Οι ευθύνες των επικεφαλής και των εργατών σε σχέση με τη φύλαξη των προσφορών

Ι. Να φυλάνε σωστά τις προσφορές

Στη συνέχεια, θα εξετάσουμε ποιες ακριβώς είναι οι ευθύνες που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε ό,τι έχει να κάνει με τη φύλαξη των προσφορών. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει κατ’ αρχάς να κατανοούν τι είναι οι προσφορές. Όταν οι άνθρωποι προσφέρουν το ένα δέκατο από ό,τι αποκτούν, αυτό είναι προσφορά· όταν δηλώνουν ξεκάθαρα ότι προσφέρουν χρήματα ή αγαθά στον Θεό, αυτά είναι προσφορές· όταν δηλώνουν ξεκάθαρα ότι προσφέρουν ένα αγαθό στην εκκλησία και στον οίκο του Θεού, αυτό είναι προσφορά. Οι επικεφαλής και οι εργάτες, αφού κατανοήσουν τον ορισμό και την έννοια των προσφορών, πρέπει ν’ αντιλαμβάνονται πλήρως ποιες προσφορές κάνουν οι άνθρωποι, να τις διαχειρίζονται και να πραγματοποιούν τον κατάλληλο έλεγχο από αυτήν την άποψη. Πρώτα, πρέπει να βρουν αξιόπιστους ανθρώπους των οποίων η ανθρώπινη φύση ανταποκρίνεται στα πρότυπα, ώστε να ενεργούν ως θεματοφύλακες για τη συστηματική καταγραφή των προσφορών και τη φύλαξή τους. Αυτή είναι η πρώτη εργασία στο έργο που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες. Αυτοί οι θεματοφύλακες των προσφορών μπορεί να έχουν μέτριο επίπεδο και να μην είναι ικανοί να γίνουν επικεφαλής ή εργάτες, αλλά θα είναι αξιόπιστοι, δεν πρόκειται να υπεξαιρέσουν τίποτα όσο βρίσκεται στην κατοχή τους και οι προσφορές δεν πρόκειται να χαθούν ούτε ν’ ανακατευτούν και θα φυλάσσονται κατάλληλα. Υπάρχουν κανόνες σχετικά μ’ αυτό στις εργασιακές ρυθμίσεις. Η ελάχιστη προϋπόθεση είναι να βρεθεί ένας αξιόπιστος άνθρωπος του οποίου η ανθρώπινη φύση ανταποκρίνεται στα πρότυπα. Οι άνθρωποι που έχουν ανεπαρκή ανθρώπινη φύση, όταν βλέπουν κάτι ωραίο, το εποφθαλμιούν και ψάχνουν διαρκώς ευκαιρίες να το πάρουν για τον εαυτό τους. Ό,τι κι αν συμβαίνει, προσπαθούν πάντα να εκμεταλλευτούν την κατάσταση. Τέτοιοι άνθρωποι δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Ένας άνθρωπος του οποίου η ανθρώπινη φύση ανταποκρίνεται στα πρότυπα πρέπει τουλάχιστον να είναι τίμιος, να είναι κάποιος που εμπιστεύονται οι άλλοι. Αν του ανατεθεί να φυλάει τις προσφορές ή να διαχειρίζεται τα περιουσιακά στοιχεία της εκκλησίας, θα το κάνει καλά, με σχολαστικότητα, επιμέλεια και μεγάλη φροντίδα. Έχει θεοφοβούμενη καρδιά και δεν πρόκειται να καταχραστεί αυτά τα αγαθά, να τα δανείσει σε κάποιον και ούτω καθεξής. Με λίγα λόγια, όταν του εμπιστευτείς τις προσφορές, μπορείς να είσαι ήσυχος ότι δεν πρόκειται να λείπει ούτε σεντ και ότι δεν πρόκειται να χαθεί ούτε ένα αγαθό. Πρέπει να βρεθεί ένας τέτοιος άνθρωπος. Επιπλέον, ο οίκος του Θεού έχει έναν κανόνα: δεν πρέπει να βρεθεί ένας μόνο τέτοιος άνθρωπος· είναι καλύτερο να βρεθούν δύο ή τρεις, ώστε κάποιοι από αυτούς ν’ ασχολούνται με την καταγραφή και άλλοι με τη φύλαξη. Μόλις βρεθούν αυτοί οι άνθρωποι, θα πρέπει να κατηγοριοποιηθούν οι προσφορές και να γίνει συστηματική καταγραφή του ποιος φυλάει ποια κατηγορία αγαθών και πόσα αγαθά φυλάει. Μόλις βρεθούν οι κατάλληλοι άνθρωποι και τα αγαθά αρχίσουν να φυλάσσονται και καταγραφούν σε κατηγορίες, μήπως έχει τελειώσει το ζήτημα; (Όχι.) Τι πρέπει, λοιπόν, να γίνει στη συνέχεια; Θα πρέπει οι λογαριασμοί των εισροών και των εκροών να ελέγχονται κάθε τρεις με πέντε μήνες, για να διαπιστώνεται αν είναι σωστοί· δηλαδή, αν ο υπεύθυνος τήρησης των αρχείων έχει κάνει ακριβείς καταχωρίσεις, αν παραλείφθηκε κάτι κατά την καταγραφή, αν η συνολική ποσότητα συμφωνεί με τους λογαριασμούς των εισροών και των εκροών και ούτω καθεξής. Αυτό το λογιστικό έργο πρέπει να γίνεται σχολαστικά. Οι επικεφαλής και οι εργάτες που δεν έχουν εντρυφήσει σε τέτοιο έργο πρέπει να το αναθέτουν σε κάποιον που είναι σχετικά έμπειρος σ’ αυτό και, κατόπιν, να κάνουν τακτικές επιθεωρήσεις και ν’ ακούν τι έχει να αναφέρει αυτός ο άνθρωπος. Με λίγα λόγια, είτε κατανοούν οι ίδιοι το έργο της λογιστικής και του συνολικού σχεδιασμού είτε όχι, δεν μπορούν ν’ αφήσουν χωρίς επίβλεψη το έργο της φύλαξης των προσφορών ούτε μπορούν να το αγνοήσουν και απλώς να μη ρωτούν πώς πηγαίνει στη συνέχεια. Αντιθέτως, πρέπει να κάνουν τακτικές επιθεωρήσεις, να ρωτάνε πώς είναι οι λογαριασμοί που έχουν ελεγχθεί και κατά πόσο συμφωνούν, κι έπειτα να ελέγχουν δειγματοληπτικά κάποια αρχεία δαπανών για να διαπιστώνουν πώς κυμάνθηκαν οι πρόσφατες δαπάνες, κατά πόσο έχει υπάρξει οποιαδήποτε σπατάλη, πώς γίνεται η τήρηση των βιβλίων και κατά πόσο οι εισροές συμφωνούν με τις εκροές. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να κατανοούν πολύ καλά όλες αυτές τις περιστάσεις. Αυτή είναι μία εργασία που έχει να κάνει με τη φύλαξη των προσφορών. Θα λέγατε ότι αυτή η εργασία είναι εύκολη; Μήπως έχει έναν βαθμό δυσκολίας; Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε: «Δεν μου αρέσουν οι αριθμοί· με πιάνει πονοκέφαλος όταν βλέπω αριθμούς». Τότε, λοιπόν, βρες έναν κατάλληλο άνθρωπο να σε βοηθήσει με τις επιθεωρήσεις και την επίβλεψη· ζήτησέ του να σε βοηθήσει να ελέγχεις αυτά τα πράγματα. Μπορεί να μη σου αρέσει αυτό το έργο ή να μην είσαι καλός σ’ αυτό, αλλά αν ξέρεις πώς ν’ αξιοποιείς τους ανθρώπους και τους αξιοποιήσεις σωστά, θα μπορείς και πάλι να κάνεις καλά αυτό το έργο. Μπορείς να το αναθέσεις στους κατάλληλους ανθρώπους κι εσύ απλώς ν’ ακούς τα όσα έχουν να αναφέρουν. Είναι και αυτό αποτελεσματικό. Να τηρείς την εξής αρχή: Μαζί με τον άνθρωπο που έχεις ορίσει αρμόδιο γι’ αυτό το έργο, να πραγματοποιείς τακτικά έλεγχο και καταμέτρηση όλων των περιουσιακών στοιχείων που φυλάσσονται κι έπειτα να κάνεις μερικές ερωτήσεις για τις σημαντικές δαπάνες· μπορείς να το καταφέρεις αυτό; (Ναι.) Γιατί πρέπει οι επικεφαλής και οι εργάτες να κάνουν αυτό το έργο; Επειδή έτσι προστατεύονται οι προσφορές· είναι δική σου ευθύνη.

