Κάποτε περνούσα από τις εκκλησίες, βλέποντας ένα σωρό οικογένειες υποδοχής και κάθε λογής πιστούς στον Θεό. Γιατί δεν είμαι πλέον διατεθειμένος να έρθω σε επαφή με πάρα πολλούς ανθρώπους; Οι άνθρωποι είναι πολύ κακοί, οι περισσότεροι δεν έχουν ούτε συνείδηση ούτε λογική, δεν έχουν χώρο για τον Θεό και διαρκώς στήνουν πλεκτάνες γύρω Του· γι’ αυτό επιλέγω να μένω μακριά τους και να κάνω απλώς το έργο που πρέπει. Κάποιοι λένε: «Δεν ζει ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους;» Ανάμεσα στους ανθρώπους ζω, σίγουρα· δεν μπορώ όμως να διαμένω ανάμεσα στους κακούς, είναι πολύ επικίνδυνο. Αν είχα πνευματικό σώμα, δεν θα υπήρχε πρόβλημα· θα μπορούσα να κάνω το οτιδήποτε ανάμεσα στους ανθρώπους. Ένα πνευματικό σώμα όπως είχε ο Ιησούς θα ήταν μια χαρά· θα μπορούσε να κάνει ότι θέλει και οι άνθρωποι δεν θα τολμούσαν να Τον διώκουν. Εγώ όμως τώρα έχω ένα κανονικό σαρκικό σώμα, ένα τελείως κανονικό σαρκικό σώμα, χωρίς τίποτα υπερφυσικό, οπότε οι άνθρωποι δεν μπορούν να το αποδεχτούν αυτό, έχουν διαρκώς αντιλήψεις και θέλουν να εξετάζουν τον Θεό. Εάν ένας τέτοιος άνθρωπος, με αυτήν τη διάθεση, δεχόταν λίγη πειθαρχία και τιμωρία, αν είχε ένα μήνα πονοκέφαλο, πιστεύετε ότι θα είχε κανένα νόημα αυτό; Άχρηστο θα ήταν. Θα ξεσηκωνόταν ξανά μετά από έναν μήνα που θα τους περνούσε ο πονοκέφαλος και θα ξεσπούσε τον θυμό του. Πιστεύετε ότι η πειθαρχία από μόνη της μπορεί να επιφέρει αλλαγή; Δεν μπορεί. Έχω, λοιπόν, έλθει σε επαφή με πολλούς ανθρώπους στο παρελθόν, όμως ελάχιστοι από αυτούς αγαπούν την αλήθεια. Το μόνο που μπορώ να σας πω είναι ότι οι άνθρωποι δεν θα πρέπει να πιστεύουν στον Θεό για να λάβουν κάτι από Εκείνον. Να σε νοιάζει μόνο να κάνεις το καθήκον σου καλά και να χρησιμοποιείς όλη σου την ενέργεια. Εάν το επίπεδό σου είναι πολύ χαμηλό, ακατάλληλο για χρήση, τότε να παραιτηθείς γρήγορα. Θα πρέπει να είσαι υπάκουος και να συμπεριφέρεσαι καλά, να κάνεις ό,τι πρέπει, να μην κάνεις ό,τι δεν πρέπει και να είσαι λογικός. Είσαι άνθρωπος. Εάν ο Θεός δεν σου έδινε πνοή, ζωή και ενέργεια, δεν θα μπορούσες να κάνεις τίποτα. Οι άνθρωποι δεν πρέπει ούτε να ζητούν τίποτα ούτε να συγκρίνουν τα προσόντα. Είναι άχρηστο να έχεις προσόντα. Εάν κάποια εκκλησία σε κάνει επικεφαλής της, τότε αυτή είναι δική σου ευθύνη· αν γίνει επικεφαλής κάποιος άλλος, τότε η ευθύνη είναι δική του. Φυσικά, όσον αφορά το έργο, θα πρέπει να συναναστρέφεσαι, αλλά μην συγκρίνεις προσόντα και μη σκέφτεσαι: «Τα προσόντα μου έχουν διαπιστωθεί από καιρό σ’ εκείνη την εκκλησία, πρέπει να με σέβονται. Είμαι ο πρεσβύτερος, εσύ είσαι δεύτερος». Μην πεις κάτι τέτοιο, είναι εντελώς παράλογο. Κάποιοι λένε επίσης: «Έχω απαρνηθεί τη δουλειά μου προκειμένου να δαπανήσω εαυτόν για τον Θεό, έχω απαρνηθεί την οικογένειά μου, και τι κέρδισα; Τίποτα δεν κέρδισα, και ο Θεός εξακολουθεί να κάνει διαλέξεις στους ανθρώπους». Πώς