Πολλοί Κινέζοι, αφού έρχονται στη Δύση, θέλουν να ενσταλάξουν στους Δυτικούς τη δική τους παραδοσιακή κουλτούρα και αυτά που θεωρούν εκείνοι σωστά και καλά. Ομοίως, οι Δυτικοί θεωρούν ότι υπερτερούν και πιστεύουν ότι και οι δικές τους παραδοσιακές κουλτούρες έχουν μακρά ιστορία. Για παράδειγμα, η αρχαία Ρώμη, η αρχαία Αίγυπτος και η αρχαία Ελλάδα· όλοι αυτοί οι πολιτισμοί έχουν τη λέξη «αρχαία» και οι κουλτούρες τους χρονολογούνται πάνω από τρεις χιλιάδες χρόνια. Αν το εξετάσει κανείς με βάση αυτόν τον αριθμό, τότε υπάρχει εδώ πολιτισμική κληρονομιά, και η ανθρωπότητα θεωρεί όσα δημιούργησε αυτή η πολιτισμική κληρονομιά την πεμπτουσία όλης της ανθρώπινης ζωής και τη σύνοψη των πιο ουσιαστικών πραγμάτων που έχει φέρει η ζωή, η ύπαρξη και η συμπεριφορά του ανθρώπινου γένους. Πώς ονομάζονται τα πιο ουσιαστικά πράγματα που μεταδίδει το ανθρώπινο γένος από γενιά σε γενιά; Παραδοσιακή κουλτούρα. Οι άνθρωποι έχουν μεταδώσει αυτήν την παραδοσιακή κουλτούρα από γενιά σε γενιά και όλοι πιστεύουν βαθιά μέσα τους ότι είναι ό,τι καλύτερο. Είτε γίνεται να την ακολουθήσει κανείς είτε όχι, σε γενικές γραμμές, οι άνθρωποι όλων των φυλών θεωρούν πως είναι κάτι ανώτερο απ’ όλα τα άλλα και την αντιμετωπίζουν σαν να είναι η αλήθεια. Επομένως, όλες οι φυλές έχουν κάποια παραδοσιακά πράγματα που ευσταθούν και που έχουν ιδιαίτερα βαθιά επιρροή πάνω τους, και χρησιμοποιούν αυτά τα πράγματα για ν’ ανταγωνιστούν και να συγκριθούν μεταξύ τους ή ακόμα και για να προσπαθήσουν να επισκιάσουν η μία την άλλη. Για παράδειγμα, οι Κινέζοι λένε: «Το κινέζικο ποτό μπαϊτζού είναι καλό, έχει πολύ υψηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ!» Οι Δυτικοί λένε: «Τι το τόσο φοβερό έχει το ποτό σας; Έχει τόσο πολύ αλκοόλ, που μεθάς μόλις το πιεις και, επιπλέον, βλάπτει πολύ το συκώτι. Το κόκκινο κρασί που πίνουμε εμείς οι Δυτικοί έχει χαμηλή περιεκτικότητα σε αλκοόλ, κάνει μικρή ζημιά στο συκώτι και επίσης βοηθά στην κυκλοφορία του αίματος». Οι Κινέζοι λένε: «Το μπαϊτζού μας βοηθάει κι αυτό στην κυκλοφορία του αίματος, και μάλιστα πολύ. Μόλις το πιεις, σε χτυπάει κατευθείαν στο κεφάλι και λάμπει όλο σου το πρόσωπο. Το κόκκινο κρασί που έχετε εσείς δεν είναι και πολύ δυνατό, οπότε όσο κι αν πιεις, δεν μεθάς. Βλέπεις, εμείς έχουμε την κουλτούρα του αλκοόλ όταν πίνουμε αλκοόλ και την κουλτούρα του τσαγιού όταν πίνουμε τσάι». Οι Δυτικοί λένε: «Κι εμείς έχουμε την κουλτούρα του τσαγιού όταν πίνουμε τσάι, την κουλτούρα του καφέ όταν πίνουμε καφέ και την κουλτούρα του αλκοόλ όταν πίνουμε αλκοόλ, και στις μέρες μας έχουμε ακόμη και την κουλτούρα του γρήγορου φαγητού». Όταν συγκρίνονται μεταξύ τους, κανείς δεν υποχωρεί απέναντι στον άλλον και κανείς δεν δέχεται τίποτα από τον άλλον. Όλοι πιστεύουν ότι τα δικά τους πράγματα είναι η αλήθεια, αλλά στην πραγματικότητα τίποτε από αυτά δεν είναι η αλήθεια. Αν αφήσουμε κατά μέρος τους άπιστους, το πιο θλιβερό είναι ότι ούτε καν εκείνοι που πιστεύουν στον Θεό —και ακόμα χειρότερα εκείνοι που έχουν αποδεχθεί αυτό το στάδιο του έργου εδώ και 20 ή 30 χρόνια— δεν συνειδητοποιούν ότι αυτά τα πράγματα δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια. Είναι κάποιοι που λένε: «Υπάρχει πρόβλημα να λέμε ότι σχετίζεται με την αλήθεια;» Υπάρχει πρόβλημα να λέμε ακόμη κι ότι σχετίζεται με την αλήθεια. Δεν είναι η αλήθεια, δεν έχει καμία σχέση ούτε σύνδεση με την αλήθεια, δεν μοιάζει με την αλήθεια και δεν είναι το ίδιο πράγμα. Ακριβώς όπως ο χαλκός, όσο καλά κι αν επιχρυσωθεί ή γυαλιστεί, δεν παύει να είναι χαλκός, ενώ ο χρυσός που δεν έχει γυαλιστεί ούτε έχει στιλβωθεί και δεν λάμπει παραμένει χρυσός· δεν είναι το ίδιο πράγμα.

Κάποιοι ρωτάνε: «Είναι εύκολο ν’ αποδεχθούν την αλήθεια όσοι έχουν λάβει σχετικά καλή μόρφωση και έχουν δεχτεί καλή διαμόρφωση με βάση την παραδοσιακή κουλτούρα;» Όχι, αυτά είναι δύο ξεχωριστά ζητήματα. Μόνο ο τρόπος ζωής των ανθρώπων είναι κάπως διαφορετικός, αλλά η στάση τους απέναντι στην αποδοχή της αλήθειας, οι διάφορες σκέψεις και απόψεις τους, και ο βαθμός της διαφθοράς ολόκληρου του ανθρώπινου γένους είναι τα ίδια. Όταν ο Θεός άρχισε να μιλάει σε αυτό το στάδιο του έργου Του, αυτό των έσχατων ημερών, μιλούσε για να Τον ακούσουν Κινέζοι και απηύθυνε τα λόγια Του σε εκείνους. Πέρασαν τριάντα χρόνια, και όταν αυτά τα λόγια διαδόθηκαν σε όλες τις διαφορετικές φυλές σε άλλα μέρη της Ασίας, και σε τόπους όπως η Ευρώπη, η Αμερική και ούτω καθεξής, όλοι οι άνθρωποι, είτε μαύροι, είτε λευκοί, είτε μελαμψοί είτε κίτρινοι, είπαν μόλις τα διάβασαν: «Αυτά τα λόγια μιλάνε για εμάς». Τα λόγια του Θεού εκθέτουν τις διεφθαρμένες διαθέσεις όλων των ανθρώπινων όντων. Ελάχιστοι είναι αυτοί που λένε: «Όλα αυτά τα λόγια απευθύνονται σε εσάς, τους Κινέζους. Μιλάνε για τις διεφθαρμένες διαθέσεις των Κινέζων, τις οποίες εμείς δεν έχουμε». Μόνο πολύ λίγοι άνθρωποι, όσοι δεν έχουν πνευματική κατανόηση, θα έλεγαν τέτοια πράγματα. Στο παρελθόν, οι Νοτιοκορεάτες είχαν αυτήν την παρανόηση. Πίστευαν ότι οι άνθρωποι στη Νότια Κορέα ζούσαν σε ένα δημοκρατικό και ελεύθερο κοινωνικό σύστημα, και ήταν επηρεασμένοι από τη χριστιανική κουλτούρα, καθώς και από την κορεατική κουλτούρα χιλιάδων ετών, και επομένως ότι η δική τους φυλή ήταν πιο σπουδαία και ανώτερη από την κινεζική. Γιατί το πίστευαν αυτό; Επειδή αφού έφτασαν πολλοί Κινέζοι στη Νότια Κορέα, στα μέρη όπου πήγαν δεν τηρούσαν την υγιεινή και αυξήθηκε η φασαρία, αυξήθηκαν οι κλοπές και η εγκληματικότητα, και αυτό είχε κάποιες δυσμενείς