2. Διαδίδουν αντιλήψεις σχετικά με τα λόγια και το έργο του Θεού

Όσοι διαδίδουν αντιλήψεις χρησιμοποιούν τις δικές τους αντιλήψεις ως μέτρο για τα λόγια του Θεού, ως μέτρο για το έργο του Θεού, αλλά και ως μέτρο για την ουσία του Θεού και τη διάθεση του Θεού. Πιστεύουν στον Θεό μέσα στα όρια των αντιλήψεών τους, βλέπουν τον Θεό μέσα στα όρια των αντιλήψεών τους, ενώ παρατηρούν και εξετάζουν εξονυχιστικά κάθε λέξη που λέει ο Θεός, κάθε μεμονωμένο έργο που κάνει ο Θεός, αλλά και κάθε περιβάλλον που διευθετεί ο Θεός, μέσα στα όρια των αντιλήψεών τους. Όταν οι πράξεις του Θεού συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις τους, τότε δοξάζουν μεγαλόφωνα τον Θεό, λέγοντας πως ο Θεός είναι δίκαιος, ο Θεός είναι πιστός και ο Θεός είναι άγιος. Όταν οι πράξεις του Θεού δεν συμβαδίζουν με τις αντιλήψεις τους και τα συμφέροντά τους ζημιώνονται σοβαρά, ενώ οι ίδιοι υποφέρουν πολύ, τότε βγαίνουν και αποκηρύσσουν τα λόγια που λέει ο Θεός και το έργο που κάνει· φτάνουν ακόμα και στο σημείο να διαδίδουν αντιλήψεις για να παρακινήσουν περισσότερους ανθρώπους να παρεξηγήσουν τον Θεό και να είναι επιφυλακτικοί απέναντί Του, λέγοντας: «Να μην πιστεύετε τόσο εύκολα τα λόγια του θεού ούτε να κάνετε τόσο εύκολα πράξη τα λόγια του θεού· διαφορετικά, αν σας εκμεταλλευτούν και ζημιωθείτε, κανένας δεν θα αναλάβει την ευθύνη» και ούτω καθεξής. Λόγου χάρη, λέει ο Θεός: «Όσους από εσάς δαπανάτε ειλικρινά για Εμένα, είναι βέβαιο ότι θα σας ευλογήσω σε μεγάλο βαθμό» —δεν είναι η αλήθεια αυτά τα λόγια; Αυτά τα λόγια είναι εκατό τοις εκατό η αλήθεια. Δεν περιέχουν καθόλου παρορμητικότητα ούτε εξαπάτηση. Δεν είναι ψέματα ή βαρύγδουπες ιδέες ούτε, φυσικά, κάποιου είδους πνευματική θεωρία —είναι η αλήθεια. Ποια είναι η ουσία αυτών των λόγων, που λένε την αλήθεια; Είναι ότι πρέπει να είσαι ειλικρινής όταν δαπανάς τον εαυτό σου για τον Θεό. Τι σημαίνει «ειλικρινής»; Σημαίνει πρόθυμος και χωρίς ακάθαρτα στοιχεία· χωρίς να έχεις ως κίνητρο το χρήμα ή τη φήμη ούτε, βέβαια, τις προθέσεις, τις επιθυμίες και τους στόχους σου. Δαπανάς τον εαυτό σου όχι επειδή είσαι αναγκασμένος ή επειδή σε παρακινούν, σε καλοπιάνουν ή σε παρασέρνουν, αλλά επειδή βγαίνει από μέσα σου, με προθυμία· γεννιέται απ’ τη συνείδηση και τη λογική. Αυτό σημαίνει να είναι κανείς ειλικρινής. Όσον αφορά την προθυμία να δαπανήσεις τον εαυτό σου για τον Θεό, αυτό σημαίνει να είσαι ειλικρινής. Πώς, λοιπόν, εκδηλώνεται πρακτικά η ειλικρίνεια όταν δαπανάς τον εαυτό σου για τον Θεό; Δεν επιστρατεύεις ψεύδη και εξαπάτηση, δεν καταφεύγεις σε κόλπα για να αποφύγεις το έργο και δεν