Β. Η αποστροφή για την αλήθεια

Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω στο δεύτερο στοιχείο της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων: την αποστροφή για την αλήθεια. Έχουμε συναναστραφεί προηγουμένως πάνω σε αρκετές λεπτομέρειες αυτού του στοιχείου της αποστροφής για την αλήθεια, αλλά εδώ πρωτίστως θα χαρακτηρίσουμε τους αντίχριστους αναλύοντας τη διάθεση-ουσία τους που αποστρέφεται την αλήθεια. Το κύριο χαρακτηριστικό της διάθεσης των αντίχριστων ως προς τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν την αλήθεια είναι η αποστροφή και όχι απλώς η έλλειψη ενδιαφέροντος. Η έλλειψη ενδιαφέροντος είναι μόνο μια σχετικά ήπια στάση απέναντι στην αλήθεια που δεν έχει κλιμακωθεί στο επίπεδο της εχθρικότητας, της καταδίκης ή της εναντίωσης. Είναι απλώς και μόνο να μην ενδιαφέρεται κάποιος για την αλήθεια, να μη θέλει να της δώσει σημασία και να λέει: «Ποια θετικά πράγματα; Ποια αλήθεια; Ακόμα κι αν αποκτήσω αυτά τα πράγματα, τι θα γίνει; Μήπως θα βελτιώσουν τη ζωή μου ή θα ενισχύσουν τις ικανότητές μου;» Δεν ενδιαφέρεται γι’ αυτά τα πράγματα, οπότε δεν ασχολείται μαζί τους, αλλά αυτό απέχει από την αποστροφή. Η αποστροφή υποδηλώνει μια συγκεκριμένη στάση. Τι είδους στάση; Μόλις ακούσουν για οποιοδήποτε θετικό πράγμα και οτιδήποτε σχετικό με την αλήθεια, νιώθουν μίσος, απέχθεια, αντίσταση και απροθυμία ν’ ακούσουν. Μάλιστα, μπορεί και να προσπαθήσουν να βρουν αποδείξεις για να καταδικάσουν και να σπιλώσουν την αλήθεια. Αυτή είναι η διάθεση-ουσία τους που αποστρέφεται την αλήθεια.

Ακριβώς όπως και οι άλλοι άνθρωποι, οι αντίχριστοι μπορούν να διαβάζουν τα λόγια του Θεού, ν’ ακούνε αυτά που λέει ο Θεός και να βιώνουν το έργο του Θεού. Επιφανειακά, φαίνεται ότι και εκείνοι μπορούν να κατανοήσουν την κυριολεκτική σημασία των λόγων του Θεού, να ξέρουν τι έχει πει ο Θεός και να γνωρίζουν ότι αυτά τα λόγια δίνουν τη δυνατότητα στους ανθρώπους ν’ ακολουθήσουν το σωστό μονοπάτι και να είναι καλοί άνθρωποι. Ωστόσο, αυτά τα πράγματα παραμένουν γι’ αυτούς απλώς και μόνο θεωρητικά. Τι σημαίνει ότι παραμένουν θεωρητικά; Είναι όπως κάποιοι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι μια θεωρία σ’ ένα βιβλίο είναι καλή, αλλά όταν τη συγκρίνουν με την πραγματική ζωή και σκέφτονται τις πονηρές τάσεις, την ανθρώπινη διαφθορά και τις διάφορες ανάγκες όλης της ανθρωπότητας, βρίσκουν αυτήν τη θεωρία ανέφικτη και αποκομμένη από την πραγματική ζωή και συνειδητοποιούν ότι δεν μπορεί να βοηθήσει τους ανθρώπους να προσαρμοστούν σ’ αυτές τις πονηρές τάσεις και σ’ αυτήν την πονηρή κοινωνία και να συμβαδίσουν μ’ αυτά. Επομένως, πιστεύουν ότι αυτή η θεωρία είναι καλή, αλλά ότι είναι μόνο κάτι που μένει στα λόγια, για να ικανοποιεί τις επιθυμίες και τις φαντασιώσεις της ανθρωπότητας για όμορφα πράγματα. Για παράδειγμα, αν σε κάποιον αρέσει η θέση και επιθυμεί να γίνει αξιωματούχος και να τον εξυψώνουν και να τον λατρεύουν οι άλλοι, πρέπει να βασιστεί σε μη κανονικές μεθόδους, όπως τα ψέματα, η αυτοπροβολή, η ποδοπάτηση των άλλων και ούτω καθεξής, προκειμένου να πετύχει αυτόν τον στόχο. Ωστόσο, αυτά ακριβώς είναι τα πράγματα που καταδικάζει η αλήθεια. Καταδικάζει και αρνείται αυτές τις επιθυμίες και τις φιλοδοξίες των ανθρώπων. Στην πραγματική ζωή, οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είναι θεμιτό να προσπαθούν να διακριθούν, αλλά αυτές οι απαιτήσεις είναι καταδικαστέες από τον Θεό και την αλήθεια. Επομένως, αυτές οι απαιτήσεις δεν γίνονται αποδεκτές στον οίκο του Θεού, δεν υπάρχει χώρος για να τεθούν σ’ εφαρμογή και δεν υπάρχει περιθώριο να πραγματοποιηθούν. Θα τις εγκαταλείψουν, όμως, οι αντίχριστοι; (Δεν θα