σας φαίνονται αυτά τα λόγια; Οι άνθρωποι θα πρέπει να στέκονται στη σωστή θέση και να ξεκαθαρίσουν καταρχάς ότι είναι άνθρωποι, ότι δεν παύουν να είναι η διεφθαρμένη ανθρωπότητα. Εάν γίνεις επικεφαλής, τότε να είσαι επικεφαλής. Εάν δεν γίνεις επικεφαλής, τότε να είσαι ένας συνηθισμένος ακόλουθος. Εάν σου δοθεί έργο να κάνεις, τότε έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάτι. Αν δεν σου δοθεί έργο, τότε δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Μην καυχιέσαι· η καυχησιολογία είναι κακό σημάδι που αποδεικνύει ότι βαδίζεις προς τα άκρα, προς τον θάνατο. Μην καυχιέσαι λέγοντας: «Κάπου έχω κερδίσει μια ομάδα ανθρώπων, αυτοί είναι οι καρποί μου. Εάν δεν είχα πάει εγώ, κανείς άλλος δεν θα μπορούσε να το κάνει. Όταν πήγα, το Άγιο Πνεύμα έκανε σπουδαίο έργο!» Μην καυχιέσαι έτσι, αλλά να λες: «Το ότι κερδήθηκαν αυτοί οι άνθρωποι οφείλεται στο έργο του Αγίου Πνεύματος· ελάχιστο έργο μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος. Εάν ολοκληρώσουμε τη διάδοση του ευαγγελίου και ο Θεός μάς στείλει πίσω στο σπίτι, τότε θα πάμε σπίτι μας». Μην πεις: «Τι έκανα λάθος; Τι Σε έκανε να με στείλεις σπίτι; Εάν δεν μου πεις τον λόγο, τότε δεν γυρίζω!» Μην έχεις αυτήν την απαίτηση, γιατί αν την έχεις, αυτό αποδεικνύει ότι έχεις ιδιαίτερα αλαζονική διάθεση. Δεν μπορεί να σε στείλει σπίτι εάν δεν έχεις κάνει κάποιο λάθος; Δεν μπορεί να σε στείλει σπίτι εάν ενεργείς σωστά; Ακόμη και σωστά να ενεργείς και να τα πας καλά, εάν σε στείλουν σπίτι σου, πρέπει να γυρίσεις σπίτι σου. Εάν σε κλαδέψουν, να το αποδεχτείς και να υποταχθείς. Αυτό είναι υποχρέωση και ευθύνη, μην υπερασπιστείς τον εαυτό σου. Ο Ιώβ πίστευε στον Θεό και το μόνο που τον ένοιαζε ήταν να έχει τον φόβο Του και να αποφεύγει το κακό. Τίποτα δεν ζήτησε, και ο Ιεχωβά τον ευλόγησε. Κάποιοι λένε: «Αυτό συνέβη επειδή ο Ιώβ ήταν καλός απέναντι στον Θεό, οπότε ήταν φυσικό Εκείνος να τον ευλογήσει, ως αντάλλαγμα για την πίστη και το δίκαιο έργο του». Αυτό είναι λάθος, δεν ήταν αντάλλαγμα, απλώς ο Ιεχωβά ήθελε να τον ευλογήσει. Γιατί δεν παραπονέθηκε όταν ο Ιεχωβά τού πήρε τα πάντα; Γιατί δεν είπε: «Εγώ ενεργώ δίκαια, έχω τόσα προσόντα, άρα δεν θα έπρεπε να μου φέρεσαι κατ’ αυτόν τον τρόπο»; Δεν είναι ζήτημα του τι πρέπει και τι δεν πρέπει! Όσον αφορά την πίστη στον Θεό, δεν θα ήταν σωστό οι άνθρωποι να κάνουν διαρκώς τη δική τους επιλογή και να μιλούν συνεχώς για τις ανθρώπινες αντιλήψεις και τα δόγματα. Είναι η αλαζονεία του ανθρώπου αυτό, η επαναστατικότητά του. Η ανθρώπινη επιλογή είναι η νοθεία του ανθρώπου.