κάνεις τα πράγματα επιπόλαια· αφιερώνεις όλη σου την καρδιά και το μυαλό, κάνεις όλα όσα μπορείς και ούτω καθεξής —είναι πολλές οι λεπτομέρειες για να αναφερθούν εδώ! Εν ολίγοις, η ειλικρίνεια συμπεριλαμβάνει τις αλήθεια-αρχές. Υπάρχει ένα πρότυπο και μια αρχή πίσω απ’ τις απαιτήσεις του Θεού για τον άνθρωπο. Λένε κάποιοι: «Αν προσφέρω την ειλικρίνειά μου και όλες τις πενιχρές μου οικονομίες για να πιστέψω στον θεό, θα κερδίσω περισσότερα; Αν μπορώ να κερδίσω περισσότερα, τότε αξίζει να προσφέρω τα πάντα!» Μετά την προσφορά τους, βλέπουν ότι ο Θεός δεν τους έχει ευλογήσει, το συλλογίζονται και σκέφτονται: «Ίσως δεν πρόσφερα αρκετά, οπότε ας προσφέρω περισσότερα. Θα βγω να κηρύξω το ευαγγέλιο». Όταν αντιμετωπίσουν δυσκολίες ενώ κηρύσσουν το ευαγγέλιο, προσεύχονται. Μερικές φορές, όταν παραλείπουν γεύματα και δεν κοιμούνται καλά, και πάλι συνεχίζουν την προσευχή. Σκέφτονται: «Ο θεός είπε πως όσοι δαπανούν ειλικρινά τον εαυτό τους για Εκείνον θα λάβουν σίγουρα μεγάλες ευλογίες. Ίσως δεν έχω ακόμα αρκετή ειλικρίνεια, οπότε ας προσευχηθώ κι άλλο». Μέσα απ’ την προσευχή, κερδίζουν πίστη και δεν τους πειράζει να υποφέρουν λίγες κακουχίες. Αρχίζουν πράγματι να βλέπουν αποτελέσματα κηρύσσοντας το ευαγγέλιο και σκέφτονται: «Τώρα έχω κάποια ειλικρίνεια. Θα τρέξω σπίτι να δω αν έχει βελτιωθεί η ζωή της οικογένειάς μου, αν βελτιώθηκε η υγεία του άρρωστου παιδιού μου και αν η οικογενειακή επιχείρηση λειτουργεί απρόσκοπτα —αν, δηλαδή, υπάρχουν ευλογίες απ’ τον θεό». Αυτός ο άνθρωπος δαπανά ειλικρινά τον εαυτό του για τον Θεό; (Όχι.) Για τι πρόκειται; (Για συναλλαγή.) Αυτοί οι άνθρωποι κάνουν συμφωνία με τον Θεό. Χρησιμοποιούν τις δικές τους μεθόδους και όσα θεωρούν εκείνοι πως είναι «ειλικρίνεια» με βάση τις αντιλήψεις τους για να κάνουν ό,τι θέλουν και για να αποκτήσουν ό,τι επιθυμούν από όλα αυτά. Χρησιμοποιούν συνεχώς την «ειλικρίνεια» —όπως την κατανοούν εκείνοι— για να επαληθεύσουν αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός, ερευνώντας συνεχώς τι σκοπεύει να κάνει ο Θεός, τι έχει κάνει και τι δεν έχει κάνει και κάνοντας συνέχεια εικασίες για το αν θα τους ευλογήσει ο Θεός ή όχι και για το αν σκοπεύει να τους δώσει μεγάλες ευλογίες. Υπολογίζουν συνεχώς τι έχουν προσφέρει και πόσα πρέπει να κερδίσουν, αν ο Θεός τους τα έχει δώσει αυτά και αν τα λόγια του Θεού έχουν εκπληρωθεί. Ψάχνουν συνεχώς γεγονότα με τα οποία μπορούν να θέσουν τη δήλωση του Θεού υπό δοκιμή. Ενώ δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό, θέλουν διαρκώς να επιβεβαιώνουν το κατά πόσον τα λόγια του Θεού είναι αληθινά. Σκοπός