τις εγκαταλείψουν.) Σωστά· δεν θα τις εγκαταλείψουν. Μόλις το βλέπουν αυτό οι αντίχριστοι, σκέφτονται: «Τώρα κατάλαβα: Άρα, η αλήθεια απαιτεί από τους ανθρώπους να είναι ανιδιοτελείς, να θυσιάζονται, να είναι ανεκτικοί και γενναιόδωροι, να παραμερίσουν το εγώ τους και να ζουν για τους άλλους. Αυτή είναι η αλήθεια». Μόλις ορίσουν την αλήθεια μ’ αυτόν τον τρόπο, αποκτούν ενδιαφέρον γι’ αυτήν ή μήπως νιώθουν απέχθεια γι’ αυτήν; Νιώθουν απέχθεια γι’ αυτήν και απέχθεια για τον Θεό και λένε: «Ο θεός λέει πάντα την αλήθεια, εκθέτει πάντα ακάθαρτα πράγματα όπως οι ανθρώπινες επιθυμίες και φιλοδοξίες και εκθέτει πάντα αυτό που βρίσκεται στο βάθος της ψυχής των ανθρώπων. Φαίνεται ότι ο θεός συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια με στόχο να στερήσει από τους ανθρώπους την επιδίωξη της θέσης, των επιθυμιών και των φιλοδοξιών τους. Αρχικά, νόμιζα ότι ο θεός μπορούσε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες των ανθρώπων, να εκπληρώσει τις ελπίδες και τα όνειρά τους και να τους δώσει αυτό που θέλουν. Δεν περίμενα ότι ο θεός ήταν τέτοιου είδους θεός. Δεν φαίνεται και τόσο σπουδαίος. Εγώ ξεχειλίζω από φιλοδοξίες και επιθυμίες —άραγε μπορεί να συμπαθεί ο θεός έναν άνθρωπο σαν εμένα; Κρίνοντας από αυτά που έλεγε ανέκαθεν ο θεός και από όσα κρύβονται ανάμεσα στα λόγια του, φαίνεται ότι ο θεός δεν συμπαθεί ανθρώπους σαν εμένα ούτε μπορεί να τα πηγαίνει καλά με κάποιον σαν εμένα. Φαίνεται ότι δεν μπορώ να τα πηγαίνω καλά μ’ έναν τέτοιο πρακτικό θεό. Γιατί βρίσκω τόσο δυσάρεστα τα λόγια που λέει, το έργο που κάνει, τις αρχές των πράξεών του και τη διάθεσή του; Ο θεός ζητά από τους ανθρώπους να είναι ειλικρινείς, να έχουν συνείδηση, να τον αναζητούν, να τον υπακούν και να έχουν φόβο θεού όταν τους συμβαίνει κάτι, καθώς και να εγκαταλείψουν τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους —δεν μπορώ να τα κάνω αυτά τα πράγματα! Αυτό που απαιτεί ο θεός όχι μόνο είναι ασύμβατο με τις ανθρώπινες αντιλήψεις, αλλά και δείχνει αναισθησία για τα ανθρώπινα αισθήματα. Πώς μπορώ να πιστέψω σ’ αυτόν;» Αφού, κλωθογυρίσουν τα πράγματα στο μυαλό τους μ’ αυτόν τον τρόπο, αναπτύσσουν καλά αισθήματα απέναντι στον Θεό ή μήπως απομακρύνονται από Αυτόν; (Απομακρύνονται.) Μετά από μια περίοδο βίωσης, οι αντίχριστοι νιώθουν ολοένα και περισσότερο ότι οι άνθρωποι σαν εκείνους, που έχουν φιλοδοξίες, επιθυμίες και πολλές βλέψεις, δεν θα είναι καλοδεχούμενοι στον οίκο του Θεού, ότι δεν υπάρχει εδώ περιθώριο να χρησιμοποιήσουν τις δεξιότητές τους και ότι δεν μπορούν εδώ να πετύχουν ελεύθερα τις βλέψεις τους. Σκέφτονται: «Στον οίκο του θεού δεν μπορώ να φανερώσω το εξαιρετικό ταλέντο μου. Ποτέ δεν θα έχω την ευκαιρία να διακριθώ. Λένε ότι δεν έχω πνευματική κατανόηση, ότι δεν κατανοώ την αλήθεια και ότι έχω τη διάθεση ενός αντίχριστου. Όχι μόνο δεν έχω προαχθεί ούτε έχω τοποθετηθεί σε σημαντικό πόστο, αλλά καταδικάστηκα κιόλας. Γιατί είναι λάθος να εγκαθιδρύσω το δικό μου ανεξάρτητο βασίλειο; Γιατί είναι λάθος να τιμωρώ τους άλλους; Εφόσον έχω δύναμη, έτσι πρέπει να φέρομαι! Ποιος δεν θα φερόταν έτσι αν είχε δύναμη; Γιατί είναι λάθος, λοιπόν, να εμπλακώ σε βρόμικα παιχνίδια και να νοθεύσω τις εκλογές; Όλοι οι άπιστοι το ίδιο δεν κάνουν; Γιατί δεν επιτρέπεται στον οίκο του θεού; Μάλιστα λένε κι ότι είναι ξεδιάντροπο. Πώς γίνεται να θεωρείται ξεδιάντροπο; Ο άνθρωπος αγωνίζεται να ανέβει προς τα πάνω· το νερό κυλάει προς τα κάτω. Αυτό είναι το σωστό! Ο οίκος του θεού δεν έχει πλάκα. Όμως, οι άνθρωποι στον έξω κόσμο είναι πολύ φαύλοι και δεν είναι εύκολο να τα πηγαίνει κανείς καλά μαζί τους. Συγκριτικά, οι άνθρωποι στον οίκο του θεού συμπεριφέρονται