Στην προηγούμενη συνάθροιση, ολοκληρώσαμε τη συναναστροφή μας πάνω στο δέκατο πέμπτο σημείο των διαφόρων εκδηλώσεων των αντίχριστων. Μετά τη συναναστροφή πάνω σ’ αυτά τα δεκαπέντε σημεία, έχετε συνοψίσει τις διάφορες εκδηλώσεις και ουσίες των αντίχριστων; Έχετε μια γενική ιδέα και μια βασική κατανόηση γι’ αυτές; Μπορείτε να διακρίνετε τα άτομα που διακατέχονται από την ουσία των αντίχριστων; (Μπορώ να διακρίνω κάπως τις εμφανείς περιπτώσεις, αλλά παρ’ όλα αυτά, δυσκολεύομαι να διακρίνω τις σχετικά πονηρές και ύπουλες περιπτώσεις.) Σήμερα, ας συνοψίσουμε τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων από δύο πτυχές: πρώτον, από τον χαρακτήρα των αντίχριστων, και δεύτερον, από τη διάθεση-ουσία τους. Δεν είναι ευκολότερο να διακρίνει κανείς τους αντίχριστους από αυτές τις δύο πτυχές; (Ναι.) Αν συναναστραφούμε λιγότερο και δεν δώσουμε πολλά παραδείγματα, ίσως να μην μπορέσετε να τους διακρίνετε· αν συναναστραφούμε περισσότερο, ίσως κατανοήσετε, αλλά και πάλι μπορεί να δυσκολεύεστε να συγκρίνετε αυτά τα παραδείγματα με τους αντίχριστους όταν τους δείτε να κάνουν κακό. Μπορεί να σας γίνει πιο ξεκάθαρο αν συνοψίσουμε τη φύση-ουσία των αντίχριστων και τους διακρίνουμεε από αυτές τις δύο πτυχές.

Ι. Ο χαρακτήρας των αντίχριστων

Η πρώτη πτυχή είναι ο χαρακτήρας των αντίχριστων. Συγκεκριμένα, αυτή η πτυχή έχει να κάνει με το είδος της ανθρώπινης φύσης που διαθέτουν οι αντίχριστοι. Τι περιλαμβάνει η ανθρώπινη φύση; Περιλαμβάνει τη συνείδηση, τη λογική, την ακεραιότητα, την αξιοπρέπεια, και την ανθρώπινη καλοσύνη και κακία. Το να διακρίνει κανείς τον χαρακτήρα των αντίχριστων περιλαμβάνει διάφορες πτυχές της ανθρώπινης φύσης τους. Ας συζητήσουμε πρώτα για τις συνηθισμένες εκδηλώσεις που παρουσιάζει η κανονική ανθρώπινη φύση ή για τα χαρακτηριστικά που θα πρέπει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση. Πείτε Μου, ποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά εμπίπτουν σ’ αυτήν την κατηγορία; (Η τιμιότητα και η καλοσύνη.) Τι άλλο; (Το αίσθημα τιμής.) Τόσο η ευθύτητα όσο και το αίσθημα τιμής είναι απαραίτητα. (Επίσης, το να μπορεί κανείς να αγαπά, να ανέχεται, να λαμβάνει υπόψη και να συγχωρεί τους άλλους.) Και αυτό. Ας τα συνοψίσουμε όλα αυτά. Πρώτο και κύριο, η κανονική ανθρώπινη φύση εμπεριέχει το χαρακτηριστικό της τιμιότητας. Είναι θετικό αυτό; (Ναι.) Επιπλέον, εμπεριέχει καλοσύνη και ειλικρίνεια, και υπάρχει διαφορά ανάμεσα στην ειλικρίνεια και την τιμιότητα ως προς τον βαθμό. Πιστεύετε ότι η συμπόνια είναι κάτι που θα έπρεπε να έχει κανείς στον χαρακτήρα του; (Ναι.) Μπορεί η συμπόνια να μπει στην ίδια κατηγορία με την καλοσύνη; (Ναι.) Ένας άνθρωπος με καλή καρδιά σίγουρα θα έχει συμπόνια. Έπειτα, υπάρχει η απλότητα και το αίσθημα τιμής. Το αίσθημα τιμής περιλαμβάνει την αξιοπρέπεια, την αυτογνωσία και τη λογική. Μετά, είναι η ευθύτητα. Ποιες είναι οι εκδηλώσεις της ευθύτητας; Περιλαμβάνουν το αίσθημα δικαιοσύνης, την αποστροφή του κακού, το μίσος για τη μοχθηρία και την αγάπη για τα θετικά πράγματα. Δεν αρκεί να έχει κάποιος ευθύτητα· αν του λείπει η ανεκτικότητα και η υπομονή, αν μιλάει ωμά χωρίς να λαμβάνει υπόψη τις καταστάσεις των ανθρώπων ή τις συνθήκες, τότε υπάρχει πρόβλημα και ο χαρακτήρας του είναι ελλιπής σε κάποια πράγματα. Υπάρχει επίσης η ανεκτικότητα και η υπομονή, που και οι δύο