Από τη Γι Ραν, πόλη Λαϊγού, επαρχία Σαντόνγκ

Πριν από λίγο καιρό, μην κατανοώντας την αρχή που διέπει την αναθεώρηση του προσωπικού από την Εκκλησία, όταν η Εκκλησία αντικατέστησε μια επικεφαλής, γεννήθηκε μέσα μου μια έννοια. Από ό,τι μπορούσα να δω, η αδελφή που αντικαταστάθηκε ήταν πολύ καλή τόσο στο να δέχεται όσο και να συναναστρέφεται την αλήθεια και μπορούσε να μιλά ανοιχτά για τις εκφάνσεις διαφθοράς της. Έτσι, δεν μπορούσα με κανέναν τρόπο να κατανοήσω πώς μπορούσε να αντικατασταθεί κάποια που αναζητούσε τόσο πολύ την αλήθεια. Μήπως μίλησε για τις εκφάνσεις διαφθοράς της πάρα πολύ και έτσι η επικεφαλής της λανθασμένα θεώρησε ότι δεν επιδιώκει την αλήθεια και την αντικατέστησε; Εάν συνέβη αυτό πραγματικά, τότε δεν καταστράφηκε μια ευκαιρία εκπαίδευσης για κάποια που αναζητούσε την αλήθεια;

Ακριβώς τη στιγμή που αισθανόμουν πολύ μπερδεμένη σχετικά μ’ αυτό, διάβασα το παρακάτω χωρίο σε μια ρύθμιση έργου που εκδόθηκε από την Εκκλησία: «Η οικογένεια του Θεού αποφασίζει να εκπαιδεύσει και να αξιοποιήσει ανθρώπους σύμφωνα με την ουσία τους. Εάν η ουσία κάποιου είναι να επιδιώκει την αλήθεια, τότε η οικογένεια του Θεού σίγουρα δεν θα τον εγκαταλείψει. Εάν κάποιος είναι πρόθυμος να επιδιώκει την αλήθεια, τότε αναμφίβολα θα βιώσει μια αλλαγή. Εάν η ουσία κάποιου είναι να μην επιδιώκει την αλήθεια, να αμελεί τα καθήκοντά του και να μην βαδίζει στον ορθό δρόμο, τότε δεν αξίζει εκπαίδευσης, ούτε και μπορεί ο Θεός να οδηγήσει στην τελείωση αυτό το είδος ατόμου. Εφόσον ο Θεός δεν είναι πρόθυμος να οδηγήσει στην τελείωση κάποιον, ούτε η οικογένεια του Θεού μπορεί να τον εκπαιδεύσει. […] Ο χειρισμός των ανθρώπων πρέπει συνεπώς να προσεγγίζεται σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου του Θεού και την ουσία του ανθρώπου. Μόνον αυτός είναι αποτελεσματικός τρόπος για να συνεργαστεί κανείς με τον Θεό και να υπηρετήσει πραγματικά τον Θεό. Εάν δεν χρησιμοποιείται ο αποτελεσματικός αυτός τρόπος συνεργασίας με τον Θεό, τότε το έργο του Θεού διαταράσσεται και αντικρούεται πλήρως το θέλημα του Θεού» (από «Συναναστροφή με κάποια ερωτήματα» στο βιβλίο «Ανθολογία των Χρονικών των Σχεδίων του Έργου της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού»). Προσπαθώντας ξανά και ξανά να διασαφηνίσω αυτά τα λόγια, κατάλαβα ότι ίσχυε μια αρχή είτε η Εκκλησία προήγαγε κάποιον είτε τον αντικαθιστούσε. Κατάλαβα ότι το θέμα προσεγγιζόταν σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου του Θεού και την ουσία των ανθρώπων, και όχι αξιοποιώντας τυφλά ή αντικαθιστώντας ανθρώπους κατά βούληση. Εξάλλου, η Εκκλησία δεν αντικαθιστά τους ανθρώπους με βάση το γεγονός ότι εξέφρασαν κάποια διαφθορά, αντίθετα, καθορίζει τα πράγματα με βάση την ουσία τους. Εάν η ουσία κάποιου είναι να αναζητά την αλήθεια, τότε η Εκκλησία σίγουρα δεν θα τον εγκαταλείψει, σίγουρα δεν θα παραμελήσει ούτε θα καταστρέψει κανέναν που αναζητά την αλήθεια. Προσήλθα έτσι ενώπιον του Θεού για να προσευχηθώ και να ζητήσω καθοδήγηση: «Θεέ μου! Γνωρίζω ότι έχω διαφθαρεί τόσο βαθιά από τον Σατανά και δεν κατανοώ το έργο Σου, με πολλές έννοιες μέσα μου και πολλές απόψεις που δεν μπορούν ποτέ να είναι συμβατές με Εσένα. Σήμερα, υπό την καθοδήγησή Σου, γνωρίζω πλέον ότι κατά την επιλογή, την εκπαίδευση ή την αντικατάσταση των ατόμων, η Εκκλησία τα προσεγγίζει όλα αυτά σύμφωνα με τις απαιτήσεις του έργου Σου και την ουσία των ανθρώπων. Εξακολουθώ όμως να μην καταλαβαίνω καλά την ουσία της αδελφής που αντικαταστάθηκε, με αποτέλεσμα να έχω κάποια γνώμη σχετικά με τη ρύθμιση της Εκκλησίας. Σου ζητώ να με καθοδηγήσεις και να με κατευθύνεις. Επίτρεψέ μου να δω καθαρά έτσι ώστε, στο έργο μου από δω και πέρα, να μη διαταράσσω το δικό Σου έργο λόγω της απόκλισης και των σφαλμάτων μου».