Όταν αποκαλύπτετε τις αλαζονικές σας διαθέσεις, το αντιλαμβάνεστε; Κάποιοι δεν το ξέρουν και λένε: «Δεν είμαι αλαζόνας, δεν έχω πει ποτέ κάτι αλαζονικό». Στην πραγματικότητα, ακόμη κι αν δεν το ξέρεις, έχεις αλαζονική διάθεση, απλώς δεν έχει αποκαλυφθεί. Το γεγονός ότι δεν έχεις αποκαλύψει εξωτερικά αλαζονική διάθεση δεν αποδεικνύει ότι δεν την έχεις. Είναι πιθανό να έχεις πιο αλαζονική καρδιά απ’ τον καθέναν· απλώς ξέρεις να προσποιείσαι κι έτσι δεν αποκαλύπτεται, όμως όσοι έχουν διάκριση τη βλέπουν. Άρα, κάθε άνθρωπος έχει αλαζονική διάθεση, αυτή είναι η κοινή φύση της ανθρωπότητας. Οι άνθρωποι που έχουν αλαζονική φύση είναι ικανοί να επαναστατήσουν ενάντια στον Θεό, να Του αντισταθούν, να διαπράξουν ενέργειες που Τον κατακρίνουν και Τον προδίδουν, και να κάνουν πράγματα κατά τα οποία εξυψώνουν τον εαυτό τους και τα οποία γίνονται σε προσπάθεια να εγκαθιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια. Ας πούμε ότι σε μια χώρα υπήρχαν δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι που αποδέχονταν το έργο του Θεού και ο οίκος Του σε έστελνε εκεί για να καθοδηγήσεις και να ποιμάνεις τους εκλεκτούς του Θεού. Και ας πούμε ότι ο οίκος του Θεού σού παρέδιδε την εξουσία και σου επέτρεπε να εργάζεσαι μόνος σου, χωρίς να σε επιβλέπω Εγώ ή οποιοσδήποτε άλλος. Μετά από κάποιους μήνες, θα είχες γίνει σαν κυρίαρχος ηγεμόνας, όλη η εξουσία θα ήταν στα χέρια σου, θα έκανες κουμάντο, όλοι οι εκλεκτοί θα σε σέβονταν, θα σε προσκυνούσαν, θα υποτάσσονταν σ’ εσένα σαν να ήσουν Θεός, πλέκοντάς σου το εγκώμιο με κάθε λέξη, λέγοντας ότι τα κηρύγματά σου είναι διορατικά, και ισχυριζόμενοι επίμονα ότι οι ομιλίες σου είναι αυτό που χρειάζονταν, ότι θα μπορούσες να τους προμηθεύσεις και να τους καθοδηγήσεις, και η καρδιά τους δεν θα είχε θέση για τον Θεό. Δεν θα ήταν προβληματικό αυτό το είδος έργου; Πώς θα το είχες κάνει; Το ότι οι άνθρωποι αυτοί θα ήταν ικανοί για μια τέτοια αντίδραση θα αποδείκνυε ότι το έργο που έκανες δεν αφορούσε καθόλου την κατάθεση μαρτυρίας για τον Θεό· αντίθετα, ήταν κατάθεση μαρτυρίας μόνο για τον εαυτό σου και, επίσης, επίδειξη του εαυτού σου. Πώς θα μπορούσες να πετύχεις μια τέτοια συνέπεια; Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Εγώ συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια· σίγουρα δεν έχω μαρτυρήσει ποτέ περί του εαυτού μου!» Αυτή η στάση σου —αυτός ο τρόπος— είναι στάση προσπάθειας να συναναστραφείς με τους ανθρώπους από τη θέση του Θεού και δεν είναι τέτοια που να δείχνει ότι παίρνεις τη θέση ενός διεφθαρμένου ανθρώπου. Όλα όσα λες αποτελούν στομφώδη λόγια και απαιτήσεις από τους άλλους· δεν έχουν να κάνουν καθόλου με τον εαυτό σου. Επομένως, η συνέπεια που θα πετύχαινες είναι να κάνεις τους ανθρώπους να σε λατρέψουν και να σε ζηλέψουν, μέχρι που στο τέλος όλοι θα υποτάσσονταν σ’ εσένα, θα μαρτυρούσαν σ’ εσένα, θα σε εξύψωναν και θα σε κολάκευαν απεριόριστα. Όταν συμβεί αυτό, θα έχεις τελειώσει· θα έχεις αποτύχει! Σ’ αυτό το μονοπάτι δεν βρίσκεστε όλοι σας τώρα; Αν σου ζητηθεί να καθοδηγήσεις μερικές χιλιάδες ή μερικές δεκάδες χιλιάδες ανθρώπων, θα εκστασιαζόσουν. Τότε θα ανέπτυσσες αλαζονεία και θα ξεκινούσες