Από τη Λι Λι, επαρχία Σαντόνγκ

Πριν από λίγο καιρό, οι αδελφοί και οι αδελφές μου με εξέλεξαν ως επικεφαλής μέσου επιπέδου. Σε μια συνάθροιση με τους συναδέλφους μου, σκέφτηκα: «Πρέπει να τα πάω καλά. Αν η επίδοσή μου είναι κακή, πώς θα με βλέπουν οι επικεφαλής και οι συνάδελφοί μου;» Έτσι, όποτε συζητούσαμε κάτι, εφόσον είχα έστω και λίγη κατανόηση του θέματος, προσπαθούσα να είμαι η πρώτη που θα πει κάτι. Ωστόσο, όταν δεν είχα καμία κατανόηση του θέματος υπό εξέταση και αδυνατούσα να πω κάτι, διαπίστωνα πως αγχωνόμουν. Μέσα σε λίγες ημέρες, ένιωθα πολύ κουρασμένη και ιδιαίτερα αγχωμένη από τις συναθροίσεις, σαν να βρισκόμουν σε κάποια αρένα μάχης. Αργότερα, συλλογίστηκα αυτά που είχα αποκαλύψει σ’ αυτές τις συναθροίσεις και κατέληξα στο συμπέρασμα ότι ήταν αποκλειστικά το αποτέλεσμα της δικής μου ματαιοδοξίας. Δεν προσπάθησα να αναλογιστώ ή να κατανοήσω τον εαυτό μου βαθύτερα. Έπειτα, σε μια άλλη περίσταση, οι επικεφαλής με ενημέρωσαν για μια συνάθροιση· κατενθουσιάστηκα όταν έμαθα ότι οι ανώτεροι επικεφαλής θα συγκαλούσαν τη συνάντηση, και σκέφτηκα: «Το γεγονός ότι θα παραστώ στη συνάθροιση, σημαίνει ότι θέλουν να με καλλιεργήσουν; Αν τα πάω καλά και τους κάνω καλή εντύπωση, τότε ίσως να προαχθώ, και όταν αυξηθεί η δική μου ευθύνη, τότε όχι μόνο θα με θαυμάζουν οι συνάδελφοί μου, αλλά θα με έχουν σε υπόληψη και οι αδελφοί και οι αδελφές μου». Έτσι, στη συνάντηση ήμουν εξαιρετικά προσεκτική με τη συναναστροφή μου και με τα λόγια μου, από φόβο πως οτιδήποτε άτοπο έλεγα θα έκανε κακή εντύπωση στους επικεφαλής μου. Έτσι έφτασαν τελικά στο τέλος τους εκείνες οι αρκετές ημέρες συναθροίσεων. Εκείνες οι μέρες ήταν εξαιρετικά εξουθενωτικές για μένα επειδή ήμουν τόσο τσιτωμένη, αλλά και πάλι ένιωθα πολύ ευχαριστημένη με τον εαυτό μου. Ένιωθα ότι οι επιδόσεις μου δεν ήταν κακές και ότι το μέλλον θα ήταν πολλά υποσχόμενο. Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα, η επιδίωξή μου πραγματικά εντατικοποιήθηκε πολύ.

Μια μέρα, διάβασα την ακόλουθη περικοπή ενός κηρύγματος: «Στο παρελθόν, όταν οι άνθρωποι προσπαθούσαν να γνωρίσουν τον εαυτό τους, έδιναν σημασία μόνο στις παραβάσεις που είχαν διαπράξει ή στις διαφθορές που είχαν αποκαλύψει, αλλά αμελούσαν να αναλύσουν σχολαστικά την κάθε τους λέξη και ενέργεια για να δουν ποιες αποτελούσαν τις διεφθαρμένες διαθέσεις του Σατανά, ποιες αποτελούσαν τα δηλητήρια του μεγάλου κόκκινου δράκοντα, ποιες αποτελούσαν τις φαντασιώσεις και τις αντιλήψεις της ανθρωπότητας και ποιες αποτελούσαν αναλήθειες και παρεκκλίσεις. Πέρα από αυτά τα πράγματα, οι άνθρωποι πρέπει επίσης να αναλύουν σχολαστικά τη δική τους στάση και εσωτερική κατάσταση, να αντιλαμβάνονται τα πράγματα που βρίσκονται κρυμμένα βαθιά μες στην καρδιά τους και να έρχονται ενώπιον του Θεού για να διακρίνουν αυτά τα πράγματα χρησιμοποιώντας την αλήθεια. Μόνο τότε μπορεί κανείς να γνωρίσει την πραγματικότητα της ίδιας του της διαφθοράς και να δει το πρόβλημα της διεφθαρμένης ουσίας του. Μόνο και μόνο επειδή κάποιος δεν έχει διαπράξει σοβαρές παραβάσεις δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα βαθιά μες στην καρδιά του. Κάποια κρυμμένη κακεντρέχεια, διαθέσεις και προβλήματα στη φύση ενός ανθρώπου είναι ακόμη πιο δύσκολα να επιλυθούν. Οι μικρές ασθένειες δεν μπορούν να σκοτώσουν τους ανθρώπους· μόνο οι σοβαρές ασθένειες αφαιρούν ζωές» (από τη Συναναστροφή εκ του Άνωθεν). Αφού διάβασα αυτήν την περικοπή, κατάλαβα ότι το να γνωρίζω τον εαυτό μου δεν ήταν μόνο να γνωρίζω τη διαφθορά που είχα ήδη αποκαλύψει, αλλά ήταν επίσης το να κοιτάζω βαθιά μες στην καρδιά και το μυαλό μου· ήταν ο μόνος τρόπος για να αποκτήσω γρήγορα κατανόηση της ίδιας μου της κατάστασης και να μπορέσω να έχω πραγματική κατανόηση της διεφθαρμένης διάθεσής μου. Εκείνη τη στιγμή, δεν μπορούσα παρά να σκεφτώ τις καταστάσεις μου από τις δύο προηγούμενες συναθροίσεις, και μέσα μου σκέφτηκα: «Από τι είδους φύση κυριαρχούνταν τα πράγματα που αποκάλυψα;»