Αφού προσευχήθηκα, ανέλαβα τις ρυθμίσεις εργασίας και, υπό την καθοδήγηση του Θεού, διάβασα αυτά τα λόγια: «Διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, όσοι επιδιώκουν την αλήθεια μπορούν να μετρήσουν τη διεφθαρμένη τους κατάσταση σε σχέση με τα λόγια του Θεού. Η συναναστροφή τους με τα λόγια του Θεού δεν γίνεται μόνο για να μιλήσουν για την κατανόηση των λόγων του Θεού, αλλά και για να μιλήσουν για την κατανόηση του εαυτού τους. Ανεξάρτητα από το ποια διαφθορά εκφράζεται, μπορούν να την αποκαλύψουν έτσι ώστε οι αδελφοί και οι αδελφές τους να μπορέσουν να επιτύχουν κάτι πραγματικό, ενώ παράλληλα επιλύουν το ζήτημα της δικής τους διαφθοράς. Αυτή είναι και η καλύτερη μέθοδος για να οδηγηθούν οι άνθρωποι στα λόγια του Θεού. […] Όλοι όσοι μιλάνε μόνο για τις κυριολεκτικές έννοιες και στερούνται πραγματικότητας, δεν αξίζουν να είναι ηγέτες στην οικογένεια του Θεού. Αυτό το είδος ηγετών και εργαζομένων θα πρέπει να αντικατασταθεί» (από «Για να υπηρετείς τον Θεό πρέπει να μάθεις πώς να διακρίνεις όλα τα είδη ανθρώπων» στο βιβλίο «Ανθολογία των Χρονικών των Σχεδίων του Έργου της Εκκλησίας του Παντοδύναμου Θεού»). Τα λόγια αυτά με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι διαβάζοντας τα λόγια του Θεού, όσοι αναζητούν πραγματικά την αλήθεια μπορούν να μετρήσουν τη διεφθαρμένη κατάστασή τους έναντι των λόγων του Θεού, να κατανοήσουν αληθινά την ουσία των λόγων του Θεού και να καταλάβουν αληθινά τη φύση και την ουσία της διαφθοράς τους. Η συναναστροφή τους μπορεί να αποκαλύψει τον πραγματικό δρόμο για τους ανθρώπους και να τους φέρει ενώπιον του Θεού. Επιπλέον, ταυτόχρονα με την επίλυση των προβλημάτων των άλλων, μπορούν να επιλύσουν και τα δικά τους προβλήματα και να επικεντρωθούν στη δική τους είσοδο στη ζωή και στην αλλαγή της διάθεσής τους.