λίγο καλύτερα. Αν δεν υπήρχε θεός, θα ήταν υπέροχο ν’ αράξω εδώ· αν ο θεός και η αλήθεια δεν κυβερνούσαν τους ανθρώπους, θα ήμουν εγώ το αφεντικό στον οίκο του θεού, κύριος και βασιλιάς». Όσο κάνουν τα καθήκοντά τους στον οίκο του Θεού, βιώνουν συνεχώς διάφορα πράγματα, κλαδεύονται διαρκώς και αλλάζουν πολλά διαφορετικά καθήκοντα· στο τέλος, συνειδητοποιούν το εξής και λένε: «Στον οίκο του θεού, ό,τι συμβαίνει αξιολογείται και λύνεται χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Δίνεται πάντα έμφαση στην αλήθεια και ο θεός μιλάει συνεχώς γι’ αυτήν. Δεν μπορώ εδώ να πετύχω ελεύθερα τις βλέψεις μου!» Έχοντας φτάσει σ’ αυτό το σημείο στα βιώματά τους, νιώθουν ολοένα και μεγαλύτερη αποστροφή για την αλήθεια, για το γεγονός ότι βασιλεύει η αλήθεια, για το γεγονός ότι όλα όσα κάνει ο Θεός είναι η αλήθεια και για την αναζήτηση της αλήθειας. Σε ποιον βαθμό νιώθουν αποστροφή γι’ αυτά τα πράγματα; Δεν θέλουν καν ν’ αναγνωρίσουν ή ν’ αποδεχθούν τα δόγματα των αληθειών που είχαν αναγνωρίσει στην αρχή και νιώθουν ακραία απέχθεια μέσα τους. Έτσι, μόλις έρχεται η στιγμή για μια συνάθροιση, τους πιάνει νύστα και ανησυχία. Γιατί είναι ανήσυχοι; Σκέφτονται: «Αυτές οι συναθροίσεις κρατάνε κάθε φορά τρεις τέσσερις ώρες· πότε θα τελειώσει αυτό; Δεν θέλω ν’ ακούω πλέον!» Κάθονται στα καρφιά —αυτή είναι η φράση που περιγράφει την ψυχολογική τους διάθεση. Συνειδητοποιούν ότι, εφόσον η αλήθεια βασιλεύει στον οίκο του Θεού, δεν θα έχουν ποτέ την ευκαιρία να διακριθούν, αλλά πάντα θα τους περιορίζουν, θα τους καταδικάζουν και θα τους απορρίπτουν όλοι και ότι, όσο ικανοί κι αν είναι, δεν θα τους δοθούν σημαντικοί ρόλοι. Κατά συνέπεια, εντείνεται η απέχθειά τους για την αλήθεια και τον Θεό. Κάποιος μπορεί να ρωτήσει: «Γιατί δεν ένιωθαν απέχθεια ευθύς εξαρχής;» Είναι γεγονός ότι ένιωθαν απέχθεια ευθύς εξαρχής, αλλά εκείνη την περίοδο τα πάντα στον οίκο του Θεού ήταν άγνωστα γι’ αυτούς. Δεν είχαν ιδέα, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν ένιωθαν απέχθεια ή αποστροφή. Στην πραγματικότητα, ένιωθαν αποστροφή για την αλήθεια μέσα στη φύση-ουσία τους, απλώς δεν το είχαν συνειδητοποιήσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φύση-ουσία αυτών των ανθρώπων αποστρέφεται την αλήθεια. Γιατί το λέω αυτό; Είναι έμφυτη η αγάπη τους για την αδικία, τη μοχθηρία, τη δύναμη, τις πονηρές τάσεις, τις θέσεις εξουσίας, τον έλεγχο των άλλων ανθρώπων και για όλα τα παρόμοια αρνητικά πράγματα. Κρίνοντας από τα πράγματα που αγαπούν, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αντίχριστοι νιώθουν αποστροφή για την αλήθεια. Επιπλέον, όσον αφορά τα πράγματα για τα οποία αγωνίζονται, αγωνίζονται για τη θέση, αγωνίζονται να διακριθούν, αγωνίζονται ν’ αποκτήσουν φωτοστέφανο, αγωνίζονται να είναι ηγέτες μεταξύ των ανθρώπων, να είναι επιβλητικοί και ισχυροί, να έχουν κύρος και δύναμη όπου μιλάνε και ενεργούν, καθώς και τη δυνατότητα να ελέγχουν τους άλλους· γι’ αυτά τα πράγματα αγωνίζονται. Είναι και αυτό μια εκδήλωση της αποστροφής που νιώθουν για την αλήθεια. Κρίνοντας περαιτέρω από τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια, όσες αλήθειες κι αν ακούσουν αυτοί οι άνθρωποι, δεν θα έχει κανένα νόημα. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Μήπως αυτό συμβαίνει επειδή έχουν κακή μνήμη;» Όχι. Κάποιοι αντίχριστοι έχουν εξαιρετική μνήμη, είναι ιδιαίτερα εύγλωττοι και μπορούν να εφαρμόζουν και να επιδεικνύουν αμέσως όσα έχουν μάθει. Κατά συνέπεια, όσοι δεν έχουν ικανότητα διάκρισης πιστεύουν ότι αυτοί οι άνθρωποι έχουν καλό επίπεδο και ότι το Άγιο Πνεύμα εργάζεται σ’ αυτούς. Ωστόσο, οι άνθρωποι που μπορούν να διακρίνουν αναγνωρίζουν αμέσως ότι αναφέρουν μόνο δόγματα και κούφια λόγια, ότι όσα λένε δεν εμπεριέχουν καθόλου αλήθεια-πραγματικότητες και ότι έχουν ως σκοπό να παραπλανήσουν τους ανθρώπους. Τέτοιοι άνθρωποι είναι οι αντίχριστοι: Τους αρέσει ιδιαίτερα να κάνουν μεγαλόπνοα κηρύγματα, να συζητούν για πνευματικές θεωρίες με ανούσιο τρόπο, ενώ τα λόγια τους ξεχύνονται σαν χείμαρρος που, άπαξ και αρχίσει να ρέει, είναι εκτός θέματος και ασυνάρτητος. Πολλοί άνθρωποι δεν μπορούν να τους καταλάβουν και οι αντίχριστοι λένε: «Αυτή είναι η γλώσσα του τρίτου ουρανού· πώς θα μπορούσατε να την καταλάβετε;» Η κύρια εκδήλωση της αποστροφής των αντίχριστων για την αλήθεια φαίνεται από τη στάση τους απέναντί της και, ασφαλώς, εμφανίζεται και στην καθημερινή τους ζωή και στις συνήθεις δραστηριότητές τους, ιδίως στον τρόπο με τον οποίο κάνουν τα καθήκοντά τους. Εμφανίζουν διάφορες εκδηλώσεις: Πρώτον, δεν αναζητούν ποτέ την αλήθεια, ακόμα και όταν ξέρουν ξεκάθαρα ότι θα έπρεπε. Δεύτερον, δεν κάνουν ποτέ πράξη την αλήθεια. Εφόσον δεν αναζητούν την αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να την κάνουν πράξη; Μόνο μέσα από την αναζήτηση μπορεί να υπάρξει κατανόηση και μόνο η κατανόηση μπορεί να οδηγήσει στην πράξη. Δεν αναζητούν ούτε παίρνουν καθόλου στα σοβαρά τις αλήθεια-αρχές, ενώ μάλιστα τις περιφρονούν, νιώθουν αποστροφή γι’ αυτές και τις αντιμετωπίζουν με εχθρικότητα. Συνεπώς, ποτέ δεν κάνουν πράξη την αλήθεια ούτε στο ελάχιστο, ακόμα κι όταν κατά καιρούς την κατανοούν. Για παράδειγμα, όταν τους συμβαίνει κάτι και οι άλλοι προτείνουν μια καλή πορεία δράσης, μπορεί ν’ απαντήσουν: «Τι το καλό έχει αυτό; Αν το κάνω, δεν θα χαραμιστούν οι ιδέες μου;» Κάποιοι μπορεί να πουν: «Ο οίκος του Θεού θα υποστεί απώλειες αν ενεργήσουμε με τον δικό σου τρόπο. Πρέπει να ενεργούμε σύμφωνα με τις αρχές». Εκείνοι απαντούν: «Ποιες αρχές! Ο δικός μου τρόπος είναι η αρχή. Αυτό που σκέφτομαι εγώ είναι η αρχή!» Δεν δείχνει αυτό ότι δεν κάνουν πράξη την αλήθεια; (Ναι.) Άλλη μία από τις κύριες εκδηλώσεις τους είναι ότι ποτέ δεν διαβάζουν τα λόγια του Θεού ούτε επιδίδονται σε πνευματικές ασκήσεις. Κάποιοι άνθρωποι, όταν είναι απασχολημένοι με το έργο τους και δεν μπορούν να βρουν χρόνο για να διαβάσουν τα λόγια του Θεού, συλλογίζονται σιωπηλά ή τραγουδούν μερικούς ύμνους και, αν περάσουν πολλές μέρες χωρίς να διαβάσουν τα λόγια του Θεού, νιώθουν ένα κενό. Όσο απασχολημένοι κι αν είναι, ξεκλέβουν μια στιγμή για να διαβάσουν ένα απόσπασμα και ν’ αναπληρώσουν το κενό, ενώ στοχάζονται μέχρι να μπορέσουν να αισθανθούν την παρουσία του Θεού και ν’ αποκτήσουν σταθερότητα μέσα τους. Αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι πολύ μακριά από τον Θεό. Από την άλλη πλευρά, οι αντίχριστοι δεν στενοχωριούνται αν περάσει μια μέρα χωρίς να διαβάσουν τα λόγια του Θεού. Ακόμα κι αν δεν διαβάσουν τα λόγια του Θεού για 10 μέρες, δεν νιώθουν τίποτα. Μπορούν να συνεχίσουν να ζουν πολύ καλά χωρίς να διαβάσουν τα λόγια του Θεού για έναν χρόνο, ενώ μπορούν να περάσουν ακόμα και τρία χρόνια χωρίς να διαβάσουν τα λόγια του Θεού και να μη νιώθουν τίποτα· δεν νιώθουν φόβο ή κενό στην καρδιά τους και συνεχίζουν να ζουν άνετα. Πρέπει να νιώθουν έντονη αποστροφή για τα λόγια του Θεού! Ένας άνθρωπος μπορεί να περάσει μια μέρα χωρίς να διαβάσει τα λόγια του Θεού επειδή είναι απασχολημένος ή ίσως και 10 μέρες για τον ίδιο λόγο. Ωστόσο, αν κάποιος μπορεί να περάσει έναν ολόκληρο μήνα χωρίς να διαβάσει τα λόγια του Θεού και να μη νιώθει τίποτα, τότε υπάρχει πρόβλημα. Αν περάσει ένας χρόνος χωρίς να διαβάσει τα λόγια του Θεού, όχι μόνο δεν λαχταρά τα λόγια του Θεού, αλλά νιώθει και αποστροφή για την αλήθεια.

