Μια ανάλυση των αντίχριστων που κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και τις δικές τους φιλοδοξίες, χωρίς ποτέ να λαμβάνουν υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, ενώ μάλιστα ξεπουλάνε αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα

Ι. Ποια είναι τα συμφέροντα του Θεού και ποια τα συμφέροντα των ανθρώπων

Αυτήν τη φορά θα συναναστραφούμε πάνω στο ένατο σημείο όσον αφορά τις διάφορες εκδηλώσεις των αντίχριστων —κάνουν το καθήκον τους μόνο για να διακριθούν και να τροφοδοτήσουν τα δικά τους συμφέροντα και φιλοδοξίες, χωρίς να λαμβάνουν ποτέ υπόψη τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, και μάλιστα ξεπουλώντας αυτά τα συμφέροντα με αντάλλαγμα την προσωπική δόξα. Στην καθημερινή μας ζωή, δίνουμε συχνά έμφαση στα συμφέροντα του Θεού και του οίκου του Θεού. Ωστόσο, ορισμένοι άνθρωποι έχουν πολλές φορές την τάση να μη λαμβάνουν υπόψη τους τα συμφέροντα του οίκου του Θεού· αντίθετα, τοποθετούν τα δικά τους συμφέροντα στο επίκεντρο των πάντων. Αυτοί οι άνθρωποι είναι πάρα πολύ εγωιστές. Επιπλέον, όταν χειρίζονται τις υποθέσεις τους, πολλές φορές διασφαλίζουν τα δικά τους συμφέροντα εις βάρος των συμφερόντων του οίκου του Θεού, σε βαθμό που ακόμη και διατυπώνουν πλάγια αιτήματα προς τον οίκο του Θεού, προκειμένου να ικανοποιήσουν τις δικές τους επιθυμίες. Ποια είναι η λέξη-κλειδί εδώ; Για ποιο πράγμα γίνεται λόγος κυρίως; (Για τα συμφέροντα.) Τι σημαίνει «συμφέροντα»; Τι περιλαμβάνει αυτός ο όρος; Τι θεωρούν οι άνθρωποι ως συμφέροντα των ανθρώπων; Τι περιλαμβάνουν τα συμφέροντα των ανθρώπων; Τη θέση, τη φήμη και αυτά που σχετίζονται με τα υλικά συμφέροντα. Για παράδειγμα, όταν κάποιος παραπλανά τους άλλους ώστε να τον θαυμάζουν και να τον λατρεύουν, επιδιώκει τα δικά του ψυχολογικά συμφέροντα· υπάρχουν επίσης υλικά συμφέροντα, τα οποία οι άνθρωποι για να τα επιδιώξουν εκμεταλλεύονται τους άλλους, αποκομίζουν οφέλη για τον εαυτό τους ή κλέβουν την περιουσία του οίκου του Θεού. Αυτά είναι μερικά μόνο παραδείγματα. Οι αντίχριστοι δεν επιδιώκουν τίποτα παρά μόνο το δικό τους κέρδος. Είτε επιδιώκουν ψυχολογικά είτε υλικά συμφέροντα, είναι φιλάργυροι και αχόρταγοι, και θα προσπαθήσουν να τα πάρουν όλα αυτά για τον εαυτό τους. Τα ζητήματα που αφορούν τα συμφέροντα είναι εκείνα που αποκαλύπτουν έναν άνθρωπο περισσότερο απ’ όλα. Τα συμφέροντα είναι στενά συνδεδεμένα με τη ζωή του καθενός, και όλα αυτά με τα οποία έρχεται κανείς σε επαφή κάθε μέρα αφορούν τα συμφέροντά του. Για παράδειγμα, όταν λες κάτι ή όταν μιλάς για ένα θέμα, ποια συμφέροντα αφορά αυτό; Όταν δύο άνθρωποι συζητάνε για κάποιο ζήτημα, το θέμα είναι ποιος είναι ευφραδής και ποιος όχι, ποιον εκτιμούν πολύ οι άλλοι και ποιον περιφρονούν, όπως επίσης τι συνέπειες έχει κάθε διαφορετικός τρόπος ομιλίας. Δεν είναι, άραγε, ζήτημα συμφερόντων; Τι κάνουν, λοιπόν, οι άνθρωποι όταν τους συμβαίνουν τέτοιου είδους ζητήματα; Κάνουν ό,τι μπορούν για να κάνουν επίδειξη, σπάνε το κεφάλι τους για να οργανώσουν τα λόγια τους έτσι ώστε να εξηγήσουν ξεκάθαρα το ζήτημα και να εκφραστούν με λόγια πιο κομψά και πιο ευχάριστα, αλλά και να έχουν κάποια ροή στον λόγο τους και να αφήσουν στους άλλους μια εντύπωση που θα κρατήσει. Το γεγονός ότι χρησιμοποιούν αυτήν την προσέγγιση, το ότι χρησιμοποιούν την ευφράδεια, το μυαλό και τις γνώσεις τους για να κερδίσουν την εύνοια των άλλων και να τους κάνουν μεγάλη εντύπωση, όλα αυτά αποτελούν ένα είδος συμφέροντος. Ποιες άλλες πτυχές αφορούν τα συμφέροντα που επιδιώκουν οι άνθρωποι; Όταν ασχολούνται με τις δικές τους δουλειές, όλη την ώρα ζυγίζουν τα πράγματα, κάνουν υπολογισμούς στο μυαλό τους και συλλογίζονται, σπάνε το κεφάλι τους για να σκεφτούν ποιες πράξεις ωφελούν το συμφέρον τους, ποιες πράξεις δεν ωφελούν το συμφέρον τους, ποιες πράξεις μπορούν να προάγουν τα συμφέροντά τους, ποιες πράξεις τουλάχιστον δεν τα βλάπτουν και ποιες πράξεις μπορούν να τους εξασφαλίσουν τη μεγαλύτερη δόξα και τα μεγαλύτερα υλικά κέρδη, και να τους κάνουν πιο κερδισμένους απ’ όλους. Γι’ αυτά τα δύο συμφέροντα μάχονται οι άνθρωποι όποτε τους παρουσιάζονται ζητήματα. Τα συμφέροντα που επιδιώκουν οι άνθρωποι εστιάζουν σ’ αυτές τις δύο πτυχές και σε τίποτε άλλο: από τη μία, θέλουν να αποκτήσουν υλικά οφέλη ή, τουλάχιστον, να μη ζημιωθούν και να επωφεληθούν από τους άλλους· απ’ την άλλη, σε ψυχολογικό επίπεδο, θέλουν να κερδίσουν τον έπαινο και τον θαυμασμό των ανθρώπων, αλλά και την καρδιά τους. Κάποιες φορές, οι άνθρωποι, για να αποκτήσουν δύναμη και θέση, μπορούν ακόμα και να στερηθούν τα υλικά συμφέροντα, δηλαδή θα επιβαρύνονταν με μια μικρή απώλεια, με σκοπό να αποκτήσουν στη συνέχεια ένα σημαντικότερο πλεονέκτημα απέναντι στους άλλους. Με λίγα λόγια, όλα εκείνα τα πράγματα που αφορούν τη φήμη, τη θέση, τη δόξα και τα υλικά πράγματα των ανθρώπων εντάσσονται στην κατηγορία των συμφερόντων τους και όλα αυτά αποτελούν συμφέροντα που εκείνοι επιδιώκουν.