επιδράσεις στο κοινωνικό κλίμα. Επομένως, οι αδελφοί και οι αδελφές στη Νότια Κορέα πίστευαν ότι «οι Κινέζοι είναι τέκνα του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και απόγονοι του Μωάβ. Εμάς τους Νοτιοκορεάτες δεν μας έχει διαφθείρει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας». Τι υπαινίσσονταν όταν το έλεγαν αυτό; Υπαινίσσονταν το εξής: «Εμάς δεν μας έχει διαφθείρει ο μεγάλος κόκκινος δράκοντας, οπότε δεν είμαστε τόσο διεφθαρμένοι όσο οι Κινέζοι. Οι Κινέζοι είναι πιο διεφθαρμένοι από εμάς. Εμείς είμαστε καλύτεροι από τους Κινέζους». Τι εννοούσαν με τον όρο «καλύτεροι»; (Καλύτεροι σε συμπεριφορά.) Κατά μία έννοια, έχει να κάνει με τη συμπεριφορά. Κατά μία άλλη έννοια, πίστευαν από τα βάθη της καρδιάς τους ότι η παραδοσιακή κουλτούρα που είχε αναπτύξει το έθνος της Νότιας Κορέας και είχε αποδεχθεί από τις απαρχές της ιστορίας ήταν ανώτερη, πολύ ανώτερη από την κουλτούρα και τις παραδόσεις του κινεζικού έθνους, καθώς και ότι οι άνθρωποι και η φυλή που διαμόρφωσε αυτή η παραδοσιακή κουλτούρα υπερείχαν σε σχέση με τους ανθρώπους και τη φυλή που διαμόρφωσε η κινεζική παραδοσιακή κουλτούρα. Επομένως, όταν διάβασαν τα λόγια του Θεού και είδαν πως ο Θεός είπε «Είστε βρομερά σκουπίδια», νόμιζαν ότι μιλούσε για τους Κινέζους. Οι Κινέζοι αδελφοί και αδελφές είπαν: «Με τον δεύτερο πληθυντικό, ο Θεός αναφέρεται στο ανθρώπινο γένος». Οι Νοτιοκορεάτες είπαν: «Δεν ισχύει αυτό. Ο Θεός μιλάει για εσάς, όχι για εμάς. Αυτό που υπονοεί ο Θεός δεν περιλαμβάνει τους Νοτιοκορεάτες». Αυτό πίστευαν. Με άλλα λόγια, από όποια πλευρά κι αν έβλεπαν τα πράγματα, οι απόψεις και οι οπτικές τους δεν ήταν από την οπτική της αλήθειας, πόσο μάλλον από μια αντικειμενική και δίκαιη οπτική. Αντιθέτως, έβλεπαν τα πράγματα από τη σκοπιά μιας φυλής και μιας παραδοσιακής κουλτούρας. Επομένως, όπως κι αν έβλεπαν τα πράγματα, τα αποτελέσματα ήταν αντίθετα με την αλήθεια, επειδή, όπως κι αν έβλεπαν τα πράγματα, η αφετηρία τους ήταν πάντα η εξής: «Οτιδήποτε έχει σχέση με το σπουδαίο έθνος της Νότιας Κορέας είναι σωστό, είναι το πρότυπο και είναι ορθό». Έβλεπαν και αξιολογούσαν τα πάντα από λάθος οπτική και αφετηρία. Ήταν, λοιπόν, σωστά ή λανθασμένα τα αποτελέσματα όπως τα αντιλαμβάνονταν; (Λανθασμένα.) Ήταν οπωσδήποτε λανθασμένα. Με βάση ποιο κριτήριο, λοιπόν, θα έπρεπε να αξιολογούνται τα πάντα; (Την αλήθεια.) Το κριτήριο θα έπρεπε να είναι η αλήθεια. Το ίδιο το κριτήριό τους ήταν λάθος. Αξιολογούσαν όλα τα πράγματα και όλα τα γεγονότα από τη λάθος οπτική και άποψη, οπότε τα αποτελέσματα της αξιολόγησης ήταν οπωσδήποτε λανθασμένα, άδικα, αναληθή και ακόμη λιγότερο αντικειμενικά. Επομένως, ήταν δύσκολο ν’ αποδεχθούν κάποια ξένα πράγματα και, επιπλέον, είχαν πολύ ακραίο σκεπτικό, είχαν παρωπίδες, ήταν στενόμυαλοι και παρορμητικοί. Από πού προέκυψε η παρορμητικότητά τους; Από το γεγονός πως ό,τι κι αν έλεγαν, έπρεπε να αναφέρουν «το σπουδαίο έθνος της Νότιας Κορέας» και επέμεναν να προσθέτουν τη λέξη «σπουδαίο». Τι σημαίνει «σπουδαίο»; Δεν υποδηλώνει αλαζονεία η λέξη «σπουδαίο»; Αν ταξιδέψεις σε όλο τον κόσμο ή αν κοιτάξεις έναν χάρτη, πόσο μεγάλη είναι η Νότια Κορέα; Αν ήταν πραγματικά μεγαλύτερη από άλλες χώρες και μπορούσε πραγματικά να χαρακτηριστεί σπουδαία, τότε εντάξει, πες τη «σπουδαία». Σε σύγκριση, όμως, με άλλες χώρες της γης, η Νότια Κορέα δεν είναι μεγάλος τόπος. Γιατί, λοιπόν, επιμένουν να την αποκαλούν «σπουδαία»; Επιπλέον, είτε μια χώρα είναι μικρή είτε μεγάλη, οι κανόνες και η παραδοσιακή κουλτούρα που διαμορφώνει δεν προέρχονται από τον Θεό και ούτε προέρχονται σε καμία περίπτωση από την αλήθεια. Αυτό συμβαίνει επειδή προτού αποδεχθεί ένας άνθρωπος την αλήθεια και τη σωτηρία του Θεού, όλες οι ιδέες που αποδέχεται προέρχονται από τον Σατανά. Τι κάνουν στους ανθρώπους όλες οι ιδέες, οι απόψεις και η παραδοσιακή κουλτούρα που δημιουργεί ο Σατανάς; Τους παραπλανούν, τους διαφθείρουν, τους φυλακίζουν και τους περιορίζουν, με αποτέλεσμα το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος να έχει στενόμυαλες και ακραίες σκέψεις, και μονόπλευρες και προκατειλημμένες απόψεις για τα πράγματα, ακόμη και σε σημείο που γίνονται εξωφρενικές και παράλογες. Αυτές είναι οι συνέπειες της διαφθοράς του ανθρώπινου γένους από τον Σατανά. Ποια είναι, λοιπόν, η πρώτη αντίδραση των ανθρώπων σε πολλές χώρες και ακόμα και σε κάποιες φυλές όταν ακούσουν τη φράση: «Ο Θεός ενσαρκώθηκε στην Κίνα»; Μία λέξη: Αδύνατον! Σε ποιον τόπο πιστεύουν ότι θα μπορούσε να γίνει αυτό; (Στο Ισραήλ.) Σωστά, στο Ισραήλ. Στους ανθρώπους αρέσει περισσότερο ν’ ακολουθούν κανονισμούς και να προσκολλώνται σε αντιλήψεις. Πιστεύουν ότι επειδή το Ισραήλ είναι ο τόπος όπου έχει κάνει έργο ο Θεός, Εκείνος θα έπρεπε να εμφανιστεί στο Ισραήλ ή σε κάποια ισχυρή αυτοκρατορία την οποία σέβονται· ή πιστεύουν ότι ο Θεός θα έπρεπε να εμφανιστεί σε μια χώρα που κάποτε ήταν αρχαίος πολιτισμός, σύμφωνα με τις δικές τους αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες. Η Κίνα συγκεκριμένα δεν είναι τέτοια χώρα, οπότε είναι δύσκολο ν’ αποδεχθούν τη μαρτυρία ότι ο Θεός ενσαρκώθηκε στην Κίνα, και αυτό από μόνο του αρκεί για να χάσουν αυτήν την ευκαιρία να σωθούν. Ποιος το προκάλεσε αυτό; (Το προκάλεσαν οι ίδιοι.) Επειδή τρέφουν μια τέτοια αντίληψη, κι επειδή έχουν γίνει επαναστατικοί και δεν αναζητούν καθόλου την αλήθεια για να λύσουν το πρόβλημα, έχουν βλάψει τρομερά τον εαυτό τους και έχουν καταστρέψει τη μία και μοναδική ευκαιρία να σωθούν.