αποτελούν συγκεκριμένες εκδηλώσεις της καλοσύνης και μπορούν, ασφαλώς, να θεωρηθούν ένα χαρακτηριστικό. Αυτά είναι τα χαρακτηριστικά που πρέπει να διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση: τιμιότητα, καλοσύνη, ειλικρίνεια, απλότητα, αίσθημα τιμής, ευθύτητα, και ανεκτικότητα και υπομονή· συνολικά επτά. Αυτά τα χαρακτηριστικά που διαθέτει η κανονική ανθρώπινη φύση μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να αξιολογηθεί κατά πόσο ένας άνθρωπος έχει κανονική ανθρώπινη φύση. Ωστόσο, το θέμα της σημερινής συναναστροφής δεν έχει να κάνει με τις συγκεκριμένες εκδηλώσεις των χαρακτηριστικών που πρέπει να έχει η κανονική ανθρώπινη φύση ή με το ποιοι άνθρωποι διαθέτουν αυτά τα χαρακτηριστικά. Αντιθέτως, θα συναναστραφούμε πάνω στο θέμα του «ποιος ακριβώς είναι ο χαρακτήρας των αντίχριστων». Σε σύγκριση με τις διάφορες πτυχές του κανονικού χαρακτήρα που μόλις αναφέρθηκαν, άραγε οι αντίχριστοι διαθέτουν κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά; Ή, ποια απ’ αυτά διαθέτουν; (Δεν διαθέτουν κανένα.) Εφόσον έχετε μια τέτοια εντύπωση για τους αντίχριστους, ας συνοψίσουμε ποια στοιχεία του χαρακτήρα τους είναι αυτά που κάνουν τους άλλους να τους χαρακτηρίζουν αντίχριστους και που δείχνουν ότι έχουν κακή ανθρώπινη φύση, ότι τους λείπει η κανονική ανθρώπινη φύση και ότι διαθέτουν την ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Αν κάποιος διαθέτει μια-δυο από τις διάφορες εκδηλώσεις της κανονικής ανθρώπινης φύσης που συνοψίστηκαν νωρίτερα, ίσως έχει κάποια κανονική ανθρώπινη φύση. Αν τις διαθέτει όλες, τότε έχει την πιο κανονική ανθρώπινη φύση. Όμως, οι αντίχριστοι δεν διαθέτουν κανένα από αυτά τα χαρακτηριστικά. Τι ακριβώς εμπεριέχει, λοιπόν, η ανθρώπινη φύση τους; Ας συναναστραφούμε πρώτα πάνω σ’ αυτήν την πτυχή.

Α. Ψεύδονται συστηματικά

Το πρώτο χαρακτηριστικό που εμπεριέχει ο κανονικός ανθρώπινος χαρακτήρας είναι η τιμιότητα. Εμπεριέχει τιμιότητα ο χαρακτήρας των αντίχριστων; Προφανώς, οι αντίχριστοι δεν έχουν έντιμη ανθρώπινη φύση· είναι σίγουρο ότι η ανθρώπινη φύση τους είναι αντίθετη στην τιμιότητα. Επομένως, ποια στοιχεία μη κανονικής ανθρώπινης φύσης που είναι αντίθετα στην τιμιότητα εμπεριέχονται στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων; (Λένε συχνά ψέματα και εξαπατούν συχνά τους άλλους.) Δεν θα μπορούσαμε να πούμε πως το γεγονός ότι λένε συχνά ψέματα είναι το ίδιο με το να ψεύδονται συστηματικά; Δεν είναι πιο συγκεκριμένη αυτή η σύνοψη; Θα ήταν πολύ ήπιο να πούμε ότι αυτοί οι άνθρωποι λένε πάντα ψέματα ή ότι δεν είναι πολύ φιλαλήθεις. Θα ήταν πολύ ανεπίσημη έκφραση αν λέγαμε «μέσα στο ψέμα» ή κάτι παρόμοιο, για να περιγράψουμε τον χαρακτήρα τους. Επομένως, είναι πιο ταιριαστό να χρησιμοποιήσουμε τη φράση «ψεύδονται συστηματικά» για να τους περιγράψουμε και να εκφράσουμε το γεγονός ότι η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων δεν είναι έντιμη. Το ότι «ψεύδονται συστηματικά» είναι το πρώτο χαρακτηριστικό· είναι κάτι που εκδηλώνεται και αποκαλύπτεται συχνά στην ανθρώπινη φύση των αντίχριστων. Θα πρέπει να είναι το συνηθέστερο, το πιο εύκολα αντιληπτό και πιο άμεσα ευδιάκριτο χαρακτηριστικό που μπορεί να συναντήσουν οι άνθρωποι. Άραγε, λοιπόν, αξίζει τον κόπο να συναναστραφούμε πάνω στις συγκεκριμένες εκδηλώσεις του ότι ψεύδονται συστηματικά; (Ναι.)

