III. Η διάθεση-ουσία των αντίχριστων

Στη σημερινή συναναστροφή, ο στόχος είναι και πάλι να συνοψίσουμε πρωτίστως ποια ακριβώς είναι η διάθεση-ουσία των αντίχριστων. Από τις έξι διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων που μόλις συζητήσαμε, ποιες τρεις χρησιμοποιούνται με μεγαλύτερη ακρίβεια για να χαρακτηριστούν οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων; (Η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, η φαυλότητα και η μοχθηρία.) Εφόσον μειώσαμε το εύρος σ’ αυτές τις τρεις, δεν θ’ ασχοληθούμε σ’ αυτήν τη συναναστροφή με τις τρεις πρώτες. Άρα, μήπως οι άνθρωποι που έχουν τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων δεν έχουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις της αδιαλλαξίας, της αλαζονείας και της δολιότητας; (Όχι.) Τότε γιατί δεν χρησιμοποιούμε τις τρεις πρώτες διαθέσεις για να χαρακτηρίσουμε τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων; (Επειδή και οι συνηθισμένοι διεφθαρμένοι άνθρωποι διαθέτουν τις τρεις πρώτες διαθέσεις, οι οποίες δεν αντιπροσωπεύουν την ουσία ενός ανθρώπου.) Αυτή είναι μια πολύ ακριβής σύνοψη. Όσον αφορά το θέμα της διάθεσης-ουσίας, οι τρεις πρώτες διεφθαρμένες διαθέσεις είναι σχετικά ηπιότερες σε βαθμό, ενώ εκείνες που μπορούν πραγματικά να συνοψίσουν τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων είναι οι τρεις τελευταίες: η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, η φαυλότητα και η μοχθηρία. Αυτές οι τρεις διεφθαρμένες διαθέσεις μπορούν να χαρακτηρίσουν με μεγαλύτερη ακρίβεια τη διάθεση-ουσία των αντίχριστων. Παρόλο που οι τρεις πρώτες διεφθαρμένες διαθέσεις δεν χρησιμοποιούνται για τον χαρακτηρισμό της ουσίας των αντίχριστων, καθεμιά τους ενυπάρχει στους αντίχριστους και είναι πιο σοβαρές από ό,τι στους κοινούς ανθρώπους. Η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, η φαυλότητα και η μοχθηρία μπορούν όλες να χρησιμοποιηθούν για να συνοψίσει και να χαρακτηρίσει κανείς την αδιαλλαξία τους και να περιγράψει τον βαθμό της αδιαλλαξίας τους. Ομοίως, οι τρεις τελευταίες διαθέσεις μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για να συνοψίσει και να χαρακτηρίσει κανείς την αλαζονεία και τη δολιότητά τους. Είναι εμφανές ότι τα κύρια χαρακτηριστικά της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων είναι η αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, η φαυλότητα και η μοχθηρία.

Α. Η μοχθηρία

Από τις τρεις αυτές διεφθαρμένες διαθέσεις —την αποστροφή απέναντι στην αλήθεια, τη φαυλότητα και τη μοχθηρία— η μοχθηρία είναι η πιο ολοκληρωμένη σύνοψη διάθεσης στη διάθεση-ουσία ενός αντίχριστου, καθώς και η πιο κοινή στη διάθεση-ουσία ενός αντίχριστου. Γιατί χρησιμοποιείται η μοχθηρία για να περιγραφεί η διάθεση-ουσία ενός αντίχριστου; Εφόσον λέγεται ότι οι αντίχριστοι είναι πολύ μοχθηροί, τότε κρίνοντας από τις σκέψεις τους, άραγε τι σκέφτονται, τι λένε και τι κάνουν καθημερινά που αποδεικνύει ότι είναι άνθρωποι με μοχθηρή ουσία; Δεν είναι αυτό ένα ερώτημα που πρέπει να αναλογιστούμε; (Ναι.) Τότε θα πρέπει να ξεκινήσουμε την ανάλυση και την παρατήρησή μας από τα όσα σκέφτονται, από την ομιλία τους και τους τρόπους τους, καθώς και από τη συμπεριφορά τους και τις αλληλεπιδράσεις τους με τον κόσμο, προκειμένου να κρίνουμε κατά πόσο αυτοί οι άνθρωποι πράγματι έχουν μοχθηρή ουσία. Πρώτα, ας ρίξουμε μια ματιά σε όσα σκέφτονται καθημερινά οι αντίχριστοι. Κάποιοι άνθρωποι σκέφτονται μέσα τους: «Σ’ αυτήν την ομάδα ανθρώπων, δεν θεωρούμαι ο πιο ικανός ούτε έχω τα μεγαλύτερα χαρίσματα· πώς, λοιπόν, μπορώ ν’ αποκτήσω μεγαλύτερη δημοτικότητα, να κερδίσω την εκτίμηση όλων, να δοξάσω τους προγόνους μου και να έχω ένα φωτοστέφανο στο κεφάλι μου; Πώς μπορώ να πείσω τους άλλους και να τους κάνω να μ’ ακούνε και να με θαυμάζουν; Φαίνεται ότι είναι καλό πράγμα να έχει κανείς θέση. Κάποιοι άνθρωποι πραγματικά μιλάνε με κύρος και, όταν οι άλλοι αντιμετωπίζουν προβλήματα, πηγαίνουν σ’ αυτούς. Γιατί κανείς δεν έρχεται σ’ εμένα; Γιατί κανείς δεν