Τώρα θα συνεχίσουμε τη συναναστροφή μας σχετικά με τα συμφέροντα του Θεού, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας. Καλύτερα να μη μιλήσουμε τώρα για το κατά πόσο μπορεί να υπάρχει κάτι κοινό ανάμεσα σ’ αυτά τα τρία συμφέροντα, δηλαδή για το αν, όταν μιλάμε για ένα συμφέρον, αυτό μπορεί να ταυτιστεί με τα υπόλοιπα. Ας μιλήσουμε σε πρώτη φάση για τα συμφέροντα του Θεού. Πριν από λίγο, είπα πως στα συμφέροντα του Θεού περιλαμβάνεται η δόξα του Θεού, η μαρτυρία Του, το όνομά Του και, κυρίως, το σχέδιο διαχείρισής Του και η διάδοση του έργου Του· όλα αυτά ο Θεός τα θεωρεί τα πιο σπουδαία και τα πιο σημαντικά πράγματα. Προς το παρόν, ας μη μιλήσουμε για τη δόξα του Θεού, για το όνομα του Θεού και για τη μαρτυρία Του. Όλα αυτά βρίσκονται πολύ μακριά από τους ανθρώπους. Ας μιλήσουμε σε πρώτη φάση για το έργο του Θεού. Τι έργο κάνει ο Θεός στην πραγματικότητα; Ποιο είναι το περιεχόμενο του έργου Του; Ποια είναι η φύση του έργου Του; Τι επιφέρει το έργο Του στην ανθρωπότητα και ποια ακριβώς επίδραση έχει σ’ αυτή; Θα μιλήσουμε πρώτα για όλα αυτά τα πράγματα. Ποιο ακριβώς είναι, λοιπόν, το έργο του Θεού; (Η σωτηρία της ανθρωπότητας.) Αυτό το θέμα δεν αλλάζει, ο σκοπός του έργου δεν αλλάζει. Είναι η σωτηρία της ανθρωπότητας, η οποία βρίσκεται υπό τη δύναμη του Σατανά και έχει διαφθαρεί σε βάθος από αυτόν. Το έργο αυτό γίνεται για να σώσει μια ομάδα ανθρώπων που έχει διαφθείρει ο Σατανάς και έχει φτάσει στο σημείο να μην έχει την παραμικρή ανθρώπινη ομοιότητα, μια ομάδα ανθρώπων γεμάτη με τις διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά και γεμάτη με διαθέσεις που αποτελούν αντίσταση στον Θεό· γίνεται για να τους κάνει να αλλάξουν, έτσι ώστε να αποκτήσουν ανθρώπινη ομοιότητα, και για να τους κάνει να καταλάβουν την αλήθεια, να καταλάβουν και να αντιληφθούν ποιο είναι το δίκαιο και ποιο είναι το άδικο, ποια είναι τα θετικά πράγματα και ποια είναι τα αρνητικά, πώς πρέπει να ζουν οι άνθρωποι για να βιώνουν την ομοιότητα των γνήσιων ανθρώπων, αλλά και σε ποια θέση πρέπει να σταθούν, ώστε να βρεθούν στη θέση όπου έχει προκαθορίσει ο Θεός για τους ανθρώπους. Αυτά περιλαμβάνει κατά βάση το έργο του Θεού, κι εσείς όλοι τα γνωρίζετε σε θεωρητική βάση. Αν καταλαβαίνετε στ’ αλήθεια την πρόθεση του Θεού, τότε πρέπει να ξέρετε αν Εκείνος κρίνει τους ανθρώπους για να τους καταδικάσει και να τους καταστρέψει ή αν το κάνει για να τους εξαγνίσει και να τους οδηγήσει στην τελείωση, όπως και αν τους κρίνει και τους παιδεύει για να τους ωθήσει στον λάκκο της φωτιάς ή για να τους σώσει και να τους οδηγήσει στο φως. Όλοι βλέπουμε πως ο Θεός εκφράζει πάρα πολλές αλήθειες, φανερώνει τις διάφορες διεφθαρμένες καταστάσεις των ανθρώπων, διορθώνει τις αποκλίσεις που έχουν στην πίστη τους και τις αντιλήψεις τους σχετικά με την πίστη, αλλά και τους οδηγεί να καταλάβουν την αλήθεια, να ζήσουν με βάση τα λόγια του Θεού και να βιώσουν την ομοιότητα των γνήσιων ανθρώπων, καθώς και ότι ανάμεσα στους εκλεκτούς του Θεού έχουν ήδη υπάρξει κάποια αποτελέσματα. Ο Θεός ξεσκεπάζει τις αλαζονικές διαθέσεις των ανθρώπων και τους εμποδίζει να γίνουν υπεράνθρωποι και σπουδαίοι. Μ’ αυτόν τον τρόπο, τους δίνει τη δυνατότητα να γίνουν αληθινά δημιουργήματα και άνθρωποι που έχουν συνείδηση και λογική· ο Θεός ξεσκεπάζει την υποκριτική ουσία των Φαρισαίων, δίνει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να δουν τα υποκριτικά πρόσωπα των Φαρισαίων και οδηγεί τους ίδιους στην αλήθεια-πραγματικότητα των λόγων του Θεού. Ο Θεός ξεσκεπάζει τον παραλογισμό που διακρίνει την παραδοσιακή κουλτούρα, καθώς και τα δεσμά που αυτή επιβάλλει στους ανθρώπους και το κακό που