Αυτό που επιζητούσε ο Πέτρος ήταν να καταφέρει να γνωρίσει τον εαυτό του και να δει τι του είχε αποκαλυφθεί μέσω του εξευγενισμού με τα λόγια του Θεού και μέσα στις διάφορες δοκιμασίες που ο Θεός τού παρείχε. Όταν κατάφερε να γνωρίσει πραγματικά τον εαυτό του, ο Πέτρος συνειδητοποίησε πόσο βαθιά διεφθαρμένοι είναι οι άνθρωποι και πόσο άχρηστοι και ανάξιοι να υπηρετούν τον Θεό, και ότι ο άνθρωπος δεν αξίζει να ζει ενώπιόν Του. Κατόπιν, ο Πέτρος πρόσπεσε ενώπιον του Θεού. Τελικά, σκέφτηκε: «Το να γνωρίζει κανείς τον Θεό είναι ό,τι πολυτιμότερο! Αν πέθαινα πριν να Τον γνωρίσω, θα ήταν μεγάλο κρίμα. Αισθάνομαι ότι το να γνωρίζει κανείς τον Θεό είναι ό,τι πιο ουσιαστικό, ό,τι πιο σπουδαίο υπάρχει. Εάν ο άνθρωπος δεν γνωρίζει τον Θεό, τότε δεν αξίζει να ζει και δεν έχει ζωή». Όταν η εμπειρία του Πέτρου είχε φτάσει σε αυτό το σημείο, είχε φτάσει στο σημείο γνωρίσει τη φύση του και είχε κερδίσει σχετικά καλή κατανόησή της. Παρόλο που πιθανώς δεν θα μπορούσε να την ερμηνεύσει ξεκάθαρα όπως ίσως θα φαντάζονταν οι άνθρωποι σήμερα, είχε πράγματι φτάσει σε αυτήν την κατάσταση. Συνεπώς, ο δρόμος της αναζήτησης της ζωής και της απόκτησης της τελείωσης από τον Θεό προϋποθέτει από κάποιον τη γνώση της φύσης του μέσα από τις ομιλίες του Θεού, καθώς και την κατανόηση των πτυχών της φύσης του και την ακριβή περιγραφή της με λόγια καθαρά και απλά. Αυτό και μόνο είναι το να γνωρίζεις πραγματικά τον εαυτό σου, και θα έχεις αποκτήσει το αποτέλεσμα που απαιτεί ο Θεός. Εάν οι γνώσεις σου δεν έχουν φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο, μα ισχυρίζεσαι ότι κατανοείς τον εαυτό σου και ότι έχεις κερδίσει τη ζωή, δεν κοκορεύεσαι απλώς; Δεν γνωρίζεις τον εαυτό σου, ούτε γνωρίζεις τι είσαι ενώπιον του Θεού, κατά πόσο πράγματι πληροίς τις προδιαγραφές του να είσαι άνθρωπος ή πόσα σατανικά στοιχεία εξακολουθείς να έχεις μέσα σου. Ακόμα δεν ξέρεις σαφώς σε ποιον ανήκεις, και δεν έχεις καν ούτε ίχνος αυτογνωσίας —άρα πώς μπορείς να κατέχεις λογική ενώπιον του Θεού; Όταν ο Πέτρος επιδίωκε τη ζωή, επικεντρώθηκε στην κατανόηση του εαυτού του και στη μεταμόρφωση της διάθεσής του κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του, και μόχθησε για να γνωρίσει τον Θεό και, στο τέλος, σκέφτηκε: «Οι άνθρωποι πρέπει να επιζητούν να κατανοήσουν τον Θεό στη ζωή· το να Τον γνωρίσουν είναι ό,τι πιο κρίσιμο. Αν δεν γνωρίζω τον Θεό, τότε δεν θα μπορώ να αναπαυτώ όταν πεθάνω. Αν, μόλις Τον γνωρίσω, ο Θεός ορίσει να πεθάνω, τότε και πάλι θα το δεχθώ με μεγάλη ευχαρίστηση. Δεν θα διαμαρτυρηθώ καθόλου και όλη η ζωή μου θα έχει εκπληρωθεί». Ο Πέτρος δεν μπόρεσε να αποκτήσει αυτό το επίπεδο κατανόησης ή να φτάσει σε αυτό το σημείο αμέσως με το που άρχισε να πιστεύει στον Θεό· έπρεπε πρώτα να υποβληθεί σε πολλές δοκιμασίες. Η εμπειρία του έπρεπε να φτάσει σε ένα συγκεκριμένο σημείο αναφοράς, κι εκείνος έπρεπε να κατανοήσει πλήρως τον εαυτό του προτού μπορέσει να αντιληφθεί την αξία του να γνωρίζει κανείς τον Θεό. Ως εκ τούτου, το μονοπάτι που πήρε ο Πέτρος ήταν το μονοπάτι μέσω του οποίου κέρδισε τη ζωή και οδηγήθηκε στην τελείωση· αυτή ήταν η πτυχή πάνω στην οποία επικεντρώθηκε κυρίως η συγκεκριμένος τρόπος άσκησής του.

Σε τι μονοπάτι βαδίζετε τώρα όλοι σας; Αν δεν είναι στο ίδιο επίπεδο με του Πέτρου από την άποψη της αναζήτησης της ζωής, της κατανόησης του εαυτού και της γνώσης του Θεού, τότε δεν βαδίζεις στο μονοπάτι του Πέτρου. Στις μέρες μας, οι περισσότεροι άνθρωποι βρίσκονται στην εξής κατάσταση: «Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να δαπανήσω τον εαυτό μου για τον Θεό και να πληρώσω κάποιο τίμημα γι’ Αυτόν. Προκειμένου να αποκτήσω ευλογίες, πρέπει να εγκαταλείψω τα πάντα για τον Θεό· πρέπει να ολοκληρώσω αυτά που μου έχει εμπιστευθεί και να εκτελέσω καλά το καθήκον μου». Σε αυτό κυριαρχεί η πρόθεση του να κερδίσει κανείς ευλογία, πράγμα που αποτελεί παράδειγμα του να δαπανά κανείς τον εαυτό του αποκλειστικά για την απόκτηση ανταμοιβών από τον Θεό και για να κερδίσει ένα στέμμα. Τέτοιου είδους άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια στην καρδιά τους και σίγουρα η κατανόησή τους αποτελείται απλώς από μερικά λόγια του δόγματος τα οποία οι ίδιοι επιδεικνύουν όπου πάνε. Το μονοπάτι τους είναι το μονοπάτι του Παύλου. Η πίστη τέτοιου είδους ανθρώπων αποτελεί πράξη ενός αδιάκοπου μόχθου, και βαθιά μέσα τους νιώθουν πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα αποδειχθεί η αφοσίωσή τους στον Θεό· πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα ικανοποιηθεί σίγουρα Αυτός· πως όσο περισσότερα πράττουν, τόσο περισσότερο θα αξίζουν να τους παραχωρηθεί το στέμμα ενώπιον του Θεού και θα λάβουν τις σπουδαιότερες ευλογίες στον οίκο Του. Πιστεύουν πως αν μπορούν να υπομείνουν βάσανα, να κηρύξουν και να πεθάνουν για τον Χριστό, αν μπορούν να θυσιάσουν την ίδια τους τη ζωή κι αν μπορούν να ολοκληρώσουν όλα τα καθήκοντα τα οποία τους έχει εμπιστευθεί ο Θεός, τότε θα βρεθούν μεταξύ των πιο ευλογημένων του Θεού —όσων κερδίζουν τις σπουδαιότερες ευλογίες— και τότε σίγουρα θα τους παραχωρηθούν στέμματα. Αυτό ακριβώς είναι που φανταζόταν και αυτό που επιζητούσε ο Παύλος· είναι ακριβώς το μονοπάτι που βάδισε, και υπό την καθοδήγηση τέτοιων σκέψεων εργάστηκε ώστε να υπηρετήσει τον Θεό. Μήπως εκείνες οι σκέψεις και προθέσεις δεν πηγάζουν από τη σατανική φύση; Είναι ακριβώς σαν τους εγκόσμιους ανθρώπους, που πιστεύουν ότι ενώ βρίσκονται στη γη, πρέπει να επιζητούν τη γνώση και μόνον αφότου την αποκτήσουν μπορούν να ξεχωρίσουν από το πλήθος, να γίνουν αξιωματούχοι και να έχουν κοινωνική θέση· πιστεύουν ότι μόλις αποκτήσουν κάποια κοινωνική θέση, θα μπορέσουν να πραγματοποιήσουν τις φιλοδοξίες τους και να φέρουν τις οικίες και τις επιχειρήσεις τους σε κάποια επίπεδα. Αυτό το μονοπάτι δεν είναι που βαδίζουν όλοι οι άπιστοι; Εκείνοι στους οποίους κυριαρχεί η σατανική φύση μπορούν να έχουν μόνο μια πίστη σαν του Παύλου: «Πρέπει να αποτινάξω τα πάντα για να δαπανήσω εαυτόν για τον Θεό· πρέπει να είμαι πιστός ενώπιόν Του και τελικά θα λάβω το πιο υπέροχο στέμμα και τις μεγαλύτερες ευλογίες». Αυτή είναι η ίδια στάση μ’ εκείνη των εγκόσμιων ανθρώπων που επιζητούν εγκόσμια πράγματα· δεν διαφέρουν καθόλου και έχουν την ίδια φύση. Όταν οι άνθρωποι έχουν τέτοιου είδους σατανική φύση, έξω στον κόσμο θα επιδιώξουν να αποκτήσουν γνώση, κύρος, μάθηση και να ξεχωρίσουν από το πλήθος· στον οίκο του Θεού, θα επιδιώξουν να δαπανήσουν τον εαυτό τους για τον Θεό, να είναι πιστοί και τελικά να αποκτήσουν στέμματα και σπουδαίες ευλογίες. Αν, αφότου γίνουν πιστοί στον Θεό, οι άνθρωποι δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν έχουν υποστεί κάποια αλλαγή στις διαθέσεις τους, τότε σίγουρα αυτό είναι το μονοπάτι στο οποίο θα βρεθούν. Αυτό αποτελεί πραγματικότητα την οποία δεν μπορεί κανείς να αρνηθεί, και αποτελεί μονοπάτι εκ διαμέτρου αντίθετο μ’ αυτό του Πέτρου. Σε ποιο μονοπάτι βρίσκεστε όλοι τώρα; Παρόλο που μπορεί να μην έχεις σχεδιάσει να ακολουθήσεις το μονοπάτι του Παύλου, η φύση σου έχει ορίσει να βαδίσεις κατ’ αυτόν τον τρόπο και να πας προς αυτήν την κατεύθυνση, ακόμα κι αν δεν το θες. Παρόλο που θες να βαδίσεις στο μονοπάτι του Πέτρου, αν δεν σου είναι ξεκάθαρο το πώς να το κάνεις, τότε άθελά σου θα ακολουθήσεις το μονοπάτι του Παύλου: Αυτή είναι η πραγματικότητα.

Πώς ακριβώς θα πρέπει να βαδίζει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου αυτόν τον καιρό; Αν δεν είσαι ικανός να διακρίνεις μεταξύ των μονοπατιών του Πέτρου και του Παύλου ή αν δεν γνωρίζεις καθόλου γι’ αυτά, τότε όσο κι αν ισχυρίζεσαι ότι περπατάς στο μονοπάτι του Πέτρου, είναι μόνο λόγια του αέρα. Χρειάζεται πρώτα να αποκτήσεις μια ξεκάθαρη ιδέα του ποιο είναι το μονοπάτι του Πέτρου και ποιο είναι το μονοπάτι του Παύλου. Αν κατανοήσεις αληθινά ότι το μονοπάτι του Πέτρου είναι το μονοπάτι της ζωής και το μοναδικό μονοπάτι προς την τελείωση, τότε μόνο θα καταστείς ικανός να γνωρίσεις και να αντιληφθείς τις αλήθειες και τις συγκεκριμένες μεθόδους του βαδίσματος του μονοπατιού του. Αν δεν κατανοήσεις το μονοπάτι του Πέτρου, τότε το μονοπάτι που θα πάρεις θα είναι σίγουρα εκείνο του Παύλου, καθώς δεν θα υπάρχει άλλο μονοπάτι για σένα· δεν θα έχεις άλλη επιλογή. Οι άνθρωποι που δεν κατέχουν την αλήθεια και δεν έχουν αποφασιστικότητα θα δυσκολευτούν να βαδίσουν στο μονοπάτι του Πέτρου. Μπορεί να πει κανείς ότι ο Θεός σάς έχει πλέον αποκαλύψει το μονοπάτι προς τη σωτηρία και την τελείωση. Αυτή είναι η χάρη και η ανύψωση του Θεού και Αυτός είναι που σας καθοδηγεί στο μονοπάτι του Πέτρου. Χωρίς την καθοδήγηση και τη διαφώτιση του Θεού, κανείς δεν θα ήταν σε θέση να ακολουθήσει το μονοπάτι του Πέτρου· η μοναδική επιλογή θα ήταν να κατηφορίσει στο μονοπάτι του Παύλου, ακολουθώντας τα βήματα του Παύλου προς την καταστροφή. Τότε, ο Παύλος δεν ένιωθε ότι ήταν λάθος να βαδίζει σ’ εκείνο το μονοπάτι· πίστευε ακράδαντα ότι ήταν σωστό. Δεν κατείχε την αλήθεια και, κυρίως, δεν είχε υποβληθεί σε αλλαγή στη διάθεση. Πίστευε υπερβολικά στον εαυτό του και ένιωθε ότι δεν υπήρχε ούτε το παραμικρό ζήτημα στον δρόμο που ακολουθούσε. Συνέχιζε εμπρός, γεμάτος σιγουριά και με απόλυτη αυτοπεποίθηση. Μέχρι το τέλος, δεν ήρθε ποτέ στα λογικά του· πίστευε ακόμα ότι για εκείνον το να ζει είναι ο Χριστός. Επομένως, ο Παύλος συνέχισε στο μονοπάτι αυτό μέχρι τέλους, και μέχρι και τη στιγμή που τελικά τιμωρήθηκε, είχαν όλα τελειώσει γι’ αυτόν. Το μονοπάτι του Παύλου δεν περιελάμβανε να φτάσει στο σημείο να γνωρίσει τον εαυτό του, πόσο μάλλον να επιδιώξει αλλαγή στη διάθεση. Εκείνος ποτέ δεν ανέλυσε τη δική του φύση ούτε διέθετε καμία γνώση του τι ήταν· γνώριζε απλώς πως ήταν ο κύριος υπαίτιος για τη δίωξη του Ιησού. Δεν διέθετε την παραμικρή κατανόηση της δικής του φύσης, και αφού τελείωσε το έργο του, ο Παύλος ένιωσε στην πραγματικότητα πως αυτός ήταν ο Χριστός και θα έπρεπε να ανταμειφθεί. Το έργο που έκανε ο Παύλος αποτελούσε απλώς υπηρεσία που παρείχε για τον Θεό. Ο Παύλος προσωπικά, παρόλο που έλαβε κάποιες αποκαλύψεις από το Άγιο Πνεύμα, δεν διέθετε καμία αλήθεια, ούτε ζωή. Δεν σώθηκε από τον Θεό· τιμωρήθηκε από τον Θεό. Γιατί λέγεται ότι το μονοπάτι του Πέτρου είναι το μονοπάτι προς την τελείωση; Επειδή κατά την άσκηση του Πέτρου, εκείνος έδινε μεγάλη έμφαση στη ζωή, στην επιδίωξή του να γνωρίσει τον Θεό και στη γνώση του εαυτού του. Μέσα από τη δική του εμπειρία του έργου του Θεού, κατάφερε να γνωρίσει τον εαυτό του, απέκτησε κατανόηση των διεφθαρμένων καταστάσεων του ανθρώπου, έμαθε από τις αδυναμίες του και ανακάλυψε το πολυτιμότερο πράγμα που θα πρέπει να επιδιώκουν οι άνθρωποι. Ήταν ικανός να αγαπήσει ειλικρινά τον Θεό, έμαθε πώς να ξεπληρώσει τον Θεό, κέρδισε μέρος της αλήθειας και κατείχε την πραγματικότητα που απαιτεί ο Θεός. Από όλα τα πράγματα τα οποία είπε ο Πέτρος κατά τη διάρκεια των δοκιμασιών του, γίνεται φανερό πως ήταν πράγματι αυτός με την περισσότερη κατανόηση για τον Θεό. Επειδή έφτασε να κατανοήσει τόσο πολλή αλήθεια από τα λόγια του Θεού, το μονοπάτι του γινόταν όλο και πιο φωτεινό και εναρμονισμένο με το θέλημα του Θεού. Αν ο Πέτρος δεν κατείχε αυτήν την αλήθεια, τότε το μονοπάτι που ακολούθησε δεν θα μπορούσε να είναι τόσο ορθό.

«Ο Λόγος», τόμ. 3: «Οι συνομιλίες του Χριστού των Εσχάτων Ημερών», Πώς να περπατήσει κανείς στο μονοπάτι του Πέτρου