μου δίνει σημασία; Έχω μυαλό, έχω ιδέες, μια μεθοδική προσέγγιση στον τρόπο με τον οποίο ενεργώ και είμαι ικανός να χρησιμοποιώ την κρίση μου σε διάφορα ζητήματα. Γιατί κανείς δεν μου δίνει σημασία ούτε μ’ έχει σε εκτίμηση; Πότε θα ξεχωρίσω από τους άλλους; Πότε θα έρχονται όλοι σ’ εμένα για βοήθεια και θα μ’ επιδοκιμάζουν;» Τι σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι; Σκέφτονται θετικά ή αρνητικά πράγματα; (Αρνητικά πράγματα.) Όταν κάποιοι άνθρωποι βλέπουν ότι οι άλλοι έχουν καλή σχέση μεταξύ τους, σκέφτονται: «Πώς και έχουν τόσο καλή σχέση; Πρέπει να βρω έναν τρόπο να σπείρω τη διχόνοια και να χαλάσω τη σχέση τους· έτσι δεν θα είμαι απομονωμένος και θα έχω μια παρέα». Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι; Ανεξάρτητα από τη μέθοδο που χρησιμοποιούν, σε τελική ανάλυση σπέρνουν τη διχόνοια. Όταν βλέπουν κάποιον να κάνει το καθήκον του μ’ ενθουσιασμό και κέφι και ν’ αποκτά φως ό,τι κι αν κάνει όσο εκτελεί το καθήκον του, ζηλεύουν και συλλογίζονται πώς να υπονομεύσουν αυτόν τον άνθρωπο, πώς να του κόψουν τον ενθουσιασμό και να τον κάνουν να νιώσει αρνητικός. Αυτές οι σκέψεις, είτε γίνονται πράξεις είτε όχι, είναι αρνητικές σκέψεις. Είναι και εκείνοι που σκέφτονται: «Τι γνώμη έχει για μένα ο νεοεκλεγμένος επικεφαλής; Πρέπει να πλησιάσω περισσότερο αυτόν τον επικεφαλής. Δεν έχουμε και καταπληκτική σχέση και δεν είμαστε πολύ κοντά, οπότε πώς μπορώ να κερδίσω την εύνοιά του; Έχω κάποια χρήματα στην άκρη, οπότε θα μάθω τι χρειάζεται και θα του το αγοράσω. Όμως αν χρειάζεται υπολογιστή, δεν είμαι πρόθυμος να ξοδέψω τόσα χρήματα. Αν πάψει να είναι επικεφαλής στο μέλλον, δεν θα έχουν πάει χαμένα αυτά τα χρήματα; Αν χρειάζεται κάτι όπως γάντια ή ρούχα, έχω την οικονομική δυνατότητα και αξίζει τον κόπο η δαπάνη. Τα χρήματα πρέπει να ξοδεύονται στα κατάλληλα πράγματα, όχι άσκοπα. Επίσης, πρέπει να καλοπιάσω και να ικανοποιήσω αυτόν τον επικεφαλής όχι μόνο με κούφια λόγια, αλλά και με αληθινές πράξεις. Πρέπει να έχω τον νου μου για να μάθω τι αρέσει σ’ αυτόν τον επικεφαλής. Επιπλέον, θα σερβίρω καθημερινά στον επικεφαλής τη μερίδα του όταν είναι ώρα για φαγητό και θα πλένω τα πιάτα του όταν έχει τελειώσει το φαγητό του. Αν ο επικεφαλής επικρίνει κάποιον, θα κάνω το ίδιο και θα συμφωνώ με τα λεγόμενά του. Αν ο επικεφαλής επαινέσει κάποιον, θα σπεύσω να συστήσω κι εγώ αυτόν τον άνθρωπο και να επαινέσω τις αρετές του». Τι σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι; (Πώς θα ικανοποιήσουν και θα καλοπιάσουν τον επικεφαλής.) Είναι και εκείνοι που, ενώ εργάζονται στον οίκο του Θεού, σκέφτονται: «Οι άλλοι εργάζονται σκληρά και φιλότιμα. Εγώ πρέπει να είμαι έξυπνος· δεν γίνεται να είμαι ανόητος ούτε γίνεται να εργάζομαι τόσο σκληρά. Αν ο οίκος του θεού δεν με χρειάζεται στο μέλλον, δεν θα πάει στράφι όλη αυτή η προσπάθεια; Δεν θα έχω εργαστεί σκληρά για το τίποτα; Από την άλλη, αν δεν εργάζομαι καθόλου, θα με διώξουν από τον οίκο του θεού. Τι πρέπει να κάνω; Όταν είναι παρών ο επικεφαλής, θα βάζω τα δυνατά μου, θα ιδρώνω από την προσπάθεια, για να το βλέπει. Όταν δεν είναι μπροστά, θα πηγαίνω στην τουαλέτα, θα πίνω νερό, θα βγαίνω έξω για μια βόλτα ή θα βρίσκω μια γωνιά για να χαλαρώσω. Εκεί που οι άλλοι θα σκάβουν τρεις φτυαριές χώμα, εγώ θα σκάβω μισή. Εκεί που οι άλλοι θα πηγαινοέρχονται κουβαλώντας πράγματα τρεις ή πέντε φορές, εγώ θα το κάνω μόνο μία φορά. Θα ξεκουράζομαι και θα λουφάρω όποτε μπορώ. Δεν πρέπει να είμαι τόσο φιλότιμος. Αν τυχόν αρρωστήσω ή εξαντληθώ από τη σκληρή δουλειά, ποιος θα με λυπηθεί; Ποιος θα με φροντίσει; Μήπως θα με φροντίσει ο επικεφαλής; Μήπως θα με φροντίσει ο θεός; Άραγε, θα είναι ο θεός υπεύθυνος γι’ αυτά τα πράγματα; Επομένως, όταν δουλεύω, θα πρέπει να βρω πού μπορεί να φαίνομαι περισσότερο ότι δουλεύω. Όταν θέλω να λουφάρω, πρέπει να βρω πού είναι λιγότερο πιθανό να μ’ ανακαλύψουν, πού είναι λιγότερο πιθανό να τραβήξω την προσοχή». Τι σκέφτονται αυτοί οι άνθρωποι; (Πώς θα λουφάρουν και πώς θα ενεργήσουν με πανουργία.)