τους κάνει, έτσι ώστε να μπορέσουν να απελευθερωθούν οι άνθρωποι από τα δεσμά της παραδοσιακής κουλτούρας, να αποδεχτούν την αλήθεια και να ζήσουν σύμφωνα με τα λόγια του Θεού… Όλα αυτά συνοψίζονται ως εξής: Το έργο της σωτηρίας των ανθρώπων από τον Θεό γίνεται για να τους φέρει από τις τάσεις του πονηρού κόσμου πίσω στον οίκο του Θεού, και από εκεί και πέρα να τους διδάσκει σχολαστικά και να τους εφοδιάζει με την αλήθεια και ζωή, έτσι ώστε να καταλάβουν και να μάθουν ποιες είναι οι αληθινές αρχές συμπεριφοράς και πώς πρέπει να συμπεριφέρονται, ώστε να γλιτώσουν από το κακό που τους προκαλούν οι μοχθηρές τάσεις του Σατανά, αλλά και οι διάφορες σατανικές φιλοσοφίες και τα σατανικά δηλητήρια. Από την αρχή μέχρι τώρα, ο Θεός έχει κάνει κάθε λογής έργο· ξεκινώντας από το έργο Του κατά την Εποχή του Νόμου και φτάνοντας στο έργο Του κατά την Εποχή της Χάριτος, μέχρι το έργο της κρίσης που κάνει τώρα στις έσχατες ημέρες. Τώρα που έχετε ξεκαθαρίσει αυτά τα τρία στάδια του έργου του Θεού, ποια είναι ακριβώς η φύση του έργου Του στο σχέδιο διαχείρισής Του που διαρκεί 6 χιλιάδες χρόνια; Πώς θα έπρεπε να οριστεί; (Είναι ο πιο δίκαιος σκοπός ανάμεσα στους ανθρώπους.) Σωστά. Το έργο του Θεού σχετικά με τη διαχείριση και τη σωτηρία της ανθρωπότητας βρίσκεται σε εξέλιξη εδώ και 6 χιλιάδες χρόνια, και μέσα σ’ αυτά τα 6 χιλιάδες χρόνια, ο Θεός υπομένει, περιμένει και μιλάει ακούραστος, καθοδηγώντας την ανθρωπότητα μέχρι και τώρα. Ο Θεός δεν έχει παραιτηθεί, κι αυτό το έργο που κάνει είναι ο πιο δίκαιος σκοπός ανάμεσα στους ανθρώπους. Αν το δει κανείς από την άποψη της φύσης του έργου του Θεού, είναι άραγε τα συμφέροντα του Θεού τα πιο δίκαια και τα πιο θεμιτά; (Ναι.) Εάν διασφαλιστούν τα συμφέροντα του Θεού, τι θα συμβεί στην ανθρωπότητα; Η ανθρωπότητα μπορεί να συνεχίσει να επιβιώνει με καλούς όρους, να βιώνει την ανθρώπινη ομοιότητα, να ζει σύμφωνα με τους νόμους όλων των πραγμάτων που έχει διαμορφώσει ο Θεός και να απολαμβάνει όλα όσα έχει χαρίσει Εκείνος στην ανθρωπότητα· μ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι θα γίνουν οι αληθινοί κύριοι των πάντων. Οφείλετε να καταλάβετε πως το έργο διαχείρισης του Θεού είναι τελικά προς το μέγιστο συμφέρον των ανθρώπων. Δεν είναι, λοιπόν, το έργο του Θεού για τη σωτηρία της ανθρωπότητας ο πιο δίκαιος σκοπός ανάμεσα στην ανθρωπότητα; Αυτό είναι αναμφισβήτητο, είναι πέρα από κάθε αμφιβολία. Είναι ο πλέον δίκαιος σκοπός. Αν, λοιπόν, κάποιος, για τα δικά του συμφέροντα, έφτανε μέχρι το σημείο να βλάψει τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και να παρακωλύσει τη διάδοση του έργου του Θεού, τότε τι άνθρωπος είναι αυτός; Είναι προφανώς ένας μοχθηρός κακούργος και διάβολος. Ο Θεός μονάχα δίνει στην ανθρωπότητα, δεν απαιτεί τίποτα σε αντάλλαγμα. Την ώρα που ο Θεός κάνει το έργο που αποφέρει το μεγαλύτερο όφελος στην ανθρωπότητα και αναλαμβάνει τον πιο δίκαιο σκοπό, οι άνθρωποι όχι μόνο δεν Τον εκτιμούν, δεν Τον ευχαριστούν και δεν σκέφτονται να Του το ανταποδώσουν, αλλά αντίθετα, διαταράσσουν, αναστατώνουν και βλάπτουν το έργο Του, ενώ ταυτόχρονα επιδιώκουν τα δικά τους προσωπικά συμφέροντα. Αυτοί οι άνθρωποι δεν έχουν καθόλου συνείδηση και λογική. Αξίζουν παρ’ όλα αυτά να λέγονται άνθρωποι; Είναι πέρα για πέρα διάβολοι και σατανάδες! Κι αν ο Θεός, παρ’ όλο που τα κάνει όλα αυτά, δεν μπορεί να συγκινήσει τους ανθρώπους, έχουν άραγε εκείνοι καρδιά; Όχι, δεν έχουν. Αν δεν έχουν καρδιά σημαίνει ότι δεν έχουν συνείδηση. Άνθρωποι σαν κι αυτούς δεν έχουν κανένα αίσθημα συνείδησης. Όταν κάποιος δεν έχει συνείδηση στην ανθρώπινη φύση του, τότε παύει να είναι άνθρωπος, είναι ζώο, διάβολος και