Πολλές από αυτές τις φαντασιοκοπίες και τις αντιλήψεις που έχουν οι άνθρωποι όταν δεν κατανοούν την αλήθεια, και ακόμα και κάποια από αυτά που λατρεύουν, είναι πολύ γελοία και παράλογα. Μια κυρία από τη Νότια Κορέα, που βρίσκεται στις Ηνωμένες Πολιτείες και της αρέσει η χώρα, έρχεται σε επαφή με Αμερικανούς και ο ένας από αυτούς τη ρωτάει: «Πλησιάζει η Γιορτή της Άνοιξης. Τι τρώνε οι Κινέζοι τη Γιορτή της Άνοιξης;» Εκείνη λέει: «Δεν είμαι Κινέζα, είμαι Νοτιοκορεάτισσα». Ο Αμερικανός απαντάει: «Δεν γιορτάζουν και οι Νοτιοκορεάτες τη Γιορτή της Άνοιξης;» Κι εκείνη λέει: «Εμείς οι Νοτιοκορεάτες δεν γιορτάζουμε τη Γιορτή της Άνοιξης». Ο Αμερικανός λέει: «Νόμιζα ότι κι οι Νοτιοκορεάτες γιορτάζουν τη Γιορτή της Άνοιξης σαν τους Κινέζους». Εκείνη απαντάει πολύ απότομα: «Δεν είμαστε το ίδιο με τους Κινέζους! Είναι σωστό να νομίζεις ότι γιορτάζουμε τη Γιορτή της Άνοιξης; Είναι μεγάλη προσβολή για την αξιοπρέπεια των Νοτιοκορεατών!» Είναι αλήθεια ότι δεν γιορτάζουν οι Νοτιοκορεάτες τη Γιορτή της Άνοιξης; (Τη γιορτάζουν.) Στην πραγματικότητα, και οι Νοτιοκορεάτες γιορτάζουν τη Γιορτή της Άνοιξης. Γιατί, λοιπόν, εκείνη είπε ότι δεν τη γιορτάζουν οι Νοτιοκορεάτες; Ας συζητήσουμε αυτό το ζήτημα. Είναι ή δεν είναι σωστό να γιορτάζεται η Γιορτή της Άνοιξης; Μπορείτε να εξηγήσετε ξεκάθαρα αυτό το ζήτημα; Για τους ξένους, ο εορτασμός της Γιορτής της Άνοιξης δεν είναι κάτι ντροπιαστικό. Είναι ένα ιδιαίτερο τελετουργικό που τιμά μια σημαντική μέρα για τη ζωή των ανθρώπων. Για εκείνους που ζουν σε αυτόν τον κόσμο της παραδοσιακής κουλτούρας, ο εορτασμός της Γιορτής της Άνοιξης δεν είναι κάτι λάθος ούτε κάτι ντροπιαστικό. Γιατί, λοιπόν, αυτή η γυναίκα δεν τολμάει να παραδεχθεί ότι γιορτάζει τη Γιορτή της Άνοιξης; Επειδή μόλις παραδεχθεί ότι γιορτάζει τη Γιορτή της Άνοιξης, θα πάψει να θεωρείται Δυτική και θα χαρακτηριστεί ως ένα πολύ παραδοσιακό άτομο από την Ανατολική Ασία· δεν θέλει οι άλλοι να πιστεύουν ότι είναι μια παραδοσιακή γυναίκα από την Ανατολική Ασία. Θέλει να πιστεύουν ότι δεν έχει ασιατικές παραδόσεις και ότι δεν κατανοεί τις παραδόσεις της Ανατολικής Ασίας ή ότι δεν ξέρει τίποτε γι’ αυτές. Θέλει επίσης να τους δείξει ότι μιλάει άπταιστα Αγγλικά, βάφει τα μαλλιά της ξανθά, φοράει γαλάζιους φακούς επαφής, ντύνεται σαν Δυτική και είναι το ίδιο τολμηρή, ελεύθερη, απελευθερωμένη, ανεξάρτητη και διορατική με τις Δυτικές· έτσι θέλει να τη βλέπουν οι άλλοι. Επομένως, αφού αυτό το σκεπτικό κυριαρχεί μέσα της, όποτε της συμβαίνει κάτι, θα συμπεριφέρεται σύμφωνα με αυτό. Όποτε κάποιος τη ρωτάει αν οι Νοτιοκορεάτες γιορτάζουν τη Γιορτή της Άνοιξης, εκείνη απαντάει: «Εμείς οι Νοτιοκορεάτες δεν γιορτάζουμε τη Γιορτή της Άνοιξης». Αν τη ρωτούσαν τα κοντινά της πρόσωπα: «Προφανώς και γιορτάζουμε τη Γιορτή της Άνοιξης. Γιατί λες ότι δεν τη γιορτάζουμε;» τι θα απαντούσε; «Είσαι ηλίθιος. Αν πω ότι γιορτάζουμε τη Γιορτή της Άνοιξης, δεν θα καταλάβουν ότι είμαι παραδοσιακή Νοτιοκορεάτισσα;» Θέλει να νομίζουν οι άλλοι ότι γεννήθηκε και μεγάλωσε στις Ηνωμένες Πολιτείες. Αν τη ρωτούσες: «Εσύ γεννήθηκες εδώ, αλλά η οικογένειά σου για πόσες γενιές είναι εδώ;» θα έλεγε: «Οι πρόγονοί μας μεγάλωσαν εδώ». Πιστεύει ότι αυτό είναι ένα σύμβολο ταυτότητας και θέσης, οπότε φτάνει ακόμα και στο σημείο να πει ένα τέτοιο ψέμα και δεν φοβάται μην το ανακαλύψουν οι άλλοι. Τι σκεπτικό είναι αυτό; Αξίζει τον κόπο να πει κανείς ψέματα γι’ αυτό το ζήτημα; Αξίζει τον κόπο το ρίσκο; Όχι. Ακόμα κι ένα τέτοιο ασήμαντο ζήτημα μπορεί να εκθέσει τις σκέψεις και τις απόψεις ενός ανθρώπου. Τι είδους σκέψεις και απόψεις εκθέτει; Κάποιες νεαρές Κινέζες είναι πολύ όμορφες, αλλά επιμένουν να βάφουν ξανθά τα μαλλιά τους, να τα κάνουν σγουρά, να φοράνε φακούς επαφής σε διάφορες αποχρώσεις για ν’ αλλάξουν το χρώμα των ματιών τους και να παριστάνουν τις ξένες. Είναι πολύ περίεργο να το βλέπει κανείς. Γιατί επιμένουν να είναι τέτοιου είδους άνθρωποι; Άλλαξε, μήπως, η καταγωγή τους όταν άρχισαν να ντύνονται έτσι; Ακόμη κι αν έχει αλλάξει η καταγωγή τους και στην επόμενη ζωή τους μετενσαρκωθούν ως λευκές ή ως άτομα μιας φυλής που θαυμάζουν, τι θα γίνει τότε; Μπορείτε να το δείτε καθαρά αυτό το ζήτημα; Γιατί κάποιος επιμένει να συμπεριφέρεται μ’ ένα συγκεκριμένο στυλ και μια συγκεκριμένη ιδιοσυγκρασία, και να παριστάνει ότι ανήκει σε κάποιο έθνος ή σε κάποια φυλή που θαυμάζει; Υπάρχει κάποιο σκεπτικό που το διέπει αυτό; Ποιο είναι το σκεπτικό που το διέπει; Είναι όπως αυτή η Νοτιοκορεάτισσα. Όταν οι Αμερικανοί τη ρωτούν αν ξέρει να παίζει πινγκ πονγκ, εκείνη λέει: «Τι είναι το πινγκ πονγκ; Μόνο οι Κινέζοι το παίζουν αυτό. Εμείς παίζουμε τένις και γκολφ». Τι σόι άνθρωπος είναι που μπορεί να συμπεριφέρεται και να μιλάει μ’ αυτόν τον τρόπο; Δεν είναι κάπως ψεύτικο όλο αυτό; Όλα όσα κάνει είναι ψεύτικα και κάνουν τόσο κουραστική τη ζωή της! Εσείς θα συμπεριφερόσασταν έτσι; Κάποιοι Κινέζοι που έχουν ζήσει στη Δύση για δεκαετίες, όταν γυρίσουν στον τόπο καταγωγής τους, έχουν ξεχάσει τα κινεζικά. Είναι κακό αυτό; (Ναι.) Ορισμένοι λένε: «Δεν πρέπει να ξεχνάμε τις ρίζες μας. Και ο Θεός λέει ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να ξεχνάνε τις ρίζες τους. Ο Θεός είναι η ρίζα των ανθρώπων. Ο Θεός δημιούργησε τους ανθρώπους και όλα όσα σχετίζονται με τους ανθρώπους προέρχονται από τον Θεό. Οπότε, οι άνθρωποι, ως δημιουργημένα όντα, πρέπει να λατρεύουν τον Θεό· αυτό σημαίνει να μην ξεχνάει κανείς τις ρίζες του». Έτσι δεν είναι; Σε κάθε κατάσταση υπάρχει αλήθεια για να αναζητήσει κανείς, αλλά οι άνθρωποι δεν αναζητούν την αλήθεια και μένουν εντελώς προσκολλημένοι στην παραδοσιακή κουλτούρα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Ορισμένοι λένε: «Εμείς δεν ξεχνάμε ποτέ τις ρίζες μας. Όπου κι αν πάμε, παραδεχόμαστε ότι είμαστε Κινέζοι και ότι η χώρα μας είναι φτωχή και οπισθοδρομική. Δεν θα ξεχάσουμε ποτέ μα ποτέ τις ρίζες μας». Είναι σωστό αυτό; Από μία άποψη, όλα αυτά τα προβλήματα οφείλονται στην πάρα πολύ βαθιά επιρροή και τη διαπαιδαγώγηση του ανθρώπινου γένους από αυτές τις αποκαλούμενες παραδοσιακές κουλτούρες. Από μία άλλη άποψη, ακόμα και μετά από τόσα χρόνια που ακούνε κηρύγματα, οι άνθρωποι δεν συλλογίζονται προσεκτικά και δεν αναζητούν τι είναι η αλήθεια. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν συχνά την παραδοσιακή κουλτούρα και παρηκμασμένα πράγματα που έχουν ήδη, τα οποία τα έχουν μάθει και τα οποία, επομένως, έχουν παγιωθεί απόλυτα, και τα παρουσιάζουν σαν αλήθειες. Αυτή είναι η δεύτερη πτυχή. Τρίτον, αφού ακούσουν κηρύγματα, δεν ψάχνουν για την αλήθεια στα λόγια του Θεού. Αντιθέτως, χρησιμοποιούν παραδοσιακές οπτικές, αλλά και τις γνώσεις και τα διδάγματα που υπάρχουν στις ανθρώπινες αντιλήψεις που ξέρουν ήδη, για να αξιολογήσουν τα λόγια του Θεού. Έως τώρα, λοιπόν, παρόλο που έχουν ακούσει τόσα κηρύγματα, βασίζουν συχνά σε γνώσεις, σε παροιμίες και σε κοινά ρητά που θεωρούν ότι είναι σωστά τις υποτιθέμενες αρχές για το πώς να συμπεριφέρεται κάποιος, πώς να κάνει το καθήκον του και πώς να υπηρετεί τον Θεό, τις οποίες μεταδίδουν από στόμα σε στόμα. Για παράδειγμα, αν κάποιοι κάνουν κάτι λάθος και οι επικεφαλής της εκκλησίας ή οι αδελφοί και οι αδελφές τούς κλαδέψουν, εκείνοι θα σκεφτούν: «Πφφφ, είναι όπως λένε τα ρητά: ‘‘Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια’’ και ‘‘Μην υψώνεις χέρι προς ένα χαμογελαστό πρόσωπο’’. Εγώ αποδέχθηκα υπομονετικά και με χαμόγελο αυτό το μικρό μου ελάττωμα. Εσύ γιατί επιμένεις να μ’ εκθέτεις γι’ αυτό;» Φαινομενικά, ακούνε και υποτάσσονται υπάκουα, αλλά στην πραγματικότητα βαθιά μέσα τους χρησιμοποιούν τις παραδοσιακές αντιλήψεις για ν’ αντικρούσουν και να αψηφήσουν τους επικεφαλής της εκκλησίας ή τους αδελφούς και τις αδελφές. Ποιος είναι ο λόγος της απείθειάς τους; Είναι ότι πιστεύουν πως τα ρητά «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια» και «Μην υψώνεις χέρι προς ένα χαμογελαστό πρόσωπο» είναι πραγματικές αλήθειες και πως είναι σωστά, καθώς και ότι είναι λάθος να συνεχίζει κάποιος να τους κλαδεύει και να τους εκθέτει ολοένα και περισσότερο χωρίς το παραμικρό ίχνος συναισθήματος, και ότι αυτό δεν είναι η αλήθεια.