1. Τι κάνουν οι αντίχριστοι στους ανθρώπους

Πώς είναι ο χαρακτήρας των ανθρώπων που κάνουν μοχθηρές σκέψεις όλη μέρα; Είναι ένας τιποτένιος και ύπουλος χαρακτήρας. Κρίνοντας από τη διάθεσή τους, τι είναι αυτό; (Μοχθηρία.) Υπάρχει καμία εντιμότητα στη φύση των πραγμάτων που σκέφτονται; Υπάρχει τίποτα που να δείχνει ευγένεια, ειλικρίνεια και ακεραιότητα; Υπάρχει τίποτα καλό; (Όχι, τίποτα.) Άρα, εν ολίγοις, το πρώτο πράγμα που εκδηλώνεται στη μοχθηρή διάθεση των ανθρώπων που έχουν την ουσία ενός αντίχριστου είναι ότι το μόνο που σκέφτονται όλη μέρα είναι το κακό. Είτε αντιμετωπίζουν ένα σημαντικό είτε ένα ασήμαντο ζήτημα, οι σκέψεις τους ξεχειλίζουν από κακία. Συγκεκριμένα, κάνουν κάποια πράγματα στους ανθρώπους και επίσης έχουν διαφορετικές εκδηλώσεις και διαφορετικούς τρόπους άσκησης απέναντι στον Θεό. Τι κάνουν, λοιπόν, στους ανθρώπους; Τι τρόπους άσκησης αναπτύσσουν στις σκέψεις τους; Στα διάφορα παραδείγματα που μόλις ακούσατε, μπορείτε να διακρίνετε πώς αυτοί οι άνθρωποι μηχανορραφούν διαρκώς ενάντια στους άλλους; Μηχανορραφούν ασταμάτητα, και όποιος έχει αλληλεπιδράσεις ή επαφές μαζί τους πέφτει θύμα της πλεκτάνης τους. Δεύτερον, παρόλο που μερικές φορές δεν μιλάνε όταν ενεργούν, οι τρόποι τους, οι μέθοδοί τους και η αφετηρία των πράξεών τους δεν είναι ειλικρινή· δεν κάνουν πράξη την αλήθεια, απλώς δημιουργούν μια ψεύτικη εντύπωση. Τι φύση έχει αυτό και τι είναι αυτός ο τρόπος άσκησης; Είναι εξαπάτηση και προσποίηση, και επιπλέον βάζουν τους άλλους σε πειρασμό. Εφόσον μπορούν να προσποιούνται και να εξαπατούν τους άλλους, δεν μπορούν επίσης να τους παρασύρουν και να τους παραπλανούν; (Ναι, μπορούν.) Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι εμπλέκονται σε συνεχείς διαμάχες με τους άλλους για τη θέση, τη φήμη, την υπόληψη και για τα δικά τους συμφέροντα. Παλεύουν για τη φήμη, για το ποιος θα έχει τον τελευταίο λόγο, ποιος έχει περισσότερες ιδέες, ποιανού οι απόψεις είναι σοφότερες και πιο λογικές, ποιον επικροτούν περισσότερο όλοι και ποιος μπορεί ν’ αποκτήσει περισσότερα οφέλη· γι’ αυτά ανταγωνίζονται. Ακόμα και χωρίς θέση, εξακολουθούν να μηχανορραφούν ενάντια στους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο. Τι γίνεται, λοιπόν, όταν έχουν θέση; Τότε, βασανίζουν διαρκώς τους ανθρώπους που βρίσκονται υπό την κυριαρχία τους· προσελκύουν και παίρνουν με το μέρους τους όσους δεν αγαπούν την αλήθεια, ενώ επιτίθενται σε όσους μπορούν ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και τους αποκλείουν, με στόχο να κάνουν τους πάντες ν’ ακούνε τους ίδιους και να τους υπακούν· σχηματίζουν μονίμως κλίκες και σπέρνουν τη διχόνοια στις ομάδες, και, στο τέλος, καταφέρνουν να τους ανήκουν όλοι. Όλα αυτά εμπίπτουν στο πλαίσιο του βασανισμού των άλλων. Οι αντίχριστοι σκέφτονται όλη μέρα το κακό και κάθε διάθεση που αποκαλύπτουν είναι κακή. Είναι, λοιπόν, ακριβές να πει κανείς ότι η διάθεση αυτών των ανθρώπων είναι μοχθηρή; (Ναι.) Σε μια ομάδα ανθρώπων όπου όλοι γνωρίζουν τη θέση τους, περιορίζονται στη δική τους δουλειά και κάνουν αυτό που οφείλουν να κάνουν, μόλις εμφανιστεί ένας αντίχριστος, σπέρνει τη διχόνοια από μέσα, κακολογεί τον άνθρωπο Α μπροστά στον άνθρωπο Β και αντιστρόφως, προκαλώντας