Άλλη μια εκδήλωση της αποστροφής που νιώθουν οι αντίχριστοι για την αλήθεια είναι η περιφρόνησή τους για τον Χριστό. Έχουμε συναναστραφεί στο παρελθόν πάνω στην περιφρόνησή τους για τον Χριστό. Τι έχει κάνει, λοιπόν, ο Χριστός για να Τον περιφρονούν; Μήπως τους πλήγωσε ή τους έβλαψε ή έκανε κάτι ενάντια στις επιθυμίες τους; Μήπως έπληξε τα συμφέροντά τους; Όχι. Ο Χριστός δεν τους κρατάει κακία και δεν Τον έχουν καν συναντήσει. Πώς γίνεται, λοιπόν, να Τον περιφρονούν; Η βαθύτερη αιτία έγκειται στην ουσία των αντίχριστων που αποστρέφεται την αλήθεια. Άλλη μια εκδήλωση της αποστροφής των αντίχριστων για την αλήθεια είναι η περιφρόνησή τους για την πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων περικλείει ένα ευρύ φάσμα πραγμάτων, όπως όλα εκείνα που δημιούργησε ο Θεός και τους νόμους τους, τα διάφορα έμβια όντα και τους νόμους που διέπουν τη ζωή τους και, πρωτίστως, τους διάφορους νόμους που διέπουν τη ζωή των έμβιων όντων που αποκαλούνται άνθρωποι. Για παράδειγμα, τα ζητήματα της γέννησης, της γήρανσης, της ασθένειας και του θανάτου που είναι τα κοντινότερα στην ανθρώπινη ζωή· όσο γερνάνε οι άνθρωποι, δεν τους βαστάνε πια τα πόδια τους, η υγεία τους εξασθενεί, η όρασή τους ατονεί, αποκτούν προβλήματα ακοής, τους πέφτουν τα δόντια και σκέφτονται ότι πρέπει να συμφιλιωθούν με τα γηρατειά. Ο Θεός είναι κυρίαρχος σε όλα αυτά και κανείς δεν μπορεί να πάει κόντρα σ’ αυτόν τον φυσικό νόμο· οι κανονικοί άνθρωποι μπορούν ν’ αναγνωρίσουν και ν’ αποδεχθούν όλα αυτά τα πράγματα. Ωστόσο, όσα χρόνια κι αν ζήσει ένας άνθρωπος ή όποια κι αν είναι η κατάσταση της σωματικής του υγείας, κάποια πράγματα δεν αλλάζουν, όπως ο τρόπος με τον οποίο πρέπει να κάνει το καθήκον του, η θέση που πρέπει να υιοθετεί και η στάση με την οποία πρέπει να κάνει το καθήκον του. Από την άλλη πλευρά, οι αντίχριστοι αρνούνται να υποκύψουν. Λένε: «Ποιος είμαι; Δεν γίνεται να γεράσω. Πρέπει να είμαι πάντα διαφορετικός από τους συνηθισμένους ανθρώπους. Σου φαίνομαι γέρος; Υπάρχουν κάποια πράγματα που εσείς δεν μπορείτε να τα κάνετε σ’ αυτήν την ηλικία, αλλά εγώ μπορώ. Μπορεί εσάς να μη σας βαστάνε τα πόδια σας στα πενήντα σας, αλλά τα δικά μου πόδια παραμένουν ευκίνητα. Μάλιστα, εξασκούμαι στα άλματα από ταράτσα σε ταράτσα!» Πάντα θέλουν ν’ αμφισβητούν αυτούς τους κανονικούς νόμους που όρισε ο Θεός, προσπαθούν διαρκώς να τους παραβιάσουν και να δείξουν στους άλλους ότι είναι διαφορετικοί, ιδιαίτεροι και ανώτεροι από τους συνηθισμένους ανθρώπους. Γιατί το κάνουν αυτό; Θέλουν ν’ αμφισβητήσουν τα λόγια του Θεού και ν’ αρνηθούν ότι τα λόγια Του είναι η αλήθεια. Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση της ουσίας των αντίχριστων που αποστρέφεται την αλήθεια; (Ναι.) Υπάρχει και μια άλλη πτυχή, που είναι το γεγονός ότι οι αντίχριστοι λατρεύουν τις πονηρές τάσεις και τις σκοτεινές επιρροές· αυτό επιβεβαιώνει περαιτέρω ότι είναι εχθροί της αλήθειας. Οι αντίχριστοι θαυμάζουν απεριόριστα και λατρεύουν το καθεστώς του Σατανά, τις διάφορες ικανότητες, δεξιότητες και πράξεις των πονηρών πνευμάτων που αναφέρονται στους θρύλους, καθώς και τις πονηρές τάσεις και τις σκοτεινές επιρροές. Η πίστη τους σ’ αυτά τα πράγματα είναι ακλόνητη και δεν αμφιβάλλουν ποτέ γι’ αυτά. Όχι μόνο δεν νιώθουν μέσα τους καμία αποστροφή γι’ αυτά, αλλά και πλημμυρίζουν από σεβασμό, λατρεία και ζήλια γι’ αυτά. Μάλιστα, βαθιά μέσα τους, ακολουθούν στενά αυτά τα πράγματα. Οι αντίχριστοι έχουν μια τέτοια στάση βαθιά μέσα τους απέναντι σε αυτά τα πονηρά και σκοτεινά πράγματα. Δεν σημαίνει αυτό ότι αποστρέφονται την αλήθεια; Απολύτως! Πώς θα μπορούσε ν’ αγαπά την αλήθεια κάποιος που αγαπά αυτά τα μοχθηρά και σκοτεινά πράγματα; Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν στις πονηρές δυνάμεις και στη συμμορία του Σατανά. Ασφαλώς, πιστεύουν ακράδαντα στα πράγματα του Σατανά, ενώ η καρδιά τους ξεχειλίζει από απέχθεια και απαξίωση για την αλήθεια και τα θετικά πράγματα. Θα ολοκληρώσουμε εδώ τη σύνοψή μας για το στοιχείο της αποστροφής για την αλήθεια.