Έχετε αποκτήσει βαθύτερη κατανόηση της αλήθειας από το περιεχόμενο πάνω στο οποίο μόλις συναναστραφήκαμε; (Ναι.) Κάποιοι μπορεί να πουν: «Τώρα που μας το είπες αυτό, δεν ξέρουμε ποιες αρχές πρέπει να τηρούμε στην άσκηση. Πώς πρέπει να ζούμε χωρίς αυτές τις παραδοσιακές κουλτούρες, αυτές τις αντιλήψεις και τις γνώσεις; Πώς πρέπει να ενεργούμε; Αν δεν μας διέπουν αυτά τα πράγματα, πώς μπορούμε ν’ ανοίξουμε το στόμα μας και να κηρύξουμε τα λόγια του Θεού; Χωρίς αυτά τα πράγματα, δεν θα έχει χαθεί η βάση πάνω στην οποία θα κηρύξουμε τα λόγια του Θεού; Τότε, λοιπόν, τι άλλο μας απομένει;» Αυτό, λοιπόν, που λέω σ’ εκείνους είναι ότι, αν πραγματικά δεν έχεις αυτά τα πράγματα, θα είναι ευκολότερο ν’ αναζητήσεις την αλήθεια, θα είναι ευκολότερο να αποδεχθείς την αλήθεια και να επιστρέψεις στον Θεό. Στο παρελθόν, όλα όσα έβγαιναν από το στόμα σου ήταν σατανικές φιλοσοφίες και πολιτισμική γνώση, όπως: «Ο σοφός άνθρωπος υποτάσσεται στις περιστάσεις», «Μην υψώνεις χέρι προς ένα χαμογελαστό πρόσωπο», «Με την εκτέλεση απλώς πέφτουν κεφάλια» και ούτω καθεξής. Τώρα, συλλογίζεσαι και σκέφτεσαι: «Δεν μπορώ να το πω αυτό, όλα αυτά τα ρητά είναι λανθασμένα κι έχουν αποκηρυχθεί και καταδικαστεί. Τι να πω, λοιπόν;» Ξεκίνα να διαβάζεις τα λόγια του Θεού αργά και σωστά, και βρες τη βάση στα λόγια του Θεού. Οι άνθρωποι κάνουν το καθήκον τους και ακολουθούν τον Θεό, αλλά όποτε ανοίγουν το στόμα τους, λένε μόνο τέτοιες παροιμίες, ρητά, και κάποια πράγματα και απόψεις που αντλούν από την παραδοσιακή κουλτούρα. Κανείς δεν μπορεί, όταν του συμβαίνει κάτι, να εξυμνήσει πλήρως τον Θεό ούτε να καταθέσει μαρτυρία σε Εκείνον και να πει: «Ο Θεός το λέει αυτό» ή «Ο Θεός το λέει εκείνο». Κανείς δεν μιλάει έτσι, κανείς δεν ανοίγει το στόμα του για ν’ αναφέρει τα λόγια του Θεού. Δεν μπορείς ν’ αναφέρεις τα λόγια του Θεού, αλλά μπορείς ν’ αραδιάζεις αυτά τα κοινά ρητά. Με τι ακριβώς είναι, λοιπόν, γεμάτη η καρδιά σου; Με όλα αυτά τα πράγματα που προέρχονται από τον Σατανά. Κάποιοι άνθρωποι, όταν ο επικεφαλής της ομάδας τους ελέγχει το έργο τους, λένε: «Τι ελέγχεις; Αν χρησιμοποιείς έναν άνθρωπο, μην τον υποπτεύεσαι· αν τον υποπτεύεσαι, μην τον χρησιμοποιείς. Αν με υποπτεύεσαι συνεχώς, τότε γιατί με χρησιμοποιείς; Απλώς βρες κάποιον άλλο να το κάνει». Θεωρούν ότι αυτός είναι ο σωστός τρόπος να ενεργήσουν και δεν αφήνουν τους άλλους να τους επιβλέπουν και να τους ασκούν κριτική. Υπάρχουν επίσης άνθρωποι που έχουν υποφέρει πολύ κάνοντας το καθήκον τους, αλλά επειδή δεν αναζήτησαν τις αρχές, και προκάλεσαν διατάραξη και αναστάτωση στο έργο της εκκλησίας, στο τέλος αντικαταστάθηκαν και σαν να μην έφτανε αυτό, κλαδεύτηκαν. Μετά από κάποια αποδοκιμαστικά σχόλια, ήταν ανυποχώρητοι και σκέφτονταν: «Υπάρχει ένα ρητό που λέει ‘‘Μπορεί να μην κέρδισα καμία αναγνώριση, αλλά παρ’ όλα αυτά, προσπάθησα και μόχθησα’’. Ένα μικρό λάθος έκανα, τι σημασία έχει;» Επειδή πρώτα έμαθαν αυτό το κοινό ρητό και άρα αυτό έχει ριζώσει βαθιά μέσα τους, διέπει και επηρεάζει τις σκέψεις τους, τους έρχεται να χρησιμοποιήσουν αυτό το ρητό —στο συγκεκριμένο περιβάλλον και μετά από αυτό το περιστατικό— ως βάση για ν’ αψηφήσουν το πώς τους μεταχειρίστηκε ο οίκος του Θεού και να μην υποταχθούν σ’ αυτήν τη μεταχείριση. Μ’ αυτό το δεδομένο, μπορούν, άραγε, να υποταχθούν; Μπορούν άραγε ακόμα ν’ αποδεχθούν εύκολα την αλήθεια; Ακόμα κι αν υποταχθούν φαινομενικά, θα το κάνουν επειδή δεν έχουν καμία εναλλακτική και είναι η ύστατη λύση. Παρόλο που δεν αντιστέκονται φαινομενικά, εξακολουθεί να υπάρχει αντίσταση μέσα τους. Είναι αυτό πραγματική υποταγή; (Όχι.) Απλώς ακολουθούν τις τυπικές διαδικασίες. Δεν είναι πραγματική υποταγή. Δεν υπάρχει υποταγή εδώ, μόνο εξορθολογισμός, αρνητικότητα και εναντίωση. Πώς προέκυψαν αυτός ο εξορθολογισμός, αυτή η αρνητικότητα και η εναντίωση; Προέκυψαν από αυτό το ρητό: «Μπορεί να μην κέρδισα καμία αναγνώριση, αλλά παρ’ όλα αυτά, προσπάθησα και μόχθησα» Τι είδους διάθεση δημιούργησε το συγκεκριμένο ρητό σ’ αυτούς τους ανθρώπους; Ανυπακοή, αδιαλλαξία, εναντίωση και εξορθολογισμό. Αποκτήσατε περισσότερη κατανόηση της αλήθειας μέσα από αυτήν τη συναναστροφή; Μόλις αναλύσεις και διακρίνεις αυτά τα αρνητικά πράγματα ξεκάθαρα, και τα ξεριζώσεις από μέσα σου, θα είσαι σε θέση ν’ αναζητήσεις και να κάνεις πράξη την αλήθεια όποτε σου συμβαίνει κάτι, επειδή θα έχεις αποκηρύξει τα παλιά πράγματα και δεν θα μπορούν πλέον να σε παρακινούν να βασίζεσαι σ’ αυτά όταν κάνεις το καθήκον σου και όταν υπηρετείς και ακολουθείς τον Θεό. Αυτά τα πράγματα δεν θα είναι πλέον οι αρχές της συμπεριφοράς σου, δεν θα είναι οι αρχές που θα πρέπει ν’ ακολουθείς όταν κάνεις το καθήκον σου, και θα τα έχεις ήδη κατακρίνει και καταδικάσει. Αν τα πάρεις και τα χρησιμοποιήσεις ξανά, τι θα συμβεί βαθιά μέσα σου; Θα είσαι το ίδιο ευτυχισμένος; Θα εξακολουθείς να νιώθεις τόσο σίγουρος ότι κάνεις το σωστό; Προφανώς, αυτό είναι απίθανο. Αν έχεις ξεριζώσει πραγματικά αυτά τα πράγματα από μέσα σου, τότε πρέπει ν’ αναζητήσεις στα λόγια του Θεού ποιες ακριβώς είναι οι αληθινές αρχές και ποιες ακριβώς είναι οι απαιτήσεις του Θεού. Κάποιοι λένε συχνά: «Κάνε ό,τι σε διατάζει ο αφέντης σου, αλλιώς δεν θα κερδίσεις τίποτα ακόμη και από τις πιο επίπονες προσπάθειές σου». Είναι σωστό ή λάθος αυτό το ρητό; Είναι σίγουρα λάθος. Γιατί είναι λάθος; Σε ποιον αναφέρεται η λέξη «αφέντης» στη φράση «Κάνε ό,τι σε διατάζει ο αφέντης σου»; Στον εργοδότη σου, το αφεντικό σου, τον ανώτερό σου. Η ίδια η λέξη «αφέντης» είναι λάθος. Ο Θεός δεν είναι εργοδότης σου, ούτε αφεντικό σου, ούτε διευθυντής σου. Ο Θεός είναι ο Θεός σου. Οι διευθυντές, τα αφεντικά και οι ανώτεροι, όλοι αυτοί ανήκουν στο ίδιο είδος και βρίσκονται στο ίδιο επίπεδο με τους ανθρώπους. Ουσιαστικά, είναι όμοιοι. Είναι όλοι διεφθαρμένα ανθρώπινα όντα. Τους ακούς, παίρνεις έναν μισθό από αυτούς και κάνεις ό,τι