διαμάχη μεταξύ τους. Αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα όταν σπέρνει κανείς τη διχόνοια; Ποιες είναι, λοιπόν, κάποιες από τις εκδηλώσεις της μηχανορραφίας ενός αντίχριστου; Για παράδειγμα, όταν γίνονται εκλογές στην εκκλησία, οι συνηθισμένοι άνθρωποι που δεν έχουν φιλοδοξίες μπορεί να σκεφτούν: «Όποιος κι αν εκλεγεί, θα υποταχθώ σ’ αυτό· θα επικροτήσω όποιον επιτρέψει ο Θεός να γίνει επικεφαλής και δεν θα προκαλέσω μπελάδες ή φασαρίες». Όσοι, όμως, έχουν κακές προθέσεις δεν σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο. Αν δουν ότι δεν έχουν ελπίδα να κερδίσουν τις εκλογές, αρχίζουν να σκέφτονται υστερόβουλα μέσα τους: «Πρέπει ν’ αγοράσω για όλους κάποια καλά πράγματα. Τι λείπει στην εκκλησία αυτήν τη στιγμή; Θ’ αγοράσω έναν καθαριστή αέρα και θα τον τοποθετήσω στον χώρο συναθροίσεων, ώστε όταν όλοι αναπνέουν καθαρό αέρα να σκέφτονται εμένα. Έτσι, όταν έρθει η ώρα των εκλογών, θα είμαι ο πρώτος υποψήφιος που θα σκεφτούν, έτσι δεν είναι; Άρα, δεν θα ενεργήσω ούτε θα ξοδέψω χρήματα μάταια». Μ’ αυτήν τη σκέψη, σπεύδουν ν’ αγοράσουν τον φτηνότερο και πιο κομψό καθαριστή αέρα. Επιπλέον, σκέφτονται: «Αυτό το διάστημα, πρέπει να είμαι προσεκτικός. Δεν πρέπει να λέω λάθος πράγματα ούτε πράγματα που είναι αρνητικά και δεν είναι εποικοδομητικά για τους άλλους. Πρέπει να μιλάω με κολακευτικά λόγια όποτε συναντώ κάποιον και να επαινώ συχνά τους άλλους με λόγια όπως “Μια χαρά σε βλέπω! Πράγματι επιδιώκεις την αλήθεια! Παρόλο που δεν πιστεύεις στον Θεό τόσο καιρό όσο εγώ, έχεις επιδιώξει την αλήθεια περισσότερο από μένα. Η ανθρώπινη φύση σου είναι καλή και οι άνθρωποι με καλή ανθρώπινη φύση όπως εσύ μπορούν να σωθούν, σε αντίθεση μ’ εμένα”. Πρέπει να φαίνομαι ταπεινός, να παινεύω τους άλλους λέγοντας ότι είναι καλύτεροι από μένα από όλες τις απόψεις και να τους κάνω να νιώθουν ότι τους σέβομαι αρκετά». Δεν είναι μηχανορραφία αυτό; Οι αντίχριστοι κάνουν τέτοια πράγματα αβίαστα· οι συνηθισμένοι άνθρωποι δεν μπορούν να τους ξεπεράσουν στις μηχανορραφίες. Ποιο είναι το ρητό που έχουν οι άπιστοι; (Σε πούλησε κάποιος κι εσύ τον βοηθάς να μετρήσει τα λεφτά.) Οι αντίχριστοι κάνουν τέτοια πράγματα και οι περισσότεροι άνθρωποι πέφτουν θύματα της προδοσίας και της μηχανορραφίας τους.

Πείτε Μου, μήπως αποδέχονται οι αντίχριστοι το κλάδεμά τους; Μήπως παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση; (Όχι, δεν το παραδέχονται.) Δεν παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση, αλλά αφού κλαδευτούν, εξακολουθούν να προσποιούνται ότι έχουν αυτογνωσία. Λένε ότι είναι διάβολοι και σατανάδες, ότι δεν έχουν ανθρώπινη φύση και ότι έχουν χαμηλό επίπεδο, καθώς και ότι δεν είναι σε θέση να σκεφτούν τα πράγματα διεξοδικά, ότι είναι ακατάλληλοι για τις εργασίες που τους αναθέτει η εκκλησία και ότι δεν έχουν κάνει σωστά τα καθήκοντά τους. Τότε, μπροστά στους περισσότερους ανθρώπους, παραδέχονται ότι έχουν διεφθαρμένη διάθεση, παραδέχονται ότι είναι διάβολοι και, τελικά, λένε επίσης ότι έτσι τους εξευγενίζει και τους σώζει ο Θεός, δείχνοντας στους άλλους ότι είναι σε θέση ν’ αποδεχθούν το κλάδεμα και να υποταχθούν στην αλήθεια. Δεν αναφέρουν γιατί κλαδεύονται ή τη ζημιά και τις