Γ. Η φαυλότητα

Άλλο ένα στοιχείο της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων είναι η φαυλότητα. Οι αντίχριστοι μπορούν να συνοψιστούν με μία φράση: Είναι κακοί άνθρωποι. Όταν έχουν θέση, είναι εμφανές ότι είναι αντίχριστοι. Όταν δεν έχουν θέση, πώς μπορείτε να κρίνετε κατά πόσο είναι αντίχριστοι; Πρέπει να εξετάσετε την ανθρώπινη φύση τους. Αν η ανθρώπινη φύση τους είναι κακόβουλη, ύπουλη και δηλητηριώδης, τότε είναι εκατό τοις εκατό αντίχριστοι. Αν κάποιος δεν είχε ποτέ θέση, δεν έχει υπάρξει ποτέ επικεφαλής και η ανθρώπινη φύση του δεν είναι καλή, πώς μπορείτε να προσδιορίσετε αν είναι αντίχριστος; Πρέπει να δείτε κατά πόσο η ανθρώπινη φύση του είναι δηλητηριώδης και κατά πόσο είναι κακός άνθρωπος. Αν είναι κακός άνθρωπος, τότε ακόμη κι αν δεν έχει θέση, είναι εκατό τοις εκατό αντίχριστος. Επομένως, άλλη μια χαρακτηριστική πτυχή της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων είναι η φαυλότητα. Είναι ίδια η φαύλη διάθεση των αντίχριστων με την αγριότητα που έχουν τα λιοντάρια ή οι τίγρεις όταν κυνηγούν το θήραμά τους; (Όχι.) Τα σαρκοφάγα ζώα κυνηγούν επειδή πεινάνε· είναι το ένστικτο και η σωματική τους ανάγκη. Όμως, όταν δεν πεινάνε, δεν κυνηγάνε. Πώς διαφέρει αυτό από τη φαυλότητα των αντίχριστων; Ισχύει ότι οι αντίχριστοι δεν αγριεύουν αν δεν τους προκαλέσεις και αγριεύουν μόνο όταν τους προκαλέσεις; Ή μήπως ισχύει ότι δεν θα σε ελέγξουν αν δεν τους ακούσεις, αλλά θα σε ελέγξουν αν τους ακούσεις; Ή μήπως ισχύει ότι δεν θα σε τιμωρήσουν αν τους ακούς, αλλά θα σε τιμωρήσουν αν δεν τους ακούς; (Όχι.) Η φαυλότητα των αντίχριστων είναι μια διάθεση, μια ουσία· είναι μια γνήσια σατανική ουσία. Δεν είναι ένα ένστικτο ούτε μια ανάγκη της σάρκας, αλλά μια εκδήλωση και ένα χαρακτηριστικό της διάθεσης των αντίχριστων. Ποιες είναι, λοιπόν, οι εκδηλώσεις, οι αποκαλύψεις και οι προσεγγίσεις της φαύλης διάθεσης των αντίχριστων; Ποιες από τις πράξεις τους δείχνουν ότι η διάθεσή τους είναι φαύλη, ότι έχουν την ουσία των κακών ανθρώπων; Πείτε τις σκέψεις σας. (Τιμωρούν τους άλλους.) (Καταπιέζουν και αποκλείουν όσους είναι διαφορετικοί από αυτούς.) (Παγιδεύουν τους άλλους και τους σκάβουν τον λάκκο.) (Ελέγχουν και χειραγωγούν τους ανθρώπους.) (Δημιουργούν κλίκες και σπέρνουν τη διχόνοια.) Το γεγονός ότι δημιουργούν κλίκες και σπέρνουν τη διχόνοια δείχνει λίγο ότι είναι ύπουλοι· αυτές είναι εκδηλώσεις μια μοχθηρής διάθεσης, αλλά δεν εμπίπτουν στη φαυλότητα. Διαδίδουν αντιλήψεις, εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια —είναι φαυλότητα αυτά; (Ναι.) Εναντιώνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις, αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού, αρπάζουν τις προσφορές του Θεού και εναντιώνονται ευθέως στον Θεό —είναι φαυλότητα αυτά; (Ναι.) Το γεγονός ότι αρπάζουν τις προσφορές δεν δείχνει μόνο απληστία, είναι και εκδήλωση μιας φαύλης διάθεσης. Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι μπορούν ν’ αρπάζουν τις προσφορές υποδηλώνει μια εξαιρετικά φαύλη διάθεση, ίδια με εκείνη των ληστών. Επαναλάβετε τα στοιχεία που μόλις συνοψίσαμε. (Τιμωρούν τους άλλους, καταπιέζουν και αποκλείουν όσους είναι διαφορετικοί από αυτούς, τους παγιδεύουν και τους σκάβουν τον λάκκο, ελέγχουν και χειραγωγούν τους ανθρώπους, διαδίδουν αντιλήψεις, εγκαθιδρύουν ανεξάρτητα βασίλεια, εναντιώνονται στις εργασιακές ρυθμίσεις, επιτίθενται στον Θεό και αρπάζουν τις προσφορές.) Συνολικά, εννέα στοιχεία. Πάνω κάτω αυτές είναι οι εκδηλώσεις της φαύλης διάθεσης των αντίχριστων. Στην πραγματικότητα, υπάρχουν και κάποιες ακόμα συγκεκριμένες εκδηλώσεις, αλλά είναι σχεδόν ταυτόσημες μ’ αυτές, οπότε δεν θα τις παραθέσω λεπτομερώς. Με λίγα λόγια, αυτοί που χρησιμοποιούν αυτές τις προσεγγίσεις και στρατηγικές είναι κακοί άνθρωποι. Από τη μία πλευρά, οι προσεγγίσεις τους είναι ύπουλες: Για παράδειγμα, το ότι παγιδεύουν τους άλλους, τους σκάβουν τον λάκκο και διαδίδουν αντιλήψεις είναι όλα σχετικά ύπουλα. Από την άλλη πλευρά, οι στρατηγικές τους είναι πολύ δηλητηριώδεις και άγριες, κι αυτό σημαίνει ότι έχουν φαύλη διάθεση.

Κρίνοντας από αυτές τις τρεις πτυχές της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων, είναι δυνατόν να σωθούν; (Όχι.) Είναι πρόθυμοι απλώς να δουλέψουν στον οίκο του Θεού; (Όχι.) Δεν επιδιώκουν την αλήθεια, δεν αγαπούν την αλήθεια και η καρδιά τους ξεχειλίζει από εχθρικότητα απέναντι στον Θεό και τα θετικά πράγματα. Μάλιστα, είναι απρόθυμοι να κάνουν ακόμα και τα πιο βασικά πράγματα —απλώς να δουλέψουν και να εκπληρώσουν το καθήκον τους στον οίκο του Θεού— δηλαδή, δεν μπορούν να κάνουν ούτε αυτό που θα έκανε κανονικά ένας άνθρωπος. Όχι μόνο δεν μπορούν να το κάνουν, αλλά και, αντιθέτως, αναστατώνουν, διαταράσσουν και καταστρέφουν την κανονική τάξη των αδελφών που κάνουν τα καθήκοντά τους, καθώς και την κανονική εκκλησιαστική ζωή. Ταυτόχρονα, αναστατώνουν το έργο του οίκου του Θεού, την κανονική ζωή-είσοδο των ανθρώπων και το κανονικό έργο του Θεού στους ανθρώπους. Και όχι μόνο αυτό· θέλουν και να κυβερνούν και να έχουν δύναμη στον οίκο του Θεού. Θέλουν να παραπλανούν, να προσελκύουν και να ελέγχουν τους ανθρώπους, να εγκαθιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια και τις δικές τους φατρίες στον οίκο του Θεού και να μετατρέψουν εντελώς όσους ακολουθούν τον Θεό σε δικούς τους ακόλουθους, ώστε να μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τη φιλοδοξία και την επιθυμία τους να έχουν δύναμη και επιρροή, να ελέγχουν τον εκλεκτό λαό του Θεού και να δείξουν ότι είναι αντίπαλοι με τον Θεό. Έχει, λοιπόν, κανένα όφελος να χρησιμοποιούνται οι αντίχριστοι στον οίκο του Θεού; Μπορούν να υπηρετήσουν κανέναν καλό σκοπό στον οίκο του Θεού; (Όχι.) Κρίνοντας από την ανθρώπινη φύση τους έως τις επιδιώξεις τους, από τις φιλοδοξίες και τις επιθυμίες τους έως τα μονοπάτια στα οποία βαδίζουν, καθώς και από τη στάση τους απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό, ο μοναδικός σκοπός που μπορούν να υπηρετήσουν τέτοιοι άνθρωποι στον οίκο του Θεού είναι η αναστάτωση, η διατάραξη και η καταστροφή του έργου του Θεού. Δεν μπορούν να υπηρετήσουν τον παραμικρό θετικό σκοπό, επειδή δεν επιδιώκουν ποτέ την αλήθεια και στη φύση-ουσία τους αποστρέφονται την αλήθεια και ξεχειλίζουν από εχθρικότητα απέναντι στην αλήθεια και στον Θεό. Αυτή είναι η ουσία των αντίχριστων.