τους είναι να διαπιστώσουν αν το να δαπανούν τον εαυτό τους για τον Θεό μπορεί να τους εξασφαλίσει τις ευλογίες του Θεού. Δοκιμάζουν συνέχεια τον Θεό και θέλουν διαρκώς να δουν τις ευλογίες του Θεού στους ίδιους ώστε να επιβεβαιώσουν τα λόγια Του. Όταν διαπιστώνουν πως τα λόγια του Θεού δεν εκπληρώνονται τόσο εύκολα όσο φαντάζονταν και δυσκολεύονται να επιβεβαιώσουν την εγκυρότητα των λόγων του Θεού, οι αντιλήψεις τους σχετικά με τον Θεό χειροτερεύουν. Ταυτόχρονα, αρχίζουν να πιστεύουν ακράδαντα πως δεν είναι απαραίτητα αλήθεια κάθε λέξη που λέει ο Θεός. Κρύβοντας κάτι τέτοιο στην καρδιά τους, αρχίζουν να αμφισβητούν τον Θεό και να αμφιβάλλουν γι’ Αυτόν, ενώ συχνά αναπτύσσουν αντιλήψεις σχετικά με Αυτόν. Κάθε τόσο, αυτοί οι άνθρωποι, που οι καρδιές τους είναι γεμάτες αντιλήψεις, αποκαλύπτουν κάποιες απ’ τις αντιλήψεις τους σχετικά με τον Θεό ενώ ζουν την εκκλησιαστική ζωή και αλληλεπιδρούν με τους αδελφούς και τις αδελφές. Αναπτύσσουν αντιλήψεις σχετικά με τα λόγια του Θεού και επίσης χρησιμοποιούν τις αντιλήψεις τους ως μέτρο για το έργο του Θεού. Όταν συμβαίνει συχνά το έργο του Θεού να μη συμβαδίζει με τις αντιλήψεις τους και να είναι εντελώς αντίθετο με τις προσδοκίες τους, τότε διαδίδουν τις αντιλήψεις τους για να εξωτερικεύσουν τη δυσαρέσκεια που έχουν απέναντι στον Θεό. Λόγου χάρη, ο Θεός λέει πως το έργο Του πλησιάζει στο τέλος του και πως οι άνθρωποι πρέπει να απαρνηθούν τα πάντα για να ακολουθήσουν τον Θεό και να δαπανήσουν τον εαυτό τους για Εκείνον, να συνεργαστούν στο έργο του Θεού και να μην επιδιώκουν πλέον κοσμικές προοπτικές, ένα ήρεμο σπιτικό και άλλα παρόμοια. Αφού πει ο Θεός αυτά τα λόγια, ο Θεός συνεχίζει και κάνει πολύ έργο. Περνούν τρία, πέντε, επτά ή οκτώ χρόνια και κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι το έργο του Θεού προχωρά ακόμα σταθερά, χωρίς τίποτα να προμηνύει πως το έργο Του τελειώνει ή πως οι μεγάλες καταστροφές είναι προ των πυλών και όλοι οι πιστοί έχουν βρει καταφύγιο. Όσοι χρησιμοποιούν τις αντιλήψεις τους ως μέτρο για το έργο του Θεού ανυπομονούν να τελειώσει το έργο του Θεού το γρηγορότερο, προκειμένου να μοιραστούν οι πιστοί τις θαυμαστές ευλογίες του Θεού. Ο Θεός, όμως, δεν ενεργεί έτσι· δεν κάνει πραγματικότητα αυτό το ζήτημα σύμφωνα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Όσοι ανυπομονούν γίνονται ανήσυχοι, αρχίζουν να έχουν αμφιβολίες και λένε: «Το έργο του θεού πλησιάζει προς το τέλος του, έτσι δεν είναι; Δεν υποτίθεται ότι θα τελειώσει σύντομα; Δεν είπε ο θεός πως οι μεγάλες καταστροφές είναι προ των πυλών; Γιατί κάνει ακόμα τόσο έργο