Η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων είναι ανέντιμη, κάτι που σημαίνει ότι δεν είναι καθόλου ειλικρινείς. Ό,τι λένε κι ό,τι κάνουν είναι νοθευμένο και περιέχει τις δικές τους προθέσεις και στόχους και κρύβει όλα τα ανείπωτα και ανομολόγητα τεχνάσματά τους και τις σκευωρίες τους. Έτσι, τα λόγια και οι πράξεις των αντίχριστων είναι πάρα πολύ μολυσμένα και γεμάτα ψέματα. Όσο κι αν μιλούν, είναι αδύνατο να γνωρίζει κανείς ποια από τα λόγια τους είναι αληθή, ποια είναι ψευδή, ποια είναι σωστά και ποια λάθος. Γι’ αυτό φταίει το ότι είναι ανέντιμοι και ότι το μυαλό τους είναι εξαιρετικά περίπλοκο, γεμάτο ύπουλες μεθοδεύσεις, και βρίθει τεχνασμάτων. Τίποτα απ’ όσα λένε δεν είναι ξεκάθαρο. Δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ούτε ότι το ναι είναι ναι και το όχι, όχι. Αντίθετα, σε όλα τα ζητήματα υπεκφεύγουν και σκέφτονται τα πράγματα αρκετές φορές στο μυαλό τους, εξετάζοντας τις συνέπειες, σταθμίζοντας τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα από κάθε οπτική γωνία. Στη συνέχεια, αλλάζουν αυτά που θέλουν να πουν χρησιμοποιώντας τη γλώσσα, έτσι ώστε όλα όσα λένε να ακούγονται αρκετά δυσνόητα. Οι ειλικρινείς άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ποτέ τι λένε και εύκολα ξεγελιούνται και εξαπατώνται, ενώ όποιος μιλάει και επικοινωνεί με τους ανθρώπους του είδους αυτού βρίσκει την εμπειρία κουραστική και επίπονη. Ποτέ δεν λένε ότι ένα κι ένα κάνει δύο, ποτέ δεν λένε αυτό που σκέφτονται, ποτέ δεν περιγράφουν τα πράγματα όπως είναι. Όλα όσα λένε είναι ακατάληπτα, ενώ οι στόχοι και οι προθέσεις των πράξεών τους είναι εξαιρετικά περίπλοκα. Εάν βγει προς τα έξω η αλήθεια —αν οι άλλοι τούς καταλάβουν και τους τσακώσουν— επινοούν γρήγορα ένα άλλο ψέμα για να τη γλιτώσουν. Αυτού του είδους τα άτομα λένε συχνά ψέματα και, αφού τα πουν, πρέπει μετά να πουν κι άλλα ψέματα για να συνεχίσουν την κοροϊδία. Εξαπατούν τους άλλους για να κρύψουν τις προθέσεις τους και επινοούν κάθε είδους προφάσεις και δικαιολογίες για να στηρίξουν τα ψέματά τους, οπότε είναι πολύ δύσκολο για τους άλλους να ξεχωρίσουν τι είναι αλήθεια και τι όχι· οι άνθρωποι δεν ξέρουν πότε λένε αλήθεια, πόσο μάλλον πότε λένε ψέματα. Όταν λένε ψέματα, δεν κοκκινίζουν ούτε πτοούνται· είναι σαν να λένε την αλήθεια. Δεν σημαίνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Για παράδειγμα, μερικές φορές οι αντίχριστοι φαίνονται επιφανειακά καλοί με τους άλλους, να νοιάζονται γι’ αυτούς και να μιλάνε με τρόπο εύσπλαχνο και συγκινητικό. Ωστόσο, ακόμη και όταν μιλούν έτσι, κανείς δεν μπορεί να πει αν είναι ειλικρινείς, και χρειάζεται πάντα να περιμένει μέχρι να συμβούν κάποια πράγματα λίγες μέρες αργότερα για να αποκαλυφθεί εάν ήταν ειλικρινείς. Οι αντίχριστοι μιλούν πάντα με συγκεκριμένες προθέσεις και στόχους, και κανείς δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς επιδιώκουν. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν συνήθειο το να λένε ψέματα και δεν σκέφτονται καθόλου τις συνέπειες κανενός από τα ψέματά τους. Εφόσον το ψέμα τους τους ωφελεί και μπορεί να ξεγελάσει τους άλλους, εφόσον έτσι πετυχαίνουν τους στόχους τους, δεν τους νοιάζει ποιες είναι οι συνέπειες. Μόλις εκτεθούν, θα συνεχίσουν να κρύβονται, να λένε ψέματα, να ξεγελούν. Η αρχή και η μέθοδος σύμφωνα με τις οποίες οι άνθρωποι αυτοί συμπεριφέρονται με τον κόσμο είναι το να ξεγελούν τους ανθρώπους με ψέματα. Είναι διπρόσωποι και μιλούν όπως αρέσει στο ακροατήριό τους, εκτελούν δε όποιο ρόλο απαιτεί η κατάσταση. Μιλούν με ήρεμο και γλοιώδη τρόπο, το στόμα τους είναι γεμάτο ψέματα και είναι αναξιόπιστοι. Παραπλανούν ή προκαλούν αναστάτωση σε όποιον είναι σ’ επαφή μαζί τους έστω και για λίγο, και δεν μπορεί αυτός να λάβει παροχή, βοήθεια ή διαπαιδαγώγηση. Ανεξάρτητα από το αν τα λόγια που ξεστομίζουν οι άνθρωποι αυτοί είναι άσχημα ή ωραία, λογικά ή παράλογα, αν συμφωνούν ή αντίκεινται στην ανθρώπινη φύση, αν είναι χοντροκομμένα ή εξευγενισμένα, στην ουσία όλα είναι ψευτιές, νοθευμένα λόγια και ψέματα.