Κάπως έτσι ολοκληρώνεται η συναναστροφή μας πάνω στις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων. Μέσα από αυτά πάνω στα οποία συναναστραφήκαμε σήμερα, είστε πλέον σε θέση να διακρίνετε τους αντίχριστους; Για να το συνοψίσουμε με την απλούστερη φράση: Οι κακοί άνθρωποι είναι αντίχριστοι και όλοι οι αντίχριστοι είναι κακοί άνθρωποι. Δεν σας γίνονται πιο ξεκάθαρα τα πράγματα όταν το θέτουμε έτσι; Δεν είναι ευκολότερο να τα καταλάβετε τώρα; Τα τελευταία δύο χρόνια, αναλύουμε διαρκώς τη φύση-ουσία των αντίχριστων και έχετε υποστεί πολύ εξευγενισμό, ανησυχώντας μήπως είστε αντίχριστοι. Τώρα, λοιπόν, καταλήγουμε στο αποτέλεσμα. Η διαδικασία ήταν αρκετά δύσκολη, αλλά το τελικό αποτέλεσμα είναι καλό: Έχετε τη διάθεση ενός αντίχριστου, αλλά δεν είστε αντίχριστοι. Πώς καταλήξατε σ’ αυτήν την κατανόηση; Ποιο στοιχείο των συναναστροφών Μου σας έκανε να το συνειδητοποιήσετε αυτό; (Την προηγούμενη φορά, μέσα από τη συναναστροφή Σου, Θεέ μου, πάνω στη διαφορά ανάμεσα στον χαρακτήρα και τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων και στο χαρακτήρα και τη διάθεση-ουσία άλλων ανθρώπων, αρχίσαμε να κατανοούμε λίγο. Οι άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική μπορούν να μετανοήσουν και ν’ αλλάξουν αφού κάνουν κακό, ενώ όσοι έχουν τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων είναι πεισματικά αμετανόητοι και δεν νιώθουν τίποτα, όσο κακό κι αν διαπράξουν.) Οι άνθρωποι έχουν κάποιες αποκαλύψεις της διάθεσης των αντίχριστων, αλλά αυτές είναι ακούσιες και δεν προέρχονται ενεργά από τη δική τους βούληση. Όταν οι άνθρωποι διαπιστώνουν αυτές τις αποκαλύψεις, νιώθουν δυσφορία, πόνο, μεταμέλεια και αίσθημα χρέους κι έπειτα μπορούν σταδιακά ν’ αναστρέψουν την πορεία τους. Όταν οι άνθρωποι κατανοούν αυτό το σημείο, νιώθουν πολύ πιο ήρεμοι, διαπιστώνουν ότι έχουν ακόμη περιθώριο να σωθούν και ότι δεν είναι αντίχριστοι. Παρόλο που έχουν κάποια σχέση με τη διάθεση των αντίχριστων, ευτυχώς δεν έχουν καμία σχέση με τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων. Εφόσον δεν είσαι κακός άνθρωπος, δεν είσαι αντίχριστος. Όμως μήπως αυτό σημαίνει ότι δεν έχεις τη διάθεση των αντίχριστων; (Όχι.) Όταν λέω τώρα ότι όλοι έχουν τη διάθεση των αντίχριστων, νιώθετε αντίσταση μέσα σας; (Όχι.) Αν δεν νιώθετε αντίσταση, τότε μπορείτε πλέον ν’ αποδεχθείτε αυτό το γεγονός. Συνοψίστε τις εκδηλώσεις της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων. (Οι αντίχριστοι αποστρέφονται την αλήθεια, μισούν την αλήθεια και δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποδεχθούν την αλήθεια.) Αυτό φτάνει στην ουσία· οι αντίχριστοι δεν πρόκειται ποτέ ν’ αποδεχθούν την αλήθεια. Νιώθουν αποστροφή για την αλήθεια και είναι εχθρικοί απέναντί της. Κάποιοι άνθρωποι δεν επιδιώκουν την αλήθεια, αλλά δεν είναι εχθρικοί απέναντί της. Επίσης, πιστεύουν ότι όλα όσα λέει ο Θεός είναι σωστά και καλά, τα θαυμάζουν και θέλουν να τα επιδιώξουν, αλλά έχουν χαμηλό επίπεδο και τους λείπει ένα μονοπάτι. Άλλοι δεν ενδιαφέρονται για την αλήθεια, αλλά δεν είναι εχθρικοί απέναντί της· είναι χλιαροί. Ωστόσο, οι αντίχριστοι είναι διαφορετικοί· νιώθουν αποστροφή για την αλήθεια και είναι εχθρικοί απέναντί της. Τη στιγμή που αναφέρεται η αλήθεια ή ο Θεός, νιώθουν μίσος και, αν προσπαθήσει κανείς να τους κάνει ν’ αποδεχθούν την αλήθεια, γίνονται μη κανονικοί, νιώθουν απέχθεια μέσα τους και δεν την αποδέχονται ποτέ. Αυτή είναι η ουσία των αντίχριστων. Τι άλλο; (Οι αντίχριστοι είναι πεισματικά αμετανόητοι ό,τι κι αν κάνουν λάθος και δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν πράξη την αλήθεια.) Δεν πρόκειται ν’ αναγνωρίσουν τα λάθη τους, δεν μετανοούν ποτέ και δεν πρόκειται ν’ αλλάξουν όσα χρόνια κι αν περάσουν. Δεν αναγνωρίζουν ότι ο Θεός είναι η αλήθεια, ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια. Πώς, λοιπόν, θα ήταν δυνατόν να κάνουν πράξη την αλήθεια; Δεν έχουν ανθρώπινη φύση· δεν είναι άνθρωποι, είναι διάβολοι, σατανάδες και εχθροί του Θεού, οπότε δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να κάνουν πράξη την αλήθεια.

26 Δεκεμβρίου 2020