Σατανάς. Αυτό είναι ολοφάνερο. Ο Θεός είναι αποφασισμένος να πληρώσει οποιοδήποτε τίμημα χρειάζεται για να σωθούν οι άνθρωποι, κι εργάζεται ακούραστα γι’ αυτό. Όσο κι αν παρανοούν ή αμφιβάλλουν οι άνθρωποι, ο Θεός έχει πάντα υπομονή και συνεχίζει να μεριμνά γι’ αυτούς, να τους λέει διάφορες πτυχές της αλήθειας ξανά και ξανά, να τους δίνει σιγά σιγά να καταλάβουν, να τους κάνει να στοχαστούν και να εξετάζουν, και να τους δίνει την ευκαιρία να αντιληφθούν και να καταλάβουν την καρδιά του Θεού. Και όταν εκείνοι ακούνε τα συγκεκριμένα λόγια του Θεού, συγκινούνται και δακρύζουν λίγο. Όταν, όμως, γυρνούν την πλάτη τους, όχι μόνο δεν υπολογίζουν τις προθέσεις του Θεού, αλλά συνεχίζουν να επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα και συνεχίζουν να επιδιώκουν ευλογίες. Για πείτε Μου, μήπως τέτοιου είδους άνθρωποι δεν έχουν συνείδηση και λογική; Τι είναι αυτό που λείπει περισσότερο από τέτοιους ανθρώπους; Πιο πολύ τους λείπει η συνείδηση και η λογική, πιο πολύ δεν έχουν ανθρώπινη φύση. Ο Θεός υπομένει κάθε λογής πόνους με τεράστια υπομονή για να εργαστεί και να σώσει τους ανθρώπους, αλλά εκείνοι και πάλι Τον παρανοούν, συνέχεια τα βάζουν μαζί Του, συνέχεια προστατεύουν τα δικά τους συμφέροντα αδιαφορώντας για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και θέλουν πάντοτε να ζουν μια μεγαλειώδη ζωή, δίχως όμως να θέλουν να συμβάλουν στη δόξα του Θεού. Βλέπει μήπως κανείς σε όλα αυτά καμιά ανθρώπινη φύση άξια αναφοράς; Οι άνθρωποι διακηρύσσουν μεν δυνατά μαρτυρία για τον Θεό, αλλά μέσα τους λένε: «Ορίστε τι έργο έχω κάνει, έργο που έχει φέρει αποτελέσματα. Κι εγώ έχω κοπιάσει, κι εγώ έχω πληρώσει τίμημα. Ποιος ο λόγος να μην καταθέσω μαρτυρία για μένα;» Θέλουν πάντοτε να συμμετέχουν στη δόξα και στη μαρτυρία του Θεού. Αξίζουν άραγε οι άνθρωποι αυτά τα πράγματα; Η λέξη «δόξα» δεν ανήκει στους ανθρώπους. Μόνο στον Θεό μπορεί να ανήκει, στον Δημιουργό, και καμία σχέση δεν έχει με τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι κοπιάζουν και συνεργάζονται, δεν παύουν να βρίσκονται υπό την ηγεσία του έργου του Αγίου Πνεύματος. Αν δεν υπάρχει το έργο του Αγίου Πνεύματος, τι μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι; Και ούτε και η λέξη «μαρτυρία» ανήκει στους ανθρώπους. Είτε μιλάμε για το ουσιαστικό «μαρτυρία» είτε για το ρήμα «μαρτυρώ», καμία απ’ αυτές τις δύο λέξεις δεν έχει την παραμικρή σχέση με τα δημιουργημένα ανθρώπινα όντα. Μόνο για τον Δημιουργό αξίζει να μαρτυρήσει κανείς και μόνο Αυτός αξίζει τη μαρτυρία των ανθρώπων. Αυτό το καθορίζει η ταυτότητα, η θέση και η ουσία του Θεού, και επιπλέον συμβαίνει επειδή όλα όσα κάνει Εκείνος προέρχονται από τις δικές Του προσπάθειες και τα αξίζει. Οι άνθρωποι μπορούν να κάνουν εξαιρετικά περιορισμένα πράγματα, και μάλιστα όλα οφείλονται στη διαφώτιση, στην ηγεσία και στην καθοδήγηση του Αγίου Πνεύματος. Και όσο για την ανθρώπινη φύση, οι άνθρωποι, μόλις καταλάβουν κάποιες αλήθειες και μπορέσουν να κάνουν λίγο έργο, γίνονται αλαζόνες. Κανένας δεν μπορεί, αν δεν έχει μαζί του την κρίση και την παίδευση του Θεού, να φτάσει στην υποταγή στον Θεό και να μαρτυρήσει γι’ Αυτόν. Οι άνθρωποι μπορεί, επειδή ο Θεός το έχει προκαθορίσει, να έχουν κάποια χαρίσματα ή κάποια ξεχωριστά ταλέντα, να έχουν διδαχτεί κάποιο επάγγελμα ή κάποιες δεξιότητες, ή να είναι λίγο έξυπνοι, πράγμα που τους κάνει να γίνονται αφόρητα αλαζόνες και να θέλουν συνέχεια να μοιράζεται ο Θεός τη δόξα Του και τη μαρτυρία Του μαζί τους. Δεν είναι παράλογο αυτό; Είναι άκρως παράλογο. Δείχνει ότι βρίσκονται σε λάθος θέση. Θεωρούν τον εαυτό τους όχι ανθρώπινο ον, νομίζουν πως είναι μια ξεχωριστή κατηγορία, ότι