Οι άνθρωποι προσφέρουν αγαθά στον Θεό για να τ’ απολαύσει Εκείνος· τα χρησιμοποιεί, όμως, ο Θεός; Άραγε, χρειάζεται ο Θεός αυτά τα χρήματα κι αυτά τα αγαθά; Άραγε, αυτές οι προσφορές στον Θεό δεν προορίζονται να χρησιμοποιηθούν για τη διάδοση του ευαγγελικού έργου; Δεν προορίζονται για όλες τις δαπάνες του έργου του οίκου του Θεού; Εφόσον οι προσφορές σχετίζονται με το έργο του οίκου του Θεού, τόσο η διαχείριση όσο και η δαπάνη τους είναι ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών. Όποιος κι αν προσφέρει αυτά τα χρήματα ή από όπου κι αν προέρχονται αυτά τα αγαθά, εφόσον ανήκουν στον οίκο του Θεού, πρέπει να τα διαχειρίζεσαι σωστά και πρέπει να παρακολουθείς αυτό το έργο, να το επιθεωρείς και να νοιάζεσαι γι’ αυτό. Αν οι προσφορές που γίνονται στον Θεό δεν μπορούν να δαπανηθούν κατάλληλα για τη διάδοση του ευαγγελικού έργου του Θεού, αλλά, αντιθέτως, καταλήγουν να τις διασπαθίζουν ή να τις σπαταλούν ασυλλόγιστα ή ακόμα και να τις αρπάζουν ή τις παίρνουν στην κατοχή τους κακοί άνθρωποι, είναι σωστό αυτό; Άραγε, δεν είναι παραμέληση ευθύνης από την πλευρά των επικεφαλής και των εργατών; (Ναι.) Είναι παραμέληση ευθύνης από την πλευρά τους. Επομένως, οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κάνουν αυτό το έργο. Εμπίπτει στις αρμοδιότητές τους. Η καλή διαχείριση των προσφορών, επιτρέποντας τη σωστή αξιοποίησή τους για τη διάδοση του ευαγγελικού έργου και οποιουδήποτε έργου σχετίζεται με τη διαχείριση του Θεού, αποτελεί ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών και δεν πρέπει να παραβλέπεται. Οι αδελφοί και οι αδελφές καταφέρνουν με πολύ κόπο να μαζέψουν λίγα χρήματα για να τα προσφέρουν στον Θεό. Ας υποθέσουμε ότι, επειδή οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι αμελείς και ασυνεπείς στα καθήκοντά τους, αυτά τα χρήματα πέφτουν στα χέρια κακών ανθρώπων και εκείνοι τα διασπαθίζουν και τα σπαταλούν απερίσκεπτα ή φτάνουν στο σημείο ακόμη και να τα αρπάξουν. Κατά συνέπεια, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν έχουν αρκετά χρήματα για έξοδα μετακίνησης ή διαβίωσης και δεν υπάρχουν αρκετά χρήματα ακόμα κι όταν έρχεται η στιγμή να τυπωθούν βιβλία με τα λόγια του Θεού ή ν’ αγοραστούν απαραίτητες συσκευές και εργαλεία. Δεν καθυστερεί αυτό το έργο; Όταν τα χρήματα που προσφέρουν οι αδελφοί και οι αδελφές καταλήγουν στην κατοχή κακών ανθρώπων, αντί ν’ αξιοποιηθούν κατάλληλα, και πρέπει να δαπανηθούν χρήματα για το έργο του οίκου του Θεού αλλά δεν υπάρχουν αρκετά, τότε δεν έχει παρεμποδιστεί το έργο; Δεν έχουν αποτύχει οι επικεφαλής και οι εργάτες να εκπληρώσουν την ευθύνη τους; (Ναι.) Επειδή οι επικεφαλής και οι εργάτες έχουν αποτύχει να εκπληρώσουν την ευθύνη τους και δεν έχουν διαχειριστεί σωστά τις προσφορές και επειδή δεν ήταν καλοί οικονόμοι ούτε εκπλήρωσαν με όλη τους την καρδιά την ευθύνη τους σε σχέση μ’ αυτό το έργο, υπήρξαν απώλειες στις προσφορές και μέρος του εκκλησιαστικού έργου παρέλυσε τελείως ή έμεινε στάσιμο για ένα διάστημα. Άραγε, οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν φέρουν μεγάλη ευθύνη γι’ αυτό; Αυτό είναι ανομία. Μπορεί να μην έχεις αρπάξει, διασπαθίσει ή σπαταλήσει αυτές τις προσφορές και μπορεί να μην τις έχεις βάλει στην τσέπη σου, αλλά αυτό που συνέβη ήταν αποτέλεσμα της δικής σου αμέλειας και της παραμέλησης της ευθύνης σου. Δεν θα πρέπει ν’ αναλάβεις την ευθύνη γι’ αυτό; (Ναι.) Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη που πρέπει ν’ αναλάβεις!