Μία από τις κύριες ιδιότητες όσων είναι αντίχριστοι είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Από τη γλώσσα που χρησιμοποιούν, τον τρόπο ομιλίας τους, τον τρόπο έκφρασής τους, το νόημα που έχουν τα λόγια τους και την πρόθεση που κρύβεται πίσω από αυτά, διακρίνει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν κανονική ανθρώπινη φύση, ότι δεν διαθέτουν τα πρότυπα της ανθρώπινης φύσης των έντιμων ανθρώπων. Οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά. Στην περίπτωσή τους, τα ψέματα και η εξαπάτηση είναι πιο σοβαρά από ό,τι στους περισσότερους ανθρώπους· δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη διεφθαρμένη διάθεση, αλλά για μια διάθεση στην οποία έχει ήδη χαθεί η συνείδηση και η λογική, και απουσιάζει εντελώς η ανθρώπινη φύση. Ουσιαστικά, αυτοί οι άνθρωποι είναι δαίμονες· οι δαίμονες συχνά λένε ψέματα κι εξαπατούν τους ανθρώπους μ’ αυτόν τον τρόπο. Τίποτε από όσα λένε δεν είναι αλήθεια. Οι περισσότεροι άνθρωποι, όταν λένε ψέματα, αναγκάζονται να σκαρφιστούν το ψέμα, πρέπει να το σκεφτούν προσεκτικά. Οι αντίχριστοι, όμως, δεν χρειάζεται να σκαρφιστούν τίποτα ούτε να το σκεφτούν: Ανοίγουν το στόμα τους και, να το, βγαίνει το ψέμα. Και προτού το καταλάβεις, την έχεις πατήσει. Τα ψέματά τους και η εξαπάτηση είναι τέτοια, που αν κάποιος έχει αργές αντιδράσεις, μπορεί να του πάρει δυο-τρεις μέρες να καταλάβει τι γίνεται· μόνο τότε συνειδητοποιεί τι εννοούσαν. Οι άνθρωποι που δεν κατανοούν την αλήθεια δεν έχουν ικανότητα διάκρισης. Οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά. Ποια είναι η γνώμη σας γι’ αυτό το χαρακτηριστικό τους; Σίγουρα, δεν είναι κάτι που εμπίπτει στην κανονική ανθρώπινη φύση. Μήπως ενέχει κάτι δαιμονικό; Για να είμαστε ακριβείς, είναι δαιμονική φύση. Ψεύδονται συστηματικά, λένε ψέματα και εξαπατούν τους άλλους: μήπως αυτά είναι πράγματα που έμαθαν στο σχολείο ή μήπως είναι το αποτέλεσμα της επίδρασης της οικογένειάς τους; Τίποτα από τα δύο. Αυτά τα πράγματα αποτελούν την έμφυτη φύση τους· γεννήθηκαν μ’ αυτά τα χαρακτηριστικά. Κανένας γονιός, όταν διαπαιδαγωγεί το παιδί του, δεν του μαθαίνει να λέει ψέματα και να εξαπατά από νεαρή ηλικία ούτε το εξαναγκάζει να λέει ψέματα ή να εξαπατά· ωστόσο, υπάρχουν παιδιά που, όταν μεγαλώνουν, λένε μόνο ψέματα, που όποιο ψέμα κι αν πουν, διατηρούν μια έκφραση απάθειας και που δεν έχουν ποτέ τύψεις, δεν βασανίζονται ούτε νιώθουν άσχημα με τη συνείδησή τους για τα ψέματα που έχουν πει. Αντιθέτως, αυτά τα παιδιά νομίζουν ότι είναι πολύ έξυπνα, ιδιαίτερα ευφυή, και νιώθουν χαρά, υπερηφάνεια και μια κρυφή ικανοποίηση που μπορούν να ξεγελάνε και να εξαπατούν τους άλλους με ψέματα και με άλλες τακτικές. Αυτή είναι η έμφυτη φύση τους. Έτσι είναι οι αντίχριστοι από τη φύση τους. Είναι η φύση-ουσία τους να ψεύδονται συστηματικά. Οι αντίχριστοι, παρόλο που συμμετέχουν συχνά σε συναθροίσεις και ακούνε κηρύγματα και συναναστροφές, δεν κάνουν ποτέ αυτοκριτική ούτε προσπαθούν ν’ αποκτήσουν αυτογνωσία, και όσα ψέματα κι αν έχουν πει για να ξεγελάσουν τους άλλους, δεν έχουν καθόλου τύψεις συνείδησης, πόσο μάλλον προσπαθούν ενεργά ν’ αναζητήσουν την αλήθεια για να βρουν λύση. Αυτό αποδεικνύει ότι ουσιαστικά οι αντίχριστοι είναι δύσπιστοι. Για όσα δόγματα κι αν είναι σε θέση να κάνουν διάλεξη στους άλλους, ποτέ δεν τα εφαρμόζουν οι ίδιοι· ποτέ δεν αναλύουν τον εαυτό τους, και όσα ψέματα κι αν λένε ή όσους ανθρώπους κι αν ξεγελάνε, ποτέ δεν ανοίγονται γι’ αυτό· αντιθέτως, προσποιούνται, φοράνε προσωπείο και ποτέ δεν έχουν το κουράγιο να παραδεχθούν μπροστά στους άλλους ότι είναι δόλιοι. Εκτός αυτού, ψεύδονται και εξαπατούν τους άλλους όπως και όποτε το θεωρούν απαραίτητο. Αυτή δεν είναι η φύση τους; Αυτή είναι και δεν υπάρχει τρόπος ν’ αλλάξει. Αυτή η φύση δεν είναι η έκφραση κανονικής ανθρώπινης φύσης. Για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομά τους, είναι δαιμονική φύση, είναι η διάθεση του Σατανά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι διάβολοι, είναι ενσαρκωμένοι δαίμονες.