απώλειες που προκάλεσαν οι πράξεις τους στο έργο της εκκλησίας. Αποφεύγουν αυτά τα ζητήματα και λένε κούφια λόγια, δόγματα, σοφιστείες και επεξηγηματικά σχόλια για να κάνουν τους άλλους να παρερμηνεύσουν το κλάδεμα που δέχονται από τον οίκο του Θεού ως αδικαιολόγητο και άδικο, λες και έχουν υποστεί κάποια μεγάλη αδικία. Αφού κλαδευτούν, παραμένουν ανυποχώρητοι μέσα τους και δεν αναγνωρίζουν στο ελάχιστο καμία από τις κακές τους πράξεις. Τι είναι, λοιπόν, όλα αυτά τα λόγια που είπαν στη συναναστροφή, ότι δηλαδή παραδέχονται τη διεφθαρμένη διάθεσή τους, ότι είναι πρόθυμοι ν’ αποδεχθούν την αλήθεια και ότι είναι σε θέση να υποταχθούν στο κλάδεμα; Είναι αυτά τα πραγματικά τους αισθήματα; Σε καμία περίπτωση. Είναι όλα ψέματα, προσποίηση και λόγια του διαβόλου που έχουν ως στόχο να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους παρασύρουν. Ποιος είναι ο στόχος τους όταν παραπλανούν τους άλλους; (Να τους κάνουν να τους λατρεύουν και να τους ακολουθούν.) Ακριβώς· παραπλανούν και παρασύρουν τους άλλους για να τους ακολουθούν και να τους ακούνε, κάνοντας τους πάντες να νομίζουν ότι είναι σωστοί και καλοί. Μ’ αυτόν τον τρόπο, κανείς δεν τους διακρίνει ούτε τους εναντιώνεται. Αντιθέτως, οι άλλοι τούς περνάνε για ανθρώπους που αποδέχονται την αλήθεια, που αποδέχονται το κλάδεμα και που μετανοούν. Γιατί, λοιπόν, δεν παραδέχονται τις κακές τους πράξεις ούτε αναγνωρίζουν τη ζημιά που έχουν προκαλέσει στο έργο του οίκου του Θεού; Γιατί δεν αναφέρουν ανοιχτά αυτά τα ζητήματα για συναναστροφή; (Αν έλεγαν αυτά τα πράγματα, οι άλλοι θα τους διέκριναν.) Αν οι άλλοι τους διέκριναν, αν τους καταλάβαιναν πέρα ως πέρα και έβλεπαν την ανθρώπινη φύση και τη διάθεση-ουσία τους, θα τους απαρνούνταν. Άραγε, θα εξακολουθούσαν να ξεγελιούνται από τα τεχνάσματά τους και να πέφτουν θύματα της παραπλάνησής τους; Άραγε, θα εξακολουθούσαν να τους έχουν σ’ εκτίμηση; Θα συνέχιζαν να τους ανεβάζουν στα ουράνια; Θα συνέχιζαν να τους λατρεύουν; Τίποτε από όλα αυτά δεν θα έκαναν. Οι αντίχριστοι προσποιούνται πως έχουν αυτογνωσία, αλλά στην πραγματικότητα είναι όλα σοφιστείες και δικαιολογίες, έχουν όλα στόχο να παραπλανήσουν τους άλλους και να τους κάνουν να τους υπερασπίζονται· αυτό είναι το απώτερο κίνητρό τους. Αποφεύγουν τα σημαντικά ζητήματα και λένε αβασάνιστα ότι έχουν αυτογνωσία και ότι αποδέχονται το κλάδεμα, προκειμένου να παραπλανήσουν και να παρασύρουν τους άλλους, να τους κάνουν να τους εκτιμούν και να τους λατρεύουν. Δεν είναι πολύ μοχθηρή αυτή η μέθοδος; Κάποιοι άνθρωποι την πατάνε πραγματικά και, αφού τους παραπλανήσουν οι αντίχριστοι, λένε: «Τι ωραία που τα λέει αυτός ο άνθρωπος, με ενέπνευσε πολύ. Έκλαψα πολλές φορές!» Εκείνη την περίοδο, αυτοί οι άνθρωποι τους λατρεύουν και τους εκτιμούν πολύ, αλλά στο τέλος αποδεικνύεται ότι είναι αντίχριστοι. Αυτό γίνεται όταν οι αντίχριστοι παραπλανούν και παρασύρουν τους άλλους. Οι αντίχριστοι μπορούν να παραπλανήσουν έτσι τους άλλους και ασφαλώς δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που την πατάνε και ξεγελιούνται. Για να μπορέσει κάποιος να διακρίνει τους αντίχριστους σ’ αυτό το ζήτημα, θα πρέπει να είναι άνθρωπος που κατανοεί την αλήθεια και έχει ικανότητα διάκρισης.