σου ζητάνε. Σε πληρώνουν για όση δουλειά κάνεις, και τίποτε περισσότερο. Τι σημαίνει η λέξη «κερδίσεις» στη φράση «αλλιώς δεν θα κερδίσεις τίποτα ακόμη και από τις πιο επίπονες προσπάθειές σου»; (Αναγνώριση.) Αναγνώριση και αμοιβή. Το κίνητρο για τις πράξεις σου είναι να πληρωθείς. Αυτό δεν προϋποθέτει αφοσίωση ούτε υπακοή και δεν απαιτεί αναζήτηση της αλήθειας και λατρεία· δεν υπάρχει τίποτα τέτοιο, είναι απλώς μια συναλλαγή. Αυτό ακριβώς είναι κάτι που κατακρίνεται και καταδικάζεται στην πορεία της πίστης σου στον Θεό, όταν κάνεις το καθήκον σου και όταν επιδιώκεις την αλήθεια. Είναι τεράστιο λάθος ν’ αντιμετωπίζεις σαν αλήθεια το ρητό «Κάνε ό,τι σε διατάζει ο αφέντης σου, αλλιώς δεν θα κερδίσεις τίποτα ακόμη και από τις πιο επίπονες προσπάθειές σου». Όταν προσπαθείς να κάνεις κάποιους ανθρώπους να κατανοήσουν την αλήθεια, οι αντιδράσεις τους θα είναι αργές και ληθαργικές, και όσο κι αν τρώνε και πίνουν τα λόγια του Θεού, δεν θα είναι σε θέση να κατανοήσουν ούτε μία-δύο αλήθειες, ούτε θα μπορούν να θυμηθούν ακόμα και μία-δύο φράσεις από τα λόγια του Θεού. Αποδέχονται, όμως, πάρα πολύ γρήγορα τις πιασάρικες φράσεις, τις παροιμίες και τα κοινά ρητά που διαδίδονται συχνά ανάμεσα στους ανθρώπους, και τα πράγματα που λένε συχνά οι συνηθισμένοι άνθρωποι. Όσο ηλίθιος κι αν είναι κάποιος, αυτά τα πράγματα τα αποδέχεται πάρα πολύ γρήγορα. Πώς γίνεται αυτό; Ανεξάρτητα από τη φυλή σας ή το χρώμα του δέρματός σας, σε τελική ανάλυση όλοι είστε ανθρώπινα όντα και όλοι ανήκετε στο ίδιο είδος. Μόνο ο Θεός ανήκει σε διαφορετικό είδος από τα ανθρώπινα όντα. Τα ανθρώπινα όντα θα ανήκουν για πάντα στο ίδιο είδος με τα άλλα ανθρώπινα όντα. Επομένως, όποτε κάνει κάτι ο Θεός, δεν είναι εύκολο να το αποδεχθεί όλο το ανθρώπινο γένος, ενώ όποτε κάνει κάτι κάποιος που ανήκει στο ανθρώπινο γένος, όποιος κι αν είναι κι όσο χαμηλού επιπέδου κι αν είναι, αν αυτό συνάδει με τις αντιλήψεις όλων, τότε όλοι θα το αποδεχθούν γρήγορα, επειδή οι ιδέες, οι απόψεις, οι τρόποι σκέψης, αλλά και τα επίπεδα και τα μονοπάτια κατανόησης των ανθρώπων είναι κατά βάση τα ίδια, ελάχιστες διαφορές έχουν. Οπότε, μόλις κάποιος πει κάτι που είναι χαρακτηριστικό των αντιλήψεων και δεν συνάδει με την αλήθεια, κάποιοι άνθρωποι θα το αποδεχθούν γρήγορα, κι ακριβώς έτσι έχουν τα πράγματα.

Καταλάβατε λίγο-πολύ τι είναι η αλήθεια και ποια πράγματα δεν είναι μεν η αλήθεια, αλλά ισχυρίζονται ότι είναι η αλήθεια; Ποια άλλα τέτοια πράγματα έχετε στο μυαλό σας; Δεν μπορείτε ακόμα να τα πείτε αμέσως, αυθόρμητα, επειδή δεν θεωρούνται γνώση, δεν είναι σαν κάτι που είναι γραμμένο σ’ ένα βιβλίο και μπορείτε απλώς να το βρείτε ξεφυλλίζοντας τις σελίδες. Αντιθέτως, είναι πράγματα που, όποτε συμβαίνει κάτι, δεν μπορείτε να συγκρατηθείτε και τα ξεστομίζετε, με έναν πολύ φυσικό τρόπο τον οποίο δεν μπορείτε να ελέγξετε. Αυτό αποδεικνύει ότι αυτά τα πράγματα έχουν γίνει η ζωή σας κι έχουν ριζώσει βαθιά μέσα σας. Δεν μπορείτε να τ’ ανακαλέσετε όταν σας ζητείται να τ’ ανακαλέσετε, αλλά ούτε μπορείτε ν’ αντισταθείτε και να μην τα πείτε όταν σας ζητείται να μην τα πείτε. Όποτε συμβαίνει κάτι, θα βγαίνουν στην επιφάνεια αυτές οι στρεβλές απόψεις —είναι γεγονός αυτό. Αφιερώστε χρόνο για να το βιώσετε. Στο εξής, θα πρέπει να δίνετε προσοχή σ’ αυτά τα πράγματα που λένε συχνά οι άνθρωποι και τα οποία πιστεύουν πως είναι σωστά. Αναφέραμε προηγουμένως μερικά από τα δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και κάποιες φιλοσοφίες του Σατανά για τις κοσμικές αλληλεπιδράσεις. Μπορεί να είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αυτά τα πράγματα ως προς την κυριολεκτική τους σημασία, δηλαδή οι άνθρωποι μπορούν ν’ αντιληφθούν αμέσως ότι αυτά σε καμία περίπτωση δεν είναι η αλήθεια, και μπορούν να καταλάβουν ξεκάθαρα ότι είναι το δηλητήριο του μεγάλου κόκκινου δράκοντα και ότι κρύβουν πίσω τους πονηρές μηχανορραφίες. Είναι εύκολο να διακρίνει κανείς αυτά τα πράγματα, και υποθέτω ότι, όταν σας ζητείται να τ’ αναλύσετε, μπορείτε λίγο-πολύ να τα ξεχωρίσετε. Αυτά τα πράγματα που είναι εμφανώς σατανικά τα έχετε αποβάλει, αλλά μέσα σας υπάρχουν ακόμα πολλά ρητά, όπως «Ν’ αντέχεις την ταπείνωση και να κουβαλάς βαρύ φορτίο» και «Κοιμάται στα χαμόκλαδα και πίνει χολή» και «Μην υψώνεις χέρι προς ένα χαμογελαστό πρόσωπο» και «Ένας δίκαιος αγώνας βρίσκει άφθονη υποστήριξη, ενώ ένας άδικος αγώνας βρίσκει ελάχιστη» και «Ένας κύριος δεν δέχεται προσβλητική ελεημοσύνη». Βαθιά μέσα σας, μπορεί και πάλι να εγκρίνετε αυτά τα ρητά και να σκέφτεστε: «Αυτά είναι πολύτιμα. Οτιδήποτε καλό για το πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι σ’ αυτήν τη ζωή βρίσκεται σ’ αυτά τα ρητά», και να μην έχετε ξεριζώσει ακόμη αυτά τα πράγματα. Από τη στιγμή που θα τα ξεριζώσεις εντελώς και θα μπορέσεις να τα διακρίνεις και μετά, όταν θα σου βγαίνουν αυτά τα πράγματα της παραδοσιακής κουλτούρας, είτε ως φυσιολογική αντίδραση είτε ως μια αντανάκλαση των αντικειμενικών συνθηκών, θα συνειδητοποιείς αμέσως ότι είναι λανθασμένα και ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι η αλήθεια. Εκείνη τη στιγμή, θα έχεις υψηλότερο διανοητικό επίπεδο και μεγαλύτερη ικανότητα ν’ αναγνωρίζεις την αλήθεια από ό,τι τώρα. Τι εννοώ «υψηλότερα από ό,τι τώρα»; Εννοώ ότι θα έχεις αποκτήσει ένα συγκεκριμένο ανάστημα, θα έχει βελτιωθεί η ικανότητά σου να διακρίνεις, θα βιώνεις και θα κατανοείς βαθύτερα από ό,τι τώρα την αλήθεια και θα νιώθεις τι είναι πραγματικά η αλήθεια. Τώρα μπορεί να σκέφτεσαι: «Όλες οι παραδοσιακές κουλτούρες που προέρχονται από τον Σατανά και αναπτύχθηκαν μέσα από το πολιτισμικό υπόβαθρο όλων των εθνοτικών ομάδων αυτού του κόσμου είναι λανθασμένες». Αυτό είναι πολύ γενικό, αλλά μπορεί να μην ξέρετε ακόμα ποιες είναι λανθασμένες και γιατί είναι λανθασμένες. Επομένως, πρέπει ν’ αναλύσετε και να κατανοήσετε την καθεμία ξεχωριστά, κι έπειτα