να προσπαθείς να καταλάβεις τη θέση του θεού, μιλώντας και κάνοντας χειρονομίες, και δεν θα ήξερες τι να φορέσεις, τι να φας ή πώς να περπατήσεις. Θα απολάμβανες τις ανέσεις της ζωής και θα έβαζες τον εαυτό σου πάνω απ’ τους άλλους, χωρίς να καταδέχεσαι να συναντηθείς με τους συνηθισμένους αδελφούς και αδελφές. Θα εκφυλιζόσουν εντελώς, θα αποκαλυπτόσουν και θα αποκλειόσουν, θα πατασσόσουν όπως ο αρχάγγελος. Όλοι σας είστε ικανοί γι’ αυτό, έτσι δεν είναι; Άρα, τι πρέπει να κάνετε; Αν, κάποια μέρα, οριζόσασταν υπεύθυνοι για το έργο του ευαγγελίου σε κάθε χώρα, και ήσασταν ικανοί να βαδίζετε το μονοπάτι ενός αντίχριστου, τότε πώς θα μπορούσε να επεκταθεί το έργο; Δεν θα ήταν πρόβλημα αυτό; Ποιος θα τολμούσε, τότε, να σας αφήσει να βγείτε εκεί έξω; Αφού σε έστελναν εκεί, δεν θα ξαναγυρνούσες ποτέ· δεν θα έδινες καθόλου προσοχή σε οτιδήποτε έλεγε ο Θεός, και θα συνέχιζες απλώς να επιδεικνύεσαι και να καταθέτεις μαρτυρία για τον εαυτό σου, λες κι εσύ έφερνες τη σωτηρία στους ανθρώπους, εσύ έκανες το έργο του Θεού, και θα έκανες τους ανθρώπους να αισθανθούν λες και είχε εμφανιστεί και εργαζόταν ο Θεός —και καθώς οι άνθρωποι σε λάτρευαν, εσύ θα ήσουν πανευτυχής και θα δεχόσουν ακόμα και να σε μεταχειρίζονται σαν τον Θεό. Μόλις έφτανες σε αυτό το στάδιο, θα ήσουν χαμένος· θα ήσουν για πέταμα. Χωρίς να το συνειδητοποιήσεις, αυτού του είδους η αλαζονική φύση θα κατέληγε να είναι η καταστροφή σου. Αυτό είναι ένα παράδειγμα κάποιου που βαδίζει στο μονοπάτι αντίχριστων. Όσοι έχουν φτάσει σ’ αυτό το σημείο έχουν χάσει κάθε επίγνωση, η συνείδηση και η λογική τους έχουν πάψει να λειτουργούν· οι άνθρωποι αυτοί δεν γνωρίζουν καν πώς να προσεύχονται ή να αναζητούν. Μην περιμένετε μέχρι τότε για να σκεφτείτε: «Πρέπει να προσέχω πολύ τις κινήσεις μου, πρέπει να προσεύχομαι ειλικρινά!» Θα είναι πια πολύ αργά. Πρέπει να ενημερωθείς γι’ αυτό το θέμα εκ των προτέρων, πρέπει να αναζητήσεις μ’ αυτόν τον τρόπο: «Τι να κάνω για να καταθέτω μαρτυρία για τον Θεό, να κάνω καλά το έργο μου, χωρίς να καταθέτω μαρτυρία για τον εαυτό μου; Με ποιες μεθόδους πρέπει να συναναστρέφομαι με τους άλλους και να τους καθοδηγώ;» Έτσι πρέπει να προετοιμάζεσαι. Εάν κάποια μέρα όντως κανονιστεί να βγείτε έξω και να εργαστείτε, και εσείς συνεχίζετε να εξυψώνετε τον εαυτό σας και να καταθέτετε μαρτυρία γι’ αυτόν, κάτι που οδηγεί στην καταστροφή πολλούς από τους ανθρώπους που κρατάς στα χέρια σου, τότε θα έχεις πρόβλημα και αργότερα θα σε τιμωρήσει ο Θεός! Δεν οφείλω να τα θίξω αυτά τα θέματα; Προτού μιλήσω, ήσασταν ικανοί να το κάνετε. Εάν παρόλο που μίλησα, είστε ακόμα ικανοί να το κάνετε, τότε δεν έχετε πρόβλημα; Όλοι πρέπει να σκεφτείτε πώς να κάνετε το έργο σας, πώς να συμπεριφέρεστε πολύ σωστά. Πρέπει όλα όσα λέτε και όσα κάνετε, κάθε πράξη και κίνηση, κάθε σας λέξη και ενέργεια, αλλά και κάθε πρόθεση της καρδιάς