Υπό την καθοδήγηση του Θεού, διάβασα τα λόγια Του: «Μερικοί άνθρωποι εξιδανικεύουν ιδιαιτέρως τον Παύλο. Τους αρέσει να βγαίνουν έξω και να δίνουν ομιλίες και να κάνουν έργο· τους αρέσει να συναντώνται· τους αρέσει να τους ακούν οι άνθρωποι, να τους λατρεύουν και να τους περιβάλλουν. Τους αρέσει να έχουν κύρος στο μυαλό των άλλων και το εκτιμούν όταν οι άλλοι τιμούν την εικόνα τους. Ας αναλύσουμε τη φύση τους μέσα από αυτές τις συμπεριφορές: Τι είδους φύση έχουν οι άνθρωποι που έχουν τέτοιες συμπεριφορές; Αν πράγματι συμπεριφέρονται με αυτόν τον τρόπο, τότε τούτο αρκεί για να δείξει ότι είναι αλαζόνες και επηρμένοι. Δεν λατρεύουν καθόλου τον Θεό· επιδιώκουν υψηλότερη θέση και επιθυμούν να έχουν εξουσία πάνω στους άλλους, να τους καταλαμβάνουν και να έχουν κύρος στο μυαλό τους. Οι πτυχές της φύσης τους που ξεχωρίζουν είναι η αλαζονεία και η έπαρση, μια απροθυμία να λατρεύουν τον Θεό και μια επιθυμία να λατρεύονται από τους άλλους. Πρόκειται για κλασική εικόνα του Σατανά. Τέτοιες συμπεριφορές μπορούν να σας προσφέρουν μια πολύ ξεκάθαρη εικόνα της φύσης τους» (από «Πώς να γνωρίσουμε τη φύση του ανθρώπου» στο βιβλίο «Αρχεία των Συνομιλιών του Χριστού»). Προσπάθησα επανειλημμένως να κατανοήσω κάθε ένα από τα λόγια του Θεού, και συνέκρινα τις δικές μου σκέψεις, τα λόγια και τις πράξεις –μόνο τότε είχα μια κάποια επιφοίτηση. Ήμουν ιδιαίτερα αγχωμένη και σφιγμένη στις συναθροίσεις, σκεφτόμουν συνεχώς να είμαι καλή στη συναναστροφή ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές μου να έχουν καλή γνώμη για μένα, και ένιωθα νευρικότητα όταν δεν μπορούσα να συμμετάσχω στη συναναστροφή, ανήσυχη για το πώς θα με έβλεπαν οι άλλοι. Δεν ήταν ο λόγος για όλα αυτά να μου δώσουν οι άλλοι προσοχή ή να προσδώσουν αξία σ’ εμένα; Όταν οι επικεφαλής με είχαν σε υπόληψη, σκεφτόμουν ότι το μέλλον μου ήταν πολλά υποσχόμενο, αισθανόμουν αυταρέσκεια και ήμουν γεμάτη ενθουσιασμό. Δεν ήταν όλα αυτά για να αποκτήσω υψηλότερο κύρος και περισσότερη δύναμη, και για να ικανοποιήσω τις δικές μου φιλοδοξίες και επιθυμίες περί επιδίωξης δόξας και κύρους; Είδα ότι η ίδια μου η φύση είναι υπερβολικά αλαζονική και υπεροπτική, ότι θέλω πάντα να στέκομαι ψηλότερα, να κυβερνώ τους άλλους, να έχω μια θέση στις καρδιές των ανθρώπων. Ο δρόμος που ακολουθούσα δεν διέφερε από του Παύλου. Ο Παύλος δεν επεδίωκε την αλήθεια, επεδίωκε πάντα τη δόξα και το κύρος, και επιζητούσε να τον υπολήπτονται οι άλλοι, να τον θαυμάζουν, και κατέληξε να φέρει ανθρώπους ενώπιόν του και να γίνει αντίχριστος. Δεν ήμουν ακριβώς το ίδιο; Δεν σκεπτόμουν πώς να εκτελέσω το καθήκον μου για να ικανοποιήσω τον Θεό. Αντίθετα, αναζητούσα δόξα και κύρος προκειμένου να εκπληρώσω τη φιλοδοξία και την επιθυμία μου να ξεχωρίζω από το πλήθος. Αυτός δεν ήταν επακριβώς ο τρόπος που αποκάλυψε την αλαζονική διάθεσή του ο αρχάγγελος;