ο οίκος του θεού; Πότε ακριβώς θα τελειώσει το έργο του θεού; Πότε θα σημάνει η λήξη;» Αυτοί οι άνθρωποι δεν ενδιαφέρονται ούτε στο ελάχιστο για την αλήθεια και για τις απαιτήσεις του Θεού. Δεν τους ενδιαφέρει καθόλου να κάνουν πράξη την αλήθεια, να υποταχθούν στον Θεό ή να ξεφύγουν από την επιρροή του Σατανά και να σωθούν. Τους ενδιαφέρουν αποκλειστικά —και συγκεκριμένα— ερωτήματα όπως πότε θα τελειώσει το έργο του Θεού, αν η έκβασή τους θα είναι η ζωή ή ο θάνατος, πότε μπορούν να εισέλθουν στη βασιλεία για να απολαύσουν τις ευλογίες και πώς θα είναι τα όμορφα τοπία της βασιλείας. Αυτές είναι οι μεγαλύτερες έγνοιες τους. Γι’ αυτό, αφού αντέξουν για ένα διάστημα και διαπιστώσουν ότι οι ουρανοί και η γη παραμένουν ίδια και απαράλλαχτα, καθώς και ότι οι χώρες του κόσμου συνεχίζουν κανονικά, λένε: «Πότε θα γίνουν πραγματικότητα αυτά τα λόγια του θεού; Περιμένω κάμποσα χρόνια —γιατί δεν έχουν γίνει ακόμα πραγματικότητα; Μπορούν στ’ αλήθεια να γίνουν πραγματικότητα τα λόγια του θεού; Κρατάει ο θεός τον λόγο του ή όχι;» Κι έτσι αυτοί οι άνθρωποι χάνουν την υπομονή τους, γίνονται ανήσυχοι κι αρχίζουν να ψάχνουν ευκαιρίες για να επιστρέψουν στα εγκόσμια και να ζήσουν τη ζωή τους.

Το έργο του Θεού και οι αλήθειες που εκφράζει ο Θεός ξεπερνούν πάντα τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες, ενώ είναι πάντα πέρα απ’ τις ανθρώπινες αντιλήψεις. Όσο κι αν προσπαθούν οι άνθρωποι, δεν μπορούν να τα συλλάβουν ούτε να τα μετρήσουν. Δεν γνωρίζουν ποιες ακριβώς είναι οι μέθοδοι του έργου του Θεού ούτε ποιους στόχους σκοπεύει να πετύχει, οπότε τελικά κάποιοι αρχίζουν να αμφιβάλλουν: «Υπάρχει πράγματι θεός; Πού ακριβώς βρίσκεται ο θεός; Ο θεός εκφράζει διαρκώς αλήθειες, μήπως, όμως, οι αλήθειες που εκφράζει είναι πάρα πολλές; Δεν είπε ο θεός πως θα μας έφερνε στη βασιλεία του; Πότε μπορούμε να εισέλθουμε στη βασιλεία των ουρανών; Πώς και δεν έχουν γίνει πραγματικότητα ούτε έχουν εκπληρωθεί ακόμα αυτά τα πράγματα; Πόσα χρόνια ακριβώς θα πάρει ακόμα; Λένε διαρκώς πως έφτασε η ημέρα του θεού, αλλά αυτό το “έφτασε” το ακούμε εδώ και χρόνια —γιατί είναι τόσο μακρινό που μοιάζει απρόσιτο;» Όχι μόνο σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο, αλλά επιπλέον διαδίδουν παντού αυτές τις αμφιβολίες. Τι πρόβλημα υποδηλώνει αυτό; Γιατί, ενώ έχουν ακούσει τόσα κηρύγματα, συνεχίζουν να μην κατανοούν καθόλου την αλήθεια; Γιατί χρησιμοποιούν συνεχώς ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες για να οριοθετήσουν το έργο του Θεού; Γιατί δεν μπορούν να εξετάσουν αυτά τα πράγματα σύμφωνα με τα λόγια του