Οι αντίχριστοι συχνά βασανίζουν τους άλλους. Έχουν το εξής διάσημο ρητό: «Πουλάκια μου, αφού δεν υποκύπτετε σ’ εμένα, με μόνο δυο κινήσεις θα σας κάνω να πέσετε στα τέσσερα και να με λατρεύετε. Αν δεν υποκύψετε, θα σας καταδικάσω σε θάνατο!» Τι θέλουν να κάνουν οι αντίχριστοι; Θέλουν να βασανίζουν τους ανθρώπους. Τι είδους ανθρώπους θέλουν να βασανίζουν; Αν υπακούς σ’ αυτούς, τους κολακεύεις και τους λατρεύεις, θα σε βασανίσουν; Αν είσαι πειθήνιος και υπάκουος απέναντί τους, αν δεν σε βλέπουν σαν απειλή, αν θεωρούν ότι είσαι του κλότσου και του μπάτσου ή ένας σκλάβος, δεν θα μπουν στον κόπο να σε βασανίσουν. Αν κάνουν κάτι κακό ή διαπράξουν μοχθηρές πράξεις και βρουν κάποιον που τους διακρίνει, που θα τους εκθέσει και θα τους αποκαλύψει, που θα τους ρίξει από τη θέση τους, που θα καταστρέψει τη φήμη τους και θα υπονομεύσει τις ενέργειές τους, θα σκεφτούν πώς να τον βασανίσουν. Οι αντίχριστοι δεν βασανίζουν τους ανθρώπους από καπρίτσιο, αλλά παρατηρούν και δοκιμάζουν συνεχώς τους ανθρώπους, βλέπουν ποιος τους κακολογεί πίσω από την πλάτη τους, ποιος δεν υποκύπτει σ’ αυτούς, ποιος διακρίνει τις πράξεις τους, ποιος δεν τους δίνει σημασία και ποιος αρνείται να έρθει πιο κοντά τους. Αφού παρατηρήσουν για λίγο και εντοπίσουν δυο τρεις τέτοιους ανθρώπους, αρχίζουν να συναναστρέφονται στις συναθροίσεις για τα ζητήματα αυτών των ανθρώπων. Αν και αυτά που λένε φαίνονται επιφανειακά σωστά, στην πραγματικότητα είναι στοχευμένα, έχουν λόγο και σκοπό. Ποιος είναι ο λόγος; Έχουν ήδη κάνει σχολαστική έρευνα· οι συγκεκριμένοι άνθρωποι δεν υποκύπτουν σ’ αυτούς και τους διακρίνουν, προσπαθούν συνεχώς να τους εκθέσουν και να τους αποκαλύψουν, να τους απομακρύνουν από τη θέση τους. Λένε αυτά τα πράγματα για να κρούσουν τον κώδωνα του κινδύνου στους συγκεκριμένους ανθρώπους, να τους προειδοποιήσουν. Αν αυτοί οι άνθρωποι υποχωρήσουν και δεν τολμήσουν να συνεχίσουν και όλα πάνε κατ’ ευχή για τους αντίχριστους, τότε οι αντίχριστοι τους αγνοούν. Αν, όμως, αυτοί οι άνθρωποι συνεχίσουν όπως πριν, αν αρνηθούν να έρθουν πιο κοντά τους και έχουν και πάλι την πρόθεση να τους αποκαλύψουν, να τους αναφέρουν στον Άνωθεν και να τους απομακρύνουν από τη θέση τους, τότε γίνονται οι επόμενοι στόχοι βασανισμού των αντίχριστων. Οι αντίχριστοι σκέφτονται άλλες προσεγγίσεις και υιοθετούν πιο αποφασιστικές και αυστηρές μεθόδους, προσπαθώντας να σκεφτούν τρόπους για ν’ αποκτήσουν κάποιο μοχλό πίεσης εναντίον τους και να βρουν ευκαιρίες να τους βασανίσουν, και δεν σταματούν μέχρι να καταφέρουν να τους αποβάλουν από την εκκλησία. Οι αντίχριστοι υποβάλλουν τους διαφωνούντες σε τέτοια βασανιστήρια και δεν ησυχάζουν αν δεν πετύχουν τον σκοπό τους. Οι μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι αντίχριστοι για να βασανίζουν τους ανθρώπους είναι αδυσώπητες. Ξεκινούν βρίσκοντας ένα πρόσχημα και βάζοντας ταμπέλες στους ανθρώπους· έπειτα, αρχίζουν να τους βασανίζουν και δεν σταματούν μέχρι εκείνοι να υπακούσουν και να υποκύψουν εντελώς σ’ αυτούς, διαφορετικά, το ζήτημα δεν έχει τελειώσει. Στην εκκλησία, οι αντίχριστοι σπέρνουν συστηματικά τη διχόνοια και σχηματίζουν κλίκες, με στόχο να δημιουργήσουν μια φατρία και να πάρουν τον έλεγχο της εκκλησίας. Δεν είναι συχνό φαινόμενο αυτό; Οι αντίχριστοι σχηματίζουν κλίκες, σπέρνουν τη διχόνοια, συγκεντρώνουν δυνάμεις και συνωμοτούν με όσους μπορούν να τους ωφελήσουν, να τους υποστηρίξουν, να συγκαλύψουν τις κακές τους πράξεις και να τους υπερασπιστούν σε καίριες στιγμές. Βάζουν τους συγκεκριμένους ανθρώπους να κάνουν πράγματα γι’ αυτούς, ακόμη και ν’ αναφέρουν άλλους και να είναι οι αγγελιοφόροι τους. Αν έχουν θέση, αυτή η ομάδα γίνεται το ανεξάρτητο βασίλειό τους. Αν δεν έχουν θέση, δημιουργούν μαζί με την ομάδα τους μια δύναμη εντός της εκκλησίας, προκαλούν αναστάτωση και παρεμβαίνουν στην κανονική τάξη της εκκλησίας και αναστατώνουν την κανονική ζωή και το κανονικό έργο της εκκλησίας.