σας, να πληρούν τα πρότυπα. Δεν μπορείτε να παραλείψετε τίποτα ούτε μπορείτε να εκμεταλλεύεστε τυχόν παραθυράκια. Αν και οι άνθρωποι είναι αλαζονικοί απ’ τη φύση τους και δεν είναι εύκολο να αλλάξουν, πρέπει παρ’ όλα αυτά να γνωρίζουν για τις αλαζονικές τους διαθέσεις και να έχουν τις αρχές της άσκησης. Πρέπει να κατανοήσεις το εξής: «Αν μου έδιναν όντως μερικές εκκλησίες, τι θα έπρεπε να κάνω για να μην πάρω τη θέση του Θεού; Τι θα έπρεπε να κάνω για να μην είμαι αλαζόνας; Πώς θα ενεργούσα όπως πρέπει; Πώς θα ενεργούσα ώστε να φέρνω τους άλλους ενώπιον του Θεού, ώστε να καταθέτω μαρτυρία για Εκείνον;» Πρέπει να τα αναλογιστείς αυτά τα ζητήματα, έως ότου ξεκαθαρίσουν μέσα σου. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος ρωτάει: «Μπορείς να γίνεις σωστός επικεφαλής των εκκλησιών;» και εσύ πεις «Μπορώ». Αντίθετα, όμως, οδηγείς τους άλλους ενώπιον της δικής σου παρουσίας, θα υποτάσσονταν σ’ εσένα, αλλά όχι στον Θεό. Δεν θα ήταν πρόβλημα αυτό; Ως επικεφαλής ή εργάτης, εάν δεν γνωρίζεις τι σημαίνει να φέρνεις τους άλλους ενώπιον του Θεού ή να τους φέρνεις ενώπιον εσένα του ίδιου, τότε μπορείς να υπηρετείς τον Θεό; Μπορείς να είσαι κατάλληλος να σε χρησιμοποιεί ο Θεός; Σίγουρα όχι. Δεν είναι αντίχριστοι όλοι όσοι είναι ικανοί να φέρνουν τους άλλους ενώπιόν τους; Εάν κάποιος πιστεύει στον Θεό, αλλά δεν έχει θέση γι’ Αυτόν στην καρδιά του, και αν δεν Τον σέβεται, δεν έχει καρδιά υποταγής στον Θεό ούτε τη θέληση να Του υποταχθεί, τότε αυτός ο άνθρωπος δεν πιστεύει στον Θεό. Και σε ποιον πιστεύει πραγματικά; Αναλύστε το μόνοι σας. Μην πείτε αργότερα: «Δεν είμαι αλαζόνας, είμαι καλός άνθρωπος, κάνω μόνο καλές πράξεις» Αυτά είναι λόγια μικρού παιδιού! Όλοι οι άλλοι είναι αλαζόνες, και μόνο εσύ δεν είσαι; Με αυτόν τον τρόπο εκτέθηκες, αλλά εξακολουθείς να μην έχεις αυτογνωσία, εξακολουθείς να λες ότι δεν είσαι αλαζόνας· τι ξεδιάντροπος που είσαι! Είσαι τόσο αναίσθητος, που δεν σε νοιάζει που εκτίθεσαι! Γνωρίζετε για ποιον λόγο τα λέω αυτά; Γιατί εκθέτω έτσι τους ανθρώπους; Εάν δεν τους εκθέσω κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα μπορέσουν να αποκτήσουν αυτογνωσία; Εάν δεν τους εκθέσω κατ’ αυτόν τον τρόπο, θα εξακολουθήσουν να πιστεύουν ότι είναι πολύ καλοί, ότι κάνουν μια χαρά το έργο τους, ότι δεν μπορεί να τους κατηγορήσει κανείς για τίποτα και ότι είναι σε όλα πολύ καλοί. Ακόμη κι αν ήταν όλοι καλοί, δεν θα έπρεπε να έχουν αλαζονική διάθεση ούτε να νομίζουν ότι έχουν προσόντα, ούτε να καυχιούνται. Εκθέτω κατ’ αυτόν τον τρόπο τις καταστάσεις των ανθρώπων όχι για να τους καταδικάσω σε θάνατο ούτε για να τους πω ότι δεν μπορούν να σωθούν· αντίθετα, το κάνω για να γνωρίσουν αληθινά τον εαυτό τους, να κατανοήσουν τη διεφθαρμένη ουσία και τη φύση τους, ώστε να φτάσουν στην αληθινή αυτογνωσία. Αυτό είναι ωφέλιμο καθώς προσπαθούν να αποτινάξουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις τους. Εάν μπορείτε να αξιοποιήσετε σωστά τα λόγια Μου που αφορούν την έκθεση και το κλάδεμα των ανθρώπων, αν μπορείτε να μη γίνεστε αρνητικοί, αν μπορείτε να κάνετε το καθήκον σας κανονικά, αν μπορείτε να αντιμετωπίζετε τα ζητήματα του οίκου του Θεού ως δικά σας, αν μπορείτε να αναλαμβάνετε ευθύνες χωρίς να είστε επιπόλαιοι, εάν μπορείτε να είστε πιστοί στον Θεό, τότε αυτή η στάση είναι σωστή και θα μπορείτε να κάνετε καλά το καθήκον σας.

Υπάρχουν κάποιοι που όταν ενεργούν, παραβιάζουν συχνά τις αρχές. Δεν αποδέχονται το κλάδεμα, γνωρίζουν μέσα τους ότι τα όσα λένε οι άλλοι συνάδουν με την αλήθεια, όμως δεν τα αποδέχονται. Τέτοιοι άνθρωποι είναι πολύ αλαζόνες και αυτάρεσκοι! Γιατί λέω ότι είναι αλαζόνες; Εάν δεν αποδέχονται το κλάδεμα, τότε δεν είναι υπάκουοι· δεν είναι αλαζονεία η ανυπακοή; Νομίζουν ότι τα πηγαίνουν καλά, δεν πιστεύουν ότι κάνουν λάθη, κάτι που σημαίνει ότι δεν έχουν αυτογνωσία· αυτό είναι αλαζονεία. Άρα, υπάρχουν κάποια ζητήματα που πρέπει να αναλύσεις με ειλικρίνεια, που πρέπει σταδιακά να βγάλεις στο φως. Την ώρα που κάνετε το έργο της εκκλησίας, εάν οι άλλοι σε θαυμάζουν, σου κάνουν προτάσεις και στη συναναστροφή σού ανοίγονται, αυτό αποδεικνύει ότι έκανες καλά το έργο σου. Εάν νιώθουν συχνά να τους περιορίζεις, τότε σιγά σιγά θα σε διακρίνουν και θα απομακρυνθούν από σένα, κάτι που αποδεικνύει ότι δεν κατέχεις την αλήθεια-πραγματικότητα· επομένως, όλα όσα λες είναι σίγουρα απλώς λόγια και δόγματα, με σκοπό να περιορίσουν τους άλλους. Ορισμένοι επικεφαλής της εκκλησίας αντικαθίστανται· γιατί όμως αντικαθίστανται; Επειδή λένε μόνο λόγια και δόγματα, και διαρκώς κάνουν επίδειξη και καταθέτουν μαρτυρία για τον εαυτό τους. Λένε ότι η αντίσταση απέναντί τους ισοδυναμεί με αντίσταση στον Θεό, και ότι όποιος αναφέρει καταστάσεις στον Άνωθεν αναστατώνει το έργο της εκκλησίας. Τι πρόβλημα είναι αυτό; Οι άνθρωποι αυτοί έχουν γίνει ήδη τόσο αλαζόνες, που δεν έχουν πλέον λογική. Δεν δείχνει αυτό το αληθινό τους πρόσωπο, ότι είναι αντίχριστοι; Δεν θα καταλήξουν να αρχίσουν να ιδρύουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια; Κάποιοι νέοι στην πίστη θα τους θαυμάσουν και θα καταθέσουν μαρτυρία γι’ αυτούς, κι εκείνοι θα το ευχαριστηθούν πάρα πολύ και θα νιώσουν μεγάλη ικανοποίηση. Κάποιος τόσο αλαζόνας είναι ήδη καταδικασμένος. Κάποιος που είναι ικανός να πει «όταν αντιστέκεσαι σ’ εμένα είναι σαν να αντιστέκεσαι στον θεό», έχει ήδη γίνει ένας σύγχρονος Παύλος. Αυτό δεν έχει καμία διαφορά με τα λόγια του Παύλου: «Εις εμέ το ζην είναι ο χριστός». Δεν διατρέχουν μεγάλο κίνδυνο όσοι μιλάνε έτσι; Ακόμη κι αν δεν ιδρύσουν ανεξάρτητα βασίλεια, δεν παύουν να είναι πραγματικοί αντίχριστοι. Εάν ήταν να γίνει επικεφαλής εκκλησίας ένας τέτοιος άνθρωπος, η εκκλησία αυτή γρήγορα θα γινόταν βασίλειο αντίχριστων. Κάποιοι άνθρωποι, αφού