να φτάσετε σε σημείο που θα μπορείτε να την αποβάλετε, να την καταδικάσετε και ν’ αποκοπείτε εντελώς από αυτήν, να μη ζείτε με βάση αυτήν, αλλά με βάση τα λόγια του Θεού. Αυτήν τη στιγμή, μπορεί να ξέρεις μόνο ως προς την υποκειμενική σου βούληση ότι αυτές οι παροιμίες, αυτά τα κοινά ρητά, αυτά τα διάσημα αξιώματα και αυτές οι φράσεις που χρησιμοποιούνται παντού δεν έχουν καμία σχέση με τα λόγια του Θεού και δεν είναι η αλήθεια, αλλά όποτε συμβαίνει κάτι, εξακολουθείς να χρησιμοποιείς ασυναίσθητα αυτές τις φράσεις ως βάση για να καταδικάσεις τους άλλους, να περιορίσεις τον εαυτό σου και να καθοδηγήσεις τη συμπεριφορά σου. Περιορίζουν και χειραγωγούν τις σκέψεις σου και τις απόψεις σου, κάτι που προμηνύει προβλήματα και που θα επηρεάσει την είσοδό σου στην αλήθεια. Παρόλο που, μια μέρα, μπορεί αυτά τα πράγματα του Σατανά να εμφανιστούν και πάλι μέσα σου, αν είσαι σε θέση να τα διακρίνεις, να ζεις χωρίς να βασίζεσαι σ’ αυτά και ν’ ασκείσαι σύμφωνα με τις αλήθεια-αρχές, τότε θα έχεις πραγματικά ανάστημα. Έχεις αυτό το ανάστημα τώρα; Όχι ακόμα. Αν υπάρχει ένα ρητό που αναγνωρίζετε όλοι ότι είναι σωστό, κι αν τυχόν μπορείτε να βρείτε παρόμοιες δηλώσεις στα λόγια του Θεού —παρόλο που δεν εκφράζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο— μπορεί να κάνεις το λάθος να πιστέψεις ότι και αυτό το ρητό είναι η αλήθεια, και ότι είναι το ίδιο με τα λόγια του Θεού. Αν εξακολουθείς να μην μπορείς να δεις καθαρά αυτά τα ζητήματα, και παραμένεις προσκολλημένος στα λόγια του ανθρώπου και δεν είσαι πρόθυμος να τα εγκαταλείψεις, τότε αυτό το ρητό θα επηρεάσει την είσοδό σου στην αλήθεια, επειδή δεν είναι λόγια του Θεού και δεν μπορεί ν’ αντικαταστήσει την αλήθεια.

Στις μέρες μας, συναναστρέφομαι διαρκώς πάνω στο τι είναι η αλήθεια. Αυτό σημαίνει ότι σας μιλάω σοβαρά. Για να κατανοήσετε την αλήθεια, πρέπει να πάρουμε τις διάφορες ιδέες και απόψεις των ανθρώπων, τις καλές τους πράξεις και τις καλές τους προθέσεις, κάποια σωστά ρητά και κάποιες πρακτικές της κοινής λογικής στις οποίες βασίζονται για να ζήσουν, καθώς και κάποιες ιδέες και απόψεις από την παραδοσιακή κουλτούρα, να τα αναλύσουμε και να τα διακρίνουμε όλα αυτά για να διαπιστώσουμε κατά πόσο συνάδουν πράγματι με την αλήθεια και κατά πόσο έχουν πράγματι κάποια σχέση με την αλήθεια. Αν πιστεύεις ότι όλα αυτά είναι η αλήθεια, πού βασίζεις αυτόν τον ισχυρισμό; Αν κρίνεις ότι είναι η αλήθεια με βάση σατανικές θεωρίες και διδασκαλίες, τότε ανήκεις στον Σατανά. Αν αυτά τα πράγματα δεν συμφωνούν με την αλήθεια, τότε προέρχονται από τον Σατανά, οπότε πρέπει ν’ αναλύσεις ακριβώς ποια είναι η ουσία τους. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να κατανοεί κανείς σωστά και να έχει σωστή στάση απέναντι στα πολλά ρητά και τις πολλές απόψεις της παραδοσιακής κουλτούρας που έχουν περάσει προφορικά από τη μία γενιά στην άλλη. Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν οι άνθρωποι να κατανοήσουν και να μάθουν τι είναι πραγματικά η αλήθεια, να κατανοήσουν ακριβώς τι απαιτεί ο Θεός από αυτούς και τι σημαίνει πραγματικά η φράση «Όλα όσα λέει ο Θεός είναι η αλήθεια». Ταυτόχρονα, μ’ αυτόν τον τρόπο, οι άνθρωποι μπορούν να μάθουν γιατί ο Θεός εξακολουθεί να εκφράζει τις αλήθειες για να σώσει τους ανθρώπους, και γιατί λέει ότι μόνο η αλήθεια μπορεί να σώσει και ν’ αλλάξει τους ανθρώπους, αφού εκείνοι έχουν αυτές τις απόψεις κι αυτά τα ρητά που υποτίθεται ότι συμφωνούν με την ηθική, με την ανθρώπινη φύση και με τις κοσμικές συμβάσεις των ανθρώπινων σχέσεων, και βασίζονται σε αυτές τις ιδέες, τις απόψεις και τα ρητά για να ζήσουν. Είναι σαφές ότι υπάρχει κάποια αλήθεια να βρεθεί μέσα σ’ όλα αυτά. Τουλάχιστον, ένα σημείο είναι ότι οι ιδέες, οι απόψεις και τα ρητά στα οποία βασίζονται στη ζωή τους οι άνθρωποι προέρχονται από το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος, συνοψίζονται από το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος, είναι αντιλήψεις και φαντασιοκοπίες των ανθρώπων, και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την αλήθεια. Επιπλέον, αυτά τα πράγματα ουσιαστικά συγκρούονται με την αλήθεια και είναι εχθρικά προς αυτήν. Δεν μπορούν ν’ αντικαταστήσουν την αλήθεια, σε καμία περίπτωση δεν είναι η αλήθεια ούτε θα γίνουν ποτέ η αλήθεια. Από την οπτική Του, ο Θεός αυτά τα πράγματα τα θεωρεί λανθασμένα και τα καταδικάζει· δεν είναι σε καμία περίπτωση η αλήθεια. Οι ενέργειες του Θεού και η αλήθεια που εκφράζει Εκείνος δεν έχουν καμία απολύτως σχέση μ’ αυτά τα πράγματα. Με άλλα λόγια, η αλήθεια που εκφράζει ο Θεός δεν έχει την παραμικρή σχέση με τις κοσμικές συμβάσεις του διεφθαρμένου ανθρώπινου γένους για τις ανθρώπινες σχέσεις ούτε με τις παραδοσιακές κουλτούρες των ανθρώπων, με τις ιδέες, τις απόψεις και τις καλές πράξεις τους ούτε με τους ορισμούς που δίνουν για την ηθική, για την αξιοπρέπεια και για τα θετικά πράγματα. Στην έκφρασή Του όσον αφορά την αλήθεια, ο Θεός εκφράζει τη διάθεση και την ουσία Του· Η έκφραση της αλήθειας από Αυτόν δεν βασίζεται στα διάφορα θετικά πράγματα και τις θετικές δηλώσεις που οι άνθρωποι πιστεύουν ότι συνοψίζει η ανθρωπότητα. Ο λόγος του Θεού είναι ο λόγος του Θεού· ο λόγος του Θεού είναι αλήθεια. Είναι το μόνο θεμέλιο και νόμος βάσει των οποίων υφίσταται η ανθρωπότητα, ενώ όλα εκείνα τα αποκαλούμενα δόγματα που προέρχονται από τον άνθρωπο είναι λανθασμένα, παράλογα και καταδικάζονται από τον Θεό. Δεν πληρούν την έγκρισή Του και, πολύ περισσότερο, δεν είναι η προέλευση ή η βάση του λόγου Του. Ο Θεός εκφράζει τη διάθεση και την ουσία Του μέσω του λόγου Του. Όλα τα λόγια που εκφράζονται από τον Θεό είναι αλήθεια, γιατί Αυτός κατέχει την ουσία του Θεού και είναι η πραγματικότητα όλων των θετικών πραγμάτων. Ανεξάρτητα από το πώς τοποθετεί ή τα ορίζει η διεφθαρμένη αυτή ανθρωπότητα, ή από το πώς τα βλέπει ή τα κατανοεί, τα λόγια του Θεού