Καθώς το αναλογίζομαι τώρα, κυριαρχούμουν από την αλαζονική φύση μου και έκανα τόσο πολλά πράγματα που αντιστέκονταν στον Θεό: Έτρεχα πέρα-δώθε εκτελώντας το καθήκον μου και ήθελα απεγνωσμένα να επιδεικνύω τον εαυτό μου, ώστε να μπορέσω να αποκτήσω υψηλότερο κύρος και να κερδίσω τον θαυμασμό των αδελφών μου. Όταν ανοίχτηκα σ’ αυτούς, ποτέ δεν ανέλυσα πραγματικά τις διαφθορές που υπήρχαν κρυμμένες βαθιά μέσα μου, αντιθέτως, αναφέρθηκα σε κάποιες από τις εξωτερικές μου πράξεις για να εξυψώσω στα κρυφά τον εαυτό μου και να γίνω μάρτυρας του εαυτού μου, ώστε οι άλλοι να δουν ότι είμαι ικανή να γνωρίσω τον εαυτό μου. Όταν διάβασα τον λόγο του Θεού, δεν το έκανα για να αυξήσω την κατανόησή μου ή για να αποκτήσω την αλήθεια, αλλά για να κάνω φιγούρα στους αδελφούς και τις αδελφές μου, να επιλύσω τα προβλήματα των άλλων και να κάνω τους πάντες να δουν ότι κατανοώ την αλήθεια. Σκεπτόμενη όλα αυτά, μαζεύτηκα: Δεν εκτελούσα το καθήκον μου για να ικανοποιήσω τον Θεό. Ήμουν πλήρως απασχολημένη με τις δικές μου υποθέσεις, αντιστεκόμουν στον Θεό, και το μονοπάτι το οποίο ακολουθούσα ήταν εκείνο ενός αντίχριστου. Αν δεν με είχε διαφωτίσει ο Θεός ώστε να συνειδητοποιήσω σήμερα την ίδια μου την αλαζονική φύση, να δω τη φιλοδοξία και την ακαθαρσία πίσω από την ενθουσιώδη επιδίωξή μου και να δω ότι βρισκόμουν στο λανθασμένο μονοπάτι, τότε θα είχα συνεχίσει να ζω σύμφωνα με την αλαζονική φύση μου. Στο τέλος, θα είχα φέρει ανθρώπους ενώπιόν μου και θα είχα κάνει κακά πράγματα που αντιστέκονται και προδίδουν τον Θεό και, έτσι, θα υποβαλλόμουν στην τιμωρία του Θεού.

Ευχαριστώ τον Θεό για την έγκαιρη διαφώτιση και καθοδήγησή Του. Αυτή η εμπειρία με έκανε να συνειδητοποιήσω ότι, στην εμπειρία μου, δεν θα πρέπει να επικεντρώνομαι μόνο στο να αναγνωρίζω τις δικές μου εκφράσεις και παραβάσεις, αλλά, ιδίως, θα πρέπει να τις συγκρίνω με την αλήθεια και να αναλύω τα πράγματα που βρίσκονται κρυμμένα βαθιά μέσα μου, ώστε να αποκτήσω καλύτερη κατανόηση της δικής μου φύσης και ουσίας, και να επιτύχω μια αλλαγή διάθεσης. Εφεξής, θα αναλύω σχολαστικά τον εαυτό μου μέσω της απόκτησης κατανόησης της ίδιας της καρδιάς και του μυαλού μου, καθώς και της εσωτερικής κατάστασής μου. Θα γνωρίσω την ίδια τη διεφθαρμένη ουσία μου, θα επιζητήσω να αλλάξω τη διάθεσή μου και θα πάρω σύντομα τον σωστό δρόμο για να σωθώ από τον Θεό.