γίνουν επικεφαλής εκκλησίας, εστιάζουν ειδικά στην εκφώνηση μεγαλόστομων κηρυγμάτων και στην επίδειξη, στο να μιλούν με μυστήρια λόγια έτσι ώστε οι άλλοι να τους θαυμάζουν, με αποτέλεσμα να απομακρύνονται όλο και περισσότερο από την αλήθεια-πραγματικότητα. Αυτό οδηγεί τους περισσότερους να λατρεύουν πνευματικές θεωρίες. Όποιον μιλά μεγαλόστομα, αυτόν ακούει ο κόσμος. Όποιον μιλά για τη ζωή-είσοδο, δεν του δίνουν καμία σημασία. Δεν οδηγεί κάτι τέτοιο σε πλάνες; Εάν κάποιος συναναστρέφεται πάνω στην αλήθεια-πραγματικότητα, κανείς δεν ακούει, κι αυτό είναι πρόβλημα. Κανείς εκτός από αυτόν τον άνθρωπο δεν μπορεί να ηγηθεί της εκκλησίας, επειδή όλοι λατρεύουν τις πνευματικές θεωρίες. Όσοι δεν μπορούν να μιλήσουν για πνευματικές θεωρίες, δεν μπορούν να μείνουν σταθεροί. Μπορεί παρά ταύτα μια τέτοια εκκλησία να αποκτήσει το έργο του Αγίου Πνεύματος; Μπορούν οι άνθρωποι να εισέλθουν στην αλήθεια-πραγματικότητα; Γιατί απορρίπτουν τη συναναστροφή σχετικά με την αλήθεια και το να μιλά κανείς για πραγματικές εμπειρίες, σε σημείο που να είναι απρόθυμοι να ακούσουν κι Εμένα ακόμη να συναναστρέφομαι σχετικά με την αλήθεια; Αυτό αποδεικνύει ότι οι συγκεκριμένοι επικεφαλής έχουν ήδη παραπλανήσει και ελέγχουν αυτούς τους ανθρώπους, ότι οι άνθρωποι αυτοί τους ακούνε και υποτάσσονται σ’ αυτούς, αντί να υποτάσσονται στον Θεό. Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αυτοί είναι απ’ αυτούς που υποτάσσονται στους επικεφαλής τους, και όχι στον Θεό, επειδή όσοι πιστεύουν ειλικρινά στον Θεό και επιδιώκουν την αλήθεια δεν είναι απ’ αυτούς που λατρεύουν ή ακολουθούν ανθρώπους. Έχουν μια θέση για τον Θεό στην καρδιά τους και η καρδιά τους είναι θεοφοβούμενη, οπότε πώς θα ήταν δυνατό να τους περιορίσουν άνθρωποι; Πώς θα μπορούσαν να υποταχθούν υπάκουα σε έναν ψευδή επικεφαλής που δεν διαθέτει την αλήθεια-πραγματικότητα; Εκείνο που φοβάται περισσότερο ένας ψευδής επικεφαλής είναι κάποιον που έχει την αλήθεια-πραγματικότητα, κάποιον που έχει φόβο Θεού και αποφεύγει το κακό. Εάν κάποιος δεν έχει την αλήθεια, θέλει όμως και να κάνει τους άλλους να τον υπακούνε, τότε δεν είναι ο πιο αλαζονικός διάβολος ή σατανάς που μπορεί να υπάρξει; Εάν μονοπωλείς την εκκλησία ή ελέγχεις τον εκλεκτό λαό του Θεού, τότε έχεις προσβάλει τη διάθεσή Του και έχεις καταστρέψει τον εαυτό σου. Μπορεί να μην έχεις καν την ευκαιρία να μετανοήσεις. Πρέπει να είστε όλοι προσεκτικοί. Είναι πολύ επικίνδυνο το ζήτημα, κάτι που ο καθένας θα μπορούσε να κάνει πολύ εύκολα. Μπορεί να υπάρχουν κάποιοι που λένε: «Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω αυτό, δεν πρόκειται να καταθέσω μαρτυρία για τον εαυτό μου!» Αυτό το λες μόνο και μόνο επειδή έχεις εργαστεί για λίγο. Αργότερα, θα το τολμούσες. Σιγά-σιγά θα γινόσουν πιο τολμηρός· όσο περισσότερο εργάζεσαι, τόσο τολμηρότερος γίνεσαι. Εάν τυχόν καυχιούνται για