είναι αιωνίως η αλήθεια, και αυτό αποτελεί αναλλοίωτο γεγονός. Ανεξάρτητα από το πόσο πολλά λόγια του Θεού έχουν ειπωθεί και από το πόσο πολύ τα καταδικάζει και τα απορρίπτει η διεφθαρμένη και μοχθηρή αυτή ανθρωπότητα, υπάρχει ένα γεγονός που παραμένει για πάντα αναλλοίωτο: Τα λόγια του Θεού θα είναι πάντα η αλήθεια, και ο άνθρωπος δεν μπορεί ποτέ να το αλλάξει αυτό. Στο τέλος, ο άνθρωπος πρέπει να παραδεχτεί ότι τα λόγια του Θεού είναι η αλήθεια, και ότι η σεβαστή παραδοσιακή κουλτούρα και η επιστημονική γνώση της ανθρωπότητας δεν μπορούν ποτέ να γίνουν θετικά πράγματα και δεν μπορούν ποτέ να γίνουν η αλήθεια. Αυτό είναι απόλυτο. Ο παραδοσιακός πολιτισμός και ο τρόπος ύπαρξης της ανθρωπότητας δεν θα καταστούν αλήθεια λόγω των αλλαγών ή της παρόδου του χρόνου, ούτε και τα λόγια του Θεού θα καταστούν λόγια του ανθρώπου λόγω της καταδίκης ή της λήθης της ανθρωπότητας. Η αλήθεια είναι πάντα η αλήθεια· αυτή η ουσία δεν θα αλλάξει ποτέ. Ποιο γεγονός υπάρχει εδώ; Ότι αυτά τα κοινά ρητά που έχει συνοψίσει η ανθρωπότητα πηγάζουν από τον Σατανά, από τις ανθρώπινες φαντασιοκοπίες και αντιλήψεις, ή προέρχονται από την ανθρώπινη θερμοαιμία και τις διεφθαρμένες διαθέσεις των ανθρώπων, και δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με θετικά πράγματα. Τα λόγια του Θεού, από την άλλη πλευρά, αποτελούν εκφράσεις της ουσίας και της ταυτότητας του Θεού. Για ποιο λόγο εκφράζει αυτά τα λόγια; Γιατί λέω ότι είναι αλήθεια; Ο λόγος είναι ότι ο Θεός κυριαρχεί σε όλους τους νόμους, τους κανόνες, τις ρίζες, τις ουσίες, τις πραγματικότητες και τα μυστήρια όλων των πραγμάτων. Είναι κατανοητά στο χέρι Του. Επομένως, μόνο ο Θεός γνωρίζει τους κανόνες, τις πραγματικότητες, τα γεγονότα και τα μυστήρια όλων των πραγμάτων. Ο Θεός γνωρίζει την προέλευση όλων των πραγμάτων και ο Θεός γνωρίζει ποια ακριβώς είναι η ρίζα όλων των πραγμάτων. Μόνο οι ορισμοί για όλα όσα προέρχονται από τα λόγια Του είναι οι ακριβέστεροι, και μόνο τα λόγια του Θεού είναι τα πρότυπα και οι αρχές για τη ζωή των ανθρώπων, και οι αλήθειες και τα κριτήρια με βάση τα οποία οι άνθρωποι μπορούν να ζήσουν, ενώ οι σατανικοί νόμοι και θεωρίες όπου βασίζεται ο άνθρωπος για να ζήσει από τότε που τον διέφθειρε ο Σατανάς αντιτίθενται ταυτόχρονα στο γεγονός ότι ο Θεός έχει την κυριαρχία σε όλα τα πράγματα, αλλά και στο γεγονός ότι είναι έχει την κυριαρχία πάνω στους νόμους και τους κανόνες όλων των πραγμάτων. Όλες οι σατανικές θεωρίες του ανθρώπου προκύπτουν από τις αντιλήψεις και τις φαντασιοκοπίες του, και προέρχονται από τον Σατανά. Τι ρόλο παίζει ο Σατανάς; Κατ’ αρχάς, παρουσιάζεται σαν να είναι η αλήθεια. Έπειτα, αναστατώνει, καταστρέφει και καταπατά όλους τους νόμους και τους κανόνες όλων όσα δημιούργησε ο Θεός. Επομένως, ό,τι προέρχεται από τον Σατανά ταιριάζει απόλυτα με την ουσία του Σατανά και είναι γεμάτο με τον μοχθηρό σκοπό του, με την απομίμηση και την προσποίηση, καθώς και την πάντα αναλλοίωτη φιλοδοξία του. Είτε οι διεφθαρμένοι άνθρωποι μπορούν είτε δεν μπορούν να διακρίνουν αυτές τις φιλοσοφίες και θεωρίες του Σατανά, και όσοι άνθρωποι κι αν εκθειάζουν, προωθούν και ακολουθούν αυτά τα πράγματα, και όσα χρόνια κι αν το διεφθαρμένο ανθρώπινο γένος τα θαυμάζει, τα λατρεύει και τα κηρύττει, δεν θα γίνουν ποτέ η αλήθεια. Επειδή η ουσία, η προέλευση και η πηγή αυτών των πραγμάτων είναι ο Σατανάς, που είναι εχθρικός απέναντι στον Θεό και στην αλήθεια, δεν πρόκειται να γίνουν ποτέ η αλήθεια· θα είναι πάντα αρνητικά πράγματα. Όταν δεν υπάρχει αλήθεια για να συγκριθούν, ίσως τότε να τα περάσει κανείς για καλά και θετικά πράγματα. Όταν, όμως, εκτίθενται και αναλύονται με βάση την αλήθεια, δεν είναι αλάνθαστα, δεν ευσταθούν, και είναι πράγματα που γρήγορα οι άνθρωποι τα κατακρίνουν και τα απορρίπτουν. Η αλήθεια που εκφράζει ο Θεός συμπίπτει ακριβώς με τις ανάγκες της κανονικής ανθρώπινης φύσης του ανθρώπινου γένους που δημιούργησε Εκείνος, ενώ αυτά που ενσταλάζει ο Σατανάς στους ανθρώπους είναι ακριβώς αντίθετα με τις ανάγκες που έχει η κανονική ανθρώπινη φύση του ανθρώπινου γένους. Κάνουν έναν κανονικό άνθρωπο να πάψει να είναι κανονικός και να γίνει ακραίος, στενόμυαλος, αλαζόνας, ανόητος, μοχθηρός, αδιάλλακτος, κακόβουλος και ακόμη και ανυπόφορα υπερόπτης. Σε κάποιο σημείο γίνεται τόσο σοβαρό το πρόβλημα, που οι άνθρωποι παραφρονούν και δεν ξέρουν καν ποιοι είναι. Δεν θέλουν να είναι κανονικοί και συνηθισμένοι άνθρωποι, αλλά αντιθέτως επιμένουν να είναι υπεράνθρωποι, άνθρωποι με ιδιαίτερες δυνάμεις ή ανθρώπινα όντα υψηλού επιπέδου. Αυτά τα πράγματα έχουν αλλοιώσει την ανθρώπινη φύση των ανθρώπων και έχουν αλλοιώσει το ένστικτό τους. Η αλήθεια δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους να υπάρχουν περισσότερο βασισμένοι στο ένστικτό τους σύμφωνα με τους κανόνες και τους νόμους της κανονικής ανθρώπινης φύσης και με όλους αυτούς τους κανόνες που έχει ορίσει ο Θεός, ενώ αυτά τα επονομαζόμενα κοινά γνωμικά και τα παραπλανητικά ρητά τούς κάνουν ακριβώς να στρέφονται ενάντια στο ανθρώπινο ένστικτο και να παρακάμπτουν τους νόμους που όρισε και διατύπωσε ο Θεός, ακόμα και σε σημείο που αποκλίνουν από την τροχιά της κανονικής ανθρώπινης φύσης και προβαίνουν σε κάποιες ακραίες πράξεις που οι κανονικοί άνθρωποι δεν θα έπρεπε ούτε να κάνουν ούτε να σκέφτονται. Αυτοί οι σατανικοί νόμοι όχι μόνο αλλοιώνουν την ανθρώπινη φύση, αλλά και κάνουν τους ανθρώπους να χάνουν την κανονική ανθρώπινη φύση και το ένστικτο της ανθρώπινης φύσης. Για παράδειγμα, οι σατανικοί νόμοι λένε: «Το πεπρωμένο του καθενός βρίσκεται στα χέρια του» και «Ο καθένας δημιουργεί μόνος του την ευτυχία του». Αυτό είναι αντίθετο με την κυριαρχία του Θεού και με το ανθρώπινο ένστικτο. Όταν το σώμα και το ένστικτο των ανθρώπων φτάνουν στα όριά τους ή όταν το πεπρωμένο τους βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι, όσοι βασίζονται σε