι αρνητικός, μπορεί μόνο είτε να παραπονιέται είτε να παρατήσει τον εαυτό του, καθώς και να μιλάει και να ενεργεί χωρίς λογική· δεν επηρεάζει αυτό την εκτέλεση του καθήκοντός του; Αν κάποιος μπορεί να υποκύψει στην απόγνωση και να λουφάρει μες στην αρνητικότητα, δεν προδίδει τον Θεό; Η σοβαρή μορφή αρνητικότητας είναι σαν να πάσχει κανείς από κάποια ψυχική ασθένεια και μοιάζει κάπως με το να είναι δαιμονισμένος· πάει να πει πως δεν έχει λογική. Το να μην αναζητά κάποιος την αλήθεια για να δώσει λύσεις είναι πράγματι επικίνδυνο. Αν, όταν οι άνθρωποι είναι αρνητικοί, δεν έχουν ίχνος θεοφοβούμενης καρδιάς, θα χάσουν εύκολα τη λογική τους· θα διαδίδουν παντού την αρνητικότητα, τη δυσαρέσκεια και τις αντιλήψεις τους. Μ’ αυτόν τον τρόπο εναντιώνονται σκόπιμα στον Θεό και μπορούν πολύ εύκολα να διαταράξουν και να αναστατώσουν το έργο της εκκλησίας —μια συνέπεια πολύ φριχτή για να τη συλλογιστεί κανείς— και ο Θεός μπορεί κάλλιστα να τους αποστραφεί και να τους απορρίψει. Ωστόσο, αν ένας άνθρωπος μπορεί μες στην αρνητικότητά του να αναζητήσει την αλήθεια, έχει θεοφοβούμενη καρδιά, δεν μιλά αρνητικά, δεν διαδίδει την αρνητικότητα και τις αντιλήψεις του και διατηρεί την πίστη του στον Θεό και υιοθετεί υποτακτική στάση απέναντί Του, ένας τέτοιος άνθρωπος μπορεί εύκολα να αποβάλει την αρνητικότητά του. Όλοι βιώνουν στιγμές αρνητικότητας· απλώς διαφέρουν σε ένταση, διάρκεια και αιτιολογία. Κάποιοι άνθρωποι δεν είναι γενικά αρνητικοί, αλλά γίνονται όταν αντιμετωπίζουν το ενδεχόμενο να αποτύχουν ή να μην τα καταφέρουν καλά σε κάτι· άλλοι μπορεί να γίνουν αρνητικοί για ασήμαντα ζητήματα, ακόμη και για μια κουβέντα που λέει κάποιος και πληγώνει την περηφάνια τους. Άλλοι, πάλι, γίνονται αρνητικοί για ελαφρώς δυσμενείς συνθήκες. Καταλαβαίνουν τέτοιοι άνθρωποι πώς να ζουν τη ζωή; Έχουν διορατικότητα; Είναι τόσο ανοιχτόμυαλοι και μεγαλόψυχοι όσο ένας κανονικός άνθρωπος; Όχι. Όποιες κι αν είναι οι συνθήκες, εφόσον κάποιος ζει μέσα στις διεφθαρμένες διαθέσεις του, θα βυθίζεται συχνά σε αρνητικές καταστάσεις. Φυσικά, αν ένας άνθρωπος καταλαβαίνει την αλήθεια και μπορεί να διακρίνει τα πράγματα, οι αρνητικές καταστάσεις του θα γίνονται ολοένα και πιο σπάνιες και, όσο αυξάνεται το ανάστημά του, η αρνητικότητά του σταδιακά θα υποχωρεί, μέχρι που τελικά θα χαθεί τελείως. Όσοι δεν αγαπούν την αλήθεια και δεν αποδέχονται καθόλου την αλήθεια θα έχουν ολοένα και περισσότερα αρνητικά συναισθήματα, αρνητικές καταστάσεις και αρνητικές σκέψεις και στάσεις, τα οποία θα γίνονται όλο και πιο σοβαρά καθώς συσσωρεύονται και, μόλις αυτά τα πράγματα τους καταβάλουν, δεν θα μπορούν να επανέλθουν, πράγμα πολύ επικίνδυνο. Επομένως, είναι ζωτικής σημασίας να διορθώνεται γρήγορα η αρνητικότητα. Για να διορθωθεί η αρνητικότητα, πρέπει κανείς να αναζητά ενεργά την αλήθεια· το να διαβάζει και να συλλογίζεται τα λόγια του Θεού τηρώντας μια