Θεού; Μπορούν να επιβεβαιώσουν την ύπαρξη του Θεού και να ορίσουν ένα μονοπάτι προς τη σωτηρία μέσα απ’ τα λόγια του Θεού; Κατανοούν πως όλα αυτά τα λόγια που λέει ο Θεός και όλα όσα κάνει γίνονται προκειμένου να σωθούν οι άνθρωποι; Κατανοούν, άραγε, πως οι άνθρωποι θα μπορέσουν να κερδίσουν όλες τις ευλογίες που έχει υποσχεθεί ο Θεός στην ανθρωπότητα μόνο αν κερδίσουν την αλήθεια και καταφέρουν να σωθούν; Από όσα λένε και απ’ τις αντιλήψεις που διαδίδουν, είναι προφανές ότι τους λείπει θεμελιώδης κατανόηση σχετικά με το τι ακριβώς κάνει ο Θεός ή σε τι ακριβώς αποσκοπεί ο Θεός ενώ κάνει όλο αυτό το έργο και λέει όλα αυτά τα λόγια. Είναι απλώς δύσπιστοι! Τι έχουν κερδίσει μετά από τόσα χρόνια που ακούνε κηρύγματα και χαζεύουν στον οίκο του Θεού; Δεν έχουν βεβαιωθεί καν για την ύπαρξη του Θεού, δεν έχουν οριστική απάντηση σ’ αυτό το ερώτημα. Τι ρόλο παίζουν στην εκκλησία; Αφού δούλεψαν για λίγο χωρίς να κερδίσουν ευλογίες, διαδίδουν αδίστακτα αντιλήψεις για να παραπλανήσουν και να αναστατώσουν τους άλλους. Όσα απροβλημάτιστα λένε είναι κρίσεις ενάντια στον Θεό και το έργο Του. Λένε κάποιοι από αυτούς: «Παλιά, νόμιζα πως το έργο του θεού θα τελείωνε σε τρία με πέντε χρόνια· δεν περίμενα ότι δεν θα είχε τελειώσει ακόμα και τώρα που έχουν περάσει δέκα χρόνια. Πότε θα ολοκληρωθεί αυτό το έργο; Γράφονται συνεχώς άρθρα μαρτυρίας· γυρίζονται συνέχεια βίντεο με ύμνους και ταινίες· γίνεται συνεχώς κήρυγμα του ευαγγελίου —πότε θα τελειώσει όλο αυτό;» Φτάνουν ακόμα και στο σημείο να ρωτούν τους άλλους: «Δεν έχετε την ίδια άποψη; Καλά, όποια κι αν είναι η δική σας άποψη, η δική μου είναι αυτή. Εγώ είμαι ειλικρινής άνθρωπος· λέω αυτό που σκέφτομαι, όχι σαν μερικούς που δεν λένε αυτό που σκέφτονται και όλο καταπιέζονται». Τι «ειλικρινείς» που είναι —τολμούν να πουν το οτιδήποτε! Ακόμα χειρότερα, λένε: «Αν δεν τελειώσει σύντομα το έργο του θεού, θα πάω να βρω μια δουλειά, να βγάλω λεφτά και να ζήσω τη ζωή μου. Όλα αυτά τα χρόνια που πιστεύω στον θεό έχω χάσει τόσο καλό φαγητό, τόσα διασκεδαστικά μέρη, τόσες υλικές απολαύσεις! Αν δεν πίστευα στον θεό, θα ζούσα σε έπαυλη, θα είχα δικό μου αυτοκίνητο, μπορεί και να είχα κάνει αρκετές φορές τον γύρο του κόσμου τα τελευταία χρόνια. Όσο το σκέφτομαι, μια χαρά ήταν η ζωή χωρίς την πίστη στον θεό· ήμουν πολύ χαρούμενος. Μπορεί να ένιωθα ένα κενό, αλλά μπορούσα να βιώσω τις σαρκικές απολαύσεις, να φάω και να πιω καλά και να κάνω ό,τι θέλω, χωρίς κανέναν περιορισμό. Όσα χρόνια πιστεύω στον θεό έχω υποφέρει πάρα πολύ και έχω υπάρξει υπερβολικά αυστηρός με τον εαυτό μου! Μπορεί να απέκτησα λίγη