Εκείνη τη στιγμή, άρχισα να θυμάμαι λεπτομερώς την επίμονη συμπεριφορά και απόδοση της αδελφής που είχε αντικατασταθεί. Παρά το γεγονός ότι κατά την επίλυση των προβλημάτων άλλων μιλούσε εύγλωττα και επί μακρόν, χρησιμοποιώντας λόγια λογικά και τεκμηριωμένα, δεν είχε επιλύσει τη δυσκολία της δικής της εισόδου στη ζωή και ζούσε πάντοτε υπό καθεστώς αυταρέσκειας, αισθανόμενη πάρα πολύ υπερήφανη, πιστεύοντας ότι επιτελούσε καλά κάθε δουλειά. Στην πραγματικότητα, το έργο της ήταν ένα χάος. Εάν αυτό που είχε δεχθεί και συναναστραφεί ήταν πραγματικά η κατανόηση της ουσίας της αλήθειας, γιατί δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει την κατανόησή της για να βοηθήσει τον εαυτό της; Όταν η επικεφαλής επεσήμανε τη λανθασμένη της κατάσταση, ασχολήθηκε σοβαρά και ανέλυσε εμπεριστατωμένα τα σοβαρά προβλήματα που υπήρχαν στο έργο της και συναναστράφηκε μαζί της σχετικά, παρότι εξωτερικά κούνησε το κεφάλι της επανειλημμένα, εκφράζοντας την αποδοχή και την προθυμία της να το πράξει επί της αρχής, εντούτοις κρυφά επέμεινε στους παλιούς της τρόπους παραβιάζοντας την αρχή, κάνοντας τα πράγματα για άλλη μια φορά όπως ήθελε σε βάρος του έργου. Όταν αντιμετωπίστηκε, μολονότι η εξωτερική της εμφάνιση έδειχνε ότι ήταν πολύ μετανοιωμένη, στη συνέχεια δεν έκανε καμία απολύτως αλλαγή. Αν και μιλούσε για την κατανόηση του εαυτού της και φανέρωνε ανοιχτά τη διαφθορά της, το αποτέλεσμα ήταν να κάνει τους άλλους να τη θαυμάζουν, να την εκτιμούν, κάποιοι να έρχονται ενώπιόν της. Ο τρόπος της να φανερώνει πράγματα ανοιχτά δεν μπορούσε να αποφέρει κανένα όφελος σε κάποιον. Μπορούσε μόνο να βλάψει τους ανθρώπους και να τους εξαπατήσει… Μπορούσα να διαπιστώσω από την επίμονη απόδοσή της ότι, αν και είχε εργαστεί επί πολλά χρόνια και είχε εξοπλιστεί με μεγάλη κατανόηση ως προς την κυριολεκτική έννοια των πραγμάτων, η διάθεσή της στη ζωή δεν είχε υποστεί καμία απολύτως αλλαγή. Αντιθέτως, γινόταν όλο και πιο αλαζονική και υπερήφανη. Μόνο τώρα συνειδητοποιώ ότι δεν ήταν κάποια που αναζητούσε την αλήθεια, ούτε κάποια που δεχόταν επιμελώς την καθαρή αλήθεια ή τη συναναστροφή. Σίγουρα δεν άξιζε εκπαίδευσης και, εάν είχε διατηρηθεί στη θέση της, θα μπορούσε μόνο να παρακωλύει το έργο της Εκκλησίας και να παραβλάπτει τους αδελφούς και τις αδελφές της. Η αντικατάστασή της ήταν πραγματικά έργο δικαιοσύνης του Θεού και ο καλύτερος τρόπος για τον Θεό να τη σώσει. Διαφορετικά, θα εξακολουθούσε να εξαπατάται από την ίδια της την εξωτερική εμφάνιση και δεν θα είχε δει τα λάθη των τρόπων της και τελικά θα έπεφτε στην τιμωρία του Θεού.

Μόνο μέσα από το θέμα αυτό διαπίστωσα πόσο λίγο κατανοώ την αλήθεια, εστιάζοντας μόνο στις κυριολεκτικές έννοιες των ρυθμίσεων εργασίας και της αλήθειας, αφού είχα μόνο θεωρητικές γνώσεις. Σίγουρα δεν εστίαζα στο να κατανοήσω το θέλημα του Θεού στις ρυθμίσεις εργασίας, ούτε είχα κάποια ουσιαστική κατανόηση της αλήθειας. Κατέληξα έτσι όχι μόνο να μην καταφέρνω να κατανοήσω πλήρως την ουσία των ανθρώπων αλλά, αντίθετα, ανησυχούσα αλαζονικά ότι κάποια που αναζητούσε την αλήθεια είχε αντικατασταθεί λανθασμένα.

Ω Θεέ μου! Ευχαριστώ για την αποκάλυψη και τη διαφώτισή Σου που με έκαναν να δω τη φτώχεια μου, την τύφλωσή μου και το πόσο αξιολύπητη ήμουν, που με έκαναν να συνειδητοποιήσω ότι, χωρίς αλήθεια, δεν μπορεί κανείς να κατανοήσει ενδελεχώς την ουσία του θέματος, αντί να εξαπατώμαι απλώς από την εξωτερική εμφάνιση. Μόνο με την κατανόηση της αλήθειας μπορεί κανείς να επιτελέσει καλά ουσιαστική εργασία. Ω Θεέ μου! Από σήμερα, επιθυμώ να καταβάλλω πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια στην επιδίωξη της αλήθειας, να αναζητώ το θέλημά Σου σε όλα τα πράγματα, να πράττω όπως απαιτείς και σύντομα να Σου είμαι χρήσιμη.