Ⅰ

Το ανάστημα, η γνώση, η αγάπη, η πίστη, η υπακοή του ανθρώπου

κι όλα αυτά που βλέπει

απ’ την κρίση του λόγου έχουν έρθει.

Χάρη στον λόγο Του αντέχει η πίστη σου.

Ⅱ

Μέσα απ’ αυτή ο άνθρωπος βλέπει τα θαυμαστά έργα του Θεού.

Είναι πολλά πέρα από την κατανόηση του ανθρώπου.

Μυστήρια και θαύματα τριγύρω.

Γι’ αυτό έχουν υποταχθεί πολλοί.

Τίποτα δεν υπερβαίνει του λόγου Του την κρίση,

και σκότος δεν υπάρχει πάνω απ’ την εξουσία Του.

Ο άνθρωπος υπακούει, χάρη στην εξουσία Του και την ενσάρκωση,

και την κρίση του λόγου Του.

Ⅲ

Αυτοί που δεν υπάκουσαν ποτέ, γονατίζουν όταν τον λόγο Του θα δουν.

Υποκλίνονται στου λόγου Του την κρίση,

μη διερευνώντας ή κρίνοντας με τη γλώσσα.

Η σάρκα Του εμφανίζεται, κανονικός σαν να ’ναι,

μα τα λόγια Του την πλήρη Του εξουσία δείχνουν.

Είν’ ο Θεός ο ίδιος, τα λόγια Του αυτό εκφράζουν.

Κανείς δεν παρακούει, είν’ ενσαρκωμένος Θεός.

Ⅳ

Ο Θεός ενσαρκωμένος, παραδίδει τον λόγο Του,

ώστε να ακούσουν όσοι έχουν αυτιά, και να λάβουν την κρίση Του.

Ο Θεός δεν κάνει τον άνθρωπο να υπακούει από φόβο

δείχνοντας τον Εαυτό Του εν πνεύματι.

Του ανθρώπου η διάθεση, αν και κρυμμένη βαθιά

αποκαλύπτεται απ’ το έργο το αληθινό,

ώστε ο άνθρωπος να το δει και να αλλάξει.

Του Θεού η κρίση είναι πρακτική, και με τον λόγο παραδίδεται.

Αυτή είναι η εξουσία και η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού.

Αυτή είναι η εξουσία και η σημασία της ενσάρκωσης του Θεού.

Τίποτα δεν υπερβαίνει του λόγου Του την κρίση,

και σκότος δεν υπάρχει πάνω απ’ την εξουσία Του.

Ο άνθρωπος υπακούει, χάρη στην εξουσία Του και την ενσάρκωση,

και στην κρίση του λόγου Του,

στην εξουσία Του, την ενσάρκωση και την κρίση του λόγου Του.

από το βιβλίο «Ακολουθήστε τον Αμνό και τραγουδήστε νέα τραγούδια»