στάση ηρεμίας ενώπιόν Του θα τον κάνει να αποκτήσει διαφώτιση και φώτιση, δίνοντάς του τη δυνατότητα να καταλάβει την αλήθεια και να διακρίνει την ουσία της αρνητικότητας, διορθώνοντας έτσι το πρόβλημα της αρνητικότητας. Αν εξακολουθείς να προσκολλάσαι στις αντιλήψεις και τους λόγους σου, τότε είσαι εξαιρετικά ανόητος και θα πεθάνεις από την ανοησία και την άγνοιά σου. Όπως και να ’χει, πρέπει κανείς να διορθώνει την αρνητικότητα ενεργά, όχι παθητικά. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται πως, όταν προκύπτει αρνητικότητα, θα πρέπει απλώς να την αγνοούν· όταν ξανανιώσουν ευτυχισμένοι, η αρνητικότητά τους θα έχει μετατραπεί με φυσικό τρόπο σε χαρά. Αυτό είναι φαντασίωση· η αρνητικότητα δεν πρόκειται να εξαφανιστεί αυτομάτως χωρίς να αναζητήσει ή να αποδεχτεί κανείς την αλήθεια. Ακόμη κι αν την ξεχάσεις και δεν νιώθεις τίποτα μέσα σου, αυτό δεν σημαίνει πως έχει διορθωθεί η βασική αιτία της αρνητικότητάς σου. Μόλις παρουσιαστούν οι σωστές συνθήκες, θα φουντώσει και πάλι· αυτό αποτελεί συχνό φαινόμενο. Αν ένας άνθρωπος είναι έξυπνος και έχει λογική, θα πρέπει να αναζητήσει την αλήθεια αμέσως μόλις νιώσει αρνητικότητα και να χρησιμοποιήσει τη μέθοδο της αποδοχής της αλήθειας για να τη διορθώσει, επιλύοντας έτσι το πρόβλημα της αρνητικότητας στον πυρήνα του. Όλοι όσοι είναι συχνά αρνητικοί είναι έτσι επειδή δεν μπορούν να αποδεχτούν την αλήθεια. Αν δεν αποδέχεσαι την αλήθεια, η αρνητικότητα θα προσκολληθεί πάνω σου σαν διάβολος και θα γίνει η αιτία να είσαι μονίμως αρνητικός και να γεννηθούν μέσα σου αισθήματα ανυπακοής, δυσαρέσκειας και παραπόνων εναντίον του Θεού, ώσπου τελικά θα διαπιστώσεις πως αντιστέκεσαι στον Θεό, Τον πολεμάς και ωρύεσαι εναντίον Του· τότε θα έχεις φτάσει στο τέλος και το άσχημο πρόσωπό σου θα φανερωθεί. Οι άνθρωποι αρχίζουν να σε εκθέτουν, να σε αναλύουν και να σε χαρακτηρίζουν και, τότε μόνο, όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με τη σκληρή πραγματικότητα, αρχίζουν να κυλούν δάκρυα· τότε είναι που καταρρέεις και αρχίζεις να οδύρεσαι απελπισμένος. Περίμενε, λοιπόν, να λάβεις την τιμωρία του Θεού! Η αρνητικότητα όχι μόνο αποδυναμώνει τους ανθρώπους, αλλά και τους κάνει να παραπονιούνται για τον Θεό, να Τον κρίνουν, να Τον αρνούνται, ακόμη και να Τον πολεμούν ευθέως και να ωρύονται εναντίον Του. Επομένως, αν καθυστερήσει να διορθωθεί η αρνητικότητα κάποιου, μόλις εκείνος αποκαλύψει βλάσφημα λόγια και προσβάλει τη διάθεση του Θεού, οι συνέπειες είναι πολύ σοβαρές. Αν βυθίζεσαι στην αρνητικότητα και τρέφεις παράπονα εξαιτίας ενός μεμονωμένου γεγονότος, μιας φράσης, μιας σκέψης ή μιας άποψης, αυτό δείχνει ότι έχεις στρεβλή κατανόηση του ζητήματος και ότι έχεις αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες γι’ αυτό· είναι βέβαιο πως οι απόψεις σου γι’ αυτό το ζήτημα δεν εναρμονίζονται με την αλήθεια. Σε αυτό το σημείο, πρέπει να