Η πρώτη εκδήλωση του χαρακτήρα των αντίχριστων είναι ότι ψεύδονται συστηματικά, και θα τη χαρακτηρίσουμε δαιμονική φύση. Η εκδήλωση αυτής της δαιμονικής φύσης είναι ότι ανεξαρτήτως πότε ή πού, όποια κι αν είναι η περίσταση και με όποιον κι αν αλληλεπιδρούν, τα λόγια που λένε μοιάζουν μ’ εκείνα των ερπετών και των δαιμόνων· είναι ανάξια εμπιστοσύνης. Πρέπει να είναι κανείς πολύ προσεκτικός και να μπορεί να διακρίνει αυτούς τους ανθρώπους, να μη σπεύδει να πιστέψει τα λόγια των δαιμόνων. Η συγκεκριμένη εκδήλωση του ότι ψεύδονται συστηματικά είναι το γεγονός ότι τα ψέματα απλώς ξεγλιστρούν από τη γλώσσα τους· τα λόγια που λένε δεν επιδέχονται μελέτη, ανάλυση ή διάκριση. Μπορούν να λένε ψέματα ανά πάσα στιγμή και πιστεύουν ότι δεν μπορούν να πουν τίποτα αληθινό σε κανένα ζήτημα· ότι όλα όσα λένε πρέπει να είναι ψέματα. Ακόμη κι αν τους ρωτήσεις την ηλικία τους, θα το εξετάσουν προσεκτικά και θα σκεφτούν: «Για ποιον λόγο με ρωτάει την ηλικία μου; Αν πω ότι είμαι μεγάλος σε ηλικία, μήπως με απαξιώσει και δεν με καλλιεργήσει; Αν πω ότι είμαι νέος σε ηλικία, μήπως με απαξιώσει θεωρώντας ότι δεν έχω εμπειρία; Πώς πρέπει ν’ απαντήσω;» Ακόμη και με ένα τόσο απλό ζήτημα, μπορούν να πουν ψέματα και ν’ αρνηθούν να σου πουν την αλήθεια ή ακόμα και να σου πετάξουν το μπαλάκι και να ρωτήσουν: «Εσύ πόσο με κάνεις;» Εσύ λες: «Γύρω στα πενήντα;» «Κοντά έπεσες». «Σαράντα πέντε;» «Σχεδόν το βρήκες». Σου δίνουν μια ακριβή απάντηση; Μέσα από τις απαντήσεις τους, καταλαβαίνεις πόσο χρονών είναι; (Όχι.) Αυτό είναι το να ψεύδεται κανείς συστηματικά.

Το γεγονός ότι οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά εκδηλώνεται και μ’ έναν άλλο τρόπο: λένε ψέματα ακόμα κι όταν καταθέτουν μαρτυρία. Η κατάθεση ψευδούς μαρτυρίας είναι μια καταραμένη πράξη που προσβάλλει τη διάθεση του Θεού. Ακόμα και στο ζήτημα της κατάθεσης μαρτυρίας, τολμούν να επινοούν πράγματα, να λένε ψέματα και να εξαπατούν, κι αυτό δείχνει πραγματικά την απερισκεψία με την οποία αψηφούν τις συνέπειες, αλλά και την αμετάβλητη φύση τους! Όταν βλέπουν ότι οι άλλοι καταθέτουν μαρτυρία με βάση την εμπειρία τους και την κατανόησή τους —ενώ εκείνοι δεν μπορούν— τους αντιγράφουν, λένε ό,τι λένε οι άλλοι και επινοούν βιώματα ίδια με τα δικά τους. Αν δεν κατανοούν κάτι όπως οι άλλοι, ισχυρίζονται ότι το κατανοούν. Αν δεν έχουν τέτοια βιώματα, τέτοια κατανόηση και τέτοια διαφώτιση, επιμένουν ότι τα έχουν. Ακόμη κι αν ο Θεός δεν τους έχει πειθαρχήσει, επιμένουν ότι το έχει κάνει. Ακόμα και σ’ αυτό το ζήτημα μπορούν να λένε ψέματα και να εξαπατούν, χωρίς να τους ανησυχούν ή να τους ενδιαφέρουν οι συνέπειες, όσο σοβαρές κι αν είναι. Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Επιπλέον, αυτοί οι άνθρωποι ξεγελούν τους πάντες. Κάποιοι μπορεί ν’ αναρωτιούνται: «Σε κάθε περίπτωση, οι αντίχριστοι δεν παύουν να είναι άνθρωποι. Άραγε, δεν θ’ απέφευγαν να ξεγελάσουν τα κοντινά τους πρόσωπα, όσους τους έχουν βοηθήσει ή όσους έχουν περάσει δυσκολίες μαζί τους; Δεν θ’ απέφευγαν να ξεγελάσουν τα μέλη της οικογένειάς τους;» Το γεγονός ότι ψεύδονται συστηματικά υποδηλώνει ότι μπορούν να ξεγελάσουν τους πάντες, ακόμα και τους γονείς τους, τα παιδιά τους, και, ασφαλώς, τους αδελφούς και τις αδελφές τους. Μπορούν να ξεγελάσουν τους άλλους τόσο σε σημαντικά όσο και σε ασήμαντα ζητήματα· ακόμη και σε ζητήματα στα οποία θα έπρεπε να μιλήσουν ειλικρινά, στα οποία αν το έκαναν, δεν θα είχαν συνέπειες ούτε θα επηρεάζονταν με κανέναν τρόπο, και στα οποία δεν χρειάζεται και πολλή σοφία. Επίσης, ξεγελούν τους άλλους και χρησιμοποιούν ψέματα για να επιλύσουν ασήμαντα ζητήματα που κάποιος τρίτος θα θεωρούσε ότι δεν δικαιολογούν το ψέμα· ζητήματα στα οποία θα ήταν απλό και δεν θα τους δημιουργούσε κανένα πρόβλημα να μιλήσουν ευθέως. Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι μία από τις κύριες εκδηλώσεις των διαβόλων και του Σατανά είναι ότι ψεύδονται συστηματικά. Από αυτήν την οπτική, δεν θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανθρώπινη φύση των αντίχριστων όχι μόνο είναι ανέντιμη, αλλά χαρακτηρίζεται και από το γεγονός ότι ψεύδονται συστηματικά, και ως εκ τούτου είναι αναξιόπιστη; (Ναι, μπορούμε.) Αν τέτοιου είδους άνθρωποι διαπράξουν ένα παράπτωμα και, αφού τους κλαδέψουν και τους κατακρίνουν οι αδελφοί και οι αδελφές, βάλουν τα κλάματα και ισχυριστούν φαινομενικά ότι έχουν χρέος στον Θεό, και υποσχεθούν ότι στο εξής θα μετανοήσουν, θα τολμήσετε να τους πιστέψετε; (Όχι.) Γιατί όχι; Η πιο αδιάσειστη απόδειξη είναι ότι ψεύδονται συστηματικά! Ακόμη κι αν εξωτερικά μετανοήσουν, κλάψουν πικρά, αρχίσουν να χτυπιούνται και ορκιστούν, μην τους πιστέψετε, γιατί χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, δάκρυα για να ξεγελάσουν τους άλλους. Τα λόγια θλίψης και μετάνοιας που ξεστομίζουν δεν βγαίνουν μέσα από την καρδιά τους· είναι βολικές τακτικές που έχουν ως στόχο να κερδίσουν την εμπιστοσύνη των άλλων με δόλια μέσα. Μπροστά στους άλλους, κλαίνε πικρά, παραδέχονται το σφάλμα τους, ορκίζονται και γνωστοποιούν τη θέση τους. Ωστόσο, όσοι έχουν καλή σχέση μαζί τους κατ’ ιδίαν, όσοι έχουν κερδίσει ως έναν βαθμό την εμπιστοσύνη τους, παρουσιάζουν διαφορετικά τα πράγματα. Ενώ εξωτερικά μπορεί να φαίνεται γνήσια η πρόθεσή τους να παραδεχθούν δημοσίως το σφάλμα τους και να ορκιστούν ότι θ’ αλλάξουν, αυτά που λένε παρασκηνιακά αποδεικνύουν ότι όσα είπαν προηγουμένως δεν ήταν αληθινά, αλλά ψέματα, και είχαν ως στόχο να ρίξουν στάχτη στα μάτια των περισσότερων. Τι θα πουν παρασκηνιακά; Μήπως πρόκειται να παραδεχτούν ότι όσα είπαν προηγουμένως ήταν ψέματα; Όχι. Θα μεταδώσουν αρνητικότητα, θα προβάλουν επιχειρήματα και θα δικαιολογηθούν. Αυτές οι δικαιολογίες και τα επιχειρήματα επιβεβαιώνουν ότι η παραδοχή τους, η μετάνοιά τους και οι όρκοι τους ήταν όλα ψέματα και είχαν ως στόχο να ξεγελάσουν τους άλλους. Μπορεί να εμπιστευτεί κανείς αυτούς τους ανθρώπους; Δεν δείχνει αυτό ότι ψεύδονται συστηματικά; Μπορούν ακόμη και να επινοούν ομολογίες, να χύνουν ψεύτικα δάκρυα και να δεσμεύονται ψεύτικα ότι θ’ αλλάξουν, και ακόμη και ο όρκος τους είναι ένα ψέμα. Δεν είναι αυτό δαιμονική φύση; Ακόμα κι αν έλεγαν: «Μόνο τόσα καταλαβαίνω· τα υπόλοιπα δεν τα ξέρω, και αναζητώ τη διαφώτιση του Θεού και ευελπιστώ στη βοήθεια των αδελφών για ν’ αποκτήσω σταδιακά κατανόηση», αυτό θα ήταν μια έντιμη στάση και δήλωση. Ωστόσο, οι αντίχριστοι δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να ξεστομίσουν τόσο αληθινά λόγια. Πιστεύουν το εξής: «Αν μιλούσα ειλικρινά, οι άλλοι θα με περιφρονούσαν. Θα έχανα την υπόληψή μου και θα ένιωθα υποτιμητικά. Δεν θα έχανα εντελώς το κύρος μου; Ποιος είμαι; Είναι