αλήθεια και να νιώθω λίγο πιο ασφαλής μέσα μου, αλλά αυτές οι αλήθειες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν εκείνες τις σαρκικές απολαύσεις! Εξάλλου, το έργο του θεού δεν τελειώνει ποτέ κι ο θεός δεν εμφανίζεται ποτέ στους ανθρώπους, οπότε δεν νιώθω ποτέ απόλυτα ασφαλής. Λένε πως η κατανόηση και η απόκτηση της αλήθειας φέρνει γαλήνη και χαρά, αλλά σε τι ωφελεί να έχω γαλήνη και χαρά; Συνεχίζουν να μου λείπουν οι σαρκικές απολαύσεις!» Αυτές οι σκέψεις έχουν περάσει αμέτρητες φορές απ’ το μυαλό τους και τις έχουν επαναλάβει πολλές φορές στον εαυτό τους. Όταν θεωρήσουν πως οι αντιλήψεις τους είναι αρκετά αιτιολογημένες ώστε να μείνουν ακλόνητοι και νιώσουν πως έχει έρθει η ώρα κι έχουν επαρκή προσόντα για να ψειρίσουν το έργο του Θεού, τους είναι αδύνατο να μην διαδώσουν τις παρατηρήσεις και τις αντιλήψεις που αναφέρθηκαν παραπάνω. Διαδίδουν τη δυσαρέσκειά τους απέναντι στον Θεό, καθώς και τις αντιλήψεις και τις παρανοήσεις τους σχετικά με το έργο του Θεού, προσπαθώντας να παραπλανήσουν περισσότερους ανθρώπους και να τους κάνουν να παρεξηγήσουν τον Θεό και το έργο Του. Φυσικά, υπάρχουν κι εκείνοι που έχουν απώτερους σκοπούς και θέλουν να εμποδίσουν περισσότερους ανθρώπους να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, να τους κάνουν να εγκαταλείψουν τα τωρινά τους καθήκοντα και να απορρίψουν τον Θεό· γι’ αυτούς, η διάλυση της εκκλησίας θα ήταν ό,τι καλύτερο. Ποιος είναι ο στόχος τους; «Αν δεν μπορώ εγώ να κερδίσω ευλογίες, τότε ας μην ελπίζει να τις κερδίσει κανένας από εσάς. Θα σας τα χαλάσω όλα κι έτσι κανένας σας δεν θα έχει ελπίδα να κερδίσει την αλήθεια ή τις ευλογίες που υποσχέθηκε ο θεός!» Βλέποντας ότι δεν έχουν καμία ελπίδα να κερδίσουν ευλογίες, χάνουν την υπομονή τους και δεν μπορούν να περιμένουν άλλο. Δεν κερδίζουν οι ίδιοι τις ευλογίες και δεν θέλουν να τις κερδίσουν ούτε οι άλλοι. Γι’ αυτό, όταν διαδίδουν αντιλήψεις, από τη μία εξωτερικεύουν τη δυσαρέσκειά τους, διαμαρτυρόμενοι ότι το έργο του Θεού δεν συμβαδίζει σε τίποτα με τις ανθρώπινες αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες και ότι η μέθοδος με την οποία εργάζεται ο Θεός δεν λαμβάνει υπόψη τα αισθήματα των ανθρώπων. Ταυτόχρονα, θέλουν να παραπλανήσουν περισσότερους ανθρώπους και να τους παρασύρουν ώστε να παρεξηγήσουν τον Θεό και να διαμαρτυρηθούν γι’ Αυτόν, να αναπτύξουν αντιλήψεις σχετικά με τον Θεό και να χάσουν την πίστη τους. Επιθυμία τους είναι να εγκαταλείψουν περισσότεροι άνθρωποι τον Θεό εξαιτίας των παρανοήσεων και των αντιλήψεων που έχουν γι’ Αυτόν, όπως ακριβώς έχουν κάνει κι οι ίδιοι.