είναι υπεράνθρωποι. Άνθρωποι που δεν ξέρουν την ταυτότητά τους, την ουσία τους και τη θέση όπου θα έπρεπε να βρίσκονται δεν έχουν αυτογνωσία. Η ταπεινότητα των ανθρώπων δεν προέρχεται από την ταπείνωση· είναι εξ αρχής ταπεινοί και χαμηλόφρονες. Η ταπεινότητα του Θεού είναι κάτι που προέρχεται από την ταπείνωση. Αν λέει κανείς ότι οι άνθρωποι είναι ταπεινοί τους εξυψώνει. Στην πραγματικότητα είναι χαμηλόφρονες. Οι άνθρωποι θέλουν να ανταγωνίζονται συνεχώς για τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και ανταγωνίζονται τον Θεό για τους εκλεκτούς Του. Έτσι όπως ενεργούν, παίζουν τον ρόλο του Σατανά, και αυτή είναι η φύση του Σατανά. Είναι στ’ αλήθεια απόγονοι του Σατανά, δεν έχουν την παραμικρή διαφορά. Ας υποθέσουμε ότι ο Θεός δίνει στους ανθρώπους λίγη εξουσία και δύναμη, και ας πούμε ότι μπορούν να παρουσιάσουν θαυμαστά σημεία και τέρατα, και να κάνουν κάποια εξαιρετικά πράγματα· ας πούμε, επίσης, ότι κάνουν τα πάντα σύμφωνα με τις απαιτήσεις του Θεού και τις τηρούν κατά γράμμα. Μπορούν, όμως, να ξεπεράσουν τον Θεό; Όχι, με τίποτα. Ο Σατανάς, ο αρχάγγελος, δεν έχει ικανότητες μεγαλύτερες από ό,τι οι άνθρωποι; Αν και θέλει πάντοτε να ξεπεράσει τον Θεό, ποιο είναι το τελικό αποτέλεσμα; Στο τέλος, θα πρέπει να κατέλθει στο πηγάδι της αβύσσου. Ο Θεός θα είναι πάντοτε η προσωποποίηση της δικαιοσύνης· αντίθετα, ο Σατανάς, ο διάβολος και ο αρχάγγελος, θα είναι πάντοτε η προσωποποίηση της μοχθηρίας και ο εκπρόσωπος των δυνάμεων της μοχθηρίας. Ο Θεός θα είναι πάντα δίκαιος, και το γεγονός αυτό δεν γίνεται να αλλάξει. Αυτή είναι η εξαιρετική και εκπληκτική πλευρά του Θεού. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι αποκτήσουν όλες τις αλήθειες του Θεού από τον ίδιο, δεν παύουν να είναι μικροσκοπικά δημιουργήματα και δεν μπορούν να ξεπεράσουν τον Θεό. Αυτή είναι και η διαφορά ανάμεσα στην ανθρωπότητα και τον Θεό. Οι άνθρωποι μπορούν να ζουν με τάξη μόνο στο πλαίσιο όλων των κανόνων και των νόμων που έχει διαμορφώσει ο Θεός, και μόνο στο πλαίσιο αυτών των κανόνων και των νόμων μπορούν να διαχειρίζονται όλα αυτά που δημιούργησε Εκείνος. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να δημιουργήσουν ζωντανά πράγματα ούτε μπορούν να αλλάξουν τη μοίρα της ανθρωπότητας. Είναι γεγονός αυτό. Και τι υποδηλώνει αυτό το γεγονός; Ότι, όση εξουσία και όσες ικανότητες κι αν δώσει ο Θεός στην ανθρωπότητα, στο τέλος κανείς δεν μπορεί να υπερβεί την εξουσία του Θεού. Όσα χρόνια, όσες γενιές κι αν περάσουν και όσοι άνθρωποι κι αν υπάρξουν, μόνο υπό την εξουσία και την κυριαρχία του Θεού μπορούν ποτέ να ζήσουν οι άνθρωποι. Αυτό το γεγονός είναι αμετάβλητο για πάντα και δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ, μα ποτέ!

Τι αισθάνεστε εσείς μόλις τα ακούσετε όλα αυτά; Κάποιοι λένε: «Παλιότερα, μέσα στη συνείδησή μου, τα σκεφτόμουν αυτά τα πράγματα· αλλά, χωρίς να το θέλω, άρχισα να πιστεύω ότι αυξήθηκαν οι ικανότητές μου. Όσο μεγάλωνα, ωρίμασαν και οι σκέψεις μου και μπορούσα να σκεφτώ πιο ολοκληρωμένα για πολλά θέματα, ενώ όσο άκουγα περισσότερα απ’ τα λόγια του Θεού, καταλάβαινα κάποιες από τις προθέσεις Του, οπότε θεώρησα πως ήμουν δυνατός και πως δεν χρειαζόμουν να έχει ο Θεός την κυριαρχία Του πάνω μου. Ασυναίσθητα, άρχισα να πιστεύω πως ήμουν ικανός και πως είχα κερδίσει τον Θεό». Είναι καλό αίσθημα αυτό; (Όχι.) Για ποιον λόγο δεν είναι καλό; Δεν είναι καλό σημάδι. Και ποιο είναι καλό σημάδι; Όσο περισσότερο ζουν οι άνθρωποι, τόσο περισσότερο πιστεύουν: «Οι άνθρωποι είναι σαν το χώμα, είναι κατώτεροι απ’ τα μυρμήγκια. Όσο δυνατοί και αξιοπρεπείς κι αν είναι οι άνθρωποι, όσα δόγματα κι αν καταλαβαίνουν και όσο ώριμες κι αν είναι οι σκέψεις τους, δεν μπορούν να υπερβούν την κυριαρχία του Θεού». Όσο πιο πολύ ζουν, τόσο πιο πολύ αντιλαμβάνονται το μεγαλείο της εξουσίας του Θεού και την παντοδυναμία της εξουσίας Του. Όσο πιο πολύ ζουν, τόσο πιο πολύ αντιλαμβάνονται πόσο ασήμαντοι είναι οι άνθρωποι. Όσο πιο πολύ ζουν, τόσο πιο πολύ αντιλαμβάνονται πόσο ασύλληπτος είναι ο Θεός. Μια τέτοια ψυχική κατάσταση είναι κανονική. Εσείς τώρα, άραγε, είστε σε μια τέτοια κατάσταση; Όχι ακόμα, σωστά; Εξακολουθείτε πολλές φορές να βρίσκεστε σε πάλη, να ταλαντεύεστε στα όρια των συμφερόντων και μερικές φορές να στέλνετε μέχρι και μερικά μικροσκοπικά σήματα, λέγοντας: «Πώς και δεν μοιράζεται ο Θεός μαζί μου λίγα απ’ τα συμφέροντά Του; Για ποιον λόγο δεν μου κάνει κομπλιμέντα; Για ποιον λόγο δεν κάνει τους γύρω μου να με εκτιμήσουν; Για ποιον λόγο δεν κάνει τους άλλους να δώσουν μαρτυρία για μένα; Έχω πληρώσει τίμημα και έχω συνεισφέρει. Τι ανταμοιβή θα μου δώσει ο Θεός;» Δεν παύετε να κολλάτε συχνά σε μια νοοτροπία αυταρέσκειας και αυτοϊκανοποίησης. Πολλές φορές δεν ξέρετε ποιοι είστε και πολλές φορές νομίζετε ότι είστε ικανοί. Μια τέτοια κατάσταση δεν είναι κανονική. Αυτό δεν αποτελεί πρόοδο στη ζωή. Πώς λέγεται αυτό; Διεφθαρμένες διαθέσεις που για ακόμα μια φορά διογκώνονται. Κάποιοι, όταν δεν έχουν συνεισφέρει, είναι λίγο πιο διακριτικοί και χαμηλών τόνων. Από τη στιγμή που κάνουν κάτι σημαντικό και συνεισφέρουν, και νομίζουν ότι διαθέτουν κεφάλαιο, κάθε φορά που βλέπουν τους γύρω τους, αναρωτιούνται: «Για ποιον λόγο δεν αναφέρετε τις συνεισφορές μου; Αφού όλοι σας καταθέτετε μαρτυρία για το όνομα του Θεού και για την ουσία Του, για ποιον λόγο δεν κάνετε και μια παρουσίαση για μένα; Εντάξει, δεν λέω να καταθέσετε μαρτυρία για μένα, μπορείτε όμως απλώς να κάνετε μια παρουσίαση. Εγώ, η αδελφή τάδε, πιστεύω 25 χρόνια στον Θεό. Τώρα είμαι 45 χρονών, δεν έχω παντρευτεί και είμαι άγαμη, και μέχρι σήμερα επιδιώκω με ευλάβεια και ενθουσιασμό. Λόγω του ότι είμαι βασικός πυλώνας της εκκλησίας, πολλές φορές έχω βρεθεί στη λίστα καταζητούμενων της κομμουνιστικής κυβέρνησης της Κίνας, με έχουν κυνηγήσει και έχω κρυφτεί σε κάθε λογής μέρη, έχω περιπλανηθεί σε περισσότερες από δέκα επαρχίες πριν μετακομίσω στο εξωτερικό. Μετά από όλα αυτά, συνέχισα να υπηρετώ ως αρμόδια για σημαντικές εργασίες του οίκου του Θεού, και στη διάρκεια όλων αυτών έχω καταθέσει πολλές εποικοδομητικές προτάσεις, ιδέες και έννοιες για συγκεκριμένες δουλειές στον οίκο του Θεού, κι έτσι έχω βάλει ένα καθοριστικό λιθαράκι στην ανάπτυξη του έργου της εκκλησίας και στη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας του Θεού. Για ποιον λόγο δεν με παρουσιάζετε έτσι; Γιατί δεν μου δίνει ο Θεός κάποια περιβάλλοντα και περιστάσεις για να παρουσιάσω τα ταλέντα μου, έτσι ώστε να μάθουν όλοι για μένα και να με γνωρίσουν; Για ποιον λόγο μάς καταπιέζει πάντοτε ο Θεός; Στον οίκο του Θεού δεν είμαστε τόσο ελεύθεροι ούτε τόσο χαλαροί, απελευθερωμένοι και ευτυχισμένοι!» Μέχρι και χαλαρή, απελευθερωμένη και ευτυχισμένη θέλει να είναι. Πώς θα μπορούσαμε να σε κάνουμε χαλαρή, απελευθερωμένη και ευτυχισμένη; Βάζοντάς σε στην κορυφή της κατάταξης; Και μετά, αφού σε βάλουμε στην κορυφή της κατάταξης, πρέπει να σε παρουσιάσουμε ως εξής: Στην κοσμική κοινωνία, αυτή η γυναίκα ήταν φημισμένη γιατρός, κέρδισε το πρώτο βραβείο για τους διάσημους γιατρούς του έθνους, και κατόπιν μπήκε το όνομά της στην «Εγκυκλοπαίδεια των γιατρών παγκοσμίου φήμης». Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα, και αφού ήρθε στον οίκο του Θεού, παρέμεινε βασικός πυλώνας και ταλαντούχος άνθρωπος και τώρα έχει γίνει ανώτερη επικεφαλής. Δεν θα χαρεί μετά από όλα αυτά; Θα σκεφτεί: «Έχω ταλέντο. Ήμουν διάσημη και πριν, και μετά τον ερχομό μου στον οίκο του Θεού παραμένω διάσημη. Είμαι σαν το χρυσάφι που λάμπει όπου κι αν το βάλει κανείς, και κανένας δεν μπορεί να εμποδίσει τη λάμψη του. Αυτές οι ικανότητές μου είναι φανερές σε όλους! Ο Θεός δεν καταθέτει μαρτυρίες μεν, αλλά τα γεγονότα αυτά καταθέτουν ηχηρή μαρτυρία για μένα». Πώς σας φαίνεται αυτή η γνώμη; Αν δεν μπορείς να εγκαταλείψεις ούτε μια μέρα την επιδίωξη της φήμης και του κέρδους, τότε παραμένεις δέσμιος της φήμης, του κέρδους και της θέσης, και δεν μπορείς να χαλαρώσεις και να χαρείς στ’ αλήθεια. Όσο παραμένεις δέσμιος, όσο σε κρατάνε και σε περιορίζουν τα δεσμά της φήμης και του κέρδους, δεν πρόκειται να προχωρήσεις όσον αφορά την επιδίωξη της αλήθειας· το μόνο που μπορεί να κάνεις είναι να παραμείνεις κολλημένος εκεί που είσαι. Κάποιοι μπορεί να ρωτήσουν: «Θα κάνω πισωγύρισμα;» Το γεγονός είναι πως εφόσον δεν προχωράς μπροστά, είτε είσαι κολλημένος στο σημείο που βρίσκεσαι είτε κάνεις πισωγύρισμα. Αυτό δείχνει πως η φύση-ουσία σου είναι τέτοιο πράγμα, και όσα χρόνια κι αν πιστεύεις στον Θεό, δεν πρόκειται να σημειώσεις ποτέ καμία πρόοδο, ακόμα και μέχρι το τέλος μπορεί να συνεχίσεις να κάνεις πολύ κακό. Θα έλεγε κανείς ότι σίγουρα θα αποκαλυφθείς. Μόλις ένας τέτοιος άνθρωπος βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον, μόλις αποκτήσει θέση, θα αποκαλυφθεί η φιλοδοξία του. Άραγε, αν δεν βρισκόταν σ’ αυτό το περιβάλλον και δεν είχε αυτήν τη θέση, δεν θα είχε καμία φιλοδοξία; Και πάλι θα είχε. Πολύ απλά, είναι τέτοιο πράγμα, έχει τέτοια ουσία, και δεν μπορεί να περιοριστεί η φιλοδοξία του. Μόλις βρεθεί στο κατάλληλο περιβάλλον, θα «εκραγεί» ξαφνικά, και δεν θα τον συγκρατεί κανένας περιορισμός· θα αρχίσει να κάνει κακό, και θα ξεσκεπαστεί πλήρως το άσχημο διαβολικό του πρόσωπο. Αυτή είναι μια περίπτωση αποκάλυψης. Πρέπει να καταλάβεις το νόημα που έχει εδώ η λέξη «αποκάλυψη». Ο Θεός δεν είχε την πρόθεση να σε αποκαλύψει, ο Θεός είχε την πρόθεση να σου δώσει την ευκαιρία να ασκηθείς. Εσύ, όμως, είδες το καλό και δεν το κατάλαβες, και μάλιστα έκανες πραγματική επίδειξη. Δεν σου αξίζει, άραγε, να αποκαλυφθείς; Δική σου επιλογή είναι. Δεν είναι πως ο Θεός είχε επίτηδες σκοπό να σε αποκαλύψει και να σε αποκλείσει. Τα κίνητρα και οι φιλοδοξίες σου ήταν αυτά που σε αποκάλυψαν. Σε ποιον άλλον μπορείς να ρίξεις το φταίξιμο;

Αναφορικά με τα συμφέροντα των ανθρώπων και τα συμφέροντα του Θεού, λίγο-πολύ έχουμε συναναστραφεί αρκετά σχετικά με την αλήθεια ως προς αυτό το θέμα; Ποια είναι τα προσωπικά συμφέροντα των ανθρώπων; Είναι εκείνα που επιδιώκουν, και σ’ αυτά συμπεριλαμβάνονται η φήμη, το κέρδος και η θέση, η φιλοδοξία και η επιθυμία να λάβουν ευλογίες, καθώς και η ματαιοδοξία και η περηφάνια τους, η οικογένειά τους, οι συγγενείς τους, τα υλικά τους συμφέροντα και ούτω καθεξής. Η ουσία των ανθρώπινων συμφερόντων είναι εγωιστική και ποταπή, είναι μοχθηρή και σατανική, πηγαίνει κόντρα στην αλήθεια και διαταράσσει, αναστατώνει και καταστρέφει το έργο του οίκου του Θεού· απ’ την άλλη, τα συμφέροντα του Θεού είναι ο πιο δίκαιος σκοπός για τη σωτηρία της ανθρωπότητας και αντιπροσωπεύουν την αγάπη του Θεού, το έργο του Θεού, αλλά και την αγιοσύνη και τη δικαιοσύνη Του. Με το δίκιο Του, λοιπόν, προασπίζεται ο Θεός τα συμφέροντά Του. Προασπίζεται έναν δίκαιο σκοπό. Ο λόγος γι’ αυτό δεν είναι ότι ο Θεός είναι εγωιστής και θέλει να προασπιστεί την αξιοπρέπειά Του. Είναι κάτι δίκαιο και θεμιτό, κι έχει ανυπολόγιστο όφελος για το ανθρώπινο γένος το οποίο σώζει ο Θεός. Μόνο όταν προασπίζεται ο Θεός τα συμφέροντά Του μπορεί σαν αποτέλεσμα να σωθεί η ανθρωπότητα και να αποκομίσει μεγαλύτερα οφέλη, να αποκτήσει την αλήθεια, την οδό και τη ζωή, και μόνο σε μια τέτοια περίπτωση μπορούν οι άνθρωποι να γίνουν τελικά αληθινά δημιουργήματα και να ζήσουν στο πλαίσιο όλων των νόμων και των κανόνων που θέσπισε ο Θεός, και να ζήσουν ανάμεσα σε όλα όσα δημιούργησε Εκείνος γι’ αυτούς· μόνο σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί η ανθρωπότητα να βρει τη χαρά και να αποκτήσει μια αληθινά όμορφη ζωή. Είναι, άραγε, δίκαιος σκοπός όλα αυτά που κάνει ο Θεός; Είναι απόλυτα δίκαιος! Αυτό το έργο και αυτή η διαχείριση από τον Θεό, όπως και όλες οι δουλειές μέσα στην εκκλησία που έχουν σχέση με τη σωτηρία της ανθρωπότητας από τον Θεό, όπως η διάδοση του ευαγγελίου, οι κινηματογραφικές ταινίες, τα άρθρα με τις μαρτυρίες, τα βίντεο, η μετάφραση των λόγων του Θεού και η διατήρηση της κανονικής τάξης στην εκκλησιαστική ζωή, όλες αυτές οι δουλειές είναι σημαντικές και πρέπει να διαφυλάσσονται. Επίσης, από μια άλλη πτυχή, πρέπει να διασφαλιστεί η ζωή ολόκληρου του εκλεκτού λαού του Θεού που κάνει τα καθήκοντά του. Μπορεί αυτή η δουλειά να φαίνεται πολύ απλή, να μοιάζει με τις υποστηρικτικές υπηρεσίες και να μην έχει ιδιαίτερη σχέση με το κύριο έργο του οίκου του Θεού, αλλά δεν παύει να είναι πολύ σημαντική, και είναι απαραίτητο να αναφερθεί εδώ. Ο Θεός, επίσης, παρέχει στους ανθρώπους και κανονικά πράγματα όπως είναι το φαγητό, τα ρούχα, η στέγη και το μεταφορικό μέσο· αυτά αποτελούν, επίσης, τις πιο εύλογες φυσικές ανάγκες που πρέπει να έχουν όσοι διαθέτουν κανονική ανθρώπινη φύση. Ο Θεός δεν πρόκειται να στερήσει από τους ανθρώπους αυτές τις ανάγκες· αντίθετα, πρέπει να τις προασπίσει. Αν εσύ όλη την ώρα αναστατώνεις, διαταράσσεις και υπονομεύεις εκείνα που θέλει να προασπιστεί ο Θεός, αν τα περιφρονείς συνέχεια όλα αυτά και έχεις πάντοτε αντιλήψεις και γνώμες γι’ αυτά, τότε επικρίνεις τον Θεό και Του εναντιώνεσαι. Αν δεν θεωρείς σημαντικό το έργο του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και θέλεις συνέχεια να τα υπονομεύεις και να προκαλείς πάντοτε την καταστροφή, ή αν θέλεις διαρκώς να κερδίσεις, να κλέψεις ή να καταχραστείς κάτι από αυτά, τότε άραγε θα θυμώσει μαζί σου ο Θεός; (Ναι.) Και τι συνέπειες θα επιφέρει ο θυμός του Θεού; (Θα τιμωρηθούμε.) Αυτό είναι βέβαιο. Ο Θεός δεν πρόκειται να σε συγχωρήσει, σε καμία περίπτωση! Διότι αυτό που κάνεις είναι να διαλύεις και να καταστρέφεις το έργο της εκκλησίας, πράγμα που πάει κόντρα στο έργο και στα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Αυτό είναι μεγάλο κακό, είναι έναρξη κόντρας με τον Θεό και είναι κάτι που προσβάλλει άμεσα τη διάθεσή Του. Πώς είναι δυνατόν να μη θυμώσει μαζί σου; Αν κάποιοι άνθρωποι, επειδή έχουν χαμηλό επίπεδο, δεν είναι ικανοί στη δουλειά τους και κάνουν χωρίς να το θέλουν πράγματα που προκαλούν αναστάτωση και διατάραξη, κάτι τέτοιο συγχωρείται. Αν, όμως, για χάρη των δικών σου προσωπικών συμφερόντων ζηλεύεις και τσακώνεσαι, και κάνεις επίτηδες πράγματα που διαταράσσουν, αναστατώνουν και καταστρέφουν το έργο του οίκου του Θεού, αυτό λογίζεται ως εσκεμμένη παραβίαση και είναι προσβολή της διάθεσης του Θεού. Θα σε συγχωρήσει άραγε ο Θεός; Ο Θεός κάνει το έργο του σχεδίου διαχείρισής Του που διαρκεί 6 χιλιάδες χρόνια, και όλη η κοπιώδης προσπάθειά Του εντάσσεται σ’ αυτό. Εάν κάποιος πηγαίνει κόντρα στον Θεό, αν βλάπτει επίτηδες τα συμφέροντα του οίκου Του και επιδιώκει σκόπιμα τα προσωπικά του συμφέροντα, το προσωπικό του γόητρο και την προσωπική του θέση σε βάρος των συμφερόντων του οίκου του Θεού, και δεν διστάζει να διαλύσει το έργο της εκκλησίας, να παρεμποδίσει και να καταστρέψει το έργο του οίκου του Θεού, και ακόμα και να προκαλέσει τεράστιες υλικές και οικονομικές ζημιές στον οίκο του Θεού, τότε θεωρείς ότι τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να συγχωρούνται; (Όχι, δεν πρέπει.) Αφού όλοι σας λέτε ότι δεν γίνεται να συγχωρούνται, ο Θεός θυμώνει με τέτοιους ανθρώπους; Σίγουρα, ναι. Ο Θεός έχει κάνει τόσο σπουδαία δουλειά εκφράζοντας την αλήθεια και σώζοντας τους ανθρώπους, και έχει αφιερώσει όλη την κοπιαστική προσπάθειά Του σ’ αυτό. Ο Θεός παίρνει αυτόν τον τόσο δίκαιο σκοπό πάρα πολύ σοβαρά· όλη την κοπιαστική προσπάθειά Του την έχει καταβάλει γι’ αυτούς τους ανθρώπους που θέλει να σώσει, και σ’ αυτούς τους ανθρώπους έχει εναποθέσει όλες Του τις προσδοκίες· σ’ αυτούς τους ανθρώπους θα πραγματοποιηθούν όλα τα τελικά αποτελέσματα και η δόξα που θέλει να αποκτήσει από το σχέδιο διαχείρισής Του που διαρκεί 6 χιλιάδες χρόνια. Αν κάποιος γίνει αντίπαλος με τον Θεό, αντιταχθεί, διαταράξει ή καταστρέψει το αποτέλεσμα αυτού του σκοπού, τότε άραγε θα τον συγχωρήσει ο Θεός; (Όχι.) Μήπως κάτι τέτοιο προσβάλλει τη διάθεση του Θεού; Αν συνεχίζεις να λες ότι ακολουθείς τον Θεό, ότι επιδιώκεις τη σωτηρία, ότι αποδέχεσαι την εξονυχιστική εξέταση και την καθοδήγηση του Θεού, ότι αποδέχεσαι την κρίση και την παίδευσή Του και ότι υποτάσσεσαι σ’ αυτές, όμως την ώρα που λες αυτά τα λόγια, ταυτόχρονα διαταράσσεις, αναστατώνεις και καταστρέφεις το πολύπλευρο έργο της εκκλησίας, και εξαιτίας του γεγονότος ότι αναστατώνεις, διαταράσσεις και καταστρέφεις, αλλά και επειδή αμελείς ή παραμελείς το καθήκον σου, ή επειδή έχεις εγωιστικές επιθυμίες και επειδή επιδιώκεις τα δικά σου συμφέροντα, πλήττονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τα συμφέροντα της εκκλησίας και τόσες άλλες πτυχές, μέχρι και σε σημείο που να αναστατώνεται σοβαρά και να καταστρέφεται το έργο του οίκου του Θεού, τότε πώς θα πρέπει να ζυγίσει ο Θεός την έκβασή σου στο βιβλίο της ζωής σου; Τι χαρακτηρισμό θα έπρεπε να σου δώσει; Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, πρέπει να τιμωρηθείς. Αυτό σημαίνει να παίρνεις αυτό που σου αξίζει. Τι καταλαβαίνετε τώρα; Πώς είναι τα συμφέροντα των ανθρώπων; (Είναι μοχθηρά.) Τα συμφέροντα των ανθρώπων είναι στην πραγματικότητα όλες τους οι εξωφρενικές επιθυμίες. Για να το θέσω ευθέως, όλα αυτά είναι πειρασμοί, όλα είναι ψέματα, και είναι δολώματα που χρησιμοποιεί ο Σατανάς για να δελεάσει τους ανθρώπους. Όταν επιδιώκει κανείς τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, αλλά και τα δικά του συμφέροντα, τότε συνεργάζεται με τον Σατανά για να κάνει το κακό, και πηγαίνει κόντρα στον Θεό. Ο Σατανάς, για να παρεμποδίσει το έργο του Θεού, δημιουργεί διάφορα περιβάλλοντα για να δελεάσει, να αναστατώσει και να παραπλανήσει τους ανθρώπους, να τους εμποδίσει να ακολουθήσουν τον Θεό και να υποταχθούν σ’ Αυτόν. Εκείνοι, αντίθετα, συνεργάζονται με τον Σατανά και τον ακολουθούν, ενώ ξεσηκώνονται σκόπιμα για να αναστατώσουν και να καταστρέψουν το έργο του Θεού. Όση συναναστροφή κι αν κάνει ο Θεός πάνω στην αλήθεια, εκείνοι και πάλι δεν έρχονται στα συγκαλά τους. Όσο κι αν τους κλαδέψει ο οίκος του Θεού, και πάλι δεν αποδέχονται την αλήθεια. Δεν υποτάσσονται καθόλου στον Θεό· κάθε άλλο, επιμένουν να περάσει το δικό τους και να κάνουν ό,τι θέλουν, με αποτέλεσμα να αναστατώνουν και να καταστρέφουν το έργο της εκκλησίας, να επηρεάζουν σοβαρά την πρόοδο του έργου της εκκλησίας στις διάφορες πτυχές του και να ζημιώνουν απίστευτα τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού. Αυτή η αμαρτία είναι πολύ μεγάλη, και ο Θεός σίγουρα θα τιμωρήσει τέτοιους ανθρώπους.