σένα και σε ακούνε εκείνοι των οποίων είσαι επικεφαλής, είναι φυσικό να θεωρήσεις ότι έχεις υψηλή θέση, ότι είσαι καταπληκτικός: «Κοιτάξτε με, είμαι πολύ καλός. Μπορώ και είμαι επικεφαλής όλων αυτών των ανθρώπων και όλοι με ακούνε. Εκείνους που δεν με ακούνε, τους υποτάσσω. Αυτό αποδεικνύει ότι έχω κάποια ικανότητα να εργάζομαι και ανταποκρίνομαι στις απαιτήσεις του έργου μου». Όσο περνά ο καιρός, θα άρχιζαν να αποκαλύπτονται τα αλαζονικά στοιχεία της φύσης σου και θα γινόσουν τόσο αλαζόνας, που θα έχανες τη λογική σου και θα κινδύνευες. Δεν το βλέπεις ξεκάθαρα αυτό; Μόλις αποκαλύψεις την αλαζονική, ανυπάκουη διάθεσή σου, θα έχεις προβλήματα. Δεν θα ακούς ούτε όταν μιλάω Εγώ, ο οίκος του Θεού θα σε αντικαταστήσει, και θα τολμήσεις και πάλι να πεις: «Ας το αποκαλύψει το Άγιο Πνεύμα». Το γεγονός ότι θα το έλεγες αυτό αποδεικνύει ότι δεν αποδέχεσαι την αλήθεια. Η επαναστατικότητά σου είναι πολύ μεγάλη —έχει αποκαλύψει τη φύση-ουσία σου. Δεν γνωρίζεις καθόλου τον Θεό. Άρα, σας τα λέω όλα αυτά σήμερα για να προσέχετε πολύ. Μην εξυψώνετε τον εαυτό σας ούτε να καταθέτετε μαρτυρία για τον εαυτό σας. Είναι εύκολο οι άνθρωποι να προσπαθούν να ιδρύσουν τα δικά τους ανεξάρτητα βασίλεια, γιατί σε όλους αρέσει η θέση, ο πλούτος και η δόξα, η ματαιοδοξία, να είναι αρχιυπηρέτες και να δείχνουν ότι έχουν εξουσία: «Δείτε πόσο αυστηρά είπα αυτά τα λόγια. Μόλις άρχισα τις απειλές, έχασαν το θάρρος τους και έγιναν αρνάκια». Μην κάνετε τέτοια επίδειξη εξουσίας. Είναι άχρηστη και δεν αποδεικνύει τίποτα. Το μόνο που αποδεικνύει είναι ότι είσαι πάρα πολύ αλαζόνας και ότι έχεις κακή διάθεση. Δεν αποδεικνύει ότι έχεις κάποια ικανότητα, πόσο μάλλον ότι διαθέτεις την αλήθεια-πραγματικότητα. Μετά από λίγα χρόνια που ακούτε κηρύγματα, έχετε αυτογνωσία όλοι εσείς; Δεν νομίζετε ότι βρίσκεστε σε επικίνδυνες συνθήκες; Αν δεν μιλούσε και δεν εργαζόταν ο Θεός για να σώσει τον άνθρωπο, δεν θα δημιουργούσατε ανεξάρτητα βασίλεια; Μήπως δεν θέλετε να μονοπωλείτε τις εκκλησίες για τις οποίες είστε υπεύθυνοι, δεν θέλεις να φέρνεις τους ανθρώπους αυτούς υπό την επιρροή σου, ώστε κανένας τους να μην μπορεί να ξεφύγει απ’ τον έλεγχό σου, επομένως να αναγκάζεται να σε ακούει; Εάν μόλις το κάνεις αυτό, ελέγχεις τους ανθρώπους, τότε είσαι διάβολος, σατανάς. Είναι πολύ επικίνδυνο να κάνεις τέτοιες σκέψεις, ήδη έχεις εισέλθει στο μονοπάτι ενός αντίχριστου. Εάν δεν κάνεις την αυτοκριτική σου και δεν μπορέσεις να εξομολογηθείς τις αμαρτίες σου στον Θεό και να μετανοήσεις, τότε σίγουρα θα παραμεριστείς και ο Θεός δεν θα σου δίδει καμία σημασία. Θα πρέπει να μάθεις πώς να μετανοείς, πώς να μεταστραφείς ώστε να εναρμονιστείς με τις προθέσεις του Θεού, μην τυχόν και προσβάλεις τη διάθεσή Του. Μην περιμένεις μέχρι να αποφασίσει ο οίκος του Θεού ότι είσαι αντίχριστος και να σε αποβάλει. Τότε, θα είναι πια πολύ αργά.

Φθινόπωρο 1997