δυνατόν να παραδεχθώ την ήττα; Ακόμη κι αν δεν κατανοώ, πρέπει να προσποιηθώ ότι κατανοώ πολύ καλά· πρέπει πρώτα να ξεγελάσω τους άλλους και να παγιώσω τη θέση μου μέσα στην καρδιά τους». Δεν είναι αυτό μια εκδήλωση των αντίχριστων; Με βάση την προέλευση απ’ όσα λένε και τον τρόπο τους όταν μιλάνε, καθώς και με βάση τα λόγια που ξεστομίζουν, είναι ξεκάθαρο ότι οι αντίχριστοι δεν θα είναι ποτέ ειλικρινείς· αυτό ξεπερνάει τις δυνατότητές τους. Επειδή το ότι ψεύδονται συστηματικά είναι έμφυτο στοιχείο του χαρακτήρα τους, θέλουν να ξεγελάνε τους άλλους και να αποκρύπτουν ζητήματα στα πάντα, αφού δεν θέλουν να ξέρει ούτε να διακρίνει κανείς τ’ αληθινά γεγονότα ή την πραγματική κατάσταση. Ο ενδόμυχος εαυτός τους είναι τρομερά σκοτεινός. Θα ήταν βάσιμο να χαρακτηρίσει κανείς αυτήν την πτυχή του χαρακτήρα των αντίχριστων ως έλλειψη ανθρώπινης φύσης και να πει ότι έχουν δαιμονική φύση. Τα ψέματα ξεγλιστράνε αβίαστα από τη γλώσσα τους, χωρίς σκέψη, σε βαθμό που δεν λένε τίποτε αληθινό ούτε καν όταν μιλάνε στον ύπνο τους· είναι όλα εξαπάτηση, όλα ψέματα. Αυτό σημαίνει ότι ψεύδονται συστηματικά.

Ο χαρακτήρας των αντίχριστων στερείται τιμιότητας. Ακόμα κι όταν δεν μιλάνε, βαθιά μέσα τους αναλογίζονται πώς να ξεγελάσουν, να κοροϊδέψουν και να παραπλανήσουν τους άλλους· ποιον να παραπλανήσουν, τι να πουν όταν θελήσουν να τον παραπλανήσουν, τι μεθόδους να χρησιμοποιήσουν για να πιάσουν συζήτηση και τι παραδείγματα να χρησιμοποιήσουν για να κάνουν τους άλλους να τους πιστέψουν. Ανεξαρτήτως τι λένε ή τι σκέφτονται, δεν έχουν μέσα τους ειλικρινή στάση, ειλικρινείς απόψεις ή ειλικρινείς σκέψεις. Περνούν κάθε στιγμή της ζωής τους, κάθε δευτερόλεπτο, με την επιθυμία να ξεγελάσουν τους άλλους και να παίξουν μαζί τους. Κάθε δευτερόλεπτο και κάθε στιγμή, σκέφτονται πώς να ξεγελάσουν, πώς να παραπλανήσουν και πώς να κοροϊδέψουν τους άλλους, και αυτές οι σκέψεις καταλαμβάνουν όλο το μυαλό τους και τα βάθη της καρδιάς τους. Αυτή δεν είναι η φύση τους; Μπορούν τέτοιοι άνθρωποι να κατανοήσουν την αλήθεια όταν ακούνε κηρύγματα ή όταν διαβάζουν τα λόγια του Θεού; Ακόμη κι αν την κατανοήσουν, είναι δυνατόν να την κάνουν πράξη; (Όχι.) Κρίνοντας από τα βάθη της καρδιάς τους και από τον χαρακτήρα τους, αυτοί οι άνθρωποι δεν πρόκειται σε καμία περίπτωση να σωθούν, επειδή όλα όσα αγαπούν και σκέφτονται στο μυαλό τους και μέσα τους είναι εμποτισμένα με μια δαιμονική φύση, αντιτίθενται στην αλήθεια και στα θετικά πράγματα, και ούτε ένα από αυτά δεν είναι αξιέπαινο. Άρα, το γεγονός ότι οι αντίχριστοι ψεύδονται συστηματικά δεν είναι σίγουρα ένα χαρακτηριστικό της ανθρώπινης φύσης τους; (Ναι.) Οι άνθρωποι που ψεύδονται συστηματικά δεν κάνουν πράξη καμία αλήθεια. Ποιες είναι οι συνέπειες; Ποιες είναι οι συγκεκριμένες εκδηλώσεις κάποιου που δεν κάνει πράξη καμία αλήθεια; Μήπως μπορεί να ενεργεί απερίσκεπτα; Μήπως μπορεί να είναι αυθαίρετος και να μη συμβιβάζεται; Μήπως μπορεί να εγκαθιδρύει ανεξάρτητα βασίλεια; Μήπως μπορεί να κατασπαταλά τις προσφορές; Μήπως μπορεί να παραπλανά τους άλλους; Μήπως μπορεί να παίρνει με το μέρος του τις καρδιές των ανθρώπων; Μπορεί να τα κάνει όλα αυτά. Έτσι είναι οι κλασικοί αντίχριστοι· ψεύδονται συστηματικά. Όταν φανερώνονται τα γεγονότα, όσα μάτια κι αν τους παρακολουθούν, όσοι άνθρωποι κι αν καταθέτουν συλλογικά μαρτυρία