II. Να ελέγχουν τους λογαριασμούς

Οι επικεφαλής και οι εργάτες, στο πλαίσιο του έργου τους, πέρα από τη σωστή υλοποίηση των διαφόρων εργασιακών ρυθμίσεων και την ικανότητα να συναναστρέφονται πάνω στην αλήθεια για να λύνουν προβλήματα, πρέπει και να φυλάνε σωστά τις προσφορές. Πρέπει να βρίσκουν τους κατάλληλους ανθρώπους, σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, που θ’ αναλαμβάνουν τη συστηματική διαχείριση των προσφορών και, κατά καιρούς, πρέπει να ελέγχουν τους λογαριασμούς. Κάποιοι ρωτούν: «Πώς μπορώ να τους ελέγχω όταν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες;» Είναι λόγος να μην ελέγχονται οι λογαριασμοί επειδή «δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες»; Μπορείς να τους ελέγχεις ακόμα κι όταν δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες· αν δεν μπορείς να πας εσύ ο ίδιος, πρέπει να στείλεις έναν αξιόπιστο, κατάλληλο άνθρωπο να κάνει την επίβλεψη και να διαπιστώσει κατά πόσο ο θεματοφύλακας φυλάει τις προσφορές με κατάλληλο τρόπο, κατά πόσο υπάρχουν αποκλίσεις στους λογαριασμούς, κατά πόσο ο θεματοφύλακας είναι αξιόπιστος, πώς ήταν πρόσφατα η κατάστασή του και κατά πόσο ήταν αρνητικός, κατά πόσο φοβήθηκε όταν αντιμετώπισε συγκεκριμένες περιστάσεις και κατά πόσο είναι πιθανή η προδοσία. Ας υποθέσουμε ότι ακούς πως η οικογένειά του έχει οικονομική στενότητα· υπάρχει περίπτωση να καταχραστεί τις προσφορές; Μέσα από τη συναναστροφή και εξετάζοντας την κατάσταση, μπορεί να διαπιστώσεις ότι ο θεματοφύλακας είναι αρκετά αξιόπιστος, ότι ξέρει πως οι προσφορές δεν πρέπει ν’ αγγίζονται και ότι, όση οικονομική στενότητα κι αν έχει η οικογένειά του, δεν έχει βάλει χέρι στις προσφορές και, μέσα από μια μακρά περίοδο παρατήρησης, μπορεί ν’ αποδειχθεί ότι ο θεματοφύλακας είναι απόλυτα αξιόπιστος. Επιπλέον, πρέπει να ελεγχθεί κατά πόσο το περιβάλλον γύρω από το οίκημα στο οποίο φυλάσσονται οι προσφορές είναι επικίνδυνο, κατά πόσο έχουν συλληφθεί εκεί αδελφοί και αδελφές από τον μεγάλο κόκκινο δράκοντα, κατά πόσο ο θεματοφύλακας των προσφορών έχει αντιμετωπίσει οποιονδήποτε κίνδυνο, κατά πόσο οι προσφορές αποθηκεύονται σε κατάλληλο μέρος και κατά πόσο πρέπει να μεταφερθούν. Το περιβάλλον και οι συνθήκες των κατοικιών των θεματοφυλάκων πρέπει να επιθεωρούνται τακτικά, ώστε να μπορούν να υιοθετούνται ανά πάσα στιγμή οι κατάλληλες αντιδράσεις και να καταρτίζονται τα κατάλληλα σχέδια. Όσο το κάνεις αυτό, πρέπει επίσης να διερευνάς κατά καιρούς ποιες ομάδες έχουν αποκτήσει πρόσφατα καινούριες συσκευές και πώς αποκτήθηκαν αυτές οι συσκευές. Αν αγοράστηκαν, πρέπει να ρωτήσεις κατά πόσο, προτού αγοραστούν, έλεγξε και ενέκρινε κάποιος με την υπογραφή του τις σχετικές αιτήσεις, κατά πόσο αγοράστηκαν σε υψηλή τιμή ή σε λογική τιμή της αγοράς, κατά πόσο δαπανήθηκαν περιττά χρήματα και ούτω καθεξής. Ας πούμε ότι από τον έλεγχο και τη διασταύρωση των λογαριασμών δεν εντοπίζονται προβλήματα στα βιβλία, αλλά διαπιστώνεται ότι κάποιοι αγοραστές διασπαθίζουν τακτικά τις προσφορές σε υπερβολικό βαθμό. Όσο ακριβό κι αν είναι κάτι, θα το αγοράσουν· επιπλέον, όταν ξέρουν πολύ καλά ότι ένα προϊόν πρόκειται να διατεθεί με έκπτωση, ότι θα πέσει η τιμή του, δεν περιμένουν, αλλά αντιθέτως το αγοράζουν αμέσως, ενώ αγοράζουν τα καλά πράγματα, τα πολυτελή πράγματα, τα πιο πρόσφατα μοντέλα. Αυτοί οι αγοραστές δαπανούν χρήματα χωρίς αρχές και κάνοντας υπερβολές, ενώ ξοδεύουν τις προσφορές για ν’ αγοράσουν πράγματα για τον οίκο του Θεού σαν να ενεργούσαν για τον εχθρό τους. Ποτέ δεν αγοράζουν πρακτικά πράγματα σύμφωνα με τις αρχές· βρίσκουν απλώς ένα οποιοδήποτε κατάστημα και αγοράζουν αμέσως κάτι, ανεξάρτητα από το κόστος και την ποιότητά του. Τα προϊόντα που αγοράζουν χαλάνε μετά από λίγες μέρες χρήσης και εκείνοι δεν τα επιδιορθώνουν, αλλά αγοράζουν καινούρια. Σε περίπτωση που κατά τον έλεγχο των λογαριασμών και την επανεξέταση των χρηματοοικονομικών δαπανών διαπιστωθεί ότι κάποιοι άνθρωποι έχουν διασπαθίσει και σπαταλήσει σε μεγάλο βαθμό τις προσφορές, πώς πρέπει να αντιμετωπιστεί το ζήτημα; Θα πρέπει να τους δοθεί πειθαρχική προειδοποίηση ή μήπως θα πρέπει να υποχρεωθούν να καταβάλουν αποζημίωση; Ασφαλώς, και τα δύο είναι απαραίτητα. Αν διαπιστωθεί ότι δεν έχουν καλές προθέσεις, ότι πολύ απλά είναι άπιστοι, δύσπιστοι, ότι είναι διάβολοι, τότε το ζήτημα δεν μπορεί να λυθεί απλώς με μια πειθαρχική προειδοποίηση ή με το κλάδεμα. Όση συναναστροφή κι αν γίνει πάνω στην αλήθεια, δεν πρόκειται να την αποδεχθούν· όσο κι αν κλαδευτούν, δεν πρόκειται να το πάρουν στα σοβαρά. Αν τους ζητηθεί να καταβάλουν αποζημίωση, θα το κάνουν, αλλά θα συνεχίσουν να ενεργούν με τον ίδιο τρόπο στο μέλλον και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν. Σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να ενεργήσουν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού· αντιθέτως, θα ενεργούν με αυθαίρετο και απερίσκεπτο τρόπο, χωρίς αρχές. Πώς πρέπει ν’ αντιμετωπίζονται αυτοί οι άνθρωποι; Άραγε, μπορούν να χρησιμοποιηθούν από εκεί και πέρα; Δεν θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν· διαφορετικά, οι επικεφαλής και οι εργάτες θα είναι μεγάλοι μπούφοι, πολύ απλά θα είναι εντελώς ανόητοι! Όταν ανακαλύπτονται τέτοιοι δύσπιστοι, θα πρέπει αμέσως ν’ απαλλάσσονται από τα καθήκοντά τους, ν’ αποκλείονται και ν’ απομακρύνονται από την εκκλησία. Δεν έχουν τα προσόντα ούτε καν για να παρέχουν υπηρεσία· είναι ακατάλληλοι για κάτι τέτοιο!