αναζητήσεις την αλήθεια και να το αντιμετωπίσεις σωστά, πασχίζοντας να διορθώσεις γρήγορα, το συντομότερο δυνατόν, αυτές τις εσφαλμένες αντιλήψεις και ιδέες και να μην αφήσεις αυτές τις αντιλήψεις να σε δεσμεύσουν, να σε παραπλανήσουν και να σε οδηγήσουν σε μια κατάσταση ανυπακοής, δυσαρέσκειας και παραπόνων απέναντι στον Θεό. Είναι ζωτικής σημασίας να διορθώνεται γρήγορα η αρνητικότητα, ενώ επίσης πολύ σημαντικό είναι να διορθώνεται τελείως. Φυσικά, ο καλύτερος τρόπος για να διορθωθεί η αρνητικότητα είναι να αναζητάς την αλήθεια, να διαβάζεις περισσότερο τα λόγια του Θεού και να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να αναζητήσεις τη διαφώτισή Του. Μερικές φορές, ίσως προσωρινά να μην μπορείς να αναθεωρήσεις τις σκέψεις και τις απόψεις σου, αλλά θα πρέπει, τουλάχιστον, να γνωρίζεις ότι κάνεις λάθος και ότι αυτές οι σκέψεις σου είναι στρεβλές. Έτσι, το ελάχιστο αποτέλεσμα θα είναι πως αυτές οι εσφαλμένες σκέψεις και απόψεις δεν θα επηρεάζουν την αφοσίωσή σου καθώς κάνεις το καθήκον σου, δεν θα επηρεάζουν τη σχέση σου με τον Θεό ούτε και θα σε επηρεάζουν στο να προσέρχεσαι ενώπιον του Θεού για να ανοίξεις την καρδιά σου και να προσευχηθείς· αυτό είναι το ελάχιστο αποτέλεσμα που πρέπει να επιτευχθεί. Όταν είσαι βυθισμένος στην αρνητικότητα, όταν είσαι ανυπάκουος και δυσαρεστημένος και τρέφεις παράπονα για τον Θεό, αλλά δεν θέλεις να αναζητήσεις την αλήθεια για να τα εξαλείψεις και νομίζεις πως η σχέση σου με τον Θεό είναι κανονική, ενώ στην πραγματικότητα η καρδιά σου έχει απομακρυνθεί από τον Θεό και δεν θέλεις πια να διαβάζεις τα λόγια Του ή να προσεύχεσαι, τότε δεν έχει γίνει σοβαρό το πρόβλημα; Λες: «Όσο αρνητικός κι αν είμαι, η εκτέλεση του καθήκοντός μου δεν έχει εμποδιστεί και δεν έχω εγκαταλείψει το έργο μου. Είμαι αφοσιωμένος!» Είναι βάσιμα αυτά τα λόγια; Αν είσαι συχνά αρνητικός, δεν είναι ζήτημα διεφθαρμένης διάθεσης· υπάρχουν πιο σοβαρά θέματα: Έχεις αντιλήψεις για τον Θεό, Τον παρανοείς και έχεις σηκώσει τείχη ανάμεσα σ’ εσένα και τον Θεό. Είναι πολύ επικίνδυνο να μην αναζητήσεις την αλήθεια για να το διορθώσεις αυτό. Αν κάποιος είναι συχνά αρνητικός, πώς μπορεί να διασφαλίσει πως θα κάνει το καθήκον του με αφοσίωση μέχρι τέλους και χωρίς επιπολαιότητα; Μπορεί η αρνητικότητα απλώς να φύγει ή να εξαφανιστεί από μόνη της αν δεν διορθωθεί; Αν κάποιος δεν αναζητήσει την αλήθεια για να βρει έγκαιρα μια λύση, η αρνητικότητα θα συνεχίσει να αναπτύσσεται και απλώς θα χειροτερέψει. Οι συνέπειές της θα γίνονται μόνο πιο επιζήμιες. Σε καμία περίπτωση δεν θα αναπτυχθεί προς μια θετική κατεύθυνση, αλλά μόνο προς μια δυσμενή. Επομένως, όταν προκύπτει αρνητικότητα, πρέπει να αναζητήσεις γρήγορα την αλήθεια για να τη διορθώσεις· μόνο αυτό διασφαλίζει ότι θα μπορείς να κάνεις καλά τα καθήκοντά σου. Είναι ζωτικής σημασίας να διορθώνεται η αρνητικότητα —και χωρίς χρονοτριβή!

26 Ιουνίου 2021