Η πιο κοινή εκδήλωση της μοχθηρής ουσίας των αντίχριστων είναι το γεγονός ότι είναι πολύ καλοί στην προσποίηση και στην υποκρισία. Παρά την ιδιαίτερα φαύλη, ύπουλη, αδυσώπητη και αλαζονική διάθεσή τους, παρουσιάζονται εξωτερικά ως εξαιρετικά ταπεινοί και καλοκάγαθοι. Δεν είναι προσποίηση αυτό; Αυτοί οι άνθρωποι συλλογίζονται καθημερινά μέσα τους και σκέφτονται: «Τι ρούχα πρέπει να φοράω για να φαίνομαι πιο Χριστιανός, πιο έντιμος, πιο πνευματικός, πιο φορτωμένος με βάρη και να μοιάζω περισσότερο με επικεφαλής; Πώς πρέπει να τρώω για να δείξω στους άλλους ότι είμαι αρκετά εξευγενισμένος, κομψός, αξιοπρεπής και ευγενής; Τι στάση πρέπει να έχω όταν βαδίζω για να έχω τον αέρα του ηγέτη και του χαρισματικού ανθρώπου, να φαίνομαι ιδιαίτερος και όχι συνηθισμένος; Στις συζητήσεις μου με τους άλλους, ποιο ύφος, ποιο λεξιλόγιο, ποιο βλέμμα και ποιες εκφράσεις του προσώπου μου μπορούν να κάνουν τους άλλους να πιστεύουν ότι ανήκω σε ανώτερη τάξη, όπως η κοινωνική ελίτ ή οι διανοούμενοι υψηλού επιπέδου; Πώς μπορούν η αμφίεσή μου, το στυλ μου, η ομιλία μου και η συμπεριφορά μου να κάνουν τους άλλους να μ’ έχουν σε εκτίμηση, να τους αφήσουν ανεξίτηλη εντύπωση και να διασφαλίσουν ότι θα παραμείνω για πάντα στην καρδιά τους; Τι πρέπει να λέω για να πάρω με το μέρος μου τους ανθρώπους, να ζεστάνω την καρδιά τους και να τους μείνω αξέχαστος; Πρέπει να κάνω περισσότερα για να βοηθάω τους άλλους και να τους επαινώ, ν’ αναφέρομαι τακτικά στα λόγια του θεού και να χρησιμοποιώ κάποιους πνευματικούς όρους μπροστά στους άλλους, να τους διαβάζω περισσότερα λόγια του θεού, να προσεύχομαι περισσότερο για εκείνους, να μιλάω χαμηλόφωνα για να τους κάνω ν’ ανοίγουν τ’ αυτιά τους και να με ακούνε, καθώς και να τους κάνω να πιστεύουν ότι είμαι πράος, τρυφερός και μεγαλόκαρδος, ότι νοιάζομαι και ξέρω να συγχωρώ». Δεν είναι προσποίηση αυτό; Αυτές είναι οι σκέψεις που καταλαμβάνουν την καρδιά των αντίχριστων. Οι σκέψεις τους είναι γεμάτες με τάσεις των άπιστων και τίποτε άλλο, πράγμα που δείχνει σαφώς ότι οι σκέψεις και οι απόψεις τους ανήκουν στον έξω κόσμο και στον Σατανά. Κάποιες γυναίκες μπορεί να ντύνονται στα κρυφά σαν γυναίκες ελευθέρων ηθών και πόρνες· τα ρούχα τους ακολουθούν πιστά τις πονηρές τάσεις και είναι ιδιαιτέρως μοντέρνα. Ωστόσο, όταν έρχονται στην εκκλησία, ανάμεσα στους αδελφούς και τις αδελφές ντύνονται και φέρονται εντελώς διαφορετικά. Δεν είναι πολύ επιδέξιες στην προσποίηση; (Ναι.) Όλα αυτά που συλλογίζονται μέσα τους οι αντίχριστοι, αυτά που κάνουν, οι διάφορες εκδηλώσεις τους και οι διαθέσεις που αποκαλύπτουν αποδεικνύουν ότι η διάθεση-ουσία τους είναι μοχθηρή. Οι αντίχριστοι δεν συλλογίζονται την αλήθεια, τα θετικά πράγματα, το σωστό μονοπάτι ή τις απαιτήσεις του Θεού. Οι σκέψεις τους, καθώς και οι προσεγγίσεις, οι μέθοδοι και οι στόχοι που επιλέγουν, είναι όλα μοχθηρά· όλα αποκλίνουν από το σωστό μονοπάτι και είναι ασύμβατα με την αλήθεια. Μάλιστα, αντιτίθενται στην αλήθεια και γενικά μπορούν να συνοψιστούν ως κακά. Κι επειδή η φύση αυτού του κακού είναι μοχθηρή, αναφέρονται συνολικά ως μοχθηρία. Δεν συλλογίζονται πώς θα είναι τίμιοι, αγνοί και ξεκάθαροι, ειλικρινείς και αφοσιωμένοι. Αντιθέτως, σκέφτονται μοχθηρές μεθόδους. Πάρτε, για παράδειγμα, έναν άνθρωπο που μπορεί να μιλήσει για τον εαυτό του αγνά και ανοιχτά, πράγμα που είναι θετικό και είναι άσκηση της αλήθειας. Το κάνουν αυτό οι αντίχριστοι; (Όχι.) Τι κάνουν; Προσποιούνται διαρκώς, και, μόλις κάνουν κάτι κακό και αρχίσουν να προδίδονται, σπεύδουν να το κρύψουν, να δικαιολογηθούν και να υπερασπιστούν τον εαυτό τους, να συγκαλύψουν τα γεγονότα και, στο τέλος, αναφέρουν τους λόγους τους. Συγκρίνεται κανένας από αυτούς τους τρόπους άσκησης με την άσκηση της αλήθειας; (Όχι.) Συνάδει κανένας τους με τις αλήθεια-αρχές; Ακόμα λιγότερο.