αυτούς τους νόμους του Σατανά δεν μπορούν ν’ αντέξουν. Οι περισσότεροι νιώθουν ότι η πίεση έχει ξεπεράσει τα όριά τους και είναι παραπάνω απ’ όσο μπορεί να αντέξει το μυαλό τους, και στο τέλος κάποιοι καταλήγουν σχιζοφρενείς. Οι άνθρωποι που δίνουν αυτήν τη στιγμή εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο υφίστανται την τεράστια πίεση που προκαλούν αυτές οι εξετάσεις. Κάθε άνθρωπος έχει διαφορετική φυσική κατάσταση και διανοητικές ικανότητες. Κάποιοι μπορούν να προσαρμοστούν σ’ ένα τέτοιο σύστημα, ενώ άλλοι δεν μπορούν. Στο τέλος, κάποιοι παθαίνουν κατάθλιψη, ενώ άλλοι καταλήγουν σχιζοφρενείς, και φτάνουν ακόμα και σε σημείο να πηδάνε από κτίρια και ν’ αυτοκτονούν —συμβαίνουν ένα σωρό πράγματα. Τι τις προκαλεί αυτές τις συνέπειες; Ο λόγος είναι ότι ο Σατανάς παραπλανά τους ανθρώπους κάνοντάς τους να επιδιώκουν τη φήμη και το κέρδος, πράγμα που τους βλάπτει. Αν οι άνθρωποι μπορούν να ζουν φυσιολογικά ακολουθώντας τους κανόνες και τον τρόπο που έχει ορίσει ο Θεός γι’ αυτούς, και να διαβάζουν τα λόγια Του και να ζουν ενώπιόν Του, τότε άραγε θα παραφρονήσουν; Θα δεχτούν τόση πίεση; Σε καμία περίπτωση. Ο Θεός κάνει το έργο Του για να κατανοήσουν οι άνθρωποι την αλήθεια, για ν’ αποβάλλουν τις διεφθαρμένες τους διαθέσεις, και για να υποταχθούν στην κυριαρχία και στις ρυθμίσεις Του. Μ’ αυτόν τον τρόπο, μπορούν να ζουν ενώπιον του Θεού, χωρίς πίεση, και ν’ αποκτήσουν μόνο ελευθερία και απελευθέρωση. Ο Θεός δημιούργησε το ανθρώπινο γένος, και μόνο ο Θεός γνωρίζει το ανθρώπινο ένστικτο και όλα όσα έχουν να κάνουν με τους ανθρώπους. Ο Θεός χρησιμοποιεί τους κανόνες που διαμόρφωσε Εκείνος για να καθοδηγεί τους ανθρώπους και να φροντίζει τις ανάγκες τους, ενώ αυτό ακριβώς είναι που δεν κάνει ο Σατανάς. Ο Σατανάς τούς κάνει να παραβιάζουν όλους αυτούς τους κανόνες και τους αναγκάζει να είναι υπεράνθρωποι, να είναι μεγάλοι και τρανοί. Άραγε, αυτό δεν δείχνει ότι ξεγελάει τους ανθρώπους; Στην πραγματικότητα, οι άνθρωποι είναι κανονικοί και συνηθισμένοι. Πώς είναι δυνατόν να είναι υπεράνθρωποι ή άνθρωποι με ιδιαίτερες δυνάμεις; Δεν τους καταστρέφει αυτό; Όσο κι αν προσπαθείς, όσο μεγάλες κι αν είναι οι φιλοδοξίες και οι επιθυμίες σου, δεν μπορείς να γίνεις υπεράνθρωπος ούτε άνθρωπος με ιδιαίτερες δυνάμεις. Ακόμη κι αν καταστρέψεις τον εαυτό σου σε σημείο να χάσεις κάθε ανθρώπινη ομοιότητα, δεν μπορείς να γίνεις υπεράνθρωπος ούτε άνθρωπος με ιδιαίτερες δυνάμεις. Ο Θεός προκαθορίζει ποια σταδιοδρομία θα πρέπει να έχει στη ζωή ένας άνθρωπος. Αν δεν ζεις σύμφωνα με τους νόμους και τους κανόνες που διαμόρφωσε ο Θεός, αλλά αντίθετα επιλέγεις τα παραπλανητικά και διαβολικά λόγια που λέει ο Σατανάς, και επιδιώκεις να γίνεις υπεράνθρωπος ή άνθρωπος με ιδιαίτερες δυνάμεις, τότε θα πρέπει να βασανιστείς και να πεθάνεις. Με άλλα λόγια, αν επιλέξεις να δεχτείς να σε καταστρέψει, να σε ποδοπατήσει και να σε διαφθείρει ο Σατανάς, τότε όλα όσα υπομένεις είναι συνέπεια των δικών σου πράξεων, είναι αυτό που σου αξίζει και εξαρτάται από τη δική σου βούληση. Κάποιοι δίνουν εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο, αποτυγχάνουν δύο ή τρεις φορές και καταλήγουν να τρελαθούν επειδή δεν καταφέρνουν ποτέ να περάσουν. Αυτό το προκάλεσαν οι ίδιοι στον εαυτό τους; Γιατί θέλεις να δώσεις εισαγωγικές εξετάσεις για το πανεπιστήμιο; Μήπως θέλεις απλώς να ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους και να κάνεις περήφανους τους προγόνους σου; Αν εγκαταλείψεις αυτούς τους δύο στόχους, δηλαδή να ξεχωρίσεις από τους υπόλοιπους και να κάνεις περήφανους τους προγόνους σου, και αντί να κυνηγάς αυτά τα πράγματα, στραφείς σε έναν σωστό στόχο, τότε δεν θα εξαφανιστεί η πίεση; Αν αποδέχεσαι τη διαφθορά από τον Σατανά, και όλες αυτές τις ιδέες και τις απόψεις που προέρχονται από αυτόν, τότε το σώμα σου θα πρέπει να υπομείνει κάθε είδους πόνο και θα πάρεις αυτό ακριβώς που σου αξίζει! Αυτή η συνέπεια είναι δική σου επιλογή και δικό σου δημιούργημα. Δεν την προκαθορίζει ο Θεός. Δεν σε αναγκάζει ο Θεός να ζήσεις έτσι. Τα λόγια του Θεού έχουν ήδη ξεκαθαρίσει απολύτως τα πράγματα. Εσύ είσαι που δεν ασκείσαι σύμφωνα με τα λόγια του Θεού. Υπάρχει ένα όριο στο τι μπορεί να υπομείνουν το σώμα, η δύναμη της θέλησης και οι διανοητικές ικανότητες ενός ανθρώπου, αλλά οι άνθρωποι δεν το συνειδητοποιούν και σκέφτονται διαφορετικά, και μάλιστα λένε ότι το πεπρωμένο τους βρίσκεται στα δικά τους χέρια, όμως στο τέλος δεν καταφέρνουν να πάρουν τον έλεγχο του πεπρωμένου τους και αντιθέτως καταλήγουν σε θλιβερό και τραγικό θάνατο. Δείχνει μήπως κάτι τέτοιο ότι άρπαξαν το πεπρωμένο τους; Έτσι χρησιμοποιεί ο Σατανάς κάθε λογής παράλογες ιδέες και κάθε είδους αιρέσεις και παραλογισμούς για να διαφθείρει τους ανθρώπους. Οι άνθρωποι δεν το ξέρουν αυτό, και μάλιστα νιώθουν καλά για όλα αυτά και σκέφτονται: «Η κοινωνία προοδεύει διαρκώς, πρέπει να συμβαδίζουμε με την εποχή μας και ν’ αποδεχόμαστε όλη αυτήν τη θετική ενέργεια». Αυτά είναι τελείως λόγια του διαβόλου. Πώς μπορεί να υπάρχει θετική ενέργεια σ’ έναν δαιμονικό κόσμο απίστων; Όλα είναι αρνητική ενέργεια, όλα είναι καρκίνος και όλα είναι μια ωρολογιακή βόμβα. Αν αποδέχεσαι αυτά τα πράγματα, θα πρέπει να υποστείς τις συνέπειές τους και θα πρέπει να σε βασανίσει και να καταστρέψει ο Σατανάς. Αυτό είναι το αποτέλεσμα όταν δεν επιδιώκεις την αλήθεια. Μπορεί να υπάρξει καλό τέλος αν ακολουθείς τον Σατανά; Ο Σατανάς θα κάνει ό,τι μπορεί για να σε δηλητηριάσει και να σε ποτίσει με δηλητήριο. Ο Θεός σε σώζει, ο Σατανάς σε βλάπτει. Ο Θεός σε θεραπεύει, ο Σατανάς σε ποτίζει με δηλητήριο για να σε αρρωστήσει. Όσο περισσότερο δηλητήριο αποδέχεσαι από τον Σατανά, τόσο πιο δύσκολο γίνεται ν’ αποδεχθείς την αλήθεια. Έτσι ακριβώς έχουν τα πράγματα. Εδώ τελειώνει η συναναστροφή μας πάνω στο τι είναι η αλήθεια. Στη συνέχεια, θα συναναστραφούμε πάνω σε άλλο θέμα.