και τους εκθέτουν, εκείνοι αρνούνται να το παραδεχθούν. Στο τέλος, καταφεύγουν σε μία τακτική για να σε αντιμετωπίσουν: ισχυρίζονται ότι δεν θυμούνται και προσποιούνται άγνοια. Ακόμη και σ’ αυτό το σημείο, σ’ αυτήν την κατάσταση, δεν μπορούν να πουν ούτε μια ειλικρινή λέξη, ούτε μπορούν να κουνήσουν συγκαταβατικά το κεφάλι και να το παραδεχθούν λέγοντας: «Εγώ έφταιξα, έκανα λάθος, θ’ αλλάξω την επόμενη φορά και σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να διαπράξω ξανά το ίδιο σφάλμα». Έτσι είναι οι αντίχριστοι· δεν παραδέχονται ποτέ την ενοχή, δεν λένε ποτέ ούτε μία ειλικρινή λέξη. Μπορούν να σωθούν με τέτοια ανθρώπινη φύση; Μπορούν ν’ αποκτήσουν την αλήθεια; Σε καμία περίπτωση. Ακόμη κι αν κατανοούν την αλήθεια, δεν μπορούν να την αποκτήσουν, επειδή την απορρίπτουν, της αντιστέκονται και αντιτίθενται σ’ αυτήν. Δεν μπορούν να μιλήσουν ειλικρινά και να παραδεχθούν τα λάθη τους ούτε στο πιο στοιχειώδες επίπεδο· δεν μπορούν να κάνουν πράξη ούτε να εφαρμόσουν ούτε αυτήν την απλούστατη αλήθεια. Πώς μπορεί να περιμένει κανείς από αυτούς να εγκαταλείψουν τη θέση τους, να εγκαταλείψουν τις προοπτικές τους και το πεπρωμένο τους, και να εγκαταλείψουν τις προθέσεις τους; Είναι δυνατόν να τα εγκαταλείψουν όλα αυτά και να επαναστατήσουν εναντίον τους; Είναι ακόμα λιγότερο ικανοί να το κάνουν. Αν δεν μπορούν να πουν την παραμικρή αλήθεια, τότε είναι ακόμα λιγότερο ρεαλιστικό να περιμένει κανείς ότι θα κάνουν κάτι δυσκολότερο από αυτό.

Έχετε γύρω σας ανθρώπους που ψεύδονται συστηματικά; Κάποιοι μπορεί να πουν: «Δεν έχω συναντήσει ακόμα κάποιον που ψεύδεται συστηματικά, αλλά ίσως να είμαι εγώ τέτοιος». Θα σου πω την αλήθεια· κινδυνεύεις. Διατηρούν κανένα ίχνος ανθρώπινης φύσης όσοι ψεύδονται συστηματικά; Διαφέρουν καθόλου από τους δαίμονες; Μήπως ψεύδεται συστηματικά κανείς από εσάς; Ας πούμε ότι κάποιος λέει ψέματα αβίαστα, χωρίς να κοκκινίζει ή να τον πιάνει ταχυπαλμία, ανεξάρτητα από το περιβάλλον ή το υπόβαθρο, και πως ό,τι κι αν συμβεί, μπορεί να το χειριστεί και να το επιλύσει εξολοκλήρου με ψέματα. Στον τρόπο με τον οποίο φέρεται και αντιμετωπίζει τον κόσμο και σε κάθε πτυχή της ζωής του, εφόσον του δίνεται η ευκαιρία να μιλήσει, το μόνο που λέει είναι ψέματα· ούτε μία πρόταση δεν είναι αλήθεια. Όλα αυτά εμπεριέχουν προθέσεις και σκοπούς, και συνοδεύονται από τα σχέδια του Σατανά. Δεν είναι έντιμος ένας τέτοιος άνθρωπος. Όταν κάποιος είναι σε θέση να λέει ψέματα σε κάθε περίπτωση, ακόμα κι όταν παίζεται το κεφάλι του, τότε δεν έχει χαθεί κάθε ελπίδα γι’ αυτόν; Κρίνοντας από τις διάφορες εκδηλώσεις που εμφανίζουν οι αντίχριστοι όταν ψεύδονται συστηματικά, τα ψέματά τους είναι απλώς αναρίθμητα. Μιλάνε με σκοπό να ξεγελάσουν, να παραπλανήσουν και να κοροϊδέψουν τους άλλους. Όλα τα λόγια τους εμπεριέχουν τα σχέδια και τις προθέσεις του Σατανά, και δεν έχουν καμία εκδήλωση της τιμιότητας που χαρακτηρίζει την κανονική ανθρώπινη φύση. Μπορεί να ειπωθεί ότι οι αντίχριστοι δεν έχουν καθόλου το χαρακτηριστικό της τιμιότητας που διακατέχει την κανονική ανθρώπινη φύση. Οι άνθρωποι που δεν έχουν τιμιότητα και είναι ικανοί να ψεύδονται συστηματικά χαρακτηρίζονται ως άνθρωποι με δαιμονική φύση· είναι δαίμονες. Τέτοιοι άνθρωποι δεν είναι εύκολο να σωθούν, επειδή δεν αποδέχονται την αλήθεια και δυσκολεύονται να την αποδεχθούν.