Όταν οι επικεφαλής και οι εργάτες ελέγχουν τους λογαριασμούς και τις δαπάνες, μπορεί να μην εντοπίσουν μόνο περιπτώσεις διασπάθισης και σπατάλης ή κάποιες παράλογες δαπάνες· μπορεί να διαπιστώσουν και ότι κάποιοι από τους ανθρώπους που κάνουν αυτό το έργο έχουν ποταπό χαρακτήρα, ότι είναι ευτελείς και εγωιστές και ότι έχουν προκαλέσει απώλειες στο εκκλησιαστικό έργο. Αν διαπιστώσεις κάτι τέτοιο, πώς πρέπει να το διευθετήσεις; Είναι εύκολο να το διευθετήσεις: Πρέπει να το χειριστείς και να το λύσεις επιτόπου· ν’ απομακρύνεις αυτούς τους ανθρώπους από τα καθήκοντά τους κι έπειτα να επιλέξεις κατάλληλους ανθρώπους για να κάνουν το έργο. Κατάλληλοι άνθρωποι είναι εκείνοι των οποίων η ανθρώπινη φύση ανταποκρίνεται στα πρότυπα, εκείνοι που έχουν συνείδηση και λογική και που είναι σε θέση να χειρίζονται τα πράγματα σύμφωνα με τις αρχές του οίκου του Θεού. Όταν ψωνίζουν για τον οίκο του Θεού, θ’ αγοράζουν πράγματα που είναι οικονομικά και, ταυτόχρονα, σχετικά πρακτικά και ανθεκτικά, πράγματα που είναι απαραίτητο ν’ αγοραστούν. Δεν επιδιώκουν ντε και καλά ν’ αγοράζουν φθηνά πράγματα, αλλά ούτε αισθάνονται την ανάγκη ν’ αγοράζουν τα πιο ακριβά· από ένα σύνολο παρόμοιων προϊόντων θα επιλέξουν εκείνα που έχουν σχετικά καλές κριτικές και καλό όνομα στην αγορά, καθώς και κατάλληλη τιμή, και, ασφαλώς, αν η εγγύησή τους καλύπτει μεγαλύτερο χρονικό διάστημα, ακόμα καλύτερα. Τέτοιου είδους ανθρώπους πρέπει να βρίσκεις για να ψωνίζουν για τον οίκο του Θεού. Πρέπει να έχουν καλές προθέσεις και, όταν ενεργούν, πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τον οίκο του Θεού και να σκέφτονται τα πάντα διεξοδικά· επίσης, πρέπει να χειρίζονται τα πράγματα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού, να ενεργούν και να φέρονται με καλό τρόπο, χωρίς υπεκφυγές, αλλά με διαφάνεια. Μόλις βρεις τέτοιους ανθρώπους, ζήτησέ τους να χειριστούν μερικά πράγματα για τον οίκο του Θεού και παρατήρησέ τους. Αν φαίνονται σχετικά κατάλληλοι, μπορούν να χρησιμοποιηθούν. Όμως, δεν τελειώνει το ζήτημα μόλις τους αναθέσεις αυτήν την εργασία· στη συνέχεια, θα πρέπει να συναντιέσαι μαζί τους, να συναναστρέφεσαι μαζί τους και να επιθεωρείς το έργο τους. Κάποιοι ρωτούν: «Αυτό γίνεται επειδή δεν μπορούμε να τους εμπιστευτούμε;» Δεν είναι μόνο θέμα έλλειψης εμπιστοσύνης· μερικές φορές, πρέπει να γίνονται επιθεωρήσεις, ακόμη κι αν μπορείς να τους εμπιστευτείς. Και τι πρέπει να επιθεωρείς; Πρέπει να διαπιστώνεις αν έχουν υπάρξει αποκλίσεις στην άσκησή τους σε περιπτώσεις όπου δεν έχουν κατανοήσει τις αρχές ή αν είχαν στρεβλή κατανόηση. Είναι απαραίτητο να τους βοηθήσεις πραγματοποιώντας τον έλεγχο. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι λένε πως υπάρχει στην αγορά ένα πολύ δημοφιλές προϊόν, αλλά δεν ξέρουν κατά πόσο είναι χρήσιμο για τον οίκο του Θεού και ανησυχούν ότι αν δεν το αγοράσουν τώρα, μπορεί να μην πωλείται πλέον στο μέλλον. Σε ρωτάνε πώς να χειριστούν αυτό το ζήτημα. Αν δεν γνωρίζεις, τότε πρέπει να τους ζητήσεις να ρωτήσουν κάποιον που ασχολείται μ’ αυτό το επαγγελματικό έργο. Έπειτα, αυτός ο επαγγελματίας λέει ότι το συγκεκριμένο προϊόν είναι μεν καινοτόμο, αλλά δεν θα είναι συχνά χρήσιμο και ότι δεν υπάρχει λόγος να δαπανηθούν χρήματα γι’ αυτό. Με βάση τη γνώμη του επαγγελματία, αποφασίζεται ότι δεν χρειάζεται ν’ αγοραστεί αυτό το προϊόν, ότι θα ήταν σπατάλη ν’ αγοραστεί και ότι δεν θα ήταν απώλεια να μην αγοραστεί. Οι επικεφαλής και οι εργάτες πρέπει να κάνουν το έργο τους σε τέτοια έκταση. Όσο σημαντικό ή ασήμαντο κι αν είναι κάτι, αν μπορούν να το δουν, να το σκεφτούν ή να μάθουν γι’ αυτό, τότε πρέπει σε κάθε περίπτωση να παρακολουθούν την εξέλιξή του και να το επιθεωρούν, και μάλιστα με τον προβλεπόμενο τρόπο σύμφωνα με τις απαιτήσεις του οίκου του Θεού. Αυτό σημαίνει να εκπληρώνει κάποιος την ευθύνη του.

Κάποιοι άνθρωποι συχνά αιτούνται την προμήθεια κάποιων αγαθών, ζητώντας από τον οίκο του Θεού ν’ αγοράσει αυτά τα προϊόντα και, μετά από προσεκτική εξέταση και ελέγχους, συνήθως διαπιστώνεται ότι μόνο το ένα από τα πέντε αιτούμενα αγαθά πρέπει ν’ αγοραστεί και ότι δεν χρειάζεται ν’ αγοραστούν τα άλλα τέσσερα. Τι πρέπει να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις; Θα πρέπει να ελέγχονται και να εξετάζονται αυστηρά τα αιτούμενα αγαθά, και όχι ν’ αγοράζονται βιαστικά. Δεν πρέπει ν’ αγοράζονται απλώς και μόνο επειδή αυτοί οι άνθρωποι λένε ότι απαιτούνται για το έργο· δεν πρέπει να επιτρέπεται σ’ αυτούς τους ανθρώπους να αιτούνται αυθαίρετα πράγματα κατά βούληση με το πρόσχημα ότι χρειάζονται για το έργο τους. Όποιο πρόσχημα κι αν χρησιμοποιούν οι άνθρωποι και όσο επείγον κι αν είναι το αίτημά τους, οι επικεφαλής και οι εργάτες ή εκείνοι που είναι αρμόδιοι για τη διαχείριση των προσφορών πρέπει σε κάθε περίπτωση να είναι ακλόνητοι. Πρέπει να επιθεωρούν και να ελέγχουν ευσυνείδητα αυτά τα πράγματα· δεν μπορεί να υπάρξει το παραμικρό λάθος. Οι επικεφαλής πρέπει να ερευνούν το ζήτημα και να δίνουν το πράσινο φως για τα πράγματα που πρέπει οπωσδήποτε ν’ αγοραστούν και, αν η αγορά τους είναι προαιρετική, πρέπει να τ’ απορρίπτουν, όχι να τα εγκρίνουν. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν αυτό το έργο σχολαστικά, ορθά και σε βάθος, θα μειωθούν οι περιπτώσεις διασπάθισης και σπατάλης των προσφορών και ακόμη περισσότερο θα μειωθούν, φυσικά, οι παράλογες δαπάνες. Αυτό το έργο δεν περιορίζεται απλώς στον προσεκτικό έλεγχο των εισροών και των εκροών που έχουν καταγραφεί στα βιβλία, δηλαδή στον έλεγχο των αριθμών. Αυτό είναι δευτερεύον. Το πιο σημαντικό είναι ότι πρέπει να έχεις καλές προθέσεις και ν’ αντιμετωπίζεις κάθε δαπάνη και κάθε καταχώριση σαν να ήταν μια καταχώριση στον προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό σου. Τότε θα τις εξετάζεις λεπτομερώς και θα μπορείς να τις θυμάσαι και να τις κατανοείς· κι αν υπάρξει κάποιο ολίσθημα ή κάποιο πρόβλημα, θα μπορείς να το καταλάβεις. Αν βλέπεις αυτά τα στοιχεία σαν να είναι οι λογαριασμοί τρίτων ή σαν να είναι δημόσιοι λογαριασμοί, είναι σίγουρο πως ούτε θα βλέπεις τα πράγματα καθαρά ούτε θα σκέφτεσαι καθαρά και δεν θα είσαι σε θέση να εντοπίσεις κανένα πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι αποταμιεύουν λίγα χρήματα στην τράπεζα και, κάθε μήνα, διαβάζουν την κίνηση του λογαριασμού τους, ρίχνουν μια ματιά στον τόκο κι έπειτα ελέγχουν τους λογαριασμούς· ελέγχουν πόσα χρήματα ξοδεύουν κάθε μήνα, καθώς και πόσες αναλήψεις και καταθέσεις κάνουν. Καταγράφουν κάθε καταχώριση στο μυαλό τους, γνωρίζουν κάθε αριθμό σαν να είναι το τηλέφωνό τους και τα έχουν ξεκαθαρίσει όλα στο μυαλό τους. Αν προκύψει κάπου ένα πρόβλημα, μπορούν να το εντοπίσουν με μια ματιά και δεν παραβλέπουν ούτε το παραμικρό λάθος. Οι άνθρωποι μπορούν να είναι εξαιρετικά προσεκτικοί με τα δικά τους χρήματα· δείχνουν, όμως, το ίδιο ενδιαφέρον και για τις προσφορές του Θεού; Κατά την άποψή Μου, το 99% των ανθρώπων δεν το δείχνουν, οπότε όταν οι προσφορές του Θεού παραδίδονται σε ανθρώπους για φύλαξη, συχνά υπάρχουν περιπτώσεις διασπάθισης και σπατάλης και γίνονται παράλογες δαπάνες διαφόρων ειδών· ωστόσο, κανείς δεν θεωρεί ότι αυτό αποτελεί πρόβλημα, ενώ ούτε οι άνθρωποι που είναι υπεύθυνοι γι’ αυτό το έργο δεν νιώθουν κάποιο βάρος στη συνείδησή τους. Το να χάσουν εκατό γουάν δεν τους λέει τίποτα· ακόμη κι αν χάσουν χίλια ή δέκα χιλιάδες γουάν, δεν νιώθουν ότι φταίνε και ότι έχουν κάποιο χρέος ούτε κατηγορούν τον εαυτό τους. Γιατί είναι τόσο μπερδεμένοι οι άνθρωποι σε ό,τι έχει να κάνει μ’ αυτό το ζήτημα; Άραγε, δεν υποδηλώνει αυτό ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν καλές προθέσεις; Πώς γίνεται να ξέρεις με απόλυτη ακρίβεια πόσα χρήματα έχεις αποταμιεύσει στην τράπεζα; Όταν τα χρήματα του οίκου του Θεού κατατίθενται προσωρινά στον λογαριασμό σου για να τα φυλάξεις, δεν παίρνεις το ζήτημα στα σοβαρά ούτε νοιάζεσαι. Τι είδους νοοτροπία είναι αυτή; Δεν δείχνεις καν αφοσίωση σε ό,τι έχει να κάνει με τη φύλαξη των προσφορών του Θεού· εξακολουθείς, λοιπόν, να είσαι πιστός στον Θεό; Η στάση των ανθρώπων απέναντι στις προσφορές αποδεικνύει τη στάση τους απέναντι στον Θεό· η στάση τους απέναντι στις προσφορές είναι πολύ ενδεικτική. Οι άνθρωποι αδιαφορούν για τις προσφορές· δεν τους απασχολούν οι προσφορές. Δεν λυπούνται όταν χάνονται προσφορές· δεν αναλαμβάνουν την ευθύνη και δεν νοιάζονται. Άραγε, δεν έχουν την ίδια στάση απέναντι στον Θεό; (Ναι.) Μήπως λέει κανείς: «Οι προσφορές στον Θεό ανήκουν στον Θεό. Εφόσον δεν τις εποφθαλμιώ ούτε τις αρπάζω, δεν υπάρχει πρόβλημα. Όποιος τις αρπάξει θα τιμωρηθεί· αυτό είναι δική του δουλειά και θα του αξίζει. Δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Δεν είναι υποχρέωσή μου ν’ ασχοληθώ μ’ αυτό»; Είναι σωστή αυτή η δήλωση; Ασφαλώς και δεν είναι. Τότε, πού είναι το λάθος; (Αυτός που τη λέει δεν έχει καλές προθέσεις· δεν υπερασπίζεται το έργο του οίκου του Θεού και δεν προστατεύει τις προσφορές.) Τι ανθρώπινη φύση έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; (Εγωιστική και ευτελή. Νοιάζεται πάρα πολύ για τα δικά του πράγματα και τα προστατεύει πολύ καλά, αλλά δεν νοιάζεται ούτε ρωτάει για τις προσφορές του Θεού. Η ποιότητα της ανθρώπινης φύσης ενός τέτοιου ανθρώπου είναι πολύ χαμηλή.) Κατά κύριο λόγο, είναι εγωιστική και ευτελής. Άραγε, τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι αδίστακτοι; Είναι εγωιστές και ευτελείς, είναι αδίστακτοι και δεν έχουν ανθρώπινα συναισθήματα. Είναι δυνατόν τέτοιοι άνθρωποι ν’ αγαπούν τον Θεό; Μπορούν να υποταχθούν σ’ Αυτόν; Είναι δυνατόν να έχουν θεοφοβούμενη καρδιά; (Όχι.) Τότε, για ποιον λόγο ακολουθούν τον Θεό αυτοί οι άνθρωποι; (Για ν’ αποκτήσουν ευλογίες.) Δεν δείχνει αυτό ότι δεν νιώθουν καθόλου ντροπή; Το πώς αντιμετωπίζει κάποιος τις προσφορές του Θεού αποκαλύπτει στο έπακρο ποια είναι η φύση του. Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι δεν είναι ικανοί να κάνουν τίποτε για τον Θεό. Ακόμη κι αν είναι ικανοί να κάνουν ένα μικρό καθήκον, αυτό είναι πολύ περιορισμένο. Αν δεν μπορείς καν να διαχειρίζεσαι σωστά ή να φυλάς καλά τις προσφορές που ανήκουν στον Θεό, αν έχεις μια τέτοια άποψη και στάση, τότε δεν υστερείς απόλυτα σε ανθρώπινη φύση; Δεν είναι ψέμα να λες ότι αγαπάς τον Θεό; Δεν είναι δόλιο; Είναι τόσο δόλιο! Ένας τέτοιος άνθρωπος δεν έχει καθόλου ανθρώπινη φύση· άραγε, θα έσωζε ο Θεός ένα τέτοιο απόβρασμα;

III. Να παρακολουθούν, να διερευνούν και να επιθεωρούν τις κάθε λογής δαπάνες, πραγματοποιώντας αυστηρούς ελέγχους