Ποια είναι η φύση του γεγονότος ότι οι άνθρωποι επιδιώκουν τα συμφέροντα αυτά; Γιατί τα επιδιώκουν αυτά τα πράγματα; Είναι άραγε σωστό να τα επιδιώκουν; Είναι λογικό; Συμφωνεί με τις απαιτήσεις του Θεού από τους ανθρώπους; Αυτό το πρότυπο απαιτεί ο Θεός από τα δημιουργήματα; Αναφέρει μήπως ο Θεός στα λόγια Του: «πρέπει να επιδιώκετε τα δικά σας συμφέροντα και να αυξάνετε τα συμφέροντά σας στο μέγιστο. Μη θυσιάζετε τα συμφέροντά σας μόνο και μόνο λόγω της πίστης σας στον Θεό και της εκτέλεσης ενός καθήκοντος. Πρέπει να διαφυλάσσετε τη θέση, τη φήμη και τη δύναμή σας, και να τα προστατέψετε όλα αυτά με κάθε κόστος. Αν ο Θεός σού δώσει θέση, εσύ πρέπει να τη διαφυλάξεις και να τη μετατρέψεις σε προσωπική σου δόξα αντί για ντροπή. Αυτή είναι η ανάθεση που σου έχει δώσει ο Θεός»; Έχει πει ποτέ ο Θεός κάτι τέτοιο; (Όχι.) Αφού στα λόγια του Θεού δεν αναφέρεται τίποτα τέτοιο, τότε τι απαιτεί Εκείνος μέσα Του από τα δημιουργήματα; Πώς απαιτεί ο Θεός να αντιμετωπίζουν οι άνθρωποι τα συμφέροντα; Υπό μία έννοια, ο Θεός θέλει να απαρνηθούν οι άνθρωποι τα συμφέροντά τους —αυτό είναι μια γενική περιγραφή· επιπλέον, τους δίνει τα κατάλληλα μονοπάτια άσκησης σε ακόμα πιο πολλές πτυχές, εξηγώντας τους πώς να συμπεριφέρονται για να ακολουθήσουν το μονοπάτι που οφείλουν να ακολουθήσουν, πώς να ασκούνται με τον τρόπο που πρέπει να ασκηθεί ένα δημιούργημα, ποιες απόψεις και στάσεις πρέπει να έχουν απέναντι στα υλικά πράγματα, στη φήμη και στο κέρδος, και πώς πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους. Εννοείται ότι, αν και τα λόγια του Θεού δεν λένε στους ανθρώπους ευθέως πώς να αντιμετωπίζουν τα συμφέροντα, αν ερμηνεύσει κανείς τα λόγια Του, εκφράζουν ακριβώς τι απόψεις έχει Εκείνος για τα συμφέροντα της διεφθαρμένης ανθρωπότητας και ξεκαθαρίζουν ότι οι άνθρωποι πρέπει να βάλουν στην άκρη τις δικές τους απόψεις, να ενεργούν σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, να συμπεριφέρονται σύμφωνα με τον ρόλο τους ως δημιουργήματα και να στέκονται στη θέση τους. Άραγε, ο Θεός μέσα Του επίτηδες στερεί από τους ανθρώπους τα συμφέροντά τους όταν απαιτεί να ενεργήσουν μ’ αυτόν τον τρόπο; Φυσικά και όχι. Κάποιοι άνθρωποι λένε: «Στην εκκλησία, όλο γίνεται κουβέντα για τα συμφέροντα του οίκου του θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας· πώς γίνεται, όμως, να μη μιλάει κανείς για τα δικά μας συμφέροντα, τα συμφέροντα των ανθρώπων; Ποιος φροντίζει για τα δικά μας συμφέροντα; Δεν έπρεπε να ’χουμε κι εμείς κάποια ανθρώπινα δικαιώματα; Πρέπει να αποκομίσουμε κι εμείς κάποια μικρά κέρδη. Γιατί δεν παίρνουμε έστω και κάτι μικρό; Πώς είναι δυνατόν όλα τα συμφέροντα να ανήκουν στον θεό; Δεν είναι κι ο θεός εγωιστής;» Μια τέτοια κουβέντα είναι άκρως επαναστατική και δόλια. Είναι ξεκάθαρα λάθος να πει κανείς κάτι τέτοιο. Κάποιος που έχει ανθρώπινη φύση δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να πει κάτι τέτοιο, μόνο οι διάβολοι τολμάνε να πουν όλων των ειδών τα επαναστατικά πράγματα. Κάποιοι άλλοι λένε: «Ο Θεός λέει συνέχεια στους ανθρώπους να μη σκέφτονται τα προσωπικά τους συμφέροντα. Πάντα λέει να µη στήνουν πλεκτάνες για λογαριασμό τους. Οι άνθρωποι θέλουν να ξεχωρίσουν κάνοντας ή πετυχαίνοντας κάτι που θα κάνει τους πάντες να τους λατρέψουν. Ο Θεός αυτό το αποκαλεί φιλοδοξία. Οι άνθρωποι θέλουν να μάχονται για τα δικά τους συμφέροντα, να έχουν ωραίο φαγητό, να απολαμβάνουν τη ζωή, να λαχταρούν τις ανέσεις της σάρκας και να ζουν ευυπόληπτα ανάμεσα στους υπόλοιπους ανθρώπους. Ο Θεός λέει ότι με αυτόν τον τρόπο, το μόνο που κάνουν είναι να τροφοδοτούν τα δικά τους συμφέροντα, και ότι πρέπει να τα αφήσουν στην άκρη. Και πώς γίνεται να ζήσουμε καλύτερα αν αφήσουμε στην άκρη όλα αυτά τα συμφέροντα;» Εάν οι άνθρωποι δεν καταλάβουν τις προθέσεις του Θεού, θα πηγαίνουν πάντοτε κόντρα στις απαιτήσεις Του και θα βρίσκονται πάντα σε σύγκρουση μαζί Του σχετικά μ’ αυτά τα ζητήματα. Το ίδιο συμβαίνει με κάποιους γονείς που δουλεύουν σκληρά τη μισή τους ζωή για