Στη συναναστροφή μας μόλις αναλύσαμε την πρώτη πτυχή της διάθεση-ουσίας των αντίχριστων: τη μοχθηρία. Ξεκινήσαμε με μια ανάλυση των όσων σκέφτονται οι αντίχριστοι όλη μέρα και αναλύσαμε τη μοχθηρή διάθεσή τους με βάση τις σκέψεις τους, τις απόψεις τους και τους τρόπους και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν για ν’ αντιδράσουν στα διάφορα ζητήματα. Επίσης, αναλύσαμε τη φύση των διαφόρων πραγμάτων που κάνουν οι αντίχριστοι με βάση τα όσα υπάρχουν στις σκέψεις τους. Επιπλέον, δώσαμε κάποια παραδείγματα για ν’ αναλύσουμε τη διάθεση-ουσία που αποκαλύπτουν σ’ αυτές τις περιπτώσεις. Με βάση αυτά τα παραδείγματα, έχετε δει κανέναν με σχετικά καλή ανθρώπινη φύση ανάμεσα σε όσους επιδεικνύουν αυτές τις συμπεριφορές και αποκαλύπτουν αυτές τις διαθέσεις; Οι άνθρωποι που έχουν τέτοιες αποκαλύψεις και εκδηλώσεις διαθέτουν στον χαρακτήρα τους τιμιότητα, καλοσύνη, απλότητα, ειλικρίνεια, ευθύτητα και ούτω καθεξής; (Όχι.) Είναι ξεκάθαρο ότι δεν διαθέτουν αυτές τις ιδιότητες. Αντιθέτως, ως προς τον χαρακτήρα τους είναι ύπουλοι, αδυσώπητοι, ψεύδονται συστηματικά, είναι εγωιστές, ελεεινοί και δεν έχουν αίσθημα τιμής. Αυτές οι πτυχές του χαρακτήρα τους είναι εμφανέστατες. Θα ήταν ακριβές να πει κανείς ότι όσοι κάνουν μοχθηρές σκέψεις όλη μέρα και όσοι μπορούν να κάνουν διάφορα μοχθηρά πράγματα έχουν όλοι πολύ κακό χαρακτήρα. Σε ποιον βαθμό είναι κακός; Δεν έχει συνείδηση, ακεραιότητα, και, ιδίως, κανονικό ορθολογισμό. Μπορούν να θεωρηθούν άνθρωποι όσοι δεν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά; Μπορεί να ειπωθεί με σιγουριά ότι όσοι δεν έχουν αυτά τα χαρακτηριστικά δεν είναι άνθρωποι· απλώς φέρουν το εξωτερικό περίβλημα ενός ανθρώπου. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Δεν είναι σαν ένας λύκος ντυμένος πρόβατο;» Αυτή είναι μια μεταφορική έκφραση μόνο. Τι είναι οι λύκοι που είναι ντυμένοι πρόβατα; Λύκοι, στην ουσία. Μήπως υπάρχει κάποια ουσιαστική διαφορά ανάμεσα στους λύκους και τους διαβόλους ή τους αντίχριστους; Οι λύκοι κυνηγούν και τρώνε γελάδια και πρόβατα, όχι από απληστία, αλλά από τη φύση τους όπως την έχει ορίσει ο Θεός. Ωστόσο, οι λύκοι έχουν ένα χαρακτηριστικό που δεν έχουν οι αντίχριστοι: Αν κάποιος υιοθετήσει και μεγαλώσει έναν λύκο ή του σώσει τη ζωή, ο λύκος δεν θα τον βλάψει ποτέ και θα του δείξει την ευγνωμοσύνη του. Αντιθέτως, οι αντίχριστοι απολαμβάνουν τη χάρη και την καθοδήγηση του Θεού, καθώς και την παροχή των λόγων Του, αλλά μηχανορραφούν ενάντια στον Θεό στα πάντα, αντιτίθενται μονίμως στον Θεό και Τον εχθρεύονται. Δεν μπορούν να υποταχθούν σε τίποτα από όσα κάνει ο Θεός· δεν μπορούν να πουν «αμήν». Θέλουν να εναντιώνονται. Είναι σωστό να πούμε ότι οι αντίχριστοι είναι λύκοι ντυμένοι πρόβατα; Είναι ακριβής αυτή η μεταφορική έκφραση; (Όχι.) Στο παρελθόν, στη θρησκεία, όποιος χαρακτηριζόταν αντίχριστος ή πονηρός άνθρωπος θεωρούνταν λύκος ντυμένος πρόβατο. Αυτό δεν ήταν παρά μια μεταφορική έκφραση που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι όταν δεν κατανοούσαν την αλήθεια, την ανθρώπινη φύση-ουσία και τη διάθεση διαφόρων ατόμων. Ωστόσο, όταν γίνεται συναναστροφή σ’ αυτό το επίπεδο πάνω στην αλήθεια, η χρήση αυτής της μεταφορικής έκφρασης δεν ταιριάζει και τόσο. Οι διάβολοι είναι διάβολοι και οι αντίχριστοι ισοδυναμούν με διαβόλους και δεν αξίζουν να συγκριθούν με κανένα από τα έμβια όντα που δημιούργησε ο Θεός. Μήπως έχει αντισταθεί ή επαναστατήσει ενάντια στον Θεό κανένα από τα όντα που δημιούργησε Εκείνος, όπως οι λύκοι ή άλλα σαρκοφάγα ζώα; Μήπως θα διαμαρτύρονταν ποτέ ενάντια στον Θεό ή θα Του εναντιώνονταν; Μήπως θα έκριναν, θα καταδίκαζαν ή θα πρόσβαλαν οτιδήποτε λέει ο Θεός; Δεν κάνουν τέτοια πράγματα· ζουν μόνο σύμφωνα με τα ένστικτα και το περιβάλλον διαβίωσης που έχει ορίσει γι’ αυτά ο Θεός. Είναι όπως τα δημιούργησε ο Θεός, χωρίς καμία προσποίηση. Όμως, οι αντίχριστοι είναι διαφορετικοί: Έχουν τη φύση του Σατανά και είναι η ειδικότητά τους να ενεργούν ενάντια στα θετικά πράγματα και την αλήθεια. Είναι ακριβώς όπως ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας: Ειδικεύονται στις πράξεις αντίστασης ενάντια στον Θεό.