Οι επικεφαλής και οι εργάτες, για να είναι καλοί επιστάτες του οίκου του Θεού, το πρώτο έργο που πρέπει να κάνουν καλά είναι να διαχειρίζονται σωστά τις προσφορές. Πέρα από τη σωστή φύλαξη των προσφορών, πρέπει να πραγματοποιούν αυστηρούς ελέγχους σε ό,τι αφορά τις δαπάνες των προσφορών. Τι σημαίνει να πραγματοποιούν αυστηρούς ελέγχους; Πρωτίστως, σημαίνει ν’ αποκλείουν εντελώς τις παράλογες δαπάνες και να προσπαθούν να διασφαλίσουν ότι η κάθε δαπάνη θα είναι λογική και αποτελεσματική, αντί να γίνεται διασπάθιση και σπατάλη των προσφορών. Σε περίπτωση που διαπιστωθούν περιπτώσεις σπατάλης ή διασπάθισης, οι επικεφαλής και οι εργάτες όχι μόνο πρέπει να τις σταματήσουν άμεσα, αλλά πρέπει και να ζητήσουν από τους υπαίτιους να λογοδοτήσουν, καθώς και να βρουν κατάλληλους ανθρώπους για να κάνουν το έργο. Οι επικεφαλής και οι εργάτες θα πρέπει να γνωρίζουν στο πλαίσιο της διαχείρισής τους πού ακριβώς πηγαίνει η κάθε δαπάνη και για ποιον σκοπό προορίζεται· θα πρέπει να εξετάζουν αυστηρά αυτά τα πράγματα. Για παράδειγμα, αν σ’ ένα δωμάτιο δεν υπάρχει ανεμιστήρας, θα πρέπει να δώσουν τις παραμέτρους για το ποιος θ’ αγοράσει τον ανεμιστήρα, πόσα χρήματα πρέπει να δαπανηθούν γι’ αυτήν την αγορά και ποιες λειτουργίες θα ήταν πιο κατάλληλο να διαθέτει ο ανεμιστήρας. Κάποιοι επικεφαλής και εργάτες λένε: «Είμαστε απασχολημένοι· δεν έχουμε τον χρόνο να βρισκόμαστε κι εμείς εκεί όταν θα γίνει η αγορά». Δεν σου ζητάει κανείς να πας και να τον αγοράσεις εσύ ο ίδιος. Θα πρέπει να βρεις έναν καλό άνθρωπο, έναν άνθρωπο με επίπεδο, ώστε να χειριστεί αυτήν την εργασία. Μη ζητήσεις από κάποιον μπουμπουνοκέφαλο ή κακό άνθρωπο που δεν έχει καλές προθέσεις να πάει να τον αγοράσει. Οι άνθρωποι που έχουν κανονική ανθρώπινη φύση γνωρίζουν ότι πρέπει ν’ αγοράζουν πράγματα με τις κατάλληλες λειτουργίες, στην κατάλληλη τιμή· οι υπερβολικά πολλές λειτουργίες είναι άχρηστες και κοστίζουν πολύ περισσότερο. Αντιθέτως, όσοι επιζητούν τις απολαύσεις και δεν έχουν καλές προθέσεις αγοράζουν πράγματα που δεν είναι πρακτικά, που διαθέτουν έναν αχταρμά από διαφορετικές λειτουργίες και κοστίζουν περισσότερα χρήματα. Οι αγοραστές πρέπει να έχουν λογική· πρέπει να κατανοούν τις αρχές. Τα αντικείμενα που αγοράζονται πρέπει να είναι πρακτικά, να μην κοστίζουν πολλά χρήματα και να τα θεωρούν όλοι κατάλληλα. Αν ζητήσεις από έναν ανεύθυνο άνθρωπο, που του αρέσει να ξοδεύει και να σπαταλά χρήματα αδιακρίτως, να κάνει αυτήν την αγορά, απλώς θα πληρώσει ένα μεγάλο ποσό για ένα κορυφαίας ποιότητας κλιματιστικό που κοστίζει τα δεκαπλάσια από έναν ανεμιστήρα. Πιστεύει ότι, παρόλο που κοστίζει λίγα περισσότερα χρήματα, οι άνθρωποι πρέπει να είναι η πρώτη μας προτεραιότητα· αυτό το κλιματιστικό, όχι μόνο φιλτράρει τον αέρα, αλλά μπορεί και να προσαρμόζει την υγρασία και τη θερμοκρασία, ενώ έχει διάφορους χρονοδιακόπτες και διάφορες ρυθμίσεις. Δεν είναι σπατάλη αυτό; Είναι σπατάλη και διασπάθιση. Αυτός ο άνθρωπος θέλει να κάνει το κέφι του και ξοδεύει χρήματα για την πλάκα του, για να κάνει επίδειξη, όχι για ν’ αγοράσει κάτι πρακτικό. Τέτοιοι άνθρωποι δεν έχουν καλές προθέσεις. Όταν ψωνίζουν για τον εαυτό τους, βρίσκουν τρόπους να εξοικονομήσουν χρήματα, ψάχνουν για προϊόντα με έκπτωση και προσπαθούν να παζαρέψουν την τιμή. Αν μπορούν, εξοικονομούν χρήματα, με τη λογική «όσο φθηνότερο τόσο το καλύτερο». Κι ωστόσο, όταν ψωνίζουν για τον οίκο του Θεού, όσα χρήματα κι αν ξοδέψουν, δεν τους νοιάζει. Δεν μπαίνουν καν στον κόπο να κοιτάξουν κάτι φθηνό· θέλουν απλώς ν’ αγοράζουν ακριβά, πολυτελή πράγματα κορυφαίας τεχνολογίας. Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν καλές προθέσεις. Μπορούν άραγε να χρησιμοποιηθούν οι άνθρωποι που δεν έχουν καλές προθέσεις; (Όχι.) Οι άνθρωποι που δεν έχουν καλές προθέσεις κάνουν μόνο παράλογα κι άχρηστα πράγματα όταν χειρίζονται εργασίες για τον οίκο του Θεού. Δεν ξοδεύουν χρήματα για τα σωστά πράγματα· απλώς σπαταλούν και διασπαθίζουν τις προσφορές, και όλες ανεξαιρέτως οι δαπάνες τους είναι παράλογες.

Κάποιοι άλλοι άνθρωποι έχουν τη νοοτροπία της φτώχειας και πιστεύουν ότι πρέπει ν’ αγοράζουν τα πιο φθηνά πράγματα όταν ψωνίζουν για τον οίκο του Θεού, με τη λογική «όσο φθηνότερα τόσο το καλύτερο». Νομίζουν ότι έτσι εξοικονομούν χρήματα για τον οίκο του Θεού, οπότε αγοράζουν αποκλειστικά και μόνο απαρχαιωμένα και φτηνιάρικα πράγματα. Ως αποτέλεσμα, αγοράζουν τα φθηνότερα μηχανήματα που είναι κακής ποιότητας. Αυτά τα μηχανήματα χαλάνε αμέσως μόλις χρησιμοποιηθούν, δεν μπορούν να επιδιορθωθούν και είναι άχρηστα. Έπειτα, είναι απαραίτητο ν’ αγοραστούν καινούρια επαρκούς ποιότητας που να μπορούν να χρησιμοποιηθούν κανονικά, οπότε δαπανάται επιπλέον ποσό. Δεν είναι ανόητο αυτό; Τέτοιοι άνθρωποι πρέπει ν’ αποκαλούνται τσιγκούνηδες και έχουν τη νοοτροπία της φτώχειας. Θέλουν πάντα να εξοικονομούν χρήματα για τον οίκο του Θεού· και πού καταλήγει τελικά η τσιγκουνιά τους και η αυστηρή οικονομία που κάνουν; Σε σπατάλη, σε διασπάθιση χρημάτων. Μάλιστα, δικαιολογούνται κιόλας: «Δεν το έκανα επίτηδες. Είχα καλές προθέσεις. Απλώς προσπαθούσα να εξοικονομήσω χρήματα για τον οίκο του Θεού· δεν ήθελα να ξοδέψω χρήματα αδιακρίτως». Ωφελεί σε κάτι το γεγονός ότι δεν ήθελαν να το κάνουν; Στην πραγματικότητα, ξοδεύουν χρήματα αδιακρίτως, προκαλούν σπατάλη, κι έτσι χαραμίζονται χρήματα και ανθρώπινο δυναμικό. Ούτε τέτοιοι άνθρωποι μπορούν να χρησιμοποιηθούν· είναι μπουμπουνοκέφαλοι και δεν τους κόβει αρκετά. Με λίγα λόγια, οι άνθρωποι που δεν έχουν καλές προθέσεις και οι μπουμπουνοκέφαλοι δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για να ψωνίζουν για τον οίκο του Θεού. Θα πρέπει να χρησιμοποιούνται οι άνθρωποι που τους κόβει, που έχουν κάποια εμπειρία στα ψώνια και κάποιο επίπεδο και που δεν βλέπουν τίποτα με στρεβλό τρόπο. Ό,τι κι αν αγοράζεται, πρέπει να είναι πρακτικό, να έχει λογική τιμή και, ακόμη κι αν χαλάσει, πρέπει να επιδιορθώνεται εύκολα και να μην είναι δυσεύρετα τα ανταλλακτικά του. Αυτό είναι το λογικό. Κάποιοι άνθρωποι αγοράζουν κάτι και βλέπουν ότι έχει έναν μήνα περιθώριο επιστροφής· σπεύδουν, λοιπόν, να το δοκιμάσουν, κι έτσι έχουν βγάλει το συμπέρασμά τους μέσα σ’ έναν μήνα. Αν το προϊόν είναι ελαφρώς ελαττωματικό και δεν λειτουργεί καλά, το επιστρέφουν αμέσως και διαλέγουν κάτι άλλο, μειώνοντας τις απώλειες. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν σχετικά καλή ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που δεν έχουν ανθρώπινη φύση αγοράζουν κάτι κι έπειτα το παραπετάνε. Δεν το δοκιμάζουν στην πράξη για να δουν αν έχει κάποιο πρόβλημα ή αν είναι ανθεκτικό ούτε κοιτάζουν τι περίοδο εγγύησης ή επιστροφής έχει· δεν τους νοιάζει τίποτε από όλα αυτά. Όταν μια μέρα αποκτούν ξαφνικά ενδιαφέρον γι’ αυτό το προϊόν, το παίρνουν και το δοκιμάζουν, απλώς και μόνο για να διαπιστώσουν ότι είναι χαλασμένο. Ελέγχουν την απόδειξη και βλέπουν ότι το χρονικό περιθώριο επιστροφής έχει παρέλθει και ότι το προϊόν δεν μπορεί πλέον να επιστραφεί. Τότε, λένε: «Ας αγοράσουμε άλλο, λοιπόν». Δεν είναι σπατάλη αυτό; Με τη φράση «Ας αγοράσουμε άλλο», ο οίκος του Θεού πρέπει να σκάσει κι άλλα λεφτά. Με την πρώτη ματιά, φαίνεται ότι το αίτημα ν’ αγοραστεί άλλο γίνεται για χάρη του εκκλησιαστικού έργου και ότι αποτελεί λογική δαπάνη, ενώ, στην πραγματικότητα, η αιτία που κρύβεται πίσω απ’ όλα αυτά είναι το γεγονός ότι εκείνοι ήταν αμελείς στα καθήκοντά τους, εφόσον δεν έλεγξαν το αντικείμενο αμέσως μόλις το αγόρασαν. Ένα ποσό από τις προσφορές σπαταλιέται και πληρώνονται κι άλλα χρήματα, ενώ και πάλι δεν υπάρχει κανείς ικανός να φυλάει το νέο προϊόν, οπότε κι αυτό χρησιμοποιείται μόνο για ένα μικρό χρονικό διάστημα κι έπειτα χαλάει. Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι δεν υπάρχει κανείς να επιβλέπει αυτά τα πράγματα, κανείς να χειρίζεται τα προβλήματα που προκύπτουν· τι κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες; Έχουν παραμελήσει εντελώς τις ευθύνες τους σε σχέση μ’ αυτό το έργο· δεν έχουν εκτελέσει τον ρόλο της επίβλεψης, της επιθεώρησης και του ελέγχου, κι έτσι οι προσφορές καταλήγουν σε τέτοια διασπάθιση και σπατάλη. Αν οι αγοραστές έχουν υπευθυνότητα, με το που δουν ότι ένα προϊόν που αγόρασαν δεν είναι πρακτικό, θα το επιστρέψουν αμέσως. Αυτό μειώνει τις απώλειες και τις σπατάλες. Αν είναι ανεύθυνοι άνθρωποι και δεν έχουν καλές προθέσεις, θ’ αγοράσουν πράγματα κακής ποιότητας, σπαταλώντας έτσι τις προσφορές. Σε ποιον ακριβώς πρέπει να αποδοθεί, λοιπόν, αυτή η απώλεια χρημάτων; Δεν φέρουν την ευθύνη γι’ αυτήν και ο αγοραστής, αλλά και οι επικεφαλής και οι εργάτες; Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είχαν χειριστεί αυτό το ζήτημα ευσυνείδητα, με τρόπο συγκεκριμένο και σχολαστικό, δεν θα είχαν εντοπιστεί αυτά τα προβλήματα; Δεν θα είχαν αποκατασταθεί αυτά τα ελαττώματα; (Ναι.) Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες πηγαίνουν συχνά στις εκκλησίες σε διάφορες τοποθεσίες για να επιθεωρήσουν πώς δαπανώνται οι προσφορές, θα είναι σε θέση να εντοπίζουν προβλήματα και να εξαλείψουν αυτήν τη διασπάθιση και τη σπατάλη. Αν οι επικεφαλής και οι εργάτες είναι τεμπέληδες κι ανεύθυνοι, αυτά τα περιστατικά παράλογων δαπανών και διασπάθισης και σπατάλης θα εμφανίζονται κατ’ επανάληψη· θα συνεχίσουν να πολλαπλασιάζονται. Τι προκαλεί αυτόν τον πολλαπλασιασμό; Άραγε, δεν έχει κάποια σχέση με το γεγονός ότι οι επικεφαλής και οι εργάτες δεν κάνουν αληθινό έργο, αλλά αντιθέτως θεωρούν τον εαυτό τους ανώτερο από τους άλλους κι ενεργούν σαν αναποτελεσματικοί αξιωματούχοι; (Ναι.) Τέτοιοι επικεφαλής και εργάτες δεν έχουν συνείδηση, λογική και ανθρώπινη φύση. Επειδή όλα τα χρήματα που ξοδεύει η εκκλησία ανήκουν στον οίκο του Θεού και είναι όλα προσφορές του Θεού, και επειδή πιστεύουν ότι το όλο ζήτημα δεν έχει καμία σχέση μ’ αυτούς, ούτε νοιάζονται ούτε ρωτάνε γι’ αυτό, και το αγνοούν. Οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν ότι τα χρήματα του οίκου του Θεού πρέπει να ξοδεύονται, ότι δεν πειράζει να ξοδεύονται με οποιονδήποτε τρόπο, ότι εφόσον δεν τα τσεπώνουν ή δεν τα υπεξαιρούν εκείνοι, δεν έχει σημασία αν σπαταλούνται, κι ότι έτσι οι άνθρωποι απλώς αποκτούν εμπειρία και διευρύνουν τους ορίζοντές τους. Οι επικεφαλής και οι εργάτες κάνουν απλώς τα στραβά μάτια: «Οποιοσδήποτε μπορεί να ξοδέψει αυτά τα χρήματα όπως θέλει και ν’ αγοράσει ό,τι θέλει. Δεν έχει σημασία πόσα χρήματα σπαταλούνται. Όποιος σπαταλά τα χρήματα είναι υπεύθυνος γι’ αυτό και θα αντιμετωπίσει ανταπόδοση και τιμωρία στο μέλλον· αυτό δεν έχει καμία σχέση μ’ εμένα. Σε τελική ανάλυση, δεν είμαι εγώ αυτός που τα ξοδεύει ούτε και ξοδεύονται τα δικά μου χρήματα». Άραγε, αυτή η άποψη και η στάση δεν είναι ίδια μ’ εκείνη που έχουν οι άπιστοι για τη δαπάνη των δημοσίων πόρων; Είναι ακριβώς σαν να ξόδευαν τα χρήματα του εχθρού τους. Όταν οι άπιστοι εργάζονται σ’ ένα εργοστάσιο, αν υπάρχει χαλαρότητα στη διαχείριση, οι εργαζόμενοι όλο και κάποιο κοινόχρηστο αντικείμενο θα κλέψουν και θα το πάρουν σπίτι τους ή θα το καταστρέψουν χωρίς να τους πολυνοιάζει, ενώ, αν χαλάσει κάτι, θα ζητήσουν από το εργοστάσιο ν’ αγοράσει καινούριο. Όταν ψωνίζουν για το εργοστάσιο, θ’ αγοράζουν αποκλειστικά και μόνο καλά και ακριβά πράγματα. Σε κάθε περίπτωση, τα χρήματα θα ξοδεύονται αυθαίρετα, χωρίς να υπάρχει κάποιο ανώτατο όριο στο ποσό που μπορεί να δαπανηθεί. Αν οι πιστοί στον Θεό έχουν επίσης τέτοια νοοτροπία απέναντι στις προσφορές, μπορούν να σωθούν; Θα εργαστεί ο Θεός σε τέτοιους ανθρώπους; (Όχι.) Αν οι άνθρωποι έχουν τέτοια στάση απέναντι στις προσφορές του Θεού, τότε θα πρέπει να ξέρεις τι στάση έχει ο Θεός απέναντι σ’ αυτούς τους ανθρώπους, χωρίς να σου το πω Εγώ.

Ο πιο άμεσος τρόπος με τον οποίο εκδηλώνεται η στάση ενός ανθρώπου απέναντι στον Θεό είναι με τη στάση του απέναντι στις προσφορές. Όποια είναι η στάση σου απέναντι στις προσφορές, αυτή είναι και η στάση σου απέναντι στον Θεό. Αν αντιμετωπίζεις τις προσφορές όπως αντιμετωπίζεις τις καταχωρίσεις στον προσωπικό τραπεζικό λογαριασμό σου, δηλαδή με σχολαστικότητα, με προσοχή, με σύνεση, με αυστηρότητα, με υπευθυνότητα και με επιμέλεια, τότε και η στάση σου απέναντι στον Θεό θα είναι λίγο πολύ η ίδια. Αν αντιμετωπίζεις τις προσφορές με την ίδια στάση που αντιμετωπίζεις τη δημόσια περιουσία ή τα λαχανικά στη λαϊκή —όπου αγοράζεις ανέμελα κάποια από τα λαχανικά που χρειάζεσαι, ενώ τα λαχανικά που δεν σου αρέσουν δεν τα κοιτάζεις καν, τα αγνοείς όπου κι αν είναι στοιβαγμένα, δεν σ’ ενδιαφέρει αν κάποιος θα τα πάρει και θα τα καταναλώσει, και προσποιείσαι πως δεν είδες ότι έπεσαν στο έδαφος και ότι κάποιος τα πάτησε, αφού θεωρείς ότι όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση μ’ εσένα— τότε προμηνύονται μπελάδες για σένα. Αν αυτή είναι η στάση που έχεις απέναντι στις προσφορές, είσαι άνθρωπος με υπευθυνότητα; Μπορεί ένας άνθρωπος σαν εσένα να κάνει σωστά ένα καθήκον; Είναι εμφανές τι είδους ανθρώπινη φύση έχεις. Με λίγα λόγια, στο έργο της διαχείρισης των προσφορών, η κύρια ευθύνη των επικεφαλής και των εργατών, πέρα από την καλή φύλαξή τους, είναι να παρακολουθούν το μετέπειτα έργο· το πιο σημαντικό είναι να ελέγχουν τακτικά τους λογαριασμούς, καθώς και να παρακολουθούν, να διερευνούν και να επιθεωρούν τις κάθε λογής δαπάνες και να πραγματοποιούν αυστηρούς ελέγχους. Πρέπει οπωσδήποτε να εξαλείφουν τις παράλογες δαπάνες, προτού καταλήξουν σε διασπάθιση και σπατάλη· κι αν οι παράλογες δαπάνες έχουν ήδη οδηγήσει σ’ αυτά τα πράγματα, πρέπει να ζητούν από τους υπευθύνους να λογοδοτήσουν, να τους προειδοποιούν και να τους υποχρεώνουν να καταβάλουν αποζημίωση. Αν δεν μπορείς να κάνεις σωστά ούτε αυτό το έργο, παραιτήσου γρήγορα· μην παραμένεις στο πόστο του επικεφαλής ή του εργάτη, αφού δεν μπορείς να κάνεις το αντίστοιχο έργο. Αν δεν μπορείς καν ν’ αναλάβεις αυτό το έργο και δεν μπορείς να το κάνεις σωστά, τότε τι έργο μπορείς να κάνεις; Πείτε Μου με τη σειρά: Πόσες είναι συνολικά οι εργασίες που πρέπει να κάνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες σε σχέση με τις προσφορές; (Η πρώτη είναι να τις φυλάνε. Η δεύτερη είναι να ελέγχουν τους λογαριασμούς. Η τρίτη είναι να παρακολουθούν, να διερευνούν και να επιθεωρούν τις κάθε λογής δαπάνες και να πραγματοποιούν αυστηρούς ελέγχους· οι παράλογες δαπάνες πρέπει να εξαλείφονται και, όποιος κι αν προκαλεί διασπάθιση ή σπατάλη, πρέπει να καλείται να λογοδοτήσει και να υποχρεώνεται να καταβάλει αποζημίωση.) Άραγε, είναι εύκολο να εργάζονται σύμφωνα μ’ αυτά τα βήματα; (Ναι.) Είναι ένας σαφώς καθορισμένος τρόπος εργασίας. Αν δεν μπορείς να κάνεις ούτε αυτό το απλό έργο, τότε τι μπορείς να κάνεις ως επικεφαλής ή εργάτης, ως οικονόμος του οίκου του Θεού; Υπάρχουν περιπτώσεις όπου γίνεται σπατάλη και διασπάθιση των προσφορών σε κάθε ευκαιρία· αν, ως επικεφαλής ή εργάτης, δεν έχεις καμία επίγνωση και δεν νιώθεις καθόλου άσχημα γι’ αυτό, τότε έχεις, άραγε, καθόλου τον Θεό στην καρδιά σου; Υπάρχει μια θέση στην καρδιά σου για Εκείνον; Αυτό είναι αμφισβητήσιμο. Λες ότι έχεις καρδιά που αγαπά πολύ τον Θεό και ότι έχεις πραγματικά θεοφοβούμενη καρδιά, κι ωστόσο όταν γίνεται τέτοια διασπάθιση και σπατάλη των προσφορών Του, για κάποιον λόγο δεν έχεις καμία επίγνωση και δεν νιώθεις καθόλου άσχημα γι’ αυτό· άραγε, δεν θέτει αυτό υπό αμφισβήτηση την αγάπη σου και τον φόβο σου για τον Θεό; (Ναι.) Ακόμη και η πίστη σου είναι αμφισβητήσιμη, πόσο μάλλον η αγάπη σου και ο φόβος σου για τον Θεό. Η αγάπη σου και ο φόβος σου για τον Θεό δεν στέκουν· δεν ευσταθούν! Η σωστή φύλαξη των προσφορών είναι μια υποχρέωση που πρέπει να εκπληρώνουν οι επικεφαλής και οι εργάτες και, ταυτόχρονα, είναι μια αναπόφευκτη ευθύνη. Αν οι προσφορές δεν φυλάσσονται σωστά, αυτό αποτελεί παραμέληση ευθύνης από την πλευρά τους· μπορούμε να πούμε ότι όλοι όσοι δεν φυλάνε καλά τις προσφορές είναι ψευδοεπικεφαλής και ψευδοεργάτες.