να μεγαλώσουν τα παιδιά τους και από την κούραση έχουν ένα σωρό παθήσεις. Οι γονείς ανησυχούν μήπως τους εγκαταλείψει το σώμα τους και τότε τα παιδιά τους δεν θα έχουν κανέναν να τα συντηρήσει, γι’ αυτό αγοράζουν κάποια προϊόντα υγείας. Τα παιδιά, όταν βλέπουν αυτά τα προϊόντα, δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει και λένε: «Εγώ έχω τόσα χρόνια να αγοράσω καινούργια ρούχα· πώς μπορείς εσύ, παρ’ όλα αυτά, να αγοράζεις προϊόντα υγείας; Αυτά τα χρήματα θα έπρεπε να τα μαζεύεις για να πάω στο πανεπιστήμιο». Αυτό το σχόλιο πληγώνει άραγε τα αισθήματα των γονιών; Όλα αυτά δεν τα κάνουν για το δικό τους συμφέρον ούτε επειδή θέλουν να ευχαριστηθούν τις σαρκικές ανέσεις ή επειδή θέλουν να ζήσουν λίγο περισσότερο και λίγο πιο άνετα, και να έχουν στο μέλλον κάποιο μερίδιο από την καλή τύχη των παιδιών τους. Δεν τα κάνουν για αυτούς τους λόγους. Και για ποιον λόγο τα κάνουν; Τα κάνουν για χάρη των παιδιών τους. Τα παιδιά δεν το καταλαβαίνουν αυτό και φτάνουν μέχρι και στο σημείο να κατηγορήσουν τους γονείς τους· δεν είναι δόλιο αυτό; (Ναι.) Αν τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν τι προθέσεις έχουν οι γονείς τους, τότε μπορεί να συγκρουστούν μαζί τους, φτάνοντας ακόμα και στο σημείο να έχουν διαφωνίες και να πληγώσουν τα αισθήματα των γονιών τους. Άρα, καταλαβαίνετε τι νιώθει ο Θεός στην καρδιά Του; Είναι ένα ζήτημα που αφορά την κατανόηση της αλήθειας. Γιατί καταδικάζει ο Θεός τις πρακτικές των ανθρώπων που τροφοδοτούν τα συμφέροντά τους και τις φιλοδοξίες τους; Μήπως είναι εγωιστής ο Θεός; Μήπως τους λέει να μην επιδιώξουν τα προσωπικά τους συμφέροντα για να τους κάνει φτωχούς κι αξιοθρήνητους; (Όχι.) Όχι, σε καμία περίπτωση. Ο Θεός θέλει να είναι οι άνθρωποι καλοί, και έρχεται να κάνει το έργο Του να τους σώσει με σκοπό να χαρίσει ευλογίες στην ανθρωπότητα και να τους οδηγήσει σε έναν όμορφο προορισμό. Όλα όσα κάνει τα κάνει για να κερδίσουν οι άνθρωποι την αλήθεια και να κερδίσουν τη ζωή, ώστε να πληρούν τις προϋποθέσεις να δεχτούν την υπόσχεση και τις ευλογίες του Θεού. Οι άνθρωποι, απ’ την άλλη, έχουν διαφθαρεί βαθιά από τον Σατανά και έχουν διεφθαρμένες διαθέσεις· πρέπει, λοιπόν, να υποφέρουν πολύ για να αποκτήσουν την αλήθεια και ζωή. Αν όλοι επιδιώκουν τα προσωπικά τους συμφέροντα και θέλουν να ζήσουν μια καλή ζωή για να ικανοποιήσουν τις εξωφρενικές επιθυμίες της σάρκας, χωρίς όμως να καταβάλλουν προσπάθεια ως προς την επιδίωξη της αλήθειας, τότε τι συνέπειες θα έχει αυτό; Δεν θα μπορέσουν να αποκτήσουν την αλήθεια ούτε θα μπορέσουν να εξαγνιστούν και να σωθούν. Και τι συνέπειες έχει το ότι δεν θα σωθούν; Πρέπει να πεθάνουν όλοι μέσα στις καταστροφές. Άραγε, αυτή είναι η κατάλληλη στιγμή για να ενδώσετε στις απολαύσεις της σάρκας; Όχι. Όποιος δεν αποκτήσει την αλήθεια πρέπει να πεθάνει. Επομένως, ο Θεός απαιτεί από τους ανθρώπους να εγκαταλείψουν τα συμφέροντα της σάρκας τους και να επιδιώξουν την αλήθεια. Αυτό το κάνει για χάρη των ανθρώπων, για χάρη της ζωής τους και για χάρη της σωτηρίας τους. Μόλις αποκτήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια και σωθούν, τότε ανά πάσα στιγμή θα εμφανιστούν η υπόσχεση και οι ευλογίες του Θεού. Ποιος ξέρει πόσες εκατοντάδες ή πόσες χιλιάδες φορές πιο μεγάλες είναι οι ευλογίες που προσφέρει ο Θεός στους ανθρώπους σε σχέση με τις σαρκικές απολαύσεις που οι ίδιοι φαντάζονται. Πώς είναι δυνατόν να μην τις βλέπουν οι άνθρωποι; Είναι μήπως όλοι τυφλοί; Για ποιον λόγο, λοιπόν, απαιτεί πάντα ο Θεός από τους ανθρώπους να βάλουν στην άκρη τα δικά τους συμφέροντα και να προασπίσουν τα συμφέροντα του Θεού και τα συμφέροντα του οίκου του Θεού; Μπορεί κάποιος να το εξηγήσει αυτό το ζήτημα; (Ο Θεός απαιτεί απ’ τους ανθρώπους να απαρνηθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα επειδή ο Σατανάς τούς έχει διαφθείρει, και τα συμφέροντά τους δεν συμφωνούν με την αλήθεια. Όταν απαιτεί απ’ αυτούς να προασπίσουν τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, τους μαθαίνει πώς να συμπεριφέρονται. Ένας άλλος λόγος είναι ότι όλο το έργο που επιτελεί ο Θεός έχει σκοπό να σώσει τους ανθρώπους, και αν κάποιος δεν ξέρει να προασπιστεί τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, δεν είναι άξιος να λέγεται άνθρωπος.) Αυτά που λες εμπεριέχουν κάποια πρακτικά σημεία. (Θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι. Ήμουν κολλημένος με τη φήμη, το κέρδος και τη θέση. Νόμιζα πως είχα κάποια χαρίσματα και πως έπρεπε να πάρω προαγωγή και να γίνω επόπτης. Κάθε φορά, όμως, που γίνονταν εκλογές, εγώ έχανα και μέσα μου έριχνα το φταίξιμο στον Θεό· για ποιον λόγο δεν μου ικανοποιούσε αυτήν τη μικρή επιθυμία; Αργότερα, μετά από κάποιες αποτυχίες που είχα βιώσει, διάβασα τα λόγια του Θεού, έκανα αυτοκριτική και αναγνώρισα ότι πολλές φορές ζήλευα και συγκρουόμουν επειδή επιδίωκα τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, και δεν συνεργαζόμουν αρμονικά με τους αδελφούς και τις αδελφές μου. Όχι μόνο δεν είχα πραγματοποιήσει καμία πρόοδο στη ζωή μου, αλλά είχα προξενήσει και κάποιες απώλειες στο έργο του οίκου του Θεού. Τελικά, συνειδητοποίησα ότι το να επιδιώκω τη φήμη, το κέρδος και τα προσωπικά συμφέροντα δεν είναι σωστή οπτική για τη ζωή ούτε σωστός στόχος, είναι μια λανθασμένη οπτική που εμφυσά ο Σατανάς στους ανθρώπους για να τους παραπλανήσει, και ότι μια τέτοιου είδους επιδίωξη είναι πολύ επικίνδυνη. Ο Θεός λέει στους ανθρώπους να μην επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, όχι γιατί θέλει να τους προκαλέσει προβλήματα ούτε γιατί θέλει να τους φερθεί σκληρά, αλλά γιατί αυτό είναι ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι και ότι με επιδιώξεις σαν κι αυτές, μόνο με άδεια χέρια μπορεί κανείς να καταλήξει τελικά.) Για τι κίνδυνο πιστεύετε ότι μιλάει όταν λέει «με άδεια χέρια» και «πολύ επικίνδυνο»; Το θέμα είναι, άραγε, απλώς ότι καταλήγει κανείς με άδεια χέρια και τίποτε περισσότερο; Τι είδους μονοπάτι είναι αυτό; (Το μονοπάτι προς την καταστροφή.) Αυτή η επιδίωξη είναι ένα μονοπάτι αντίστασης ενάντια στον Θεό. Δεν είναι επιδίωξη της αλήθειας, αλλά αντίθετα επιδίωξη της θέσης και του κύρους. Τότε βαδίζει κανείς στο μονοπάτι των αντίχριστων. Όσο θεμιτές κι αν νομίζεις ότι είναι οι επιθυμίες και οι φιλοδοξίες σου, δεν θέλει αυτό ο Θεός, δεν θέλει αυτήν την επιδίωξη. Ο Θεός δεν θέλει να έχεις αυτήν την επιδίωξη. Αν παραμένεις κολλημένος στη δική σου πορεία, τότε η τελική σου έκβαση θα είναι κάτι παραπάνω από το να καταλήξεις με άδεια χέρια· θα ξεκινήσεις να βαδίζεις σ’ ένα μονοπάτι αντίστασης στον Θεό. Και τι κίνδυνο ενέχει αυτό; Θα αντισταθείς στον Θεό, θα καταφερθείς εναντίον Του, θα Του αντιταχθείς και θα σταθείς απέναντί Του, και η έκβαση θα είναι η καταστροφή. Θέλετε να συμπληρώσετε κάτι; (Θεέ μου, θα ήθελα να συμπληρώσω κάτι. Μόλις τώρα ρώτησες για ποιον λόγο δεν θέλει ο Θεός να προασπίζονται οι άνθρωποι τα δικά τους συμφέροντα, αλλά να προασπίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Απ’ ό,τι καταλαβαίνω, ο Θεός δημιούργησε τα πάντα και όλα προέρχονται από Αυτόν. Όλα όσα δημιούργησε ο Θεός είναι για τους ανθρώπους. Ό,τι κι αν κάνει ο Θεός, ακόμα και η διπλή Του ενσάρκωση για να κάνει όλο αυτό το έργο, καθώς και όλο αυτό το έργο που κάνει τώρα με την ίδρυση της εκκλησίας, όλα αυτά στην πραγματικότητα γίνονται για χάρη της σωτηρίας των ανθρώπων. Μόλις πιστέψουν οι άνθρωποι στον Θεό, κι αρχίσουν να ζουν την εκκλησιαστική ζωή και μπορούν να κάνουν τα καθήκοντά τους, τότε έχουν μονοπάτι σωτηρίας. Το γεγονός, λοιπόν, ότι ο Θεός μάς ζητάει να αφήσουμε στην άκρη τα προσωπικά μας συμφέροντα δεν αποτελεί στέρηση, αφού τελικά αυτοί που ωφελούμαστε από την προάσπιση των συμφερόντων του Θεού και των συμφερόντων του οίκου του Θεού είμαστε εμείς οι ίδιοι.) Πολύ καλά. Σε γενικές γραμμές, όλα αυτά σχετικά με τα οποία έχετε συναναστραφεί έχουν σωστό νόημα. Κάποιοι άνθρωποι μιλάνε για τις δικές τους προσωπικές εμπειρίες και άλλοι μιλάνε γι’ αυτό από θεωρητική άποψη. Ουσιαστικά, αυτό που καταλαβαίνετε περίπου είναι ότι τα συμφέροντα του Θεού είναι θεμιτά και τα συμφέροντα των ανθρώπων δεν είναι. Μόνο τα συμφέροντα του Θεού μπορεί κανείς να τα αποκαλέσει συμφέροντα, ενώ τα συμφέροντα των ανθρώπων δεν έπρεπε να υπάρχουν. Πιο συγκεκριμένα, η φράση αυτή, η έκφραση αυτή, το γεγονός αυτό που λέγεται «συμφέροντα των ανθρώπων» δεν είναι κάτι που θα έπρεπε να απολαμβάνουν εκείνοι. Τα συμφέροντα του Θεού έρχονται πρώτα απ’ όλα τα άλλα και πρέπει να τα προασπίζεστε. Ουσιαστικά, αυτό καταλαβαίνετε. Δηλαδή, οι άνθρωποι θα πρέπει να έχουν την ευθύνη να προασπιστούν τα συμφέροντα του Θεού και να τα αντιμετωπίζουν με τον σωστό τρόπο, ενώ τα συμφέροντα των ανθρώπων θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με περιφρόνηση και να αφαιρούνται, γιατί τα συμφέροντα των ανθρώπων δεν είναι τόσο ένδοξα. Από την ανθρώπινη οπτική, επειδή οι άνθρωποι έχουν κατά βάση διεφθαρμένες διαθέσεις, και μέσα τους είναι νοθευμένοι με διεφθαρμένες διαθέσεις, όλα τα ανθρώπινα συμφέροντα, με όποιον τρόπο κι αν τα εξετάσετε, είτε είναι εμφανή είτε ανεπαίσθητα, ανήκουν στην κατηγορία των αθέμιτων συμφερόντων. Είτε, λοιπόν, μπορούν είτε δεν μπορούν να τα βάλουν στην άκρη, οι άνθρωποι έχουν ήδη συνειδητοποιήσει υποκειμενικά ότι τα ανθρώπινα συμφέροντα πρέπει να μπουν στην άκρη και ότι εκείνα για τα οποία πρέπει να μάχονται και να προασπίζονται είναι τα συμφέροντα του Θεού. Ως προς αυτό, υπάρχει ομοφωνία. Τώρα που έχουμε φτάσει σε ομοφωνία, ας συναναστραφούμε πάνω στο ποια είναι ακριβώς τα συμφέροντα του Θεού.

Ποια είναι ακριβώς τα συμφέροντα του Θεού; Γίνεται μήπως να ταυτιστούν τα συμφέροντα του Θεού, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας; Μπορεί να πει κανείς πως «Θεός» είναι ένας τίτλος, αλλά ταυτόχρονα είναι και συνώνυμο της ουσίας του Θεού. Κι ο «οίκος του Θεού» και η «εκκλησία»; Ο οίκος του Θεού έχει πιο μεγάλο εύρος, ενώ η εκκλησία είναι κάτι πιο συγκεκριμένο. Γίνεται να ταυτιστούν τα συμφέροντα του Θεού, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας; (Όχι, δεν γίνεται.) Αν και κάποιοι λένε ότι δεν γίνεται, μήπως τελικά γίνεται; Άραγε, τα διοικητικά διατάγματα του οίκου του Θεού, τα διοικητικά διατάγματα της εκκλησίας και τα διοικητικά διατάγματα που θεσπίζει ο Θεός είναι το ίδιο πράγμα; (Ναι.) Είναι το ίδιο πράγμα. Απ’ αυτήν την οπτική, και των τριών τα συμφέροντα μπορούν να ταυτιστούν. Ο οίκος του Θεού προκύπτει μόνο με τον Θεό και τον εκλεκτό λαό Του, ενώ η εκκλησία προκύπτει μόνο με αυτόν τον εκλεκτό λαό του οίκου του Θεού. Η εκκλησία είναι μια πιο ειδική «υπομονάδα» του οίκου του Θεού. Ο οίκος του Θεού είναι ένας ευρύτερος όρος, ενώ η εκκλησία είναι κάτι πιο ειδικό. Γίνεται να ταυτιστούν τα συμφέροντα του Θεού, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας; Εσείς πιστεύετε ότι πρέπει να ταυτιστούν; Δεν ξέρετε; Τότε, ας δοκιμάσουμε αρχικά να τα ταυτίσουμε για να τα αναλύσουμε. Παραδείγματος χάρη, η δόξα του Θεού είναι συμφέρον του Θεού. Θα ήταν σωστό να πει κανείς ότι είναι η δόξα του οίκου του Θεού; (Όχι.) Δεν θα ήταν σωστό. Ο οίκος του Θεού είναι ένα όνομα, δεν εκπροσωπεί την ουσία του Θεού. Θα ήταν σωστό να πει κανείς ότι η δόξα του Θεού είναι η δόξα της εκκλησίας; (Όχι.) Ούτε αυτό θα ήταν σωστό, προφανώς. Η δόξα της εκκλησίας είναι η δόξα όλων των αδελφών μαζί. Θα ήταν εξωφρενικό να ταυτιστεί με τη δόξα του Θεού. Δεν γίνεται αυτήν τη δόξα να την επωμιστούν οι άνθρωποι, ούτε ο οίκος του Θεού ούτε η εκκλησία. Από αυτήν την οπτική, μπορούν άραγε να ταυτιστούν τα συμφέροντα του Θεού, τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας; (Όχι, δεν μπορούν.) Όχι, δεν μπορούν. Από μια άλλη οπτική, μπορεί μήπως να ταυτιστεί ένα μέρος του έργου που κάνει ο Θεός, ένα μέρος του έργου του οίκου του Θεού κι ένα μέρος του έργου της εκκλησίας; Για παράδειγμα, ο Θεός λέει στους ανθρώπους να κηρύξουν το ευαγγέλιο και να διαδώσουν τα λόγια Του. Αυτή είναι η πρόθεση του Θεού, αλλά και η ανάθεση που δίνει ο Θεός στους ανθρώπους. Όταν δοθεί αυτή η ανάθεση στον οίκο του Θεού, τότε άραγε μπορεί να ταυτιστεί αυτό το έργο με εκείνο το έργο που σχεδιάζει να κάνει ο Θεός; Η ανάθεση του Θεού είναι κι αυτή ένα μέρος του έργου Του, και το συγκεκριμένο μέρος γίνεται να ταυτιστεί με το έργο που σχεδιάζει να κάνει ο Θεός. Όταν, στη συνέχεια, δίδεται αυτή η ανάθεση στην εκκλησία, τότε άραγε μπορεί να ταυτιστεί με το έργο του Θεού; (Ναι.) Ναι, μπορεί. Στο ένα από αυτά τα δύο παραδείγματα εμπεριέχεται κι ένα στοιχείο της ουσίας του Θεού, και σ’ αυτήν την περίπτωση δεν γίνεται να ταυτιστούν ο Θεός, ο οίκος του Θεού και η εκκλησία. Στο άλλο παράδειγμα εμπεριέχεται το έργο που κάνει ο Θεός, η ανάθεση απ’ Αυτόν και πιο συγκεκριμένα οι απαιτήσεις Του από τον κάθε άνθρωπο· όλα αυτά γίνεται να ταυτιστούν. Όσον αφορά εκείνα που έχουν να κάνουν με τη δόξα του Θεού, με την ταυτότητα του Θεού, με την ουσία του Θεού και με τη μαρτυρία του Θεού, σ’ αυτά άραγε είναι δυνατόν να ταυτιστεί ο Θεός, ο οίκος του Θεού και η εκκλησία; (Όχι.) Δεν γίνεται ο οίκος του Θεού και η εκκλησία να διαθέτουν αυτήν τη μαρτυρία και τη δόξα, και δεν γίνεται να ταυτιστούν με τον Θεό· ωστόσο, όταν γίνεται λόγος για μια συγκεκριμένη δουλειά ή για μια συγκεκριμένη ανάθεση, τότε μπορούν να ταυτιστούν. Πριν απ’ αυτό, συναναστραφήκαμε σχετικά με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας, και μιλήσαμε πολύ γι’ αυτά. Σήμερα, η συναναστροφή μας θα εστιάσει στο τι ακριβώς είναι τα συμφέροντα του Θεού και ποια πράγματα ακριβώς είναι άγνωστα στους ανθρώπους, τα οποία δεν έχουν σκεφτεί ποτέ και τα οποία σχετίζονται στενά με τον Θεό και θεωρούνται συμφέροντα του Θεού. Είτε είναι ένα ουσιαστικό, είτε ένα ρητό, είτε κάτι σχετικό με την ουσία και την ταυτότητα του Θεού, ποια είναι τα συμφέροντα του Θεού; (Η δόξα του Θεού.) Η δόξα του Θεού είναι σίγουρα ένα απ’ αυτά, δηλαδή η μαρτυρία που αποκτά Εκείνος από τους ανθρώπους. Τι άλλο υπάρχει; Το έργο του Θεού, το σχέδιο διαχείρισης του Θεού, το όνομα του Θεού, η μαρτυρία του Θεού, η ταυτότητα του Θεού και η θέση του Θεού. Όλα αυτά είναι τα συμφέροντά Του. Ο Θεός ποιο θεωρεί το πιο πολύτιμο πράγμα που θέλει να προστατεύσει; Μήπως το όνομα του Θεού, τη δόξα του Θεού, τη μαρτυρία του Θεού ή την ταυτότητα και τη θέση του Θεού; Ποιο απ’ όλα ακριβώς; Το πιο πολύτιμο πράγμα που θέλει να προστατεύσει ο Θεός είναι το σχέδιο διαχείρισής Του να σώσει την ανθρωπότητα. Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού που διαρκεί 6 χιλιάδες χρόνια είναι όλο το έργο που σχεδιάζει να κάνει ο Θεός μέσα σε αυτήν την περίοδο των 6 χιλιάδων χρόνων. Αυτό θεωρεί ο Θεός το πιο σημαντικό. Μπορεί να πει κανείς ότι αυτό θα έπρεπε να είναι το συμφέρον του Θεού που μπορεί να δει κάποιος στα μάτια των δημιουργημένων ανθρώπων. Στην ουσία, πάνω-κάτω μέχρι εκεί μπορούν και πρέπει να καταλάβουν οι άνθρωποι όσον αφορά τα συμφέροντα του Θεού. Πάμε τώρα να μιλήσουμε για τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Σε ό,τι αφορά τα συμφέροντα του οίκου του Θεού, εκτός από το να προασπίζεται το όνομα του Θεού, τη δόξα του Θεού και τη μαρτυρία του Θεού, τι άλλο έχει αναθέσει ο Θεός στην ανθρωπότητα, το οποίο πρέπει να προασπιστούν οι άνθρωποι; (Το σχέδιο διαχείρισης του Θεού.) Σωστά, η σπουδαιότερη ανάθεση από τον Θεό για την ανθρωπότητα είναι το πιο σπουδαίο από τα συμφέροντα του οίκου του Θεού. Και ποιο είναι αυτό το συμφέρον; Είναι να εκτελεστεί το 6 χιλιάδων χρόνων σχέδιο διαχείρισης του Θεού ανάμεσα στην ανθρωπότητα, και αυτό φυσικά συμπεριλαμβάνει όλες τις πτυχές. Οπότε, τι περιλαμβάνει; Περιλαμβάνει την ίδρυση και τον σχηματισμό της εκκλησίας, τη δημιουργία ηγετών και εργατών για όλα τα επίπεδα της εκκλησίας, με σκοπό να μπορούν να προχωράνε χωρίς εμπόδια οι διάφορες εργασίες της εκκλησίας και το έργο της διάδοσης του ευαγγελίου· όλα αυτά σχετίζονται με τα συμφέροντα της εκκλησίας. Αυτά είναι τα πιο σημαντικά πράγματα που έχουν να κάνουν με τα συμφέροντα του Θεού, του οίκου του Θεού και της εκκλησίας, και για τα οποία κάνουμε λόγο συχνά. Οι στόχοι και ο πυρήνας όλου του έργου του Θεού είναι να διαδοθεί το έργο Του, να προχωρήσει χωρίς εμπόδια το σχέδιο διαχείρισής Του, να υλοποιηθεί χωρίς εμπόδια η πρόθεσή Του και το θέλημά Του ανάμεσα στους ανθρώπους, αλλά και να διαδοθούν, να μεταδοθούν και να εξαγγελθούν σε μεγαλύτερο εύρος τα λόγια Του ανάμεσα στους ανθρώπους, έτσι ώστε να προσέλθουν περισσότεροι άνθρωποι ενώπιον του Θεού. Επομένως, οτιδήποτε έχει σχέση με τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και τα συμφέροντα της εκκλησίας πρέπει οπωσδήποτε να έχει σχέση με το θέλημα του Θεού και με το σχέδιο διαχείρισής Του. Ειδικότερα, έχει να κάνει με το αν, σε κάθε εποχή και σε κάθε στάδιο, μπορεί το έργο του Θεού να προχωρήσει χωρίς εμπόδια και να εξαπλωθεί, καθώς και με το αν διεξάγεται κι αν προχωράει με ομαλό τρόπο ανάμεσα στους ανθρώπους. Εάν όλα αυτά προχωράνε κανονικά, τότε διασφαλίζονται τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας, και διασφαλίζεται η δόξα του Θεού και η μαρτυρία του Θεού. Εάν παρεμποδίζεται το έργο του Θεού στον οίκο Του και στην εκκλησία και δεν γίνεται να προχωρήσει χωρίς φραγμούς, κι αν παρακωλύεται η πρόθεση του Θεού και το έργο που σχεδιάζει Εκείνος να κάνει, τότε είναι σίγουρο ότι θα ζημιωθεί πολύ το έργο του οίκου του Θεού και της εκκλησίας. Αυτά τα πράγματα συνδέονται το ένα με το άλλο. Με άλλα λόγια, όταν υφίστανται μεγάλη βλάβη ή παρακωλύονται σε μεγάλο βαθμό τα συμφέροντα του οίκου του Θεού και της εκκλησίας, τότε το σχέδιο διαχείρισης του Θεού σίγουρα θα κινδυνέψει να ματαιωθεί, κι επίσης θα πληγούν σοβαρά τα συμφέροντα του Θεού.

Τώρα που τελειώσαμε τη συναναστροφή μας σχετικά με το ποια είναι τα συμφέροντα του Θεού, πάμε να πούμε ποια είναι τα συμφέροντα των ανθρώπων. Πριν, μιλήσαμε λιγάκι για τα συμφέροντα των ανθρώπων· ας πούμε τώρα κάποια πράγματα για να ορίσουμε τα ανθρώπινα συμφέροντα, κι ας προσδιορίσουμε τη φύση τους. Για ποιον λόγο απαιτεί ο Θεός από τους ανθρώπους να αφήσουν στην άκρη τα συμφέροντά τους; Δεν έχουν οι άνθρωποι αυτό το δικαίωμα; Δεν τους δίνει ο Θεός αυτό το δικαίωμα; Δεν αξίζουν τέτοια δικαιώματα οι άνθρωποι; Καλά δεν λέω; Αν το εξετάσει κανείς από τις διάφορες πτυχές των συμφερόντων των ανθρώπων που μόλις συζητήσαμε, τότε για ποιον λόγο επιδιώκουν τα συμφέροντα οι άνθρωποι; (Για τον εαυτό τους.) Το «για τον εαυτό τους» είναι γενικόλογο. Ποιοι είναι αυτοί; (Σατανάδες.) Εάν οι άνθρωποι καταλάβουν την αλήθεια και μπορέσουν να ζήσουν σύμφωνα με την αλήθεια, και καταφέρουν να αλλάξουν διάθεση και να σωθούν, και επιδιώκουν ό,τι θέλουν, τότε άραγε αυτή η επιδίωξη δεν θα είναι σε αρμονία με τον Θεό; Πριν αλλάξουν, όμως, και σωθούν, τα μόνα πράγματα που επιδιώκουν είναι η φήμη και το κέρδος, οι αμέτρητες πτυχές που αφορούν τη σάρκα· αυτά είναι τελείως εχθρικά και κόντρα με την αλήθεια, αποτελούν ξεκάθαρα παραβίαση της αλήθειας, είναι το ακριβώς αντίθετο από την αλήθεια. Εάν κάποιος λέει ότι αγαπά την αλήθεια και επιδιώκει την αλήθεια, αλλά στην ουσία ο στόχος που επιδιώκει είναι το να διακριθεί, να κάνει επίδειξη, να κάνει τους άλλους να τον εκτιμούν και να πετύχει τα δικά του συμφέροντα, η δε εκπλήρωση του καθήκοντός του δεν αφορά το να υποταχθεί στον Θεό ή να Τον ικανοποιήσει, αλλά, αντιθέτως, το να αποκτήσει φήμη, κέρδος και θέση, τότε η επιδίωξή του δεν είναι σωστή. Αφού έτσι είναι τα πράγματα, όσον αφορά το έργο της εκκλησίας, άραγε οι ενέργειές του αποτελούν εμπόδιο ή το βοηθούν να προχωρήσει; Σαφώς αποτελούν εμπόδιο, δεν το προχωράνε. Κάποιοι άνθρωποι ισχυρίζονται κομπάζοντας ότι κάνουν το έργο της εκκλησίας, αλλά επιδιώκουν την προσωπική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, διοικούν τη δική τους επιχείρηση, δημιουργούν τη δική τους ομαδούλα, το δικό τους μικρό βασίλειο —τέτοιου είδους άνθρωποι κάνουν άραγε το καθήκον τους; Όλο το έργο που κάνουν ουσιαστικά διαταράσσει, αναστατώνει και βλάπτει το έργο της εκκλησίας. Ποια είναι η συνέπεια της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης; Καταρχάς, κάτι τέτοιο επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο οι εκλεκτοί του Θεού τρώνε και πίνουν κανονικά τον λόγο του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, παρεμποδίζει τη ζωή-είσοδό τους, τους εμποδίζει να εισέλθουν στον σωστό δρόμο της πίστης στον Θεό και τους οδηγεί σε λάθος μονοπάτι, γεγονός το οποίο βλάπτει τους εκλεκτούς και τους φέρνει στην καταστροφή. Και τι προκαλεί τελικά στο έργο της εκκλησίας; Αναστάτωση, βλάβες και διακοπή. Αυτή είναι η συνέπεια που επιφέρει η επιδίωξη της φήμης, του κέρδους και της θέσης από τους ανθρώπους. Όταν κάνουν έτσι το καθήκον τους, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι βαδίζουν στο μονοπάτι ενός αντίχριστου; Όταν ο Θεός ζητά από τους ανθρώπους να παραμερίσουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, δεν είναι ότι τους στερεί το δικαίωμα επιλογής· αντιθέτως, αυτό συμβαίνει επειδή, ενώ επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση, διαταράσσουν και αναστατώνουν το έργο της εκκλησίας και τη ζωή-είσοδο του εκλεκτού λαού του Θεού, και μάλιστα μπορεί και να επηρεάζουν το εάν οι άλλοι τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού και κατανοούν την αλήθεια, άρα και το εάν θα φτάσουν στη σωτηρία του Θεού. Αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν τη δική τους φήμη, το δικό τους κέρδος και τη δική τους θέση, είναι βέβαιο ότι δεν θα επιδιώξουν την αλήθεια και ότι δεν θα κάνουν πιστά το καθήκον τους. Θα μιλούν και θα ενεργούν μόνο για χάρη της φήμης, του κέρδους και της θέσης, και όλο το έργο που κάνουν, χωρίς την παραμικρή εξαίρεση, είναι για χάρη αυτών των πραγμάτων. Το να συμπεριφέρεται και να ενεργεί κανείς με τέτοιον τρόπο σημαίνει, χωρίς αμφιβολία, ότι βαδίζει στο μονοπάτι των αντίχριστων· αποτελεί διαταραχή και αναστάτωση του έργου του Θεού, και όλες του οι διάφορες συνέπειες εμποδίζουν τη διάδοση του ευαγγελίου της βασιλείας και την εκτέλεση του θελήματος του Θεού μέσα στην εκκλησία. Έτσι, μπορεί κανείς να πει με βεβαιότητα ότι το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουν εκείνοι που επιδιώκουν τη φήμη, το κέρδος και τη θέση είναι το μονοπάτι της αντίστασης ενάντια στον Θεό. Είναι σκόπιμη αντίσταση εναντίον Του, αρνητική στάση απέναντί Του· είναι συνεργασία με τον Σατανά για την αντίσταση στον Θεό και την εναντίωση σ’ Αυτόν. Αυτή είναι η φύση της επιδίωξης της φήμης, του κέρδους και της θέσης. Το πρόβλημα με τους ανθρώπους που επιδιώκουν τα δικά τους συμφέροντα είναι ότι οι στόχοι που επιδιώκουν είναι στόχοι του Σατανά· είναι στόχοι πονηροί και άδικοι. Όταν οι άνθρωποι επιδιώκουν προσωπικά συμφέροντα όπως είναι η φήμη, το κέρδος και η θέση, τότε χωρίς να το θέλουν γίνονται εργαλείο του Σατανά, γίνονται διέξοδος για τον Σατανά και, επιπλέον, ενσάρκωσή του. Παίζουν αρνητικό ρόλο στην εκκλησία· έναντι του έργου της εκκλησίας και της κανονικής εκκλησιαστικής ζωής, καθώς και της κανονικής επιδίωξης του εκλεκτού λαού του Θεού, το αποτέλεσμα που έχουν είναι να ενοχλούν και να βλάπτουν· έχουν δυσμενή και αρνητική επίδραση. Όταν κάποιος επιδιώκει την αλήθεια, μπορεί να λάβει υπόψη του τις προθέσεις του Θεού και το φορτίο Του. Όταν κάνει το καθήκον του, υποστηρίζει το έργο της εκκλησίας από κάθε άποψη. Μπορεί να εξυψώσει τον Θεό και να καταθέσει μαρτυρία γι’ Αυτόν, φέρνει όφελος στους αδελφούς και τις αδελφές, τους στηρίζει και παρέχει γι’ αυτούς, και ο Θεός κερδίζει δόξα και μαρτυρία, γεγονός που ντροπιάζει τον Σατανά. Ως αποτέλεσμα της επιδίωξής του ανθρώπου αυτού, ο Θεός κερδίζει ένα δημιούργημα πραγματικά ικανό έχει φόβο Θεού και να αποφεύγει το κακό, ικανό να λατρεύει τον Θεό. Επίσης, ως αποτέλεσμα της επιδίωξής του, εκτελείται το θέλημα του Θεού και μπορεί να προχωρήσει το έργο Του. Στα μάτια του Θεού, μια τέτοια επιδίωξη είναι νομότυπη, είναι ορθή. Μια τέτοια επιδίωξη έχει τεράστιο όφελος για τους εκλεκτούς του Θεού, ενώ είναι και εντελώς ωφέλιμη για το έργο της εκκλησίας, βοηθάει